ลำดับตอนที่ #6
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เชิญทุกท่าน ผจญภัย ในตอนหก
เชิญทุกท่าน ผจญภัย ในตอนหก
เปรียบเหมือนนก โผบิน อย่างสุขสม
บรรยากาศ ช่วงนี้ น่ารื่นรมณ์
ด้วยบรมสราญแห่งพสุธา
เมื่อคุรา ถูกปล่อยออกมาแล้ว
ก็เจื้อยแจ้ว หงุดหงิด เป็นหนักหนา
คุโร่คุง เริ่มเอ่ย ออกวาจา
\"นี่คุรา ขอโทษที่ ทำแบบนี้
แต่ที่ทำก็ทำ เพื่อนายนะ
เพราะอยากจะ ให้นาย ได้สุขี
ได้โปรดเถิด ยกโทษ ให้ฉันที
แล้วชีวี นี้จะสุข ชั่วนิรันดร์\"
คุราปิก้า ตกตะลึง พร้อมนึกคิด
เพราะดวงจิต ครึ่งหนึ่งงงซะงั้น
อีกครึ่งหนึ่งก็พิโรธ โกรธโรมรัน
ถึงอัดอั้น ด้วยวาจา ก็ตอบไป
\"ฉันจะยกโทษให้นาย ในเรื่องนี้
แต่ถึงที ที่ฉัน จะขอไข
ความโกรธแค้น ที่มี ในหัวใจ
ที่จะไม่มีวันดับอย่างแน่แท้
การที่นาย ทำลาย เพื่อนพ้องฉัน
ไม่มีวัน ทำให้ฉันลืมได้แน่
โดยเฉพาะ ถ้านายยัง คงไม่แคร์
ฉันคงแค่ สู้จนสิ้น ชีวาวาย\"
เมื่อว่าแล้ว คุราปิก้า ก็โจมตี
แต่ไม่มีทางอยู่แล้ว เพราะว่าสาย
พันธนาการของคุโระยังไม่คลาย
และกลับกลัายมัดคุราอย่างฉับพลัน
\"โอ้คุรา เจ้านี่ ช่างน่าเศร้า
เพียงเพราะ เจ้า เป็นคนที่หุนหัน
เก็บอดีต ฝังไว้ อย่างผูกพัน
จวนชีวัน จะสิ้น ก็มิคลาย
หากแม้เจ้าลืมอดีต ไปให้สิ้น
ดวงชีวิน เจ้าก็มิได้สลาย
ดวงชีวาเจ้าก็มิได้ทลาย
ไม่ต้องอาย ต่อใคร ใครเลยนี่
อันตัวฉันนั้นไม่อาจ นำพวกเขา
เพื่อนของเจ้ากลับมาจากโลกผี
หากแต่ว่า ตัวเจ้า ยังคงมี
ฉันคนนี้ ทดแทนส่วนที่หายไป\"
เปรียบเหมือนนก โผบิน อย่างสุขสม
บรรยากาศ ช่วงนี้ น่ารื่นรมณ์
ด้วยบรมสราญแห่งพสุธา
เมื่อคุรา ถูกปล่อยออกมาแล้ว
ก็เจื้อยแจ้ว หงุดหงิด เป็นหนักหนา
คุโร่คุง เริ่มเอ่ย ออกวาจา
\"นี่คุรา ขอโทษที่ ทำแบบนี้
แต่ที่ทำก็ทำ เพื่อนายนะ
เพราะอยากจะ ให้นาย ได้สุขี
ได้โปรดเถิด ยกโทษ ให้ฉันที
แล้วชีวี นี้จะสุข ชั่วนิรันดร์\"
คุราปิก้า ตกตะลึง พร้อมนึกคิด
เพราะดวงจิต ครึ่งหนึ่งงงซะงั้น
อีกครึ่งหนึ่งก็พิโรธ โกรธโรมรัน
ถึงอัดอั้น ด้วยวาจา ก็ตอบไป
\"ฉันจะยกโทษให้นาย ในเรื่องนี้
แต่ถึงที ที่ฉัน จะขอไข
ความโกรธแค้น ที่มี ในหัวใจ
ที่จะไม่มีวันดับอย่างแน่แท้
การที่นาย ทำลาย เพื่อนพ้องฉัน
ไม่มีวัน ทำให้ฉันลืมได้แน่
โดยเฉพาะ ถ้านายยัง คงไม่แคร์
ฉันคงแค่ สู้จนสิ้น ชีวาวาย\"
เมื่อว่าแล้ว คุราปิก้า ก็โจมตี
แต่ไม่มีทางอยู่แล้ว เพราะว่าสาย
พันธนาการของคุโระยังไม่คลาย
และกลับกลัายมัดคุราอย่างฉับพลัน
\"โอ้คุรา เจ้านี่ ช่างน่าเศร้า
เพียงเพราะ เจ้า เป็นคนที่หุนหัน
เก็บอดีต ฝังไว้ อย่างผูกพัน
จวนชีวัน จะสิ้น ก็มิคลาย
หากแม้เจ้าลืมอดีต ไปให้สิ้น
ดวงชีวิน เจ้าก็มิได้สลาย
ดวงชีวาเจ้าก็มิได้ทลาย
ไม่ต้องอาย ต่อใคร ใครเลยนี่
อันตัวฉันนั้นไม่อาจ นำพวกเขา
เพื่อนของเจ้ากลับมาจากโลกผี
หากแต่ว่า ตัวเจ้า ยังคงมี
ฉันคนนี้ ทดแทนส่วนที่หายไป\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น