ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [ Send ] : Sweetheart รักหวานใสหัวใจอินเลิฟ ✓
คำวิจารณ์ โดย พะยูนน้อยจอมแสบ
คำชมของพะยูน
- บรรยายได้ละเอียดชัดเจนดี พะยูนอ่านแล้วก็นึกภาพออกตามเลยค่ะ
- บุคลิกตัวละครโดดเด่นน่าสนใจ ซูกัสเป็นพระเอกที่น่ารักมากคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ พะยูนชอบนะ อีกทั้งการแสดงอารมณ์ สีหน้าท่าทางของตัวละครก็เป็นไปอย่างธรรมชาติ ไม่มีจุดขัดแย้งตรงไหนเลยค่ะ
- จัดหน้ากระดาษเป็นระเบียบ อ่านง่าย ไม่มั่วซั่ว
คำติที่ควรรู้
- การแนะนำเรื่องย่อ ตอนนี้ก็แนะนำเรื่องย่อได้น่าสนใจดีแล้วล่ะค่ะ แต่พะยูนรู้สึกว่ามันยังไม่พอ ควรจะแนะนำเรื่องย่อมากกว่านี้โดยใส่จุดมุ่งหมายปลายทางที่เรต้องการให้ผู้อ่านรู้ว่าเสน่ห์ของเรื่องนี้มีอะไรบ้างและควรค่าแก่การอ่านมากแค่ไหน
- การเปิดเรื่อง เปิดเรื่องมาเป็นการบรรยายถึงว่านางเอกนั้นทำงานมาเป็นเวลานานและก็หิวแล้ว ซึ้งการเปิดเรื่องแบบนี้ยังไม่ดีนักเพราะมันไม่มีประเด็นสำคัญที่บ่งบอกเลยว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแนวไหน? ตัวเอกเป็นใคร? มีนิสัยยังไง? เป็นต้นแถมเนื้อหาก็ไม่น่าตื่นเต้น ไม่แหวกแนวและไม่มัน มันให้อารมณ์ความรู้สึกเฉยๆ มากกว่านะค่ะ มันเลยทำให้การเปิดเรื่องไม่ค่อยน่าสนใจและไม่น่าติดตามให้กดอ่านตอนอื่นเท่าไหร่ค่ะ
- การดำเนินเรื่องเป็นแบบเรื่อยๆ เฉื่อยๆ เนื้อหายืดยาวเกินไป เริ่มตรงไหนก็จบตรงนั้น ไม่มีการพลิกแพลงเหตุการณ์หรือหักมุมให้เนื้อเรื่องดูน่าตื่นเต้นเร้าใจ เช่น ในบทที่ 5 ที่ซูกัสบังเอิญมาเป็นเพื่อนข้างห้องของปีโป้ ถ้าอยากให้เรื่องราวมันหักมุมหรือพลิกแพลงก็เปลี่ยนจากบังเอิญซูกัสมาอยู่ข้างห้องเป็นบังเอิญอยู่คอนโดใกล้ๆ กันบ้างหรือจะให้พี่ชาย น้องชายซูกัสมาอยู่ข้างห้องปีโป้แทนก็ได้ค่ะ
อย่าดำเนินเรื่องซ้ำกับนิยายเรื่องอื่นๆ บ่อยนัก ควรมีการหักมุมหรือพลิกแพลงเรื่องราวบ้าง ไม่งั้นผู้อ่านที่อ่านนิยายมาเป็นร้อยๆ เรื่องก็รู้ไต๋คนแต่งหมดสิค่ะ การดำเนินเรื่องที่ดีต้องรู้จักหักมุมและพลิกแพลง ไม่งั้นเรื่องราวมันจะซ้ำเดิมจนผู้อ่านเลิกอ่านเพราะความรู้สึกเบื่อเหตุการณ์ซ้ำๆ แบบนี้
- ความน่าติดตาม นิยายเรื่องนี้ยังจบตอนไม่ค่อยน่าสนใจนัก เป็นการจบตอนที่แสนธรรมดา ไม่มีการแหวกแนวเลยสักนิด พะยูนว่ามันเป็นการจบตอนที่มักจะเคยเห็นในนิยายเรื่องทั่วๆ ไปนะค่ะ มันเลยทำให้ไม่น่าสนใจ ความน่าติดตามนั้นมันขึ้นอยู่กับการดำเนินเรื่องและการตัดจบตอนของเร ถ้าดำเนินเรื่องและตัดจบได้น่าสนใจ น่าตื่นเต้นล่ะก็....หึหึ จะมีคนติดตามพุ่งพรวดแน่นอนเลยค่ะ เช่น ขณะที่กำลังดำเนินเรื่องอยู่นั้น ได้มาถึงจุดไคลแมกซ์ที่แสนสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นตอนที่พระเอกสารภาพรักนางเอก นางเอกล้มและพระเอกมาช่วยทำให้ใจเต้นตึกตึก หรือว่าเกิดมีบุคคลที่สามเข้ามา สิ่งเหล่านี้ก็ถือเป็นไคลแมกซ์ของเรื่องแล้วค่ะ พูดง่ายๆ ว่าเมื่อไหร่ที่เรื่องราวถึงจุดไคลแมกซ์(หรือใกล้จะระเบิด)แล้วเรก็ตัดจบตอนโลดเลยค่ะ ไม่ต้องไปสนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น ตัดจบมันไปเลยค่ะ แล้วแบบนี้จะทำให้นิยายน่าติดตามขึ้นค่ะ
โดยรวมแล้ว
เป็นนิยายเรื่องที่สนุกค่ะ ตัวละครมีความโดดเด่นในตัวมันเองและภาษาในการบรรยายก็เป็นเอกลักษณ์ดีด้วย เพียงแต่ว่ามีข้อเสียเยอะไปนิด ถ้ากลบข้อเสียเหล่านั้นได้ นิยายเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่สุดเลยแหละค่ะ
ความคิดเห็น