คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Ep4 : แม่สายบัว (Partจบ)
ำออรำเพยไม่เหลื่อบ่าว่าแรสำหรับนเย้าม้าเยี่ ทอ้อนสูหายใลึทอสายาอ่อนลมอเรือนผมสีำลับ ท้ายทอยสาวเ้าให้รับูบแสนหวาน สนออบ่อสิ่ที่หิสาวร้ออ
โธ่เอ๊ย!ที่แท้็เพราะเรื่อนี้นี่เอ
ทอ้อนวัปลายลิ้นสอผ่านในโพรปาหวาน่ำ รวบเอาปลายลิ้นเล็มาหยอเอิน รำเพยหลับาพริ้มพยายามม่ออยู่ับสัมผัสรัอายในวใ ไม่ว่อแว่เลี้ยวหาสัมผัสน่ายะแยาไอ้ายั่วนั่น
ผิวายมันรู้สึรุ่มร้อน อยาให้พี่ทอ้อนรีบปลปล่อยในัวเธอโยเร็ว
เรียวแนเล็ึยพาไว้บนบ่าแ็แร ยลำัวเปลือยเปล่าึ้นสู ะระยะให้ลีบลาายสาวเสียสีไปามหัวบานหยัล้ายับอเห็ที่อนนี้มันเหยียยายเป็นลำยาว ส่วนปลายหัวทู่มีน้ำาว้นไหลึมน่าเอาปาลไปู ทอ้อนร้อีเพราะรู้สึเสียวรหัว
“พี่ทอ้อน๋า...เสียบเ้ามาในัวรำเพย่อน”
“เอ็ะรีบไปไหนรำเพย...ให้พี่ไ้ิมรสาิหวานหอมอเอ็่อนไม่ไ้เลยหรือไ?”
ทอ้อนเลื่อนฝ่ามือมาอบุม้นาวเ้ ปาพูมือยับเลื่อนไหวไปามผิวายเนียนนุ่ม มือ้อน้นออแรบีบยำไปพร้อมับยร่าลมลึ้าไว้รเอวสอบ เรียวารำเพยเี่ยวเอวายไว้เหนี่ยวแน่นอย่ารู้าน บเนินเนื้ออวบอูมหยาเยิ้ม้วยน้ำรัให้นับผนัหน้าท้อแ็แร่ึ่อุมไป้วยล้ามหน้าท้อรึแน่น
“เี๋ยว่อยิม...อนนี้่วยแทเ้ามาในัวัน่อนเถอะ้ะ...”
“นี่เอ็ร่านหรือว่าอยาะลบร่อรอยไอ้ั่วนั้นันแน่ ถึไ้เร่พี่ยิๆแบบนี้...อูย...รำเพยเอ๊ย! ใเย็นหน่อยสิโว๊ย...”
ทอ้อนโวยลั่นอนลำุ้นสวมสอเ้าในร่อเล็โยฝีมืออสาวเ้า มันร่านถึั้นย่มุ้นเอ็นเาเลยหรือนี่ เห็นทีืนนี้เา้อสนออบรำเพยมันลาถึเ้านู่นเลยระมั
ฝ่ายรำเพยไม่ฟัเสียบ่นพึมพำ เ้าัวปรับลมหายใให้เ้าที่ ออแรันร่อเล็ึ่อนนี้ำลัลืนินลำอวบนลีบุ้ย ่อนะเป็นฝ่ายระเ้สะโพมน ย่มโยนหัวสั่นหัวลอน
ทอ้อนเปล่เสียำราม ใบหน้าหล่อบิเบี้ยว ถอยเท้ามาทา้านหลัห้อนอน ใ้แผ่นหลัพิเ้าหาฝาผนั าาออนว้าแล้วใ้มือทั้สอ้ายึ้นาวอนามอรำเพยไว้ เร็สะโพหยัรพร้อมับออแรอเสยลำุ้นยาวทะลวเ้าใส่ร่อเล็นเิเสียั
ปรั ปรั ปรั
“โอว...อา...อา...ี...”
“เป็นไรำเพย พอะทำให้เอ็ลืมสัมผัสไอ้ห่านั่นไ้บ้าหรือยั”
ทอ้อนเพิ่มแรระเ้านร่ารำเพยระเ้ระอน อย่าว่าแ่ลืมสัมผัสเลยอนนี้รำเพยหายใรับวามสุแทบไม่ทัน น้ำแิๆันไปหลายที
“ี...อี้ะ...พี่ทอ้อนอ๊า...ันอยาไ้อี”
“เอ็นี่มันร่านริๆนัรำเพย...”
ทอ้อนโยนร่าามลบนพื้นฟูหนา รำเพยรีบพลิัวนอนว่ำ โ่้นึ้นโ่ ่ามาุ่ม่ำาน้ำเยิ้มทั้อัวเอแล้ว็อทอ้อนไหลเยิ้มลมาเป็นทายาว เธอแไปหลายน้ำส่วนเาเอ็แไปหนึ่น้ำ
รำเพยยัไม่พอใเธอึร้ออให้เาทำ้ำอีเรื่อยๆ
หิสาวแหย่ปลายนิ้วเ้าหาลาลีบสาว ยี้ลับปุ่มเสียวพร้อมับส่าย้นล่อให้ทอ้อนระโนเ้าใส่
“เอ็นี่มันริๆเลยพับผ่าสิ...พรุ่นี้เอ็เินาถ่าับเรือน าไม่รู้้วยนะนัรำเพย...”
ปาอยบ่นามประสา ทว่าร่าายับอบสนอเร่าร้อนถึพริถึิ สอมือลใ้ร่าลึเล้นสอเ้าสล้า บี้หัวุนมแ็เป็นุ่มไเล่นอย่าเมามัน ลำอวบถูไถไปามร่อ้น ิ่ามยัสั่นหวั่นไหวอยู่ในปลายนิ้วมือ ทอ้อนรวบเอวอิ่วไว้เพียมือเียว แล้วสะโพลน้ำหนัระแทลำอวบใส่ในร่อเล็เสียัสวบ แรเหวี่ยทำให้พวไ่ระทบับร่อ้นทอ้อนเลยยิ่เสียวเ้าไปันให่
“อร้าย!...” รำเพยรีเสียลั่น ร่าามีิ้นรัวน
ทอ้อนโถมายระหน่ำระเ้าบั้นท้ายนร่าามอรำเพยโยลอนไถลไปับพื้นฟู น้ำมันแอีรั้รำเพย็ยัร้ออไม่หยุ ทอ้อนึัสินใอุ้มร่าามเินหายลมายัสระหลับ้าน พาันลมาในน้ำเย็น่ำโยลำเอ็นปัาร่อเล็เอาไว้ไม่หาย หมายให้สายน้ำ ่วยับสัมผัสร้อนรุ่มอรำเพยให้หายไปาวามรู้สึนึิ...
-------------------
ฝานิยายเรื่อ าอทัพทอ้วยนะะ(ภาแรอพรเอลั่รั)
ลิ์สำหรับโหลื้อนิยาย
ราาอีบุ๊ 80.-
ความคิดเห็น