คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 6
เอวอที่ำลัโยย้ายส่ายวนมีเสน่ห์ยาะถอนสายาไ้ สะโพผายอนามน่าบีบลึเล้นูัให้สาสมใ หายามที่สอประสานเรือนาย ็พร้อมที่ะหยัายโอบอุ้มวามแร่ล้าอเา สายามหวานที่เิวนแทบทำให้ร่าสูนั่ไม่ิ น้ำเสียที่เปล่ออมาในยามับร้อเพลหวานล้ำินใ ะเสียใสเปล่ไปทั่วห้อว้า น่าอภิรมย์ยิ่นัเมื่อสับรับฟั
มาเลย์น่ายอมรับว่ารัเาั้แ่แรเห็น อยาทำทุอย่าให้เาพึพอใและรัเธอเหมือนที่เธอรัเา
“ถอเสื้อผ้าออสิ ันอยาูเรือนร่าเย้ายวนอเธอเหลือเินแล้ว”
เสียแหบห้าวสั่นาเป็นห้ว ร่าามไม่อิออ ่อยๆ เปลื้ออาภร์ออทีละิ้นะที่ยัเ้นส่าย้วยท่าทียั่วยวน
มือให่ับอบเียแน่น วามรุ่มร้อนในายที่เิึ้น ะับล็่อเมื่อไ้เสพสมร่วมรัับเธอ หิเียวที่ทำให้หัวใอเาหวั่นไหว หิเียวที่เา้อารเพียนเียวเท่านั้น
มือเรียวเปลื้อผ้าออแบบมีศิลปะ นอนนี้เรือนร่าเพรียวลมลึมีเพียอาภร์ิ้นน้อยิาย ทำให้น่า้นหาเนื้อแท้ภายในยิ่นั
“ฮันนี่มาหาันเร็วๆ ัน้อารเธอเี๋ยวนี้”
เาเรียเสียแหบพร่ามาว่าเิม นอาที่เธอะมีพลัึูทาเพศแล้ว เธอยัทำให้เาอยาสัมผัสลุเล้าลืนินทุืนวัน
มาเลย์น่า้อนสายามหวานยั่วยวนส่ให้เา พร้อมับเ้นส่าย่อไปไม่หยุหย่อน นแสนื้อึำลัยั่ว ไม่ยอมพาร่าามมาหาสัที วามอทนอเาหมลในเวลาอันรวเร็ว เรือนายสูส่าลมาาที่ประทับเพื่อิามระาร่าามมาลโทษให้สาสม แ่ร่าเือบเปลือยหลบหนีไม่ยินยอม่ายๆ
“ฮันนี่มาหาันเี๋ยวนี้”
น้ำเสียัใเปล่ออมา เมื่อหิสาวถอยหนีไม่ยอมทำามำสั่อเา
“ับให้ไ้สิเพะ หาพระอ์ับหม่อมันไ้ ่ำืนนี้หม่อมันะปรนนิบัิพระอ์ให้ทรพระเษมสำราเป็นที่สุ”
หิสาวท้าทายเสียหวาน
“ไ้สิฮันนี่ เธอำลัท้าทายันอยู่ใ่ไหม หาับไ้ืนนี้้อปรนนิบัิันทั้ืนรู้ัวไหม” อีาพู้วยน้ำเสียไม่ยอมแพ้
“พระอ์ับหม่อมันให้ไ้่อนสิเพะ แล้วะยอมทำามวามประส์อพระอ์ทุอย่า”
ร่าสูวิ่ไล่ับร่าามที่วิ่หนีอย่าุน หิสาวยิ้มยั่วลอเวลา เธอหลบหลี้วยวามล่อแล่วว่อไว มือให่อเาำลัะับร่าเือบเปลือยไ้สำเร็ แ่พลาไปึสายเสื้อใน้านหลั ทำให้เสื้อในสีหวานหลุิมืออเามาแทน
“อุ๊ย!!”
มาเลย์น่าอุทานหันมาทาเา้วยวามระหน ทรวออวบอิ่มเ้ไปมา เ้าอเรือนร่าามวิ่หนีไปไม่ี่้าว โนรวบร่าเอาไว้แนบแน่น
“ับไ้แล้ว เธอเสร็แน่ฮันนี่ ืนนี้หมสิทธิ์ออไปไหน นอารวราอยู่ใ้รันเท่านั้น โทษานที่ยั่วยวนเ่นนี้”
ำ่มู่แสนหวาน ไม่ไ้ทำให้หิสาวลัวเร แนเรียวยึ้นโอบรอบอหนาเพื่อยั่วเย้าเ่นเิม
“อนุาให้พระอ์ลโทษ หม่อมันะปรนนิบัิพระอ์เอ”
“แทนัวเอว่าฮันนี่สิ ันไม่อยาให้เธอแทนัวเอว่าหม่อมันสันิ มันูห่าเหินเหลือเิน”
“เพะฝ่าบาท อุ้มฮันนี่หน่อยสิเพะ ฮันนี่เินแทบไม่ไหว”
ร่าระหลมลึลอเลียยั่วยวนไม่ห่า แ่เาลับอบิริยาอออ้อนเ่นนี้
อีาอบใหัวเราะเสียั อบใในวามอออ้อนอเธอ เาวัอุ้มร่าเือบเปลือยึ้นสู่อ้อมแน พาไปวายัเียว้า้วยฝีเท้ามั่น
“ฮันนี่เปลื้อผ้าให้ันหน่อยสิ เธอบอว่าะปรนนิบัิันไม่ใ่เรอะ” เาพู้วยวาเ้าู้รุ้มริ่ม
“เพะ” มาเลย์น่าทำามวามประส์โยไม่อิออ
“เ้นอีรอบสิฮันนี่”
อีารั้ร่าามให้ลุึ้นอีรา เาอยาเห็นเธอเ้นส่ายร่าามให้เาูะที่ยัเปลือยเปล่า ทรวออวบอิ่มหาเ้นส่าย่อหน้าเาะน่าลุ่มหลนาไหนัน อาภร์ิ้นน้อยเบื้อล่าหลุออาร่าอีรั้ ท่วท่าลีลาเย้ายวนใให้ายายแทบลั่ วามรุ่มร้อนที่มาล้นในเรือนายแร่ปะทุผาล้าึ้นมานยาะหัห้ามใ เาอยาระาร่าามมาหาพร้อมับร่วมรัับเธอเสียรนั้น
หิสาวยัเ้นยั่วเาไม่เลิรา เรียวาเพรียวแยออเผยให้เห็นเนินเนื้ออวบอูมอายสาวพร้อมับปทุมถันอวบอิ่มที่เ้เร้าไปามท่วท่าารเ้น
“ฮันนี่”
เสียแหบห้าวร้าวรานล้ายับทุ์ทรมานเ็บปวแทบวาวาย
ร่าสูส่าเินเพียไม่ี่้าว็ถึร่าามเปลือยเปล่าที่ำลัยั่วยวนวนลั่อยู่เบื้อหน้า ใบหน้าหล่อมายบูบเร่าร้อนที่ลีบปาแสนหวาน ่อนะผลัร่าระหลบนพื้นพรมเบื้อล่า ายหนาเ้าไปลุเล้าเรือนร่าเปลือยเปล่า ฝ่ามือให่อบุมทรวอวบอิ่ม้อนเ้าปา้วยวามระหาย ิาม้วยิวหาอุ่นร้อนที่วัไล้เลียยอถันวนไปมาในัหวะรัวนใ
ร่าามบิส่ายิ้นเร่าไปมาภายใ้ร่าสูนแทบาใ แนเรียวโอบอร่าหนาแนบแน่นรัรึ
“ฮันนี่” เสียเรียาเป็นห้วแทบับภาษาไม่ไ้
“ฝ่าบาท” หิสาวานรับเสียสะท้านไม่แพ้ัน
“ฮันนี่ ัน้อารเธอเี๋ยวนี้”
น้ำเสียแหบพร่าเปล่ออมาอีรั้เพื่อให้เธอแยเรียวาออให้เา แ่ารรออยยาวนานนั แม้เพียเสี้ยววินาที็แทบทนไม่ไหว
มือหนาระาเรียวาออโยเร็ว หิสาวสะุ้น้อยๆ ใบหน้าหล่อเหลา้มลเยิมูึไม่เว้นวา
ร่าามสั่นสะท้านล้ายเหน็บหนาว ิวหาอุ่นร้อนลาไล้ลามเลียไปทั่วลีบอไม้าม ่อนะสอเ้าไปูลืนยอเสรสลับับเส้นทารัที่บีบรัรุนแรพร้อมับหลั่น้ำหวานออมาให้เาื่มิน้วยวามระหาย
หิสาวรวรานแทบาใ เรือนร่าสูส่าโน้วเ้ามาพัพิในเรือนายนสุเส้นทารั้วยวามใร้อน
“รัแน่นเหลือเินฮันนี่”
เสียร้อราอเาไม่่าาเธอ เาำรามลั่น้วยวามเสียวระสัน่าน ล้ามเนื้ออ่อนนุ่มำลัรัรึวามแ็แร่แทบแหลสลาย
“ฝ่าบาท”
หิสาวหยัายเ้าหาวามแ็แร่ที่ลึลมาหนัหน่วแม่นยำ
วามเร่าร้อนอร่าามเร่เร้าให้เรือนร่าแ็แร่สอประสานมาึ้น ร่าระหหยัายเ้าหาทุัหวะ พร้อมับเสียำรามปะปนับเสียรวราสะท้านพร่าสนั่นไปทั่วห้อว้า มือให่รั้เรียวา้าวาึ้นพาบ่า ายแร่โน้มมา้านหน้าเพื่อให้สอประสานลึล้ำมาึ้น
ร่าามยิ่สั่นสะท้านรามาว่าเิม ในะที่ัหวะรัยัแนบแน่นไม่หยุหย่อน เรือนายำยำนอนแนบ้าทาเบื้อหลัอหิสาว แนำยำทั้สอสอมาอรัร่าเย้ายวนแนบิ ้าหนึ่สอไปใ้ลำอระห อี้าโอบไปรอบปทุมถันอวบอิ่ม
มือให่บีบยำเล้นลึหนัหน่ว ส่วนอี้าสอประสานมือเรียวสวยแนบแน่น เรียวาเพรียวยพาบนเรียวาแร่ ายหนาโหมระหน่ำรัวนใ มืออี้าอเาละาออวบอิ่มเพื่อไปยัวามอวบอูมอเนินเนื้อสาวให้แนบิับเรือนายแร่ที่ำลัสอประสานรัวเร็วมาึ้น แทบนับัหวะวามเร็วไม่ทัน าเรียว้านบนเี่ยวาแร่แนบแน่น เรือนร่าามสะท้านสั่นลอนไม่หยุยั้
“ฮันนี่ ฮันนี่ยอรัอัน”
เสียำรามสุท้ายัสนั่นประสานับเสียหวานที่รีร้อ้อไปทั่ว เมื่อไ้้นพบวามสุแสนหฤหรรษ์พร้อมๆ ัน ลมหายใร้อนผ่าวหอบหนัหน่วนร่าที่แนบิสะท้านใส่ัน
เรือนายแ็แร่ถอถอนัวนแห่บุรุษเพศา่ออไม้าม ลำแนำยำโอบอุ้มร่าามที่นอนระทระทวยอยู่บนพื้นพรมึ้นเพื่อพาไปวาบนเียว้า
“ฮันนี่ เธอยัปรนนิบัิันไม่เ็มอิ่มสันิ”
น้ำเสียแหบห้าวระิบเสียระเส่าที่อหูหอมรุ่น พร้อมับวัลิ้นลามเลียบเม้มหยอเย้าไปมา แนแร่้าหนึ่เท้าเอาไว้เพื่อไม่ให้น้ำหนัทิ้บนร่าามมานั
ความคิดเห็น