ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Reborn] Let Me Love You 5986

    ลำดับตอนที่ #6 : เส้นที่ขีดไว้

    • อัปเดตล่าสุด 17 ก.ย. 64


    ตอนที่ 6

    - เส้นที่ขีดไว้ -

     

     

    “...โตะ”

     

    เสียงเบาๆที่กระทบโสตประสาทของเขา

     

    “...ฮายาโตะ”

     

    เขาลืมตาตื่นจากการถูกปลุก ดวงตาเปิดขึ้นช้าๆ ในห้องยังคงมืดอยู่บ่งบอกว่ายังไม่ถึงเวลาเช้า เขาหันไปตามเสียงก่อนจะพบว่าฮารุนั่งย่อตัวอยู่ข้างๆเขา เธอเองที่เป็นคนปลุกเขาขึ้นมา

     

    “ไม่นอนรึไง”

     

    เขาถามเธอด้วยเสียงรำคาญนิดๆ ถึงแม้ในใจจะไม่ได้รำคาญเหมือนน้ำเสียง เป็นความรู้สึกห่วงที่อยู่ในใจเขาแทนมากกว่า ที่เธอมาปลุกเขากลางดึกแบบนี้มีอะไรรึเปล่านะ

     

    “ฮารุฝันร้าย...”

     

    เธอตอบเขาเบาๆ

     

    ถ้าเป็นปกติเขาคงจะด่ากลับไปแล้ว อายุเท่านี้ฝันร้ายจนถึงกับต้องมาปลุกคนอื่นกลางดึกแบบนี้ แต่สำหรับตอนนี้เป็นข้อยกเว้นแล้วกัน สาวน้อยที่เพิ่งอกหักจนเจ็บปวดขนาดนั้น เขาไม่อยากจะทำร้ายจิตใจของเธอเพิ่ม

     

    “แล้วจะให้ฉันช่วยยังไง”

     

    เขาถามออกไป อยากรู้ว่าสาวน้อยคาดหวังอะไรจากเขา

     

    “นอนข้างๆฮารุหน่อย”

     

    เธอขอร้องเขา แววตาของฮารุไม่ได้ฉายแววความเจ็บปวดหรืออารมณ์ใดๆ

     

    เขามองแววตาเธอด้วยความเจ็บปวดแทน ความสงสารทำให้เขาใจอ่อนอีกรอบ เขาลุกขึ้นจากโซฟา ร่างเล็กของฮารุเดินนำไปที่เตียง ก่อนที่เขาจะเดินตามไปนอนบนเตียงเดียวกันกับเธอ

     

    ฮารุนอนหงายหน้า ก่อนจะโดนคนตัวสูงผลักไหล่เบาๆให้หันหลังให้เขาแทน เขากอดเธอหลวมๆจากข้างหลัง

     

    “นอนนิ่งๆละกัน เตียงมันแคบ”

     

    เขาออกคำสั่งกับเจ้าของห้อง ก่อนจะหลับตาลง พยายามข่มตานอนหลับ สักครู่ก็สัมผัสได้ว่าร่างเล็กในอ้อมกอดของเขาขยับตัว เขาลืมตาขึ้นก่อนจะพบว่าหญิงสาวพลิกหันหน้ามาทางเขาแทน

     

    เขาที่พยายามเว้นระยะห่าง…

     

    เธอที่พยายามย่นระยะเข้ามา…

     

    สองคนที่เหมือนอยู่กันคนละฝั่งของเส้นเชือก ยื้อแย่งกันไปมา

     

    เขาถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะหลับตาลง

     

    “แล้วแต่เธอละกัน”

     

    เธอเอาศีรษะเล็กๆซุกอยู่บนอกเขา กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวเธอที่เขารับรู้ได้

     

    ยัยนี่ใกล้เขาเกินไปแล้ว…

     

    เขาพยายามหลับตานอน ข่มอารมณ์ไว้ ถึงอย่างไรเขาก็ยังเป็นผู้ชายนะ สัมผัสนุ่มจากสาวน้อยที่ใกล้ชิดขนาดนี้ ก็พอจะทำให้เขาตื่นตัวเล็กๆได้เหมือนกัน แต่สติสัมปชัญญะยังควบคุมมันไว้ได้

     

    ร่างเล็กเอามือทาบบนอกเขา

     

    “ฮายาโตะ... ทำให้ฮารุมีความสุขที”

     

    เขาได้ยินคำขอของฮารุ ดวงตาเบิกโพลง เขาโตพอที่จะเข้าใจความหมายที่เธอต้องการจะสื่อ

     

    ตั้งใจจะดุร่างเล็ก แต่ฮารุมองหน้าเขาด้วยแววตาเศร้าสร้อย แววตาที่แสดงออกถึงอารมณ์มากกว่าช่วงสามวันที่ผ่านมาเสียอีก

     

    ถึงจะเป็นอารมณ์เศร้าก็เถอะ แต่ก็ดีกว่าแววตาที่ด้านชาคู่นั้น…

     

    ในทรวงอกรู้สึกเจ็บปวด ราวกับถูกบีบรัด

     

    เขาชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะขีดเส้นเล็กๆกับเธอ

     

    เส้นที่เขาก็ไม่รู้ว่ามันสมเหตุสมผลไหม

     

    .

    .

    .

     

    “แค่มีความสุขก็พอนะ”

     

    โกคุเดระดันไหล่ร่างเล็กในอ้อมกอดเขาให้พลิกหันหลัง ไม่อยากให้เธอมองเห็นใบหน้าของเขา ก่อนที่ มือใหญ่จะสอดเข้าไปใต้เสื้อของเธอ มือของชายหนุ่มสัมผัสผิวเนียนบนหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะเคลื่อนลงต่ำเข้าไปในกางเกงตัวเล็กของหญิงสาว

     

    เส้นที่เขาตั้งใจขีดไว้…

     

    อย่างน้อยเธอก็ควรจะเก็บครั้งแรกจริงๆไว้ให้ผู้ชายที่เธอรัก

     

    จูบแรกเองก็เหมือนกัน…

     

    มือใหญ่สัมผัสเธอเบาๆ ก่อนที่จะมอบความสุขโดยใช้เพียงมือข้างนั้นให้ร่างเล็กในอ้อมกอดเขา

     

    แบบนี้ก็คงถือได้ว่า เขากับเธอไม่เคยมีอะไรกันแหละนะ

     

    .

    .

    .

     

     

    ------------------------------------------

    ------------------------------------------

     

     

    17 ก.ย. 2564

    ตอนนี้สิคะของขวัญสุดสัปดาห์ของจริง 555

    เวอร์ชั่นที่ลงใน Dek-D เป็นเวอร์ชัดที่ตัดเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมออกไปนะคะ ถ้าใครอยากได้ฉากที่ตัดออกไป ให้กรอกฟอร์มขอมาที่ Link ข้างล่างนี้ แล้วเดี๋ยวไรท์จะพิจารณาส่งให้อีกที ไม่ต้องทิ้ง Email ไว้ในคอมเม้นท์นะคะ เพื่อ Privacy ของทุกคนเอง

    https://forms.gle/H7oaNsPp2wGrXTy47

    เนื้อเรื่องอ่านเวอร์ชั่นนี้หรือเวอร์ชั่นเต็มเหตุการณ์เหมือนกันนะคะ ไม่ต้องกังวลว่าเนื้อเรื่องจะต่างกัน ไม่ได้เม้นก็กดขอมาได้นะคะ มีคนกดขอมาไรท์ก็ดีใจแล้ว แสดงว่ายังมีคนอ่านอยู่บ้าง 555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×