ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : NOT YET II
Not Yet II
ผมมาถึงแมนชั่นของพี่ไลท์ด้วยคาดิแลคสปอร์ตสีดำสุดเท่ ??
ความจริงพวกเราออกจากโรงเรียนมาไม่ได้
แต่ไลท์เป็นลูกคนใหญ่คนโตของโรงเรียน
เพราะงั้น /////*สบายจุ๊บ
ประตูรั้วเลื่อนเปิดเองอัตโนมัติทันทีที่รถของไลท์ติดสัญญาณเซ็นเซอร์
อู้ว ว่ากดรีโมทเปิดปิดว่าเจ๋งแล้ว แบบนี้เจ๋งกว่าแฮะ//- w - ; ว่าแต่ประตูรั้วไม่หายเหรอครับ ?
พอเราลงจากรถก็มีพ่อบ้านท่าทางมีอายุคนหนึ่งปิดประตูต้อนรับ
ทุกคนดูชิลๆ แต่ใจผมโคตรตื่นเต้นเลยหว่ะ !!! ไอ้ไดท์อยู่สบายซะขนาดนี้
แม่งจะหนีออกมาทำซากอ้อยอะไร รู้มั๊ยว่าผมอิจฉา -*- ; ว่าไปก็เท่านั้นทุกๆคนมีเหตุผลของตัวเอง
“คุณไลท์ ยินดีต้อนรับกลับนะครับ ผมเตรียมห้องไว้ให้คุณหนูๆแล้ว ไม่ทราบว่าจะค้างหรือไม่ครับ”
“ไม่รู้สิ เตรียมห้องพักไว้ก่อนก็ดี ขอบใจมากนะ ”
คุณลุงพ่อบ้านพูดกับไลท์อย่างสุภาพ และเดินนำพวกเราไปชั้นสอง
“มีอะไรเรียกใช้ผมได้ตลอดนะครับ”
คุณลุงเดินจากไปแล้ว T^T ทุกคนทำท่าเหมือนเป็นเรื่องปกติ
มีแต่ผมคนเดียวที่นิ่งเงียบ
สุดท้ายเราก็ได้เข้ามาในห้อง........
ห้องเชี้ยไรว้า !!!!!!! ใหญ่ชิบเป้งเลยเหอะ ใหญ่กว่าที่จะเป็นห้องนอนมาก - -
แม่งจะทำให้ผมหมั่นไส้ไปไหน - -
ห้องของไลท์ครับ - - (ความจริงเป็นห้องรับรองที่เอาไว้ปาร์ตี้โดยเฉพาะ)
“ลิซ นายมัวแต่เหม่ออะไรอยู่ มานั่งนี่มา”
ผมนั่งลงบนโซฟาข้างๆไลท์ ทุกคนก็พูดกันไปเฮฮา แต่ผมไม่รู้เรื่อง - -
ผมมันไม่ใช่มนุษย์สังคม แถมยังเป็นมนุษย์ต่างดาว - - ตามเรื่องที่เขาคุยกันไม่ทัน
ไอ้ผมก็เหรอหราตามน้ำไปแต่ความจริงไม่เข้าใจว่าเค้าพูดอะไรกันอยู่ -*-
“!@#$%^&* เนอะๆ ลิซ ว่าไง ?”
“ครับ...”
“แล้วถ้า!@#$%^&ล่ะ ?”
“ก็ดีนะ....”
บางทีก็พูดไปไม่ได้ฟัง - - ทุกคนทำไมมองผมแปลกๆ ?
พลันสายตาผมก็เหลือบไปเห็นโฟโต้บุ๊ควางอยู่ที่ชั้นวางของใต้โต๊ะ
ไอ้ที่มันเป็นตะแกรงๆอ่ะ มีอยู่สองสามเล่ม ผมเลยขออนุญาตไลท์เปิดดู
ดูก็ดูเพลินไปอ่ะครับ จนมีพ่อบ้านเอาเครื่องดื่มมาให้
พวกสี่คนแม่งซัดแอลกอฮอลล์ -*- เอ่อ ข่าวว่าท่านพี่ไลท์อายุเท่าผมนะครับ....
“ลิซลองดื่มหน่อยมั๊ย”
ขอบคุณที่ถามครับ ตั้งแต่เข้ามาก็เพิ่งคุยกะกูเป็นเรื่องเป็นราวนี่แหละ
////หรือเพราะผมไม่รู้เรื่องนะ ?
“ไม่ล่ะฮะ ผมดื่มไม่เป็น”
“เอาน่า เดี๋ยวพี่ดูแลเอง ค้างที่นี่ก็ได้”
“ไม่ดีมั้งครับ”
“ถ้าเป็นค็อกเทลเบาๆก็คงได้มั้ง นายไม่แพ้แอลกอฮอลล์ใช่มั้ย?” ไลท์ถาม
ครอสดูท่าทางอยากให้ผมดื่มจริงๆเลย ริปเปอร์กะโฮลเหมือนตกอยู่ในโลกส่วนตัว
คุยกันไม่หยุดปาก - - ไม่คิดเลยแหะ ว่าสองคนนี้จะอยู่ด้วยกันได้
โฮลดูเย่อหยิ่งซะ ริปเปอร์นี้ก็ติสก์ไปไหน ให้อารมณ์ศิลป์แฮะสองคนนี้ - -;
“เอ่อ พี่ไลท์ ขอยืมโทรศัพท์หน่อยสิฮะ จะโทรบอกเบลก่อน”
“เบลเป็นแม่นายหรือไง -*-” ครอสพูดประชดผมนิดนึง
“คงจะอย่างงั้นนะฮะ”
“แล้วพ่อนายล่ะ ฮ่าฮ่า”
“เบลเป็นแม่ม่ายครับ จะว่าไปผมก็อยากมีพ่อเหมือนกันนะ อืม....”
ผมทำท่าครุ่นคิด ตบมุกหน่อยล่ะ - - กลัวแป้กกลางอากาศ...
“แม่งจี้ว่ะ ไม่คิดว่าจะกล้าต่อปากต่อคำนะเนี่ย”
“ผมก็คนนะฮะ -*-”
“เดี๋ยวฉันคุยให้ให้ เอาเบอร์เบลมาสิ...”
“อ่า..xxxx ครับ” ผมบอกเบอร์เบลให้พี่ไลท์แล้วก็ดูรูปในอัลบั้มต่อ หูก็ฟังว่าเบลจะว่ายังไง
ไลท์กดสปีคโฟน ให้ผมได้ยินด้วย ทันที่ที่เบลรับสาย
“ฮัลโหล นั่นเบลรึเปล่า ?”
((ใคร...))
“ไลท์ครับ เพื่อนลิซน่ะ..”
((พี่ชายไดท์เหรอ... โทรมามีอะไร)) เสียงเบลยังนิ่งไม่เปลี่ยน
ผมส่งสายตาให้ไลท์ประมาณว่า ‘ขอคุยเองเถอะน้า....’
“เบล คือว่า พี่ไลท์เค้าชวนลิซมาเที่ยวที่บ้านอ่า... อาจจะกลับดึกหน่อย หรือไม่ก็อยู่ค้างที่นี่อ่ะ...”
ใส่ลูกอ้อนเยอะๆหน่อย เรื่องอ้อนอย่าให้บอก ถนัดไถตังค์เบลนักแล..
((ประโยคคำถามหรือประโยคบอกเล่า..))
“ห๊ะ ??”
((โทรมาขอหรือแค่บอกเฉยๆ แกไปถึงที่แล้วไม่ใช่เหรอ แล้วเพิ่งมาขอ คิดอะไรอยู่ ??? ไม่รู้และ แกค้างๆไปเหอะ ขืนกลับตอนกลางคืนฉันไม่ปรับนะว้อยย ประเด็นคือ... แก-ไป-ทำ-อะ-ไร ...))
ซุบซิบ “อู้ยยยย เพื่อนหรือแม่ว่ะ” ครอส
ซุบซิบ “ใช่น้องเบลที่หน้านิ่งๆป่ะ คิดภาพเค้าพูดยาวๆหยังงี้ไม่ออกว่ะ - -” ริปเปอร์
เออ ผมก็คิดภาพมันทำหน้าโมโหไม่ออก เคยเห็นแต่มันแสยะ(?) กะยิ้ม(?)
“แหะแหะ ก็ลิซอยากเห็นบ้านได้อ่า...” ส่งสายตาวิบวับไปให้โทรศัพท์ เออ มันคงจะเห็นหรอกนะ
((ไดท์ ??))
“คร้าบบบ จริ๊งจริ้งงงงง”
((งั้นเดี๋ยวให้ไดท์ไปหา ?))
“ไม่ต้อง !” ผมไม่ได้พูดนะ...///พี่ไลท์เค้า T^T
((ทำไม ???))
“เออๆ แกไม่ต้องมาก็ได้ครับ ไม่ต้องไปบอกไลท์ด้วยครับ เดี๋ยวจะยาว.. สรุปคือแค่นี้นะครับ !!!!”
ติ๊ด..
ผมกดปุ่มวางสายแล้วถอนหายใจยาว...
“เฮ้ออออ”
“กูก็ว่าอยู่ว่าทำไมไอ้ลูกหมานี่แม่งอยากโทรหาเด็กนั่นนัก”ครอสพูดกับริปเปอร์ เอ่อ ? ไอ้ลูกหมา ?
“เอาเหอะ มึงมาเคลียร์เรื่อง. !@#$%^&* ”
แล้วพวกเขาสี่คนก็ตกอยู่ในวังวนที่ผมไม่สามารถเข้าถึงได้เป็นเวลานาน...
นาน.....
นานจนผมหลับไป......
ตื่นมาอีกที แต่ละคนก็กรึ่มๆกันแล้ว มีแค่โฮลที่ยังพอมีสติอยู่ พอทุกคนเห็นว่าผมตื่น
ก็สั่งเหล้าขึ้นมาเพิ่มอีก ??? เพื่อ ???
ครอสลงไปนั่งที่พื้น เท้าคางกับโต๊ะ แล้วจ้องหน้าผม ก่อนจะถามขึ้นว่า..
“ลิซซซ สงสัยมานานแล้วว่า ทำไมลิซเรียกไอ้ไลท์ว่าพี่ว่ะครับ ????”
“ก็พี่เป็นพี่ไดท์นิครับ ???”
“มันก็แค่ในนาม” พี่ไลท์ตอบดูเหม่อๆ
“คือว่าผมชินแล้วอ่ะครับ...”
“แล้วทำไม ไม่เรียกกูเป็นพี่มึงด้วยเล่า !!!! ฮืออออ....” ครอสโวยขึ้นมา
ห๊ะ ? อ๊ะ ? เอ่อ ? อืม ?
“ก็ครอสไม่ใช่พี่เรานิ ??”
“กูดรอปเรียนสองปี !!! เพื่อนกูแม้แต่ไอ้ไดท์แก่กว่ามึงหมด !!! ”
ห๊ะ ??? คือผมตกอยู่ในอารมแบบ...กูเพิ่งรู้ ??? หลายรอบแล้ว
และยังสงสัยว่าทำไมไดท์แม่งไม่บอกอะไรผมเลย
“เอางี้!!! กูอยากรู้จักมึงลิซ...”
“แล้วพี่ไม่รู้จักพผมเหรอครับ...”
“ไม่ใช่โว้ย !!!! คือ.. แบบว่า.. แบบ .. วุ๊ย !!!”
“อ่า......”
ผมมองครอสที่ดูท่าทางจะเมาหนักแล้ว โฮลเริ่มสงสายตาเชิงปราม..
“เอางี้ กูอยากรู้จักมึง ! แต่... มึงต้องเล่นเกมกับพวกกูก่อน....”
“.....”
“กูพอแล้วครอส ...” โฮลว่า อะไรพออะไร.?
“กติกามีง่ายๆ ผลัดกันถามคำถาม ไม่ก็ สั่งให้ทำอะไรสักอย่างนึง ถ้าทำไม่ได้ .. On The Rock หนึ่งแก้ว ต่อ หนึ่งคำถาม”
“ผม..”
“กูสั่ง!!! มึงไม่มีสิทธิ์บอกว่าเล่นไม่เล่น !!!”
ผมกำลังจะบอกว่าไม่เล่น แต่ ครอสก็ยืนขึ้นตวาดใส่ ทุกคนนิ่งไม่มีใรขัด
///ช่วยผมหน่อยเต๊อะ มันจะไร้เหตุผลเกินไปแล้วนะ
ว่าแล้วครอสก็วิ่งลงไปข้างล่าง ผมนิ่งสนิท เมาไปกันหมดแล้วรึไงฟะ ?
“ลิซ ฉันขอเตือนว่าอย่าขัดตอนครอสมันเมา เดี๋ยวนายจะได้กลายเป็นศพ”
ริปเปอร์พูดแล้วจุดบุหรี่ขึ้นสูบ..
โฮลดันแว่นขึ้นแล้วบอกว่า “ชั้นไม่เล่น”
ไลท์มองหน้าผมแบบปลงๆ
“ไอ้ครอสมันได้ของเล่นใหม่แล้วสิน้า..” ก่อนเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ
เกมมันไม่ยากเท่าไหร่หรอกครับ แต่ถ้ามันสั่งให้ผมไปตาย ผมก็ต้องซดไปแก้ว
.........
ผมนั่งนิ่งเหมือนรำลึกความหลัง
ในหัวทุกอย่างมันตีกันจนอย่างจะบีบออกทางปาก
เริ่มกะระยะใกล้ไกลไม่ถูก ขาทรงตัวไม่ได้
ทำไมผมมานั่งง่าวอยู่อย่างนี้เหรอครับ หึหึ T^T
“เอาล่ะ กูเริ่มก่อน - - // กูหล่อป่ะ ???”
“ห๊ะ ???”
“ตอบช้า หนึ่งแก้ว !!”
แก้วแรกในชีวิต.....
“ลงไปหาเมดแล้วอะจะฮึ่ยใส่เธอซะ ?”
“อะไรคืออะจะฮึ่ยครับ ??”
“.....”
“พี่ไม่บอกแล้วผมจะได้ทำมั๊ยครับ??”
“มึงนี่....จิ๊..แดกๆไปเหอะ”
แก้วที่สอง.......
“แก้ผ้า...”
“ยอม ขอกินล่ะกัน”
แก้วที่สาม...
ผมกินไปแค่สามแก้วก็หัวตื๊อล่ะ - -
แรกก็ขมลิ้นอยู่เหมือนกันแต่หลังเริ่มมีรสชาติหวานติดที่โคนลิ้นแล้ว...
รสชาติดีไม่เบา.....เอิ๊ก..
“เอาเสื้อเชิ้ตกูไปใส่..”
“ครับๆ” ผมเอาเสื้อที่พี่ครอสถอดแล้วส่งมาให้สวมทับเสื้อตัวเดิม
“ใครบอกให้มึงใส่อย่างนั้นมานี่ !!”
แล้วพี่ครอสก็จับผมที่ปอกเปลือก ผมนี่ดิ้นเลย เฮ้ยยย!!!! มึงบ้าป่ะครับ !!
“ไอ้สัส มึงจะปล้ำน้องเค้าไงครับ หยุดๆๆๆ” ริปเปอร์เห็นท่าไม่ดีก็พยายามฝืนลุกขึ้นมาช่วย
ไลท์นั่งนิ่งๆ ไม่พูดอะไร ////เมาแล้วสันดานกลับ ?? ความเป็นสุภาพบุรุศของพี่หายไปหนายยย
ตอนนี้อิรุงตุงนังมาก ผมโดนถอดเสื้อตัวเก่ากับกางเกงออก ยังเหลือ เสื้อกล้ามกับบ็อกเซอร์
ก็ไม่ได้คิดอะไร คลานออกมาจากที่ตรงนั้นที่ริปเปอร์กะครอสแม่งฟัดกันแทบจะพันเป็นก้อน
“ไอ้เชี่ยยยยย กูไม่ได้คิดอะไรรรร มึงงงงงง” ครอสตอกกลับพร้อมตีน ปะทะ กับหน้าหล่อๆของริปเปอร์
แทบจะฟิวชั่นกันเลยล่ะครับ !!!!
“ไอ้สัส เมามากแล้วมึงอ่ะ !!!!” ริปเปอร์หันหน้ากลับมาด่าพร้อมหมัดฮุกเข้าที่ท้อง
ครอสคลานไปกับพื้น !!! จอดสนิท !!!
“หนามหยอกต้องเอาหนามบ่ง มึงเมาแล้ว งั้นกูขอเพียวๆให้มึงขวด”
พี่เปอร์มันเอาขวดวิสกี้ที่ครอสเอามาเล่นกับผมกรอกปากไอ้ครอสทั้งขวด =[]= !!! เห้ยยย
ตอนนี้ผมยืนอยู่เฉยๆนิ่งๆ อ้าปากค้างมองครอสที่เมาปลิ้น(?)กว่าเดิม
พอริปเปอร์แม่งจัด(?)สมใจแล้วก็ลุกไปหาโฮลแล้วก็ลากสังขารแถ่ดๆๆไปที่หน้าประตู - A –
แล้วกูล่ะท่าน ????
โดยที่ยังไม่ทันได้คิดอะไร ครอสก็ลุกขึ้นมายืนเซๆ - -
แล้ว...
…
…..
…..
มองหน้าผม ??
มีอะไร ??? รู้ตัวว่าหล่อครับเพ่??
ผมกระพริบตาปริบๆหรือที่เฟียสมันเคยพูดว่ากระพริบตากวนส้นนั่นและ - -
มันค่อยเดินเข้ามา
...
...
.....
ผมค่อยๆถอยกลับหลุมตัวเองจนสะดุดลงไปนั่งที่โซฟา..
ทันทีที่ตูดผมแนบสนิทไปกับเบาะผ้าซาตินนุ่มสบาย(?) ไอ้ครอสมันก็ยิ้มเหี้ยม กดผมลงกับโซฟา....
....
แล้วยัดขวดวิสกี้ขวดเดิมเข้าปากผม !!!!!!(?)
“ฮ่าฮ่าฮ่า แม่งอยากเห็นมึงเมาเป็นลูกหมาแล้วอ้อนกูเป็นลูกแมวจริงๆ !!!” (??) อะไรของพี่ครับ !!
“แค่กแค่ก” ผมสำลักวิสกี้ แม่งออกทางจมูกด้วยอ่ะ TT^TT
“ถ้าอยากให้กูพอมึงต้องกอดกูก่อน !!” ห๊ะ ??
ครอสหยิบขวดใหม่และยังกดผมไว้กับโซฟา ตอนนี้บุคคลที่สามถูกลืมเลือนไปแล้วก่อนที่ผมจะคิดอะไร
...
....
.....กูกอดขาแม่งไว้แล้วครับ TTT^TTT กอดเป็นนางร้ายที่เกาะขาพระเอกไว้อ่ะ ...(อนาถแท้)
“พี่ครับ พอเถอะ..นะ ??” เทกระสุนออดอ้อนนิดหน่อย ??
ทั้งที่ในใจแม่ง “ปล่อยกูไปดีๆเถอะไอ้เชรี่ย !!!!”
“......”
ครอสนิ่งไป ก่อนที่จะเอื้อมมือดึงผมขึ้นไป..
...
...
กรอกเหล้าอีกขวดเข้าปากผม - -
“แค่กแค่กแค่ก เชี่ยครอสสสสส”
“ออกลายแล้วนิมึง ?”
“เห ?” ลายอะร้าย !!!!
ผมเริ่มทรงตัวไม่ได้ รู้สึกได้เลยว่าแอลกอฮอลล์เริ่มซึมเข้ากระแสเลือด ในหัวงี้วิ้งเลย
รู้สึกเหมือนเมารถ มึนๆหัว แล้วผมก็ล้มหงายหลังตึงแล้ว
“เห้ย!! นี่มึงเมาเร็วขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ เพิ่งทุ่มครึ่งเองเว้ย ! ลุกๆ”
ครอสว่าแล้วลากๆขาผมไป วุ้ย !!!!
“มึงน่ะพอได้แล้ว ลิซไม่เคยดื่มเหล้า แล้วดูมึงยัดใส่น้องมันสิ”
ผมหลับตาอยู่แต่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ครอสคงจะลากขาผมเข้าห้องน้ำแน่ๆ
“เห้ย!!! ก็มึงอ่ะ ไม่พูดกะกูเลยอ่ะ ฮึก.. กูไม่มีเพื่อนเล่น”
ผมลืมตาขึ้นมา ครอสปล่อยมือออกจากขาผมแล้ว.. แล้ว....
..มันร้องไห้ครับ - -‘
คนที่ร้องไห้คนเป็นกูไม่ใช่เหรอว่ะครับ ??
“มึงหยุดเป่าปี่เลยเชี่ย !!” ไลท์ด่าครอสไปที แล้วเดินไปใกล้ๆไปเขกหัว
ส่วนผมน่ะเหรอ...
คุณรู้ใช่มั้ยว่าผมเมา...
ตอนนี้เลยกอดมันไว้เรียบร้อยแล้ว....
“โอ๋...ไม่ร้องนะครับ...” เห้ย .. นี่กูทำอะไร !!!!
“ฮึก..ฮืออออออ โฮฮฮฮฮ ลิซซซซซ” ครอสร้องไห้ลงมาซุกหน้ากับอกของผม...
เดี๋ยวๆ นี่มึงเนียนกอดกูอ่ะป่าว ?
....
LIGHT#
ตอนนี้ครอสกำลังเมากอดกันกลมกับลิซ - -‘
ผมจะไม่ทำอะไรเลยถ้ามันเมาจริง
พวกผมน่ะ เป็นพวกที่ถึงเมายังไงก็คอนโทรลตัวเองได้
แต่ครั้งนี้เชี่ยครอสมันดูแปลกๆ
มันใช่เวลาสั้นๆซุกหน้าเข้ากับอกของลิซ ดูว่าเจ้าตัวคงจะเมาไม่รู้เรื่องไปแล้ว ถึงได้ทำอะไรปะหลาดๆออกไป
ลิซยังคงไม่รู้เรื่องต่อไป แต่เจ้าตัวจะรู้มั๊ยนะ ว่าปากแดงๆ ตาเยิ้มๆของตัวเองตอนเมาเนี่ย
มันน่า...สุดๆเลยครับ
แล้วยิ่งขาขาวๆที่โผล่พ้นชายเสื้อ
ผมกะเชี่ยครอสก็ผู้ชายเหมือนกัน มีเหรอที่มันจะไม่รู้สึก ???
“ลิซซซซ อยู่กะพี่หน่อยนะครับ โฮฮฮ”
“ลิซจะไปไหนล่ะ อยู่สิอยู่”
“แน่ใจนะ”
“อื้ม !”
พริบตาเดียวที่ครอสพูดจบ ครอสก็ฉกริมฝีปากไปประทับกับกลีบปากแดงๆนั่น
ซึ่งมันทำให้ผม..โมโหถึงขีดสุด !!!
“เชี่ยครอส !!!” ผมวิ่งเข้าไปดึงครอสกับลิซให้ออกจากกัน ลิซมีท่าทีตกใจหน่อยๆ ก็เลยวิ่งหนีเข้าห้องน้ำปิดประตูไปแล้ว
“กู-ชนะ” ....
“ชนะเชี่ยไร?”
“อย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงคิดจะแย่งมันมาจากน้องชายมึง..”
“กูไม่ได้คิด”
“มึงแน่ใจ ?”
“กูไม่เคยคิดแย่ง...”
“กูจะรอดูว่ามึงจะแย่งมันมาได้รึเปล่า”
ครอสทำเป็นไม่ใส่ใจคำพูดของผม แล้วเดินออกจากห้องนี้ไป..
ใช่...
มันอาจพูดถูกก็ได้นะ....
เพราะผมเริ่มรู้สึก.....
อยากเก็บคนนั้นไว้เป็นของตัวเองคนเดียวซะแล้ว....
ไหนใครต่อช้า ไม่มี๊ ? เนอะๆ รีดเดอร์ที่รัก //(โดนคนอ่านรุมกระทืบ)
แหะๆ หายไปเกือบเดือน ยอมรับผิดค่า...
เห ? อะไรอีก
คนอ่าน : ไหนหล่อนบอกตอนนี้มี NC ย่ะ ?
คนเขียน : ขอเวลาหนูเกลาหน่อยเต๊อะ.....
เนื่องด้วยNC มันอธิบายยากจอร์ช เพราะเราใช้มุมมองของตัวละคร
บวกกับไม่เคยแต่ง แถมยาวมากๆ เพราะตอนหน้าจะมี NC สองคู่นะจ๊ะ...
ตอนนี้ขอตัวไปติดการ์ตูน ติดฟิคอีกตายเคย คงจะมาส่งอาทิตย์หน้า จากนั้นแลดูแล้วคงได้หยุดยาว.....
เพราะ
แม่งเปิดเทอมแล้วอ่ะ
สุดท้ายนี้
1ความคิดเห็น