ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่5.
วันเวลาไ้ผ่านไป10ปีประารไ้เพิ่มึ้นมาอี15ว่าีวิและอทัพโลนุแรำนวนทั้หม1ล้านนายเสร็สิ้นอี1ล้านนายำลัะามมาทีหลั
"ึๆๆๆๆ" เหล่าทหารโลนสปาันเินออมาแบบมีระเบียบ่อนะึ้นยานรบนาให่
Acclamator Class Star Destroyer 1775 m.ลำนึบรรุทหารไ้ 50,000นาย นแ่ทหารยัไม่นับรวมถึยานรบไฟเอร์หรืออื่นๆอี (ปิ้านล่าสุ16,000นาย) และอำลัะไปแ่ละทิศทาเพื่อป้อันายแนแ่ละ้าน
แน่นอนว่าทุที่ในผืนแผนินใหม่ออาเธอเรียมีเสาปรับสภาพอาาศทุพื้นที่เพื่อปรับอุหภูมิเหมาะสม(เสาวบุมอาาศแบบอไฮบริในเรื่อเบ็นเทน) .ที่บ้านหลัให่ออาเธอเรียที่อนนี้เป็นอนลาืนที่ห้อออาเธอเรียที่ำลัระหน่ำใส่านแบบไม่ยั
" อุ๊บ?! แหวะ!!" านเธอ็มีอาารลื่นไส้ออมาหลัาที่อาเธอเรียส่น้ำสีาวเ้าไปในัว
" ูเหมือนว่าเธอะท้อแล้วนะานที่รั~.. หุๆ" อาเธอเรีย(นาั้ใเอาไว้แ่แรแล้ว)
"// อือ... ที่รัเอ็ไม่ปราี... อึ?! อ๊าา! ~" านโนอาเธอเรียรุหนั่อไป
พอรุ่เ้ามาออีวันอาเธอเรียที่เริ่มอยาหาสาวๆมาเพิ่มในฮาเร็มอีนา็ิะออเินทาแ่่อนอื่น่อนะออเินทา็วรทำให้โมโมะท้ออีน่อนอาริะ่อน แู่เหมือนเหล่า Death Trooper ับเหล่าโลนสาวๆ่าแ่านันแถมมีลูันแล้วโยเลี่ยอายุเ็ที่เิมาในอนนี้อยู่ที่3ถึ4วบันแล้ว แน่นอนว่าพวเาหยุพัทำหน้าที่ทหารไป่อน
พอมาถึสัปาห์หน้าที่อโมโมะอาเธอเรีย็ทำให้เธอท้อไปอีนนอนนี้เหลือเพียแ่สอนที่ไม่ไ้ท้อนั้นืออาริับไอาน่าแน่นอนว่าอาเธอเรียพาพวเธอึ้นยาน เวเนเอร์ปรับแ่ใหม่นาลำือ 1500เมร.ที่มีอาวุธเพิ่มึ้นแน่นอนว่านำทหารโลนไป3,000นาย.รอย์วบุมยานแบบB1 ำนวน10,000ัว มียานับไล่200ลำยานทิ้ระเบิอี200ลำ ยานลำเลียพล150ลำ(LAAT100ลำับLAAT/c50ลำ) รถถัวอล์เอร์AT-TEอี100เรื่อ และมีปืนให่พลาสม่าที่สามารถยิเพียรั้เียวเมือให่1เมือหายไปไ้
และออเินทาไปยัะวันออเพื่อไปอีประเทศมหาอำนาให่สหรัอเมริาที่อนนี้เหลือเพียแ่ื่อเท่านั้น
นเวลาผ่านหลายวันในอีอเมือวอิัน
" แฮร่~!" อมบี้
" ปิ้วๆ!" ระสุนบลาสเอร์ยิผ่านเ้าหัวอมบี้นมันล้มลไป
" ูท่าทาเมือนี้็ไม่มีผู้รอีวิ" ท.โลนยศัปัน
" ูท่าะเป็นอย่านั้นยาน Gunshipsมารับแล้ว" ท.โลน1
บนเหนือเมือยานออาเธอเรียำลัลอยอยู่าารรายานอทหารโลนที่ถูส่ลไปสำรว็ไม่พบบัเอร์หรืออะไรเลยทั้ที่เป็นเมือให่
" ไม่พบอีแล้วเหรอ... เฮ่อ... "อาเธอเรียที่อ่านรายาน
" เอานี้ไปสิที่รัื่มแล้วะไ้หายเรีย"อาริเอาไวน์มาให้
" อบใแล้วไอาน่าไปไหน?" อาเธอเรีย
" ไอาน่านาลไปสำรวพร้อมับเหล่าทหารอีเี๋ยว็ะลับมาแล้วละนะ" อาริ
" ั้นเหรอถ้าั้น~อับหูและหาหน่อย~" อาเธอเรีย
" อย่านะ... อิย๊า~หา้า~" อาริโนอาเธอเรียับหูและับลูบหาออาริ
" นุ่มนิ่มีั~" อาเธอเรีย
.อีนรเมือนิวยอร์
" ปั! "เ็หิสาวเอาไม้เบสบอลเหล็นา30นิ้วฟาใส่หัวอมบี้นมันล้มล
" ไ้มาเพิ่มอี1ัว~แบบนี้็มีินไปไ้สัพั"เ็หิสาวลาับมัอมบี้ไว้แล้วลาพาลับไปยัเมือใ้ิน
เมือใ้ินเ็สาววัยรุ่นพาอมบี้มา1ัว
" อืม... เอานี้่วนี้อาหารเริ่มน้อยลแล้วประหยั้วยละ" นเฝ้าประูแ่ายอาหารระป๋อให้เธอสามระป๋อ
" ่วนี้มันไม่่อยมีนเอาพวอมบี้ลับมาเลยสสัย้านบนน่าะโนล่าหมแล้วมั้นานๆเห็นมาที" นเฝ้าประู
" ่วนี้นอื่นๆไปล่าที่ไลึ้นแ่็ยัไม่ยอมลับมาเลยนิะ"เ็สาววัยรุ่น
" นั้นมัน็ใ่แ่ว่าพวมันเอายัยอเสบียออไปแล้วไปหาแหล่ที่อยู่ใหม่มาว่าเธอนะเอามันไว้รนี้แหละแล้วะไปไหน็ไป"นฝ้าประู
" ั้นหนูอรีบไปล่ะ"เ็สาววัยรุ่น
ถัมาอีหลายวันอาเธอร์ับทหารโลนสอนายที่มาถึัวเมือนิวยอร์ที่เียบสบส่วนสาวๆรออยู่บนยาน
" ริ!ปึ! " อาเธอร์ที่เหยียบอะไรบาอย่าแล้วมาับาเธอ
" หืม? ับัหมี? "อาเธอร์
" บึมๆ! ู่ววว~"านั้น็มีระเบิวันออมา
" ท่านหิเพนรา้อน" ท.โลนที่เปิโหมผ่านม่านวัน
" ท่านหิโนลัพาัว!" ทหารโลนที่ามมาทำารยิใส่พวที่ลัพาัวอาเธอร์ไปแ่ยินที่ับอาเธอร์ไม่ทัน
หลัาในมุมรอมืๆ
" ห๊ะ?! อะไรเนี่ย! ทำไม่ผู้หิถึมีอผู้ายไ้ไเนี่ย!" ายลัพาัวที่แ้ผ้าแล้วำลัะื่นใอาเธอเรียแ่้อหยุะัไป
" รึ! "อาเธอร์ใ้แรทำารึเือให้า
" ิะลวนลามั้นเหรอมันเร็วไปสอหมื่นปีย๊ะ!" อาเธอร์ใ้เวทมน์ับัวผู้ายเอาไว้
" ผ.. ผมอโทษปล่อยผมไปเถอะ!" ายลัพาัว
" ถึั้นไม่อยามีอะไรับพวผู้าย็เถอะแ่ถ้าโนมาหาเรื่อแล้ว็้อลโทษ" อาเธอร์ที่ทำารเสเวทมน์ออมาส่วมท่อนเอ็นอนเพราะไม่อยาเรอะสิ่สปร
" ม.. ม่ายย.. " ายลัพาัวโนทะลวู
หลัาผ่านไปสัพัทหารสอนายมาถึ็พบว่าอาเธอเรียแ่ัวเรียบร้อยแ่ทา้านายลัพาัวทีู่เ็มไป้วยน้ำสีาวไหลออมา(มันไม่ไ้โนูบ้วยวามรั็เลยไม่ไ้เป็นอมะ)
" ัารมันไปให้พ้นๆหน้าั้นทีสิ"อาเธอร์
" รับทราบรับ" ทหารโลนสอนายทำารยิมันทิ้ทันที
" ปล่อยั้นนะ!" เสียะโนหิสาว
" รีบไปันเถอะ~" อาเธอร์รีบวิ่ไป
ทา้านที่เิเหุหิสาวที่ำลัถูัปล้นโยโรายรร์10น
" โฮ้ยๆยัยมีอาหาร้วยว่ะเพื่อน~" โรป.1
" แถมยัยนี้็ูีใ้ไ้ั้นพามันมาึ้นสวรร์ันเถอะ" โร2.
" ัไป~"โร3.
และะที่เธอำลัะโนมื่น
" ปล่อยผู้หินนั้นะ!" อาเธอร์ที่โผล่ออมา
" เฮ้ยพวมีหิสาวามมาอีว่ะัารมัน้วยเลยีไหม" โร4
" ึบวิ้"อาเธอเรียัาบ
" เฮ่อะาบเหรอิะสู้ลูปืน! "โร5.
" ปั! ปิ้! "อาเธอร์ปัระสุนออไป
"แ่ฟลุเยๆ!/ปัปัปัๆ" โร5.ยิไปอีหลายนั
" ปิ้ปิ้ปิ้ๆๆ!" อาเธอร์ปัระสุน
" ฟรืบ! "อาเธอร์เลื่อนที่อย่ารวเร็ว
" ยัยนั้นหายไปไหนแล้ว/วิ้!" โร.5หัวาทันที
" ปรี้"เลือพุ่ระูออมา
" เหวอ! รีบหนีัน /วิ้ๆๆ!" โรอีห้านหัวาเหลือโรอี4น
" ฮี้!!" พวโรอี4น
" ปิ้วๆๆ! "ทหารโลนสอยิเ็บไปนละสอนนเรียบร้อย
อาเธอร์ที่หยิบระเป๋าอเธอออมาและเปิู
" อาหารอั้น! " หิสาวที่ะเ้ามา
" อาหารยะ" อาเธอร์ทำารเผามันทิ้
" ไม่!!!นะอาหารอั้น! "หิสาว
" พวนี้นะเหรออาหารอาหารริๆ้อเป็นอันนี้่าหา!" ไอาน่าเอาทัสึร้อนออมา
" ห.. หอมั... น.. เนื้อเหรอ!" หิสาวที่พุ่เ้ามาินอย่าอร่อย
" ร.. ร้อน!. แ่อร่อยั! " หิสาววัยรุ่น
" เธอมาอยู่ับั้นีว่าไหมรับรอีวิอเธอาเหมือนอยู่ับสวรร์เลย" อาเธอร์
" สวรร์ุมาาเมือสวรร์ริๆเหรอ! "หิสาว
" ใ่และั่นเป็นผู้ปรอที่นั้น้วยเธอื่ออะไร" อาเธอร์
" เอลิาเบธ.." เอลิาเบธ
" ส่วมุนี้ะ"อาเธอร์เอาุออมาแล้วใ้เวทย์ทำวามสะอาเธอแล้วูีึ้นมาเยอะ
" เสร็แล้ว"อาลิาเบธที่ส่วมเสร็แล้ว
" เรียยานมารับลับเลย"อาเธอร์ที่สั่ทหารโลน
หลัานั้นบนยานเวเนเอร์ัสอม
" ว้าว~ให่ัแถมมีเียนุ่มๆอี"อาลิาเบธที่เ้ามาในห้อนอนนาให่และล้มัวล
" ฮึๆ" อาเธอร์ทำารถอเสื้อผ้าออ
" ุะทำอะไระ? "อาลิาเบธ
" ็~" อาเธอเรีย้อมอที่าเธอ
" อื้อ.." อาลิาเบธที่โนสะ
" ั้นะเอาเธอเ้ามาเป็นสมาิฮาเร็มแ่อแ้ไวามทรำ่อน" อาเธอร์
และแล้วอาเธอร์็ัารหิสาวพร้อมับสร้าวามทรำใหม่ให้เธอและไ้รับื่อใหม่ ส่วนวามทรำเ่า็เ็บเหลือไว้เพียบาส่วนหลัาัารร่วมรัับเธอเสร็แล้ว็ถึเวลาออาริและไอาน่าเป็นราย่อไป
หลัาน้้นลับมาที่านแล้วอาเธอเรียที่ำลัิว่าวรทำารย้ายอาศัยไปโลมิิอื่น โยเธอไ้แลแ้มะแนนเพื่อแลสิ่หนึ่
"หุๆลา่อนโลที่ำลัะายและแสนวุ่นวาย" อาเธอร์
"ปิ้วว!" อาเธอีนิ้ว
ประเทศอเธอและนอเธอ็ถูย้ายไปยัโลแห่ใหม่ที่เป็นแนวแฟนาีเวทมน์ อนนี้อาลิาเบธโนใ้ื่อใหม่ว่าอลิแทนโยอาเธอเรียอบื่อย่อๆีว่า
บอนที่5แบบสั้นๆ
1ความคิดเห็น