คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP 4 สิ่งที่เกิด NC20+
แอ!...ปั!!
ประูห้อถูเปิและปิเสียั ่อนที่ร่าอพิพิมะถูวาลบนเีย
“เฮีย....” เสียหวานัึ้น เธอ่อยๆพยุัวลุึ้นนั่แล้วถอาเยีนายาวอัวเอโยนทิ้ไปาม้วยุั้นใน
“ใส่เสื้อผ้า.....” เสียเ้มสั่นเรือ ไม่มีวามหนัแน่นเลยสันิ เารู้ัวีว่าพิพิมในอนนี้ไร้ึ่สิ สิ่ที่เธอ้อารมีแ่วามรู้สึอยาปลปล่อย
“เฮียอบพิมไม่ใ่เหรอ” นัวเล็่อยๆเลิเสื้อยือัวเอึ้นเรื่อยๆ นเผยให้เห็นหน้าออวบทั้สอ้า
“อย่าใ้สายาแบบนั้นับเฮีย..” อทัพแทบะละลายับสายาอออ้อนนั้น เาไม่ห้ามเธอเลยสันิแถมยัอยาะปรี่เ้าไป่วยเธอถอ้วย้ำ
สุท้ายร่าายบอบบาอรร็เปลือยเปล่า่อหน้าเา แถมแนเล็ทั้สอ้ายัอ้ารอ เหมือนอยาให้เาพุ่ัวเ้าใส่
“พิม้อารเฮียนเียวนะะ” ริมฝีปาอวบอิ่มลี่ยิ้มออมา ่อนะไล้เลียริมฝีปาอนเอเบาๆ
“ให้ายเถอะ แล้วอย่ามาร้อไห้ทีหลันะพิม” อทัพไม่สนใอะไรอีแล้ว เาเปลื้อผ้าัวเอนเปลือยเปล่า่อหน้าหิสาว ่อนะล้มัวทาบทับลไป
อนนี้ร่าสอร่าที่่านา ำลัอรัฟัเหวี่ยันอยู่บนเียอย่าไม่มีใรยอมใร
“เฮียา....” น้ำเสียหวานหยระุ้นอารม์พิศวาสอายหนุ่มไ้เป็นอย่าี ั่วโมนี้เอาอะไรมารั้็ุเาไว้ไม่อยู่แล้ว
“าา.....หนูพิมอเฮีย..่อนรูปเหลือเิน”
ใบหน้าหล่อเหลา้มลูเลียยอปทุมถันเม็สวย มือที่ว่าบีบเล้นอี้าทำสลับันไปมา
สัมผัสวาบหวิวทำเอาพิพิมไ้แ่บิัวไปมา ยิ่เรียวลิ้นร้อนื้นวัเลียและูอย่ามูมมาม มันยิ่สร้าวามทรมานให้นใ้ร่าเหลือเิน
หิสาวแอ่นอรับสัมผัสาเาอย่าเสียว่าน สอมือเล็เลื่อนึ้นยุ้มลุ่มผมหนาเพื่อหาที่ยึเาะ ยอปทุมถันสอ้าเ็มไป้วยราบน้ำลายานเหนือร่า
เาผละออเมื่อหยอเย้าส่วนบนนพอใแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนล่ำมาที่หน้าท้อแบนราบ ริมฝีปาหนาูบสัมผัสทุส่วนที่เาเลื่อนผ่าน ลิ้นสาเลียเล้าโลมไปทั่ว
ลมหายใอุ่นร้อนิัเล็น้อยเมื่อสายาสบเ้าับรอยแยลาายสาว นัวเล็หน้าแัวแไปหม สอสายาสบประสานัน ริมฝีปาอวบอิ่มบเม้มเ้าหาันอย่าเิวน
“เฮียะ่อยๆทำนะเ็ี” เสียทุ้มเอ่ยบอเบาๆ น้ำเสียอบอุ่นเหมือนำลัระิบ
เนินสาวอวบอูมาวปราศานบ่บอว่าเ้าัวูแลัวเอเป็นอย่าี มือสาเลื่อนลมาับหัวหยับานให่ถูไถไปมาามรอยแยาายสาว
พิพิมผหัวลไปูอย่าื่นเ้น เธอ้อารรับสัมผัสเิมเ็มาเาอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อน ยิ่เาหยอเย้าเธอยิ่แอ่นายรับ
อทัพับเรียวาสวยทั้สอ้าแยออาันนว้า รอยแยที่ปิสนิทผลิออนเผยให้เห็นรูสวาทสีมพูสวย น้ำหล่อลื่นสีาวใสไหลึมออมาเรื่อยๆ หัวหยัที่ำลัถูไถโลมไป้วยน้ำหวานที่ยืิออมา
“พิมร้อนไปหมแล้ว...เฮีย่วยพิม้วย”
“พรุ่นี้อนื่น ็อย่าทำเหมือนัวเอโน่มืนนะพิม เธอเป็นนอมันาเฮียเอ”
ร่าำยำโน้มัวลมาทาบทับนใ้ร่าไว้ เรียวาทั้สอ้าแยออาันว้าึ้นเมื่อเาแทรัวเอลมา
“อื้อ....ร้อนไปหมแล้ว” เธอมอเาอย่าไม่หลบสายาและปราศาวามลัว
“เฮียสั่ถุยามาแล้ว แ่ถ้ามัวแ่รอ พวเราสนุันไ้ไม่เ็มที่ เอาไว้พรุ่นี้เฮียะให้นื้อยาุมมาให้”
อทัพยืัวึ้นหลัเอ่ยบ มือสาเลื่อนลมาับแ่นายให่อัวเอ ่อนะ่อยๆสอใส่เ้าไปใน่อทารัับแบ เาันทุรัที่ะยัเยียมันเ้าไป แ่็ใส่เ้าไปไ้แ่ส่วนหัวเท่านั้น
“รี๊!! เ็บ!! เฮียหยุ่อน ฮือๆๆ เฮียอย่า!!”
พิพิมเบ้หน้าอย่าเ็บปว เสียหวานหลุรีร้อออมาเสียหล ่อทารัมีเลือไหลึมออมาเมื่อเาระทุ้ผ่านเยื่อพรหมรรย์
สะโพหนา่อยๆยับเ้าออ้าๆอย่าเนิบนาบ เาบอในอนแรว่าะ่อยๆทำ แ่พอมาอนนี้เาลับไม่สนใ้วย้ำว่าารยับอเามันะสร้าวามเ็บปวให้เธอมาแ่ไหน
“พิม...พิพิมอเฮีย...โอววว”
“ฮื้อ!!...เ็บ”
ร่าเล็บอบบาโยลอนไปามแรอัระแทอนเหนือร่า มือหนารวบเอามือเล็ทั้สอ้าึ้นไปไว้เหนือหัว
“เฮียอยาเอาพิมแรๆ พิมอเฮีย อ่าา!! ถ้าาถ่าะทำยัไีนะ”
“เฮีย...ฮึๆ อ้าาา” เสียราสะอื้นถูปิ้วยริมฝีปาหนาออทัพ สะโพสอบเร่ัหวะบทรัรัวเร็ว
ริมฝีปาถูบเม้มนห้อเลือ ใบหน้าสวยบิเบี้ยวอย่าเ็บปวระบมไปทั้ัวทั้ๆที่ยัอยู่ในฤทธิ์ยา
ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนริมฝีปาลมาูบามออาว เาทัู้ทั้เม้มนเิเป็นรอยแ้ำ
ภายในายสาวับแน่นอรัแ่นายให่ถี่ึ้นเรื่อยๆ ยิ่สร้าวามเสียวให้ับายหนุ่ม ัหวะรัถูเร่ให้หนัหน่วมาึ้น ภายในห้อว้าปลุมไป้วยเสียราระเส่าอนสอนและเสียเนื้อระทบเนื้อั้อ
เมื่อร่าอรรปรับัวไ้ วามเ็บปวึถูแทนที่้วยวามรู้สึแปลใหม่
“พิพิมอเฮีย รูอหนูมันินXวยอเฮียีเหลือเิน”
เสียราออทัพถูเปล่ออมาไม่าสาย ยิ่เาระแทเ้าใส่แรมาแ่ไหน เป็นายหนุ่มเอที่ถูวามเสียวเล่นานนหน้ามืามัว
“อ่าาา...เฮียา อแรๆ อ้ะ!” เาับนใ้ร่าให้ลานเ่าโยที่เธอยัไม่ทันไ้ั้ัว ในะที่วามเป็นายยัฝัาอยู่ อทัพเร่บทรัรัวเร็วามวามปรารถนาอัวเอ
“เฮียเสียวเหลือเินที่รั อ๊าาาสสส”
ายหนุ่มโน้มัวลมาทาบทับลบนแผ่นหลัเนียน ่อนะูบลไปบนหลัอาว ในบารั้ที่ลืมัว็เผลอันนใ้ร่าสะุ้
อทัพผละัวออห่า มือสาับเอวอไว้แน่นแล้วอัระแทลำายเ้าใส่ไม่ยั้ หน้าออวบให่สอ้าระเ็นระอนไปมาามแรเลื่อนไหว
ใบหน้าสวยฟุบลับเียเมื่อหมเรี่ยวแรที่ะใ้พยุัว แ่สะโพอวบยัเ้สู้
“อื๊อออ!! เฮีย...”
“สุสวยอเฮีย โอววว!!..”
ภายในายสาวระุอถี่ึ้นเรื่อยๆ อทัพแทบะาใับวามเสียเสียวที่ไ้รับ เาเริ่มเห็นสวรร์อยู่รำไร
“พิม อ๊าาาสสส!!”
ไม่นานนใ้ร่า็ระุเร็ ในะที่อทัพเอ็ไม่่าัน นทัู้่ปลปล่อยห้วอารม์ปรารถนาออมาพร้อมๆัน
น้ำสวาทสีาวุ่นถูปลปล่อยเ้าไปในายสาวทุหยาหย และอทัพยัแ่ท่อนเอ็นอัวเอไว้อย่านั้น
วามเป็นายยัระุหึหัอยู่ภายในนานหลายนาที ่อนที่ายหนุ่มะ่อยๆถอยห่าออมา้าๆ ส่ผลให้น้ำสีาวุ่นไหลย้อนออมาเปื้อนเรียวาเล็อพิพิม
“ฮื้ออ!!” หิสาวล้มัวลนอนทั้แบบนั้นอย่าหมแร โยมีอทัพทาบทับลมาไม่ห่า
“พั่อนนะ แ่รอบเียวไม่พอสำหรับเฮีย” มูโ่เป็นสันสูหอมลุ่มผมสลวยอนใ้ร่า
เาไม่ใ่พวบ้าพลัที่ะมีอะไรับผู้หิไ้ในทันทีหลัาที่เสร็ไปรอบแร ถึวามเป็นายนาห้าสิบหอเาะยัแ็ันอยู่ แ่มัน็ไม่สามารถปลปล่อยน้ำที่สอออมาไ้ิๆันหาเาไม่พั
นั่นหมายวามว่าในืนนี้หาเาไ้พัให้เ็มที่ พิพิม็ไม่มีทารอเื้อมมืออเาไปไ้ เพราะในืนนี้เาะใ้เธอเป็นเรื่อมือรีน้ำอัวเอให้หมัว
ความคิดเห็น