ลำดับตอนที่ #5
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ท่านยายเอลิเซีย
“อินไ้ทั้นั้น”อาราอร์นที่ยื่นมอพริป่า พริไทยป่า หอมป่า ระเทียมป่า ที่มีอยู่เ็มไปหม
“อะไรินไ้ั้นหรืออรับนายน้อย”เฟลิเป้ถาม้วยวามสสัย
“นี่ไพรินี่ไ แล้ว็พวหอมป่าับระเทียมป่า”อาราอร์นี้เ้าไปในป่า
“อ่อ อพวนี้นี่เอ าวบ้านเยลอินแล้วแ่เห็นบอว่าินแล้วมันแสบร้อนเผ็มาเลยอรับ ึไม่มีใริน”เฟลิเป้ล่าวเรื่อที่เยมีาวบ้านเยลอินเนื่อานึว่าเป็นผลไม้
“ใ่แล้ว ผลไม้ที่นี่มีปลูอะไรบ้าหรือลุเฟลิเป้”อาราอร์นที่สสัยเพราะเาไม่เห็นพวผลไม้เลย
“ไม่มีหรออรับนายน้อย ผลไม้ที่เห็นในลาถ้าไม่มาาพ่อ้าเร่ ็มาาป่าที่าบ้านไปเ็บมาาย”เฟลิเป้อธิบายถึที่มาอผลไม้
“ั้นเหรอ”อาราอร์นมวิ้ว อย่านี้เา้อหาทาให้าวบ้านปลูผลไม้ให้ไ้
“ลับันเถอะ”เมื่ออาราอร์นเ็บพวพริและหอมระเทียมเสร็เรียบร้อยแล้ว ็วนลับปราสาทไปทันที เนื่อาใล้เวลาทานอาหารแล้ว
เมื่อลับมาถึปราสาท็เป็นเวลาท่านอาหารพอี อาราอร์นึบอให้เหล่าพ่อบ้านและเมเอาอที่เานมาไปเ็บ และเอาพวสัว์ทะเลไปเ็บในห้อน้ำแ็้วย
เนื่อายุสมัยนี้ไม่มีู้เย็นารถนอมอาหารอาวบ้านมีแ่าราแห้หรือรมวันเท่านั้น นอาะเป็นนั้นสูที่มีเินถุเินถั สามารถื้อน้ำแ็าทาเหนือมาทำเป็นห้อเย็นไ้
“มาแล้วหรืออาราอร์น”อลิาเบ็ธล่าวอนรับลูอเธอ้วยรอยยิ้ม
“อรับท่านแม่”อาราอร์นที่ล่าวอบออไป็ไ้แ่นึสสัย เวลานี้ท่านแมู่เป็นผู้ให่ึ้นมาผิปิ เ้าึมอเ้าไปในห้ออาหารเห็นนแปลหน้าอยู่นหนึ่
“มาแล้วเหรอหลายยาย มาให้ยายอให้หายิถึหน่อย”เอลิเียล่าว
“อ้าวท่านยายมาไ้ยัไรับ ะเินทามาลำบา ที่นี่ไลาเมือไลอ้อนฮาร์ทไปมา”อาราอร์นล่าว้วยวามแปลใที่เห็นยายอนมา
ไลอ้อนฮาร์ทนั้นเป็นเมือให่ที่อยู่ทาอนเหนืออมหาอาาัรยูเรเีย พื้นที่อนบนนั้น่วฤูหนาวะมีหิมะหนั ทำให้ไม่สามารถปลูพืไ้
ส่วนทาใ้ฤูหนาวถึะไม่ไ้หนาวมาเหมือนอนบน แ่บารั้็มีหิมะ แ่นานๆะพบรั้ แ่ฤูหนาว็ปลูอะไรไม่่อยไ้อยู่ีเพราะินมันเย็นมา
“ไปไหนมาเล่าให้ยายฟัหน่อยสิ”เอลิเียล่าว
านั้นอาราอร์น็เล่าเรื่อที่นมีแผนะพันาเมือเพื่อให้ีวิวามเป็นอยู่อาวบ้านีึ้น และเรื่อที่เาไปทำมาลอหลายวันนี้
“ทุนรับ เี๋ยวมื้ออาหารเย็นผมะเป็นนัารให้ทุนไ้ลอิมูนะรับ”อาราอร์นล่าวับพ่อแม่และ็ยายอเา
“แม่ะั้า่อยนะ แ่่อนน่านั้น ุแม่ะออาราอร์นนานเินไปแล้วนะ”อลิาเบ็ธล่าวออมา
“็้าิถึหลานนี่น่า”เอลิเียล่าวอบ้วยรอยยิ้มยี่ยวน
“ไม่ไุ้แม่ปล่อยอาราอร์นไ้แล้ว”อลิาเบ็ธล่าว
“ไม่ปล่อยแล้วะทำไม ยัยุลู”เอลิเียล่าว
ทั้สอเริ่มทะเลาะันหนัเ้าหนัเ้า นอาราธอร์นเห็นว่าะไม่ิน้าวเลยมาห้ามทัพ แ่ลับพลอยโนลูหลเ้าไปอยู่ในสรามอสอนนี้เ้านไ้
“มาิน้าวันเถอะรับ”อาราอร์นที่เริ่มหัวหมุนับารทะเลาะันอทั้สอนเริ่มทนไม่ไหว
“็ไ้๊ะ”เอลิเียล่าว
“ไ้สิ๊ะ ลูแม่อทั้ที”อลิาเบ็ธล่าว
ารินอาหารเป็นไปอย่าราบรื่น นเมื่อินเสร็อาราอร์น็เริ่มหาทารออัวเอทันที
“ท่านพ่อลูแม่เรื่อที่ะุย้วยอรับ ั้นเี๋ยวผมอัวไปรอที่ห้อทำานท่านพ่อนะอบรับ”อาราอร์นรีบิล่าว แล้วเินออาห้ออาหารไปทันที
“เี๋ยว่อนสิลูแม่/หลานยาย”อลิาเบ็ธและเอลิเียะโนึ้นมาพร้อมัน
“เพราะุแม่นั้นละทำให้อาราอร์นหนีไป”อลิาเบ็ธล่าว
“เพราะเธอ่าหาอลิ”เอลิเียล่าว
“้าอัว่อน”อาราธอร์นที่ทนไม่ไหวลุึ้นเินาไปทันที
เสียทะเลาะันอทั้สอนยััออมาเรื่อยๆ ไม่รู้เป็นเพราะอะไรแ่่อนอนที่ยัไม่มีอาราอร์นทั้สอน็ุยันีรัันี
พออาราอร์นเิมาทั้สอนนี่แทบะเปิศึแย่ิ ปิ้อเป็นแม่อฝ่ายสามีแย่ลูับลูสะใภ้ แ่นี้ลับลายเป็นว่าแม่ับลู แย่ันเอ
“มีอะไรั้นเหรออาราอร์น”อาราธอร์นเอ่ยถามถึเรื่อที่ะปรึษา
“็ไม่มีอะไรมาหรอท่านพ่อ อนนี้้าำลัร่าแผนานอยู่ แ่อยาะมายิมหนัสือารปรอาท่านพ่อสัเล่ม”อาราอร์นล่าว
“ไ้ ั้นเอาเล่มนี้ไป”อาราธอร์นเลือหนัสือที่เล่มหนาเป็นพิเศษให้ับอาราอร์นผู้เป็นลู
“อบุรับท่านพ่อ เอ่อ ท่านพ่อบวนพ่อ้าเร่ปิะมาเมือเรา่วเวลาไหนหรืออรับ”อาราอร์นถามเรื่อที่สสัยอีเรื่อ
“น่าะอีสัประมาเือนหนึ่ หลัานั้นอี 3 เือน็มีมาอี แล้วบวนสุท้ายมา่อนฤูหนาว 1 เือน”อาราธอร์นพยายามนึแล้วอบ
“ยัมีเวลาอีหน่อย ท่านพ่อรอิมอาหารเย็นนี้ไ้เลย รับรอว่าท่าน้ออบ ั้นผมอัว่อนนะรับ”อาราอร์นล่าวลาพร้อมเรียมัวเ้ารัวทำอาหารให้ับทุนิน
“ะทำอะไรินี ิสิิ”อาราอร์นพยายามนึถึเมนูที่สามารถทำไ้าวัถุิบที่นำมา
“พวสัว์ทะเล้อไปัแย่อน น่าะทำประเภทย่าไ้ ั้นทำสเ็้วยแล้วัน มี้นไทม์พอี”อาราอร์นเริ่มิถึวิธีารทำอาหาร่าๆในหัวแล้วยิ้มไปลอทา
“่อนอื่น้อเอาหนัสือไปเ็บที่ห้อ่อน แล้วหนัสือรวมภาพสัว์ทะเลอยู่ไหนเนี่ย น่าะลืมไว้ในรถม้า”อาราอร์นบ่นับัวเอไปเรื่อย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
1ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
1ความคิดเห็น