ลำดับตอนที่ #5
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่3 : ฝากรักไว้ใต้ผืนทราย ( 3-1)
3
เ้านี้่าสื่นนั หิสาวื่นึ้นมาบนเียนอนนุ่ม
แสนสบายนี้ราวับวามฝัน
วินาหย่อนเท้าลมาเหยียบพื้นไม้ปาเ้
ไม้ั้นเยี่ยมที่นยุโรปนิยมใ้สร้าบ้านันมาที่สุ
โรแรมที่นี่น่าะเป็นอนยุโรปมาว่า ถึไ้นำเอาวันธรรมอนยุโรปเ้ามาประับประา
แ่ใหู้เรียบหรูทันสมัยมาว่าโรแรมอื่นที่นี่
วินาหมายเลเรียหารูมเอร์วิส.....
สั่าแฟและนมปัึ้นมารอท้อ
มื้อเ้าอเธอะ่ายแบบนี้เสมอมา เนื่อาเวลาที่มีน้อย
และเธอ็้อทำานแ่ับเวลาให้มาที่สุ ถ้าเวลาเหลือมาเท่าไหร่
เธอะมีเวลาไ้อ่านหนัสือเรียมสอบมาเท่านั้น
มื้อเ้าลท้อ
็รับสุภาษิไทยที่ว่า อทัพ้อเิน้วยท้อ....
วินาหอบหิ้วเอาระเป๋า
และเอสารที่้อาระแปะิ้นไม้ เพื่อามหาัวน้อสาวและายนนั้น
เธอลทุนทำใบปลิวมาาเมือไทย เพื่อานนี้โยเพาะ
“เยเห็นผู้ายในรูปนี้บ้าไหมะ”หิสาวใ้ำถามนี้อยู่หลายรั้
บวับารยื่นรูปใหู้ันัๆ หาแ่สายาพวนั้นลับแสออมาเหมือนับว่า
เธอือัวประหลา หรือเธอทำผิอะไรร้ายแรระนั้น
แ่วินาไม่เยย่อท้อเลย เธอเินแใบปลิวไปทั่วเมือ
และถามไถ่ไปอย่านี้เรื่อยๆ แม้ว่าะไ้รับสายาเ่นเิมลับมา
วันที่สามอารามหา .....
วินาไม่ล้าที่ะใ้วิธีเิมอีแล้ว......หิสาวเินทอน่อไปามถนน
อย่าไรุ้หมายปลายทา สายาอนที่นี่เริ่มะเปลี่ยนไป หันมามอเธอเหมือนะ่าแเสียให้าย
นวินาเิน้มหน้ามอเท้าัวเอแทน พลาถามัวเอว่ามันเิอะไรึ้นหรือ?
เธอทำอะไรผิอย่านั้นหรือ?
ถึไ้มอัน้วยสายาแบบนี้
พลันรถู้ิฟิล์มำสนิทแล่นเ้ามาอเอี๊ย!
รหน้าอวินา หิสาวยืนนิ่ัวแ็ทื่อ
เศษฝุ่นละออลอยเ้ามาปะทะเ็มใบหน้าเธอ
ทรายเม็เล็ๆเ้ามาอยู่ในวาอเธอนแสบไปหม
“นที่นี่เาับรถันแบบนี้หรือ?”วินาถามัวเอเบาๆ
ยี้าแล้วมอเ้าไปในรถที่มีแ่ลุ่มายรร์แทบทั้หม
สายาพวนั้นำลัมอมาที่เธอ แม้ว่าะสวมแว่นาำสนิททุน
เธอ็รู้ว่าำลัมอมาที่เธอ
หิสาวรู้สึใอไม่่อยีึ้นมาแล้ว
หรือว่านพวนี้ะิว่าเธอมาสร้าวามวุ่นวายที่นี่ หรือว่าเธอไปเหยียบหาเ้าพ่อ
เอ๊ย! เท้าเ้าพ่อที่นี่เ้า
แล้วเธอะทำยัไีล่ะ ะอวาม่วยเหลือาใรีล่ะ?
แล้วราวนี้ ะวิ่หนีไปทาไหนีล่ะเรา
เมื่อี้มาทาไหนัน อะไรันเนี่ย!
ทำไมำอะไรไม่ไ้เลย
บ้าน่า...อย่าลัวสิ เธอไม่ไ้สร้าวามเือร้อนอะไรเสียหน่อย แ่มาามหาน
มันะผิมาถึนา้อส่นมา่าปิปาเลยหรือ?
อ้อ..หรือว่านพวนี้เป็นพวอนายฮาร์าร์ันล่ะ?
แ่ที่แน่ๆนในรถเปิประูรถลมาหาเธอแล้ว
หิสาวมอลุ่มายในุสูทเรียบหรูพวนั้น้วยสายาุนอยู่ไม่น้อย
“ุเป็นนไทยใ่ไหมรับ”นเหล่านั้นถามมา
หิสาวยัไม่หาย ็พยัหน้ารับ
“ื่อวินา พิเร์ธรรมใ่ไหมรับ”พวนั้นถามื่อนามสุลไ้อย่าถู้อ ทำเอาหิสาวอึ้ หรือว่านพวนี้ะเป็นพวเียวับนายฮาร์าร์นั่นริๆ
็เลยส่นมารับเธออย่านั้นเหรอ?
“่ะ พวุเป็นใรัน ทำไมถึรู้ัื่อันไ้”หิสาวเริ่มหวาระแวึ้นมาเล็น้อย
“ับัวไปเลย”หัวหน้าลุ่มหันไปสั่ลูน้อเป็นภาษาอาหรับที่วินาไม่เ้าใ
นเหล่านั้นึเอาผ้าสีาวออมาาระเป๋าเสื้อ และเ้ามาับแนสอ้าอวินา
“นี่...ะทำอะไร”หิสาวร้อถามอย่าใ
“ับัวไป เร็วเ้า”นายให่ออำสั่อย่าเียบา
วินาิ้นรน่อสู้
“ปล่อยันนะ อย่ามาับัน ันทำอะไรผิ” หิสาวยั้อารำอบ แ่นเหล่านั้นไม่ฟั
เอาผ้าสีาวปิมูอวินาให้แน่น
พลารวบัวหิสาวเอาไว้นเธอไม่สามารถะ่วยเหลือัวเอไ้ วินาหายใไม่ออ
พยายามหายใแรๆอยู่หลายรั้
แ่มีอะไรบาอย่าำลัวิ่เ้าไปทาเส้นประสาทมูึ้นสู่เส้นประสาทในสมอ
และเธอ็รู้สึไ้ถึอาารสะลึมสะลือ
ยาสลบ...มันือยาสลบ!
“อย่า...”ไม่ทันไ้พูอะไร่อ
ร่าอ่อนระทวยอวินา็เ้าไปอยู่ในวแนอายร่าให่เหล่านั้นเสียแล้ว
่อนะพาันึ้นรถู้ที่มา้วยัน ับหายออไปอย่ารวเร็ว
ท่ามลาวามใอนที่เินผ่านไปมาไม่น้อย
่าวิพาษ์วิาร์ันไปเรื่อยเปื่อย ว่าเธอน่าะทำผิอะไรสัอย่าที่มันร้ายแร
ถึไ้โนนในวัมาับัวไปอย่านั้น
******************************************************************
ฝารัไว้ใ้ผืนทราย มี E-Book แล้วนะะ
วันนี้โปรโมั่นวันสุท้ายนะะ
ฝาอุหนุนันเยอะๆนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น