ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP : 5 โรคจิต
EP : 5 โรคจิต
รุ่งเช้าอลิซตื่นขึ้นมาก็ทำอาหารให้กับทุกคนก่อนจะทิ้งโน้ตเอาไว้ว่าออกไปข้างนอก
อลิซยืดกล้ามเนื้อก่อนจะเริ่มวิ่ง เธอวิ่งช้าๆ วิ่งไปเรื่อยๆ จนได้สามรอบ
ถือว่าเกินความคาดหมาย จากนั้นเธอก็เดินเล่นอีกรอบหนึ่ง
ก่อนจะหาที่นั่ง สายตาของเธอก็หันไปมองเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอายุน่าจะเก้าปีสิบปีได้กำลังวาดรูปอยู่
เธอจ้องเด็กคนนั้นนิ่งๆ ด้วยความรู้สึกว่าเด็กคนนั้นจะวาดรูปที่ตัวเองต้องการได้หรือไม่ เพราะเห็นผ่านกระดาษที่เธอวาดไม่ได้ดั่งใจก็จะถูกขวางทิ้งแถวๆ นั้น ดูท่าแล้วจะเป็นลูกคุณหนู
“โอ้ย วาดไม่ได้ โอ๊ย!
ฉันต้องไม่มีการบ้านส่งอาจารย์แน่”
เด็กสาวร้องขึ้นเสียงดังพร้อมกับทำหน้าหงุดหงิดเอามาก
“นี่ ให้พี่วาดให้เอามั้ย” อลิซบอก
และเธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเธอจะต้องทำแบบนี้กับเด็กคนนี้ด้วย
“พี่วาดได้เหรอ”
เด็กสาวหันไปถามอย่างไม่มั่นใจเพราะดูยังไงมันก็ไม่เข้ากับบุคลิกของพี่สาวตัวโตคนนี้เลย
“ลองก่อนมั้ยละ”
อลิซบอกก่อนจะยื่นมือไปขอกระดานวาดรูปของเด็กสาวตัวน้อยที่ทำหน้าไม่มั่นใจในตัวเธอสุดๆ
“เอ่อ”
“ถ้าวาดไม่สวย จะเลี้ยงไอติมแทนแล้วกัน” เธอบอก จนเด็กสาวคนนั้นยอมส่งของมาให้เธอ อลิซวาดภาพตรงกลางเป็นแม่น้ำก่อนจะวาดด้านบนเป็นภูเขาพร้อมกับพระอาทิตย์ที่กำลังตกดินแล้วแสงมันสะท้อนลงกับแม่น้ำพอดี ด้านล่างเป็นพื้นหญ้าแล้ววาดเด็กสาวนั่งหันหน้าไปยังแม่น้ำ เหมือนกับเด็กสาวคนนั้นกำลังนั่งมองพระอาทิตย์ตกดิน อลิซคิดว่าภาพมันดูเศร้าๆ ไปหน่อยก็เลยวาดหมาตัวใหญ่ให้นั่งข้างกับเด็กสาวไปด้วย
“โห้! ดูดีมากเลย สื่อความหมายได้”
“ดีใจที่ชอบ พี่ไปนะ”
อลิซหันไปยิ้มให้กับเด็กสาวก่อนจะส่งภาพวาดให้กับเด็กสาวตัวน้อยที่มีท่าทีดีใจ
“เอ่อ ขอบคุณค่ะพี่สาว”
เด็กสาวตะโกนบอกเพราะพี่สาวตัวใหญ่เดินไปไกลแล้ว
เสียดายที่ไม่ได้ถามชื่อพี่สาวคนนั้น
“โธ่
แบบนี้นาเดียจะเอาไปส่งอาจารย์ได้ยังไงกันล่ะ” นาเดียพึมพำเพราะมองดูแล้วมันเหมือนเธอชัดๆ
แถมพี่สาวคนนั้นยังเขียนชื่นตัวเองเอาไว้อีก สงสัยเธอจะต้องนั่งวาดทั้งวันแน่ๆ
อลิซกลับมาบ้านก็ไม่มีใครอยู่แล้วเธอก็นั่งกินข้าวก่อนจะไปอาบน้ำแต่งตัวออกไปด้านนอกและจุดหมายของเธอคือร้านเน็ตนั้นเอง
วิธีนี่หาเงินได้ง่ายมาก
อลิซเข้าไปร้านเน็ตก่อนจะจ่ายค่าเน็ตสามชั่วโมง แล้วไปเลือกมุมในสุดของร้านจะได้ไม่เป็นที่สังเกตของคนอื่นนัก ยังดีที่ชุดฮูดของอลันช่วยปกติร่างกายของเธอได้บ้าง
อลิซยิ้มเมื่อได้จับคอมพิวเตอร์
เธอเข้าไปยังเว็บไซต์หนึ่งที่เขาเรียกว่าเทรดหุ้น เธอกรอกรายละเอียดทุกอย่างลงไปจนครบ
เมื่อทำทุกอย่างเสร็จแล้วก็ทำการเทรดหุ้นทันที
และนี่คือการหาเงินของเธอที่ได้เงินเร็วที่สุด เพราะอะไรนะเหรอ
ก็เธอเคยเล่นมาก่อนจนรู้หมดแล้วนะ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงอลิซก็ได้เงินมาเป็นแสนๆ เธอค่อยๆ
พยายามเบิกเงินออกมาเรื่อยๆ และไม่เบิกออกมามากจนเกินไป
และแล้วเวลาก็ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงอลิซก็ได้เงินมาสองล้าน
แล้วในตอนนี้ เธอนั่งเล่นไปเรื่อยๆ จนได้ครบสามชั่วโมงเธอก็ได้เงินสิบล้านเข้ามาอยู่ในบัญชีพอดี
อลิซทำการออกจากระบบก่อนจะเดินออกจากร้านไปเพื่อไปที่กดเงินออกมา
เธอแค่จะตรวจดูเงินเฉยๆ และอีกอย่างเธอต้องการให้คนที่เดินตามเธอตลอดตั้งแต่ออกจากร้านเน็ตแล้วและเธอก็รอให้เผยตัวออกมา
“ไปหาอะไรกินดีกว่า”
อลิซพูดขึ้นก่อนจะเดินไปซื้อน้ำ
โดยทำเป็นไม่รู้เพื่อให้อีกฝ่ายลดความระมัดระวังจากเธอ เมื่อได้น้ำตามที่สั่งเธอก็ไปนั่งมุมร้าน
เพราะคิดว่าอีกไม่นานอีกฝ่ายคงต้องมาหาเรื่องเธออย่างแน่นอน
“ไม่คิดจะมาเจอยัยหมูอย่างเธอที่นี่
เห็นแล้วเกะกะขวางตาชะมัด” อลิซไม่สนใจคนที่พูดจาหาเรื่องตัวเอง แถมยังดูดน้ำในแก้วด้วยท่าทางอย่างสดชื่น
ปึง!
“นี่! เมินฉันหรือไง”
คาโลเอามือตบกับโต๊ะพร้อมกับถามอีกฝ่ายที่กล้าเมินเขาถึงสองครั้งอย่างไม่ชอบใจ
“โรคจิต” อลิซพูดขึ้นมาเบาๆ แต่คาโลก็ได้ยิน
“ห้ะ! เมื่อกี้เธอว่าไงนะ!” คาโลถึงกับอึ้งจนพูดไม่ออกเมื่อเจอยัยหมูตอนที่อยู่ตรงหน้าต่อว่าเขาแบบนั้นถึงสองครั้ง
“ไปหาหมอซะ”
อลิซเอ่ยบอกคาโลที่ดูจะมีปัญหากับเธอเหลือเกิน ทั้งที่จริงๆ แล้วตอนอยู่ด้านนอกโรงเรียนไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับเธอก็ได้นี่
แถมหมอนี่อยู่ตัวคนเดียวแบบนี้ยิ่งดูน่าสงสัยเข้าไปใหญ่
“เป็นแค่หมู
กล้าเกินไปแล้ว” คาโลพูดขึ้นมืออีกข้างที่เคยล้วงในกระเป๋ากางเกงก็เอื้อมมือมาจับคางของอลิซแล้วบีบแน่น
“หนักหัวนายหรือไง”
เธอรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้มีอิทธิพลของโรงเรียนอีกคนหนึ่ง
แต่แล้วไงล่ะก็เธอไม่ชอบหมอนี่นี่น่าทำไงได้
“ยัย!!”
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับลูกค้า”
คนขายน้ำตะโกนถาม นั้นเลยทำให้คาโลหยุดแล้วก็นั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเธอหน้าตาเฉย
“ดีใจซะที่ได้นั่งกับคนหล่ออย่างฉัน” คาโลบอกก่อนจ้องมองอลิซไม่หยุด
“ไม่ล่ะ”
อลิซตอบกลับก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับจงใจทำน้ำหกใส่คาโล
“เธอ!”
“โทษที”
อลิซตอบกลับหน้านิ่งไม่สนใจคาโลที่มีอารมณ์เดือดปุดปุดเหมือนกาต้มน้ำ
เธอเดินจากร้านน้ำแล้วไปหาร้านเน็ตใหม่เพราะเธอใช้ร้านเน็ตเดิมไม่ได้แล้ว
อลิซใช้วิธีหาเงินด้วยการเทรดหุ้นเหมือนเดิม
เธอนั่งเทรดหุ้นจนได้เงินมากตามที่ต้องการแล้วก็ออกจากระบบแล้วก็ออกจากร้านเน็ต
แล้วไปกดเงินออกมาเพื่อจะไปซื้อของแต่เพราะใกล้ได้เวลาที่อลันจะกลับบ้านแล้วเธอเลยต้องรีบหน่อย
16ความคิดเห็น