เสี่ยวหลง พ่อค้าเซียนข้ามพิภพ

ลำดับตอนที่ #5 : พนักงานออฟฟิศ EP.4

“อะไรนะ!? นายกำลังจะบอกว่าบริษัทของเรากำลังจะเจ๊งงั้นเหรอ? ได้ยังไงกัน?” 

แค่ประตูห้องต้อนรับเปิดออก เสียงแรกที่ได้ยินไม่ใช่คำว่า “สวัสดี” หรือ “ยินดีต้อนรับ” แต่อย่างได แต่เป็นคำพูดที่โมโหแกมตกใจชะมากกว่าของชายร่างอ้วนหัวล้าน อายุประมาณ50-55 สวมเชิ้ตสีขาวที่พับถึงข้อศอก เสื้อชุ่มไปด้วยเหงื่อจางๆตรงอกและหลังของเขา แม้ว่าอุณหภูมิของห้องจะออกไปค่อนข้างหนาวก็ตาม กางเกงสีดำ รองเท้าหนังสีดำเงาอย่างดี นั่งอยู่บนโซฟาสีครีมอย่างดี ตรงหน้ามีไวน์แดงที่เปิดแล้วกับไวน์ที่อยู่ก้นแก้ว

ห้องรับรองเป็นห้องเรียบๆ ไม่เน้นเฟอนิเจอร์ แต่เน้นที่ความสะดวกสบายในการใช้สอย ไม่ว่าจะเป็นทีวีขนาดใหญ่ที่ติดตรงผนังและข้างล่างเป็นเครื่องเล่นเกมส์รุ่นล่าสุดอีกด้วย เพื่อให้ลูกหลานของลูกค้ารายใหญ่ที่มาใช้ห้องนี้ได้เล่นกัน

“โอเค นายไปหาคุณมีมาร์คที่ฝ่ายการเงิน บอกให้เขาพยายามประคองเงินของบริษัท……” ชายร่างอ้วนเหมือนจะยังไม่รับรู้ถึงการมาของทศ เขายังคงสั่งงานทางสมาร์ทโฟน ของเขาต่อไปเรื่อยๆ ทศจึงไปนั่งโซฟาใกล้ๆเขา

“งั้นแค่นี้แหละ เดียวฉันจะรีบเข้าไป” ผ่านไปเกือบ2นาที ชายร่างอ้วนจึงจะว่างสายไปแล้วจึงรับรู้ว่าตนเองไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในห้องนี้

“ขอโทษด้วยนะครับที่เสียงดังรบกวนคุณ พอดีบริษัทของผมมีปัญหานิดหน่อยนะครับ เห้ออ” ชายร่างอ้วนหันมาพูดกับทศพร้อมกับกล่าวคำขอโทษ

“ไม่เป็นไรครับ ผมเพิ่งจะมาถึงไม่ได้รบกวนอะไรผมหรอกครับ แต่หุ้นบริษัทคุณคงจะดิ่งลงมากจาการที่….” จากการที่ทศ(แอบ)ฟังชายร่างอ้วนคุยกับลูกน้อง ทำให้ทศพอจะรับรู้ปัญหาของบริษัทนี้ได้ไม่ยาก พร้อมกับบอกวิธีแก้ไขไปในตัวด้วย

ชายร่างอ้วนตอนแรกก็ตกใจที่ทศมองปัญหาของบริษัทตนออกภายในเวลาไม่นาน แถมยังแก้ปัญหาให้เขาด้วย ชายร่างอ้วนจากตกตะลึงกลายเป็นระแวงและตบท้ายด้วยการตั้งใจฟัง

“….คุณสามารถกอบโกนผลประโยชน์จากการค้าตรงนี้ได้มากกว่า10ล้านแน่นอนครับ” จากการร่ายยาวของทศเวลาผ่านไปถึง10นาทีเต็มๆ ทศจึงหยุดลงมองหน้าฝ่ายตรงข้ามที่ตั้งใจฟังตนเองพูดพร้อมกับจดลงสมุดบันทึกของเขาไปด้วย

“อื่มมม การเร่งผลิตสินค้าตัวนี้มีปัญหาจริงๆด้วยสินะ…”หลังจากทศพูดจบแล้วชายร่างอ้วนก็จมอยู่กับความคิดตัวเองอยู่นาน ซึ่งทศก็นั่งมองอยู่เงียบๆ จากนั้นไม่นานชายร่างอ้วนก็ยกสมาร์ทโฟนของเขาแล้วกรอกคำพูดของตัวเองลงไปอยู่นาน

“เห้อออ แค่นี้บริษัทผมคงจะอยู่ได้อีกนานเลยครับ ขอบคุณคุณมากเลยนะครับที่ให้คำแนะนำผม คุณ…?

“ผมทศครับ” ทศพูดตอบทันที

“ครับคุณทศ โอ้ให้ตายสิ! ผมขอโทษอีกครั้งนะครับที่ผมแนะนำตัวเองช้า ผมยงยุทย์ครับ เป็นCEOบริษัทมัลกราฟครับ” ยงยุทย์ยืนมือมาเช็คแฮนด์กับทศ 

บริษัทมัลกราฟเป็นบริษัทขนาดกลางค่อนไปใหญ่เพราะเขาทำงานเกี่ยวกับการจัดตกแต่งและผลิตเกี่ยวกับเฟอนิเจอร์ของโรงแรม ที่พัก หรืออาคารต่างๆ พูดได้เต็มปากเลยว่าทุกโรงแรมที่อยู่ในตัวเมืองนี้เกือบทั้งหมดมีการตกแต่งด้วยสิ้นค้าที่มาจากบริษัทนี้ และเขายังมีโรงแรมขนาด5ดาวเป็นของตัวเองอีกด้วย

การประชุม การหารือ การจัดสัมมนา งานเลี้ยงโรงแรมมัลกราฟมีสถานที่ให้คุณพร้อม ทั้งห้องขนาดเล็กที่จุคนได้5คน จนถึงห้องประชุมที่มีขนาดใหญ่สามารถจุดจนได้500ร้อยคนโดยที่ไม่แออัดเลยทีเดียว 

การจะเจอ1ในผู้บริหารของบริษัทนี้ว่ายากแล้ว แต่การเจอCEOนั้นยากกว่าเป็นอย่างมาก เพราะด้วยตำแหน่งและงานที่ค่อนข้างรัดตัวทำให้มันยากมากที่เขาจะก้าวออกจากห้องทำงานของตัวเอง ถ้าไม่ใช่เวลาเลิกงานของเขา

“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณยงยุทย์ ผมได้ยินชื่อเสียงของคุณและบริษัทของคุณมานานแล้ว วันนี้ได้เจอตัวจริง ถือว่าเป็นเกียรติมากครับ” ทศพูดขณะยืนมือไปเช็คแฮนด์กับยงยุทย์

“โอ้ไม่ขนาดนั้นครับ ว่าแต่คุณทศสนใจร่วมลงทุนกับผมไหมครับ? การที่ได้ร่วมงานกับคนที่มีความรู้กว้างขวางแบบคุณคงจะสามารถทำให้บริษัทของพวกเราก้าวหน้าไปก้าวใหญ่แน่ครับ”ยงยุทย์พูดยิ้มๆพร้อมกับโน้มน้าวทศ

‘หึ! เผยออกมาเร็วกว่าที่คิดอีกนะ’ ทศคิดพร้อมกับยิ้มอยู่ในใจ

“ฮ่าๆๆๆ ไม่ขนาดนั้นครับ ผมเป็นแค่นักลงทุนธรรมดาๆเองครับ แต่ถ้าได้มีโอกาสร่วมงานกับคุณผมก็ไม่รังเกียจนะครับ เท่าที่ผมดูผลประกอบการของบริษัทในตลาดหลักทรัพย์เมื่อครู่ถือว่าน่าสนใจทีเดียว ถ้าอย่างนั่นผมขอร่วมด้วยสัก15%เป็นไงครับ?” ตอนที่ยุงยุทย์กำลังคุยกับลูกน้องอยู่นั้น ทศได้ไปลองใช้สมาร์ทโฟนที่โชว์อยู่ภายในห้องเข้าไปเช็คตลาดหลักทรัพท์จริงๆ และเพราะCEO ถึงขนาดชวนด้วยตัวเองเลย จะไม่สนใจเลยก็กะไรอยู่

“หือ 15%อย่างนั้นเหรอครับ!? นั่นจะถือว่าคุณจะเป็น1ใน10บอร์ดผู้บริหารเลยนะครับ และค่าดำเนินการคงไม่จบที่9หลักแน่ๆ” ถึงจะดีใจที่ทศจะยอมร่วมมือกับตนเอง แต่การรับผู้บริหารและยังไม่ผ่านกระบวนการตรวจสอบประวัติความเป็นมาของบุคคลนั้นๆ ถือว่ามีความเสียงอยู่มากเหมือนกัน

“เรื่องค่าดำเนินการไม่ต้องห่วงครับผมพอจะมีเศษเหรียญอยู่นิดหน่อย แต่ว่ามันน่าจะมากพอที่จะซื้อหุ้นของคุณได้ตามที่ผมต้องการ และไม่ต้องห่วงเรื่องประวัติผมหรอกครับ ใสๆครับ5555+” ทศพูดสิ่งที่ยงยุทย์กังวลในใจออกมา จริงๆแล้วก่อนหน้านั้นทศไม่รู้ความในใจของยุงยุทย์หรอก แต่เป็นเพรราะว่าเมื่อกี้ทศพยายามที่จะอ่านใจของยงยุทย์ว่าตอนนนี้เขาคิดอะไรอยู่ มันกลับดังขึ้นมาในหัวขอทศเอง นี่คือหนึ่งความสามารถของเขาความรู้ รู้วิธีเอาตัวรอด รู้วิธีหาเงิน รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรและ รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร

“สมาร์ทโฟนของคุณทศได้แล้วค่ะ ทางเราจัดการโอนข้อมูลทั้งที่มีใครเครื่องเก่ามาแล้วนะคะ เชิญคุณทศตรวจสอบและทดลองประสิทธิภาพได้เลยค่ะ หรือถ้าคุณทศต้องการแอพพลิเคชั่นตัวไหนเพิ่มเติมบอกทางเราได้ค่ะ แต่แอพพลิเคชั่นบางตัวอาจมีค่าบริการนิดหน่อยนะคะ” พนังงานสาวส่งสมาร์ทโฟนรุ่นล่าสุดของบริษัทผลไม้มาให้กับทศ โดยมันวางอยู่ในถาดสีเงินที่บุด้วยกำมะหยี่สีแดงสด

“เอาละครับผมได้สมาร์ทโฟนของผมแล้ว เดียวผมจะจัดการซื้อหุ้นของคุณ ตอนนี้ และเดียวนี้” ว่าแล้วทศก็จัดการซื้อหุ้นในเครือของบริษัทมัลกราฟ แต่ว่าทศจะยังไม่ได้หุ้นภายในวันนี้ เพราะวันนี้เป็นศุกร์ บวกกับการซื้อหุ้นที่ต้องตามหลัก T+3*ด้วยแล้ว ทำให้กว่าที่ทศจะได้หุ้นมาถือครองนั้นต้องรออีก3วันหลังจากนี้

เมื่อทำการซื้อขายผ่านสมาร์ทโฟนเสร็จเรียบร้อยแล้วทศก็ยื่นหน้าจอการซื้อขายให้กับยงยุทย์ดู ซึ่งมันเป็นอย่างที่ทศว่าไว้ เขาได้ซื้อหุ้นไปแล้วถึง15%ขอหุ้นที่เปิดขายทั้งหมด ตอนนี้รอแค่เวลาเท่านั้นที่จะทำให้ทศกลายเป็น1ในผู้บริหาร

"...ถ้าอย่างนั้น อีก3วันจะติดต่อไปเรื่องเอกสารนะครับ ไม่ทราบว่าคุณทศมีนามบัตรไหมครับ? ผมจะได้ติดต่อถูก" หลังจากยงยุทย์ตะลึงไปหลายวิ เนื่องจากว่าน้อยคนนักที่จะยอมเสียเงิน9หลักภายในเวลาไม่กี่วินาที

"ตอนนี้ผมยังไม่มีนามบัตรครับ แต่เอาเป็นเบอร์ส่วนตัวผมได้นะครับ" ว่าแล้วทศก็แลกเบอร์กับยงยุทย์แล้วก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกัน

"ถ้าอย่างนั้นผมต้องขอตัวก่อนนะครับ พอดีรถผมเสีย เลยจะไปซื้อใหม่นะครับ" จริงๆแล้วทศนั้นไม่มีรถยนต์ส่วนตัวจริงๆหรอก แต่เขาก็เคยฝึกขับตอนมัธยมเท่านั้น ที่พูดออกไปแบบนั้นเพื่อให้ดูมีฐานะเฉยๆเอง(โม้นั้นเอง)

"ถ้าอย่างนั้นผมจะให้เลขาของผมที่กำลังจะมารับผมไปส่งคุณทศก็ได้นะครับ ว่าแต่คุณทศจะไปที่ไหนเหรอครับ? อ่อๆ ไม่ได้จะยุ่งเรื่องสวนตัวของคุณทศนะครับ แต่ผมจะได้บอกเลขาผมถูกแค่นั้นเองครับ" ยงยุทย์พยายามเอาใจ1ในหุ้นส่วนในอนาคตของเขา

"ผมจะไปบ้านเสี่ยภพครับ"
 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เกร็ดความรู้

T+3 หมายถึง?

T คือวันที่ Trade หรือซื้อ-ขาย

+3 หมายถึง 3 วันทำการ ซึ่งไม่รวมวันหยุด

สมมุติ

กำหนดให้วันที่ 24-25 เป็นวันเสาร์-อาทิตย์ ถ้าเราสั่งซื้อหรือขายหุ้นในวันศุกร์ที่ 23 เราจะต้องชำระค่าหุ้นหรือได้รับค่าหุ้นในวัน 28นั่นเองครับ