คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ศาสตราแห่งวายุ (Element Of Wind)
ตอนที่5 ศาสตราแห่งวายุ(Elemental Of Wind)
ตอนที่5 ศาสตราแห่งวายุ(Elemental Of Wind)นครอิลันเต(เอลฟ์)
เป็นเมืองที่มีน้ำล้อมรอบซึ่งมีต้นไม้ใหญ่ยักษ์ซึ่งชาวเอลฟ์เรียกว่าต้นไม้ใหญ่ปกคลุมทั่วเมืองเพียงต้นเดียว จึงมีแต่ความร่มเย็นน่าอยู่
"คุณพ่อค่ะขอหนูไปยังเซเรสเถอะค่ะ"อิซาเบลขอผู้อาวุโส
"แล้วถ้าข้าศึกมันมาตอนที่เจ้าไม่อยู่ล่ะอิซาเบล"อีริคตอบกลับ
"นักรบแห่งเอลฟ์มิได้มีแค่หนูคนเดียวหรอกนะค่ะ" อิซาเบลสวนกลับ
"มันก็ใช่แต่เจ้าเป็นที่ยึดเหนี่ยวของท่านนักรบเหล่านั้น"อีริคชักแม่น้ำทั้ง ห้า มาเพื่อห้ามอิซาเบล
"หากแต่ก่อนหนูก็ไม่เคยอยู่คราวนี้ท่านกลับไม่ให้ไปด้วยเหตุผลอะไรข้ามิทราบ" อิซาเบลพยายามครั้นพ่อของเธอ
หากแต่ก่อนหนูก็ไม่เคยอยู่คราวนี้ท่านกลับไม่ให้ไปด้วยเหตุผลอะไรข้ามิทราบ" อิซาเบลพยายามครั้นพ่อของเธอ"ถ้าเจ้าอยากไปนักก็เชิญแต่ถ้าไม่ได้เซเรสเทก็อย่าวาให้เห็นเด็ดขาด" อีริคพูดคำขาดอิซาเบลได้ยินดังนั้นก็กลับไปยังห้องของตนเองเพื่อเก็บของเตรียมออกเดินทางด้วยยูนิคอร์นภูติมายาตัวโปรดของเธอเอง เธอตัดสินใจตั้งแต่เห็นป้ายประกาศแล้วแต่ไม่มีใครกล้าขอเอลเดอ(Elder)ไปกว่าเธอ
ถ้าเจ้าอยากไปนักก็เชิญแต่ถ้าไม่ได้เซเรสเทก็อย่าวาให้เห็นเด็ดขาด" อีริคพูดคำขาดอิซาเบลได้ยินดังนั้นก็กลับไปยังห้องของตนเองเพื่อเก็บของเตรียมออกเดินทางด้วยยูนิคอร์นภูติมายาตัวโปรดของเธอเอง เธอตัดสินใจตั้งแต่เห็นป้ายประกาศแล้วแต่ไม่มีใครกล้าขอเอลเดอ(Elder)ไปกว่าเธอยูนิคอร์นของเธอชื่อไบร(Bride)ได้มาตอนไปทำสงครามกับดาร์คเอลฟ์มันยังเล็กเธอเจอเข้าเลยเอามาเลี้ยงไว้เป็นที่อิจฉาของผู้คนที่พบเห็นเพราะภูตมายายูนิคอร์นหาได้ไม่ง่ายนัก อิซาเบลตัดสินใจเดินทางในวันรุ่งขึ้น
-+-+-+-+-+-+-+-+--+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
" เรเว็น…เรเว็น" เสียงเรียกของชิลลเลนทำให้เรเว็นรีบลุกมาหาเธอ
เรเว็น…เรเว็น" เสียงเรียกของชิลลเลนทำให้เรเว็นรีบลุกมาหาเธอ"ไปเก็บสมุนไพรกันเถอะ" ชิลเลนชวนเรเว็นด้วยสีหน้าระรื่นอารมณ์ดี
ไปเก็บสมุนไพรกันเถอะ" ชิลเลนชวนเรเว็นด้วยสีหน้าระรื่นอารมณ์ดี"ได้แปบหนึ่งนะจ้ะ" เรเว็นตอบเสียงหวานกลับไป
ได้แปบหนึ่งนะจ้ะ" เรเว็นตอบเสียงหวานกลับไป"ไปตรงไหนดีล่ะ ยอดเขาเซวซิลดีมั้ย" ชิลเลนถาม
ไปตรงไหนดีล่ะ ยอดเขาเซวซิลดีมั้ย" ชิลเลนถาม"ได้ที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นถ้ามีชิลเลนอยู่" เรเว็นหยอกเล่นชิลเลน
ได้ที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นถ้ามีชิลเลนอยู่" เรเว็นหยอกเล่นชิลเลน"อืม" ชิลเนลเขินขณะเดินทางไปยังยอดเขาเซวชิลพวกเขาก็คุยกันตามประสาคู่รักทั่วไปได้ครู่หนึ่งใหญ่ๆแต่ก็ได้แค่นั้น เมื่อเริ่มมีกลิ่นเหม็นสาบไหม้และควันพฟุ้งไม่เว้นแม้แต่ในป่าทึบเรเว็นปีนต้นไม้ขึ้นดูความถนัดก็ได้เห็นจับตาเมื่อเห็นไฟไหม้หมู่บ้านดาร์คกลางป่าและได้ยินเสียง วี๊ด!!!ร้องโหยหวนขึ้นมาไม่ขาดสายและเริ่มขนลุกเมื่อนึกถึงภาพที่น่าจะเป็นคือเขาเห็นพวกโครงกระดูกและสัตว์อสูร กระจายเต็มหมู่บ้านของเขา
อืม" ชิลเนลเขินขณะเดินทางไปยังยอดเขาเซวชิลพวกเขาก็คุยกันตามประสาคู่รักทั่วไปได้ครู่หนึ่งใหญ่ๆแต่ก็ได้แค่นั้น เมื่อเริ่มมีกลิ่นเหม็นสาบไหม้และควันพฟุ้งไม่เว้นแม้แต่ในป่าทึบเรเว็นปีนต้นไม้ขึ้นดูความถนัดก็ได้เห็นจับตาเมื่อเห็นไฟไหม้หมู่บ้านดาร์คกลางป่าและได้ยินเสียง วี๊ด!!!ร้องโหยหวนขึ้นมาไม่ขาดสายและเริ่มขนลุกเมื่อนึกถึงภาพที่น่าจะเป็นคือเขาเห็นพวกโครงกระดูกและสัตว์อสูร กระจายเต็มหมู่บ้านของเขา"เรเว็นเกิดอะไรขึ้น"ชิลเลนถามเมื่อเห็นสีหน้าเรเว็นเริ่มไม่ดี
เรเว็นเกิดอะไรขึ้น"ชิลเลนถามเมื่อเห็นสีหน้าเรเว็นเริ่มไม่ดี"หมู่บ้านของเรา" เรเว็นพูดครางเบาๆ
หมู่บ้านของเรา" เรเว็นพูดครางเบาๆ"หมู่บ้านของเราทำไม"ชิเลน กระตุกเท้าของเรเว็นและถามเขา
หมู่บ้านของเราทำไม"ชิเลน กระตุกเท้าของเรเว็นและถามเขา"หมู่บ้านของเราโดนบุก "เรเว็นตอบสั่นๆ
หมู่บ้านของเราโดนบุก "เรเว็นตอบสั่นๆ" หาโดนบุก…..ใคร…ใครบุก????" ชิลเลนอึ้งถามไม่เป็นคำ
หาโดนบุก…..ใคร…ใครบุก????" ชิลเลนอึ้งถามไม่เป็นคำ" เราต้องกลับไป"ชิลเลนบอกเรเว็นหนักแน่น
เราต้องกลับไป"ชิลเลนบอกเรเว็นหนักแน่น" ไปหมู่บ้าน"เรเว็นโดดจากต้นไม้แล้วรีบวิ่งไปยังหมู่บ้านด้วยความรวดเร็วก็ต้องตกใจสุดขีดกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นคือ ไฟไหม้บ้านเรือนเป็นตอตะโกไร่ผักถูกเหยียบเสียไปหมดและคนในหมู่บ้านตายเรียบถึงรอดก็คงรอดไม่นาน
ไปหมู่บ้าน"เรเว็นโดดจากต้นไม้แล้วรีบวิ่งไปยังหมู่บ้านด้วยความรวดเร็วก็ต้องตกใจสุดขีดกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นคือ ไฟไหม้บ้านเรือนเป็นตอตะโกไร่ผักถูกเหยียบเสียไปหมดและคนในหมู่บ้านตายเรียบถึงรอดก็คงรอดไม่นาน"แม่!!! แม่!"ชิลเลนเรียกเฟเรียที่โดนต้นไม้ล้มทับเลือดท่วมกายอยู่ข้างวิหาร
แม่!!! แม่!"ชิลเลนเรียกเฟเรียที่โดนต้นไม้ล้มทับเลือดท่วมกายอยู่ข้างวิหาร"ลูก…แม่…" เฟเรียเรียกชิลเลนทำให้เธอน้ำตาไหลไม่
ลูก…แม่…" เฟเรียเรียกชิลเลนทำให้เธอน้ำตาไหลไม่"เกิดอะไรขึ้นค่ะ" ชิลเลนถามเธอด้วยเสียงที่อดเศร้าไม่ได้
เกิดอะไรขึ้นค่ะ" ชิลเลนถามเธอด้วยเสียงที่อดเศร้าไม่ได้"ปีศาจ"
"อยู่กับเรเว็น….นะอ่า….." เฟเรียพูดประโยคสุดท้ายและสิ้นใจไปในที่สุด
"อยู่กับเรเว็น….นะอ่า….." เฟเรียพูดประโยคสุดท้ายและสิ้นใจไปในที่สุด
อยู่กับเรเว็น….นะอ่า….." เฟเรียพูดประโยคสุดท้ายและสิ้นใจไปในที่สุด"แม่!!!! ไม่…ไม่จริง" ชิลเลนร้องไห้ไม่หยุดเธอกอดเฟเรียไว้แนบอก
แม่!!!! ไม่…ไม่จริง" ชิลเลนร้องไห้ไม่หยุดเธอกอดเฟเรียไว้แนบอก"ไปเถอะชิลอาจมีคนรอดชีวิต" เรเว็นชวนเธอเดินสำรวจในหุบเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านพวกเขาเดินตามทางเรื่อยๆ ผ่านบ้านหลังแล้วหลังเล่าก็ยังไม่เจอคนรอดชีวิต จนกระทั่งมาถึงวิหารกลางป่า(ซิส)ซึ่งถูกถล่มไม่ต่างกับในหมู่บ้านแต่มีสิ่งเดียวที่ไม่ถูกทำลายคือ รูปปั้นหินเทพเจ้าฮาเดส ซึ่งตั้งตะหง่าอยู่โดดเดียวเรเว็นเห็นดังนั้นจึงจูงมือชิลเลนเข้าไปใกล้ๆ ก็พบร่างชายผ้าคลุมสีดำนอนแผ่สิ้นลมหายใจอยู่ข้างหลังเทวรูปที่มีสิ่งหนึ่งอยู่ซึ่งกำแน่นเรเว็น จึงเปิดผ้าคลุมหน้าออกจึงเห็นว่านั้นเป็นปู่ของตัวเองและจับมือนั้นมาแกะเอาสิ่งที่อยู่ในมือนั้นออกมาดูพบก้อนหินสลักอักษรความว่า
ไปเถอะชิลอาจมีคนรอดชีวิต" เรเว็นชวนเธอเดินสำรวจในหุบเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านพวกเขาเดินตามทางเรื่อยๆ ผ่านบ้านหลังแล้วหลังเล่าก็ยังไม่เจอคนรอดชีวิต จนกระทั่งมาถึงวิหารกลางป่า(ซิส)ซึ่งถูกถล่มไม่ต่างกับในหมู่บ้านแต่มีสิ่งเดียวที่ไม่ถูกทำลายคือ รูปปั้นหินเทพเจ้าฮาเดส ซึ่งตั้งตะหง่าอยู่โดดเดียวเรเว็นเห็นดังนั้นจึงจูงมือชิลเลนเข้าไปใกล้ๆ ก็พบร่างชายผ้าคลุมสีดำนอนแผ่สิ้นลมหายใจอยู่ข้างหลังเทวรูปที่มีสิ่งหนึ่งอยู่ซึ่งกำแน่นเรเว็น จึงเปิดผ้าคลุมหน้าออกจึงเห็นว่านั้นเป็นปู่ของตัวเองและจับมือนั้นมาแกะเอาสิ่งที่อยู่ในมือนั้นออกมาดูพบก้อนหินสลักอักษรความว่า"จงไปจากที่นี้ไปยังวิหาน้ำแข็งตามหามังกรวารีและติดตามมันไป" และซักครู่พวกเค้าก็ต้องวิ่งหลบบางสิ่งหลังจากได้ยินเสียงวิ่นมายังจุดที่พวกเค้ายืนอยู่และก็พบว่าเสียงนั้นคือบราโก้นั้นเอง
จงไปจากที่นี้ไปยังวิหาน้ำแข็งตามหามังกรวารีและติดตามมันไป" และซักครู่พวกเค้าก็ต้องวิ่งหลบบางสิ่งหลังจากได้ยินเสียงวิ่นมายังจุดที่พวกเค้ายืนอยู่และก็พบว่าเสียงนั้นคือบราโก้นั้นเอง"บราโก้!!!!" ชิลเลนเรียกบราโก้เสียงดัง
บราโก้!!!!" ชิลเลนเรียกบราโก้เสียงดัง"มันเกิดอะไรขึ้นทำไมบ้านเมืองเป็นแบบนี้"บราโก้ถามด้วยความสงสัย
มันเกิดอะไรขึ้นทำไมบ้านเมืองเป็นแบบนี้"บราโก้ถามด้วยความสงสัย"แล้วนายไปอยู่ไหนมา" เรเว็นถาม
แล้วนายไปอยู่ไหนมา" เรเว็นถาม" สะกดรอยตามพวกนายไปแล้วหลงป่าซะเองอ่ะ ก็ได้ยินเสียงดังและมีควันไฟจึงรีบวิ่งมีนี้ไง" บราโก้ตอบด้วยความกลัวสิ่งที่เกิดขึ้น
สะกดรอยตามพวกนายไปแล้วหลงป่าซะเองอ่ะ ก็ได้ยินเสียงดังและมีควันไฟจึงรีบวิ่งมีนี้ไง" บราโก้ตอบด้วยความกลัวสิ่งที่เกิดขึ้น"มีสัตว์อสูรถล่มหมู่บ้านเรา" เราต้องตามหามังกรวารีที่วิหารน้ำแข็งในนครเซเรส" เรเว็นบอกบราโก้
มีสัตว์อสูรถล่มหมู่บ้านเรา" เราต้องตามหามังกรวารีที่วิหารน้ำแข็งในนครเซเรส" เรเว็นบอกบราโก้"ฉันจะไปกับเซเรสพวกเธอพวกนายจะไปด้วยรึเปล่า" เรเว็นถามทุกคน
ฉันจะไปกับเซเรสพวกเธอพวกนายจะไปด้วยรึเปล่า" เรเว็นถามทุกคน" แน่นอนฉันจะไป!" บราโก้รีบตอบ
แน่นอนฉันจะไป!" บราโก้รีบตอบ" ฉันคงเลี่ยงไม่ได้ละมั่ง" ชิลเลนตอบพร้อมทำหน้าเศร้าเมื่อนึกถึงคำพูดเฟเรียหลังจากนั้นพวกของเรเว็นก็ตระเตรียมสิ่งของจำเป็นสะเบียงที่มีอยู่และอาวุธต่างๆ และออกเดินทางในรุ่งอรุณวันต่อมา เรเว็นต้องเดินทางผ่านป่าและหุบเขามากมายจนมาถึงทางราบซึ่งที่โล่งกว้างแต่เบี่องหน้าห่างออกไป
ฉันคงเลี่ยงไม่ได้ละมั่ง" ชิลเลนตอบพร้อมทำหน้าเศร้าเมื่อนึกถึงคำพูดเฟเรียหลังจากนั้นพวกของเรเว็นก็ตระเตรียมสิ่งของจำเป็นสะเบียงที่มีอยู่และอาวุธต่างๆ และออกเดินทางในรุ่งอรุณวันต่อมา เรเว็นต้องเดินทางผ่านป่าและหุบเขามากมายจนมาถึงทางราบซึ่งที่โล่งกว้างแต่เบี่องหน้าห่างออกไป"นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันไม่เคยเห็นพื้นที่อย่างนี้มาก่อน" บราโก้อุทานทั้งหน้าตาตกใจอึ้งทึ่งสุดขีด
นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันไม่เคยเห็นพื้นที่อย่างนี้มาก่อน" บราโก้อุทานทั้งหน้าตาตกใจอึ้งทึ่งสุดขีด"เราคงต้องผ่านที่นี้ไป" เรเว็นเอ่ย
เราคงต้องผ่านที่นี้ไป" เรเว็นเอ่ย"พักก่อนเถอะนะ" ชิลเลนร้องขอเรเว็น
พักก่อนเถอะนะ" ชิลเลนร้องขอเรเว็น" นี่ใกล้มืดแล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยเถอะ "บราโก้เสริม
นี่ใกล้มืดแล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยเถอะ "บราโก้เสริม" อืมแล้วแต่พวกนายเถอะนะ แล้วพวกเขาก็กองไฟขึ้นมาและนั่งล้อมรอบกองไฟ
อืมแล้วแต่พวกนายเถอะนะ แล้วพวกเขาก็กองไฟขึ้นมาและนั่งล้อมรอบกองไฟ"เรเว็นนี้เธอจะทำยังไงต่อไปที่เซเรสล่ะ "ชิลเลนถามเรเว็นทางกลางความมืดที่มีเพียงกองไฟเพียงกองเดียว
เรเว็นนี้เธอจะทำยังไงต่อไปที่เซเรสล่ะ "ชิลเลนถามเรเว็นทางกลางความมืดที่มีเพียงกองไฟเพียงกองเดียว" ก็คงต้องตามหามังกรวารีละนะ" เรเว็นตอบเหม่อๆ
ก็คงต้องตามหามังกรวารีละนะ" เรเว็นตอบเหม่อๆ"ฉันอยากให้เวทย์มนต์ของฉันช่วยพวกเธอได้มั่ง" ชิลเลนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนบอกถึงความไม่สบายใจ
ฉันอยากให้เวทย์มนต์ของฉันช่วยพวกเธอได้มั่ง" ชิลเลนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนบอกถึงความไม่สบายใจ"ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงของทุกคน" ชิลเลนพูดต่อ
ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงของทุกคน" ชิลเลนพูดต่อ"เธอไม่ได้เป็นตัวถ่วงหรอก" เรเว็นให้กำลังใจ
เธอไม่ได้เป็นตัวถ่วงหรอก" เรเว็นให้กำลังใจ"ใช่มั้ย??บราโก้" เรเว็นพูดเสียงใสถามบราโก้นิ่งเงียบ การกระทำของบราโก้ครั้งนี้ทำให้เรเว็นหน้าเบ้..อย่างหนัก แต่ก็ทำให้ชิลเลนอดขำไม่ได้อย่างหนัก และคืนนั้นก็เป็นคืนที่สงบอีกคืนหนึ่ง
ใช่มั้ย??บราโก้" เรเว็นพูดเสียงใสถามบราโก้นิ่งเงียบ การกระทำของบราโก้ครั้งนี้ทำให้เรเว็นหน้าเบ้..อย่างหนัก แต่ก็ทำให้ชิลเลนอดขำไม่ได้อย่างหนัก และคืนนั้นก็เป็นคืนที่สงบอีกคืนหนึ่งf f f f f f f f f f f f f f f f
ว่ากันวว่ายูนิคอร์นวิ่งและพลิ้วดุจสายลมบนที่ราบการเดินทางของอิซาเบลยังดำเนินต่อไปต่อไป ตอนนี้เธอเดินทางมาถึงทะเลสาบซีเนียแล้วและเธอก็ต้องหยุดพักบ้างการเดินทางที่ติดต่อกันเป็นเวลานานๆทำให้เธอเหนื่อยล้าเพราะอย่างน้อยก็เป็นสตรีชาวเอลฟ์แห่งอิลันเตคนหนึ่ง
g g g g g g g g g g g g g g g g g g
"โอเค! มีแค่นี้ใช้มั้ยซับเซน…เยอะเหมือนกันนะเนี่ย" รินดาเห็นสมบัติที่ไปปล้นมาเมื่อคืนก่อน
โอเค! มีแค่นี้ใช้มั้ยซับเซน…เยอะเหมือนกันนะเนี่ย" รินดาเห็นสมบัติที่ไปปล้นมาเมื่อคืนก่อน"ข้าวสาร ทองแท่ง อาวุธ…. โดยรวมก็มีแค่นี้ล่ะนะ"ซับเซนตอบ
ข้าวสาร ทองแท่ง อาวุธ…. โดยรวมก็มีแค่นี้ล่ะนะ"ซับเซนตอบแต่หนึ่งในนั้นได้มีอาวุธ สอง ชิ้นที่พิเศษนั้นคือธนูที่มีตัวคันธนูเป็นสีเขียวมรกต และดาบยักษ์ที่มีตัวด้ามเป็นสีเขียวสวยงาม ทั้งคู่มีเปล่งออกมา เทียเห็นธนูนั้นก็นึกชื่นชมและหยิบคันธนูสีเขียวมรกตนั้นขึ้นมายลโฉม และลองตึงสายดูและคันธนูก็มีรูปร่างเปลี่ยนไปทันทีเทียรู้สึกแปลกใจและตกใจมาก
"ธนูอะไรเนี่ยเปลี่ยนรูปได้ด้วย" เทียตกใจร้องออกมาอย่งลืมตัว
ธนูอะไรเนี่ยเปลี่ยนรูปได้ด้วย" เทียตกใจร้องออกมาอย่งลืมตัว"เทียเกิดไรขึ้นทำไมธนูนั้นเปลี่ยนไป" ซารุถามอย่างตกใจ ไม่แพ้กัน
เทียเกิดไรขึ้นทำไมธนูนั้นเปลี่ยนไป" ซารุถามอย่างตกใจ ไม่แพ้กัน"ไม่รู้ซิพอจับมันก็กลายเป็นแบบนี้แต่ก็เหมาะมือดีนะ" เทียตอบอย่างพอใจในธนูคันนั้น
ไม่รู้ซิพอจับมันก็กลายเป็นแบบนี้แต่ก็เหมาะมือดีนะ" เทียตอบอย่างพอใจในธนูคันนั้น"แล้วนั้นล่ะ" ซารุถามเมื่อเห็นดาบใหญ่ยักษ์สีเดียวกับธนูของเทีย
แล้วนั้นล่ะ" ซารุถามเมื่อเห็นดาบใหญ่ยักษ์สีเดียวกับธนูของเทีย"ดาบนั้นเหรอ" เทียตอบ
ดาบนั้นเหรอ" เทียตอบ"ไม่รู้สิยังไม่ได้จับเลยแต่ฉันขอธนูอันนี้ละนะ" เทียหันหน้าไปหารินดา
ไม่รู้สิยังไม่ได้จับเลยแต่ฉันขอธนูอันนี้ละนะ" เทียหันหน้าไปหารินดา"ก็ตามใจซิ "รินดาตอบพรางสำรวจสินค้าต่อ
ก็ตามใจซิ "รินดาตอบพรางสำรวจสินค้าต่ออืบ….!
"ยกไม่ไหวแฮะ!"ซารุบอกทุกคน
"ยกไม่ไหวแฮะ!"ซารุบอกทุกคน
" แล้วอย่างนี้จะเอาไปสู้ได้อย่างไร "ซารุพูดต่อ
แล้วอย่างนี้จะเอาไปสู้ได้อย่างไร "ซารุพูดต่อ" ไหนดูดิลองหน่อย "ซับเซนเดินมาหาพร้อมทำท่าทางล้อเลียนซารุ
ไหนดูดิลองหน่อย "ซับเซนเดินมาหาพร้อมทำท่าทางล้อเลียนซารุ" ก็ไม่เห็นหนักเท่าไหร่นี่แต่มันก็ไม่เบาเลยละ" ซับเซนบอกพร้อมกับว่างดาบนั้น
ก็ไม่เห็นหนักเท่าไหร่นี่แต่มันก็ไม่เบาเลยละ" ซับเซนบอกพร้อมกับว่างดาบนั้นลงแต่ดาบสีเขียวนั้นก็พลัดหลุดจากมือตกลงบนพื้นบ้านบนต้นไม้ของเขา
ตูม!
ปิ้ง ฉึก!
ตกทะลุพื้นบ้านและฝ่ากิ่งต้นไม้ลงไปปักพื้นหินข้างล่างพอดี
"เสร็จกันนายทำอะไรนะซับเซน" ซารุพูดตำหนิซับเซนด้วยเสียงล้อเลียนทำให้ลูคังที่อยู่ข้างล้างรู้สึกตกใจไปด้วย
เสร็จกันนายทำอะไรนะซับเซน" ซารุพูดตำหนิซับเซนด้วยเสียงล้อเลียนทำให้ลูคังที่อยู่ข้างล้างรู้สึกตกใจไปด้วยตึบ…ตึบ….ตึบ… เสียงเหมือนมีกองทัพกำลังเดินผ่านมาทำให้ลูคังรีบปีนขึ้นต้นไม้ไปหาพวกของรินดา
"เกิดไรขึ้น" ลูคังถาม
เกิดไรขึ้น" ลูคังถาม"ไม่รู้สึ" รินดาซุ้มมองที่หน้าต่างเช่นเดียวกับทุกคน
ไม่รู้สึ" รินดาซุ้มมองที่หน้าต่างเช่นเดียวกับทุกคน"ดูเหมือนจะเป็นกองทัพที่อัปลักษณ์มาเลย" เทียบอก
ดูเหมือนจะเป็นกองทัพที่อัปลักษณ์มาเลย" เทียบอก" ไม่มากเท่าไหร่พอจัดการได้"รินดาบอก
ไม่มากเท่าไหร่พอจัดการได้"รินดาบอก" ฉันซารุซับเซนลงไปสู้เทียลองใช้ธนูอันใหม่ ลูคังเธออยู่กับเทียยิงธนู" รินดาบอกแผนการแก่ทุกคน
ฉันซารุซับเซนลงไปสู้เทียลองใช้ธนูอันใหม่ ลูคังเธออยู่กับเทียยิงธนู" รินดาบอกแผนการแก่ทุกคนฟิ้ว…ฉึก!!!!
"ตายแล้ว! แม่เจ้าเธอเปลี่ยนแผนไปลุยหมดนี้เลยละกันไฟจะไหม้แล้ว" รินดาอุทานดังลั่น แล้วทั้ง ห้า ก็กระโดดออกมาจากบ้านหลังนั้นแต่มันก็ไม่ใช่ปัญหา เลยที่จะตกลงมาจากที่สูงขนาดนั้น และพอถึงพื้นพวกเขาก็ต้องเจอกับกองทัพปีศาจ
"ตายแล้ว! แม่เจ้าเธอเปลี่ยนแผนไปลุยหมดนี้เลยละกันไฟจะไหม้แล้ว" รินดาอุทานดังลั่น แล้วทั้ง ห้า ก็กระโดดออกมาจากบ้านหลังนั้นแต่มันก็ไม่ใช่ปัญหา เลยที่จะตกลงมาจากที่สูงขนาดนั้น และพอถึงพื้นพวกเขาก็ต้องเจอกับกองทัพปีศาจ
"ว้าวววสุดยอดนี้ไม่ใช้คนนะเนี่ย!" ซารุอุทานแล้วสัตว์อสูรเหล่านั้นก็วิ่งเข้ามาหาพวกเขาทำให้พวกเขาจำเป็นต้องสู้ทั้งที่อยากหลบหลีก
ว้าวววสุดยอดนี้ไม่ใช้คนนะเนี่ย!" ซารุอุทานแล้วสัตว์อสูรเหล่านั้นก็วิ่งเข้ามาหาพวกเขาทำให้พวกเขาจำเป็นต้องสู้ทั้งที่อยากหลบหลีกย้า!!…..ซารุชักมีดและเชือกศัตรูอย่างเลือดเย็นแต่เทียกลับวิ่งหนีและปีนขึ้นต้นไม้ที่ใกล้ที่สุดและยิงคุ้มกันตามความถนัด
"เฮ!!!ธนูใหม่นี้ถูกใจจังเลย" เทียร้องเสียดัง แต่พวกข้างล่างก็สู้กันอย่างมันมือและไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย กันเลยทุกคนสู้กันอย่างเมามันส์แต่ไม่มีทีท่าว่าศัตรูจะลดลงเลย เทียเริ่มแปลกใจเมื่อมีสัตว์อสูรที่ตายกันหายไปไหนหมดและเทียก็ลองยิงสัตว์อสูรตัวหนึ่งและก็เห็นสิ่งเปลี่ยนแปลงหลังจากที่ลูกศรไปปักโดนสัตว์อสูรเหล่านั้นกลายเป็นทรายสีขาวบริสุทธิ์กระจายฟุ้งและมองอีกทีสัตว์ที่พวกรินดาฆ่านั้นคืนชีพขึ้นมา
เฮ!!!ธนูใหม่นี้ถูกใจจังเลย" เทียร้องเสียดัง แต่พวกข้างล่างก็สู้กันอย่างมันมือและไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย กันเลยทุกคนสู้กันอย่างเมามันส์แต่ไม่มีทีท่าว่าศัตรูจะลดลงเลย เทียเริ่มแปลกใจเมื่อมีสัตว์อสูรที่ตายกันหายไปไหนหมดและเทียก็ลองยิงสัตว์อสูรตัวหนึ่งและก็เห็นสิ่งเปลี่ยนแปลงหลังจากที่ลูกศรไปปักโดนสัตว์อสูรเหล่านั้นกลายเป็นทรายสีขาวบริสุทธิ์กระจายฟุ้งและมองอีกทีสัตว์ที่พวกรินดาฆ่านั้นคืนชีพขึ้นมา"นี้รินดาไปหยิบสีเขียวนั้นมามันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์" เทียตะโกนบอกรินดาและเธอก็วิ่งไปที่ดาบยักษ์เล่มนั้นและดึงดาบออกแต่ดึงไม่ขึ้น
นี้รินดาไปหยิบสีเขียวนั้นมามันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์" เทียตะโกนบอกรินดาและเธอก็วิ่งไปที่ดาบยักษ์เล่มนั้นและดึงดาบออกแต่ดึงไม่ขึ้น"ฉันดึงไม่ขึ้น" รินดาตะโนกลับแล้วซักพักฝุ่นก็กระจายเป็นวงกว้างจนมาถึงจุดที่รินดาอยู่
ฉันดึงไม่ขึ้น" รินดาตะโนกลับแล้วซักพักฝุ่นก็กระจายเป็นวงกว้างจนมาถึงจุดที่รินดาอยู่"พวกมนุษย์" อิซาเบลอุทานออกมา
พวกมนุษย์" อิซาเบลอุทานออกมา"ดาบยักษ์" เธออุทานอีกครั้ง
ดาบยักษ์" เธออุทานอีกครั้ง"ขอถามอย่างหนึ่งดาบยักษ์วินโธร์(Wind Thro)มาอยู่ที่นี้ได้ยังไง?" อิลเบลถามพร้อมกับต่อสู้ไปบนหลังม้ายูนิคอร์น
ขอถามอย่างหนึ่งดาบยักษ์วินโธร์(Wind Thro)มาอยู่ที่นี้ได้ยังไง?" อิลเบลถามพร้อมกับต่อสู้ไปบนหลังม้ายูนิคอร์น"พวกฉันทำมันตกลงมาปักมันหนักมาก" ซับเซนตอบแทรกขึ้นมา
พวกฉันทำมันตกลงมาปักมันหนักมาก" ซับเซนตอบแทรกขึ้นมา"ฉันชอบดาบนี่ลองจับหน่อย" อิซาเบลพูด
ฉันชอบดาบนี่ลองจับหน่อย" อิซาเบลพูด"เชิญคุณผู้หญิง" รินดาพูดเชื้อเชิญ
เชิญคุณผู้หญิง" รินดาพูดเชื้อเชิญฟิ้ว…ฟิ้ว...ฟิ้ว… อิซาเบลชักดาบมากวัดแกว่งอย่างง่ายดาย
"ใครว่าล่ะเบาเหมือนขนนกเลย" อิซาเบลกล่าว
ใครว่าล่ะเบาเหมือนขนนกเลย" อิซาเบลกล่าว" งั้นฉันจะเดินทางไปกับเธอ" รินดาพูด
งั้นฉันจะเดินทางไปกับเธอ" รินดาพูด"ฉันจะไปหามังกรวารีที่เซเรส" อิซาเบลตอบ
ฉันจะไปหามังกรวารีที่เซเรส" อิซาเบลตอบ"ดี" รินดาตอบและดาบที่เอลฟ์สาวถืงเปลี่ยรูปร่างทำให้เหมาะกับมือของเธออย่างมากเทียตกใจที่เห็นดาบยักษ์นั้นเปลี่ยนรูปร่างเหมือนธนูของตนแต่พวกของซารุก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือดแต่ด็ไม่หมดเสียที่อิซาเบลจึงวาดลวดลายดาบของเธอทำให้สัตว์อสูรกระเด็นออกไปเป็นวงกว้าง
ดี" รินดาตอบและดาบที่เอลฟ์สาวถืงเปลี่ยรูปร่างทำให้เหมาะกับมือของเธออย่างมากเทียตกใจที่เห็นดาบยักษ์นั้นเปลี่ยนรูปร่างเหมือนธนูของตนแต่พวกของซารุก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือดแต่ด็ไม่หมดเสียที่อิซาเบลจึงวาดลวดลายดาบของเธอทำให้สัตว์อสูรกระเด็นออกไปเป็นวงกว้าง"ยือ ยะ ย้า"เทียง้างธนูสีเขียวของสุดแรงและก็ปรากฎแสงสว่างจ้า และยิงออกกลายเป็นลำแสงพุ่งตรงไปพวกสัตว์อสูรตนหนึ่งและก็ระเบิดแสงจำนวนมากทำให้สัตว์อสูรกลายเป็นทรายและการรบครังนี้ก็จบลงด้วยของอิซาเบลและเธอก็พูดขึ้น
ยือ ยะ ย้า"เทียง้างธนูสีเขียวของสุดแรงและก็ปรากฎแสงสว่างจ้า และยิงออกกลายเป็นลำแสงพุ่งตรงไปพวกสัตว์อสูรตนหนึ่งและก็ระเบิดแสงจำนวนมากทำให้สัตว์อสูรกลายเป็นทรายและการรบครังนี้ก็จบลงด้วยของอิซาเบลและเธอก็พูดขึ้น"นั้นมันตัวอะไร"
นั้นมันตัวอะไร"h h h h h h h h h h h h h h h h
ความคิดเห็น