คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ทาสแค้น {พี่หมอน้ำฝน} 04 : เผชิญหน้า [น้ำฝน....♡]
Chapter : 04 : เผิหน้า (น้ำฝน...♥)
“เมาแล้วมึ พอเหอะ” ผมประอนที่ำลัเมาแอ๋ึ้นบันไ ไผ่มันเมาหนัริ ๆ รับ วันนี้
“หนุ ๆ อยาินอี”
“พอไ้แล้วมึ เมามาแล้ว” ผมปราม เพราะเพื่อนนอื่น ๆ ลับันหมแล้ว ริ ๆ ผมเอ็อยาลับเหมือนัน แ่ถูมันลาัวให้อยู่่อ ผมประอมันเป๋ ๆ ้าวพ้นบันไั้นสุท้ายึ้นมา มันโวยวายอะไรสัอย่าฟัไม่ไ้ศัพท์ ล้าย ๆ ะบอว่าอลไปื่ม่ออะไรทำนอนั้น
“นี่ เินี ๆ” ผมพยายามพยุมันมุ่รไปทาห้อ ไปไ้ไม่ี่้าว็ไ้ยินเสียประูเปิออัผลัวะ ผมหันไปมอ พี่หมอยืนิ้วมวอยู่รหน้า มือหนึ่้าไว้ที่ลูบิ
“เียบ ๆ หน่อย” พี่มันปรามเสียเ้ม
“อโทษรับ” ผมรีบออัว ะพาไผ่้าว่อ แ่มันยื้อไว้ หันไปทาพี่หมอ
“อโทษทำมาย ไ้่าวว่าบ้านนี้เป็นอผม ถ้ารำา ็ออไปเล้ย!!” มันโวยวาย นัวโมอหน้ามันนิหนึ่ ่อนเหลือบมามอผม
“ัารให้เรียบร้อย” เาบอเรียบ ๆ ผมพยัหน้า ะพามันเิน่อ แ่มันยื้อัวไว้
“ไปเล้ย ออไปเล้ยไอ้าฝา!!” มันี้หน้าไล่ ผมรีบปัมือมันล
“ไปไผ่!”
“ไม่อาวน่าที่ร้า นี่บ้านอเราน้า เราะทำอะไรัน็้าย” มันหันมาทำเสียอ่อนเสียหวาน ผมไม่สนใ รีบลามันหวัหลบไปให้พ้น ๆ สายาุ ๆ อนัวสู เือบถึอยู่แล้วเียว แ่มันันโถมัวอผมไว้นผมเสียหลัล้มลไปนอนหายที่พื้นโยมีมันร่อมทับอยู่้านบน
“ไผ่ ูหนั” ผมพยายามผลัมันออ แ่ัวมันหนัรับ ไม่ยับเลย ผมเหลือบไปมอนัวสู พี่หมอทำสีหน้าไม่พอใยิ่ว่าเิม ระแทปิประูัโรม ผมหันลับมามอมันใหม่
“ไผ่ ลุ ูหนั!” ผมับหน้ามันู
"เวรเอ้ย!” ่อนสบถลั่นเพราะมันหลับไปแล้ว
"ไอ้เพื่อนเวร ไอ้เพื่อนสารเลว ทำูเือร้อนลอ” ผมบ่น ผลัมันออาัวอย่าทุลัทุเลึ้นไปยืนหอบ ๆ ้มับ้อมือมันไว้ ลาทีละืบเ้าห้อ
เมื่อไหร่ มึะเลิเลียัพี่มึสัทีนะ
To Be Con...
ADD FEB (น้ำฝน)
Ebook ทาสแ้นแสนรั
เล่ม 1 https://t.ly/7GKP0
เล่ม 2 https://t.ly/oPb3b
เล่ม 3 https://t.ly/zVfgT
Contact Writer
แฟนเพ : facebook.com/memew28 (Memew)
ทวิเอร์ : Twitter.com/memew28 (@memew28)
Line : Memew28
Mail : Memew28(แอท)gmail.com
ความคิดเห็น