คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [Freshmen] อัพเดทหนุ่มๆ ที่มีแววว่าจะติดโผตัวละครเอก
ปล ไฟล์Formจะมาเป็น Excel ด้วยสติที่เริ่มเหลือน้อย เราเลยไม่ได้จัดหน้านะจ๊ะ
อ่านแล้วสามารถคอมเมนต์เพื่อนๆกันได้
ไม่ได้แฉ แค่อยากให้รู้จักกันไว้เฉยๆ ใครอยากเพิ่มรายละเอียดอื่นๆ คอมเมนต์ด้านล่างเลย
ยังอัพเดทไม่เสร็จนะคะ จะทยอยลงหนุ่มๆมาเรื่อยๆ
ปลอีกครั้ง ถ้าคิดว่าเด็ด ส่งมาเลยค่ะ ตอนนี้สนุกกับการอ่านตัวละครมาก
แต่ก็ปวดหัว้ดวย เพราะไม่รู้ว่าจะจับพวกมันใส่กระด้ง เอ้ย นิยายเรื่องเดียวกันได้ยังไง
ฬุจธเนษฐ แมทธิว มิคเคลเซ่น 78/183 ชาย ไทย-เดนมาร์ก (ยังยืนยันว่าไม่ใช่นมนะเฮ้ย) ด้านภาษาและการสื่อสาร Analyst and Profiler หอหรู มีมารยาท น้องแมท "สะสมหนังสือเก่า สนใจจิตวิทยาให้คำปรึกษาเป็นพิเศษ" "แนวทางวิเคราะห์วรรณคดีดนตรีขั้นสูง (ดนตรีสากล) คหกรรม *เรียนแล้วเอามาลองทำให้รูมเมทกิน << เหยื่อที่น่าสงสาร*" ปรัชญาพื้นฐาน 101 "เป็นหนุ่มน้อยผู้มาเรียนพร้อมจักรยาน ข้าวกล่องทำเองและสูทเนี้ยบเรียบกริ๊บที่ใส่ได้ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ มีออพชั่นเสริมเป็นแว่นไร้กรอบที่จะใส่เฉพาะเวลาอ่านหนังสือหรือเล่นคอม แต่เป็นพวกโลว์เทคอย่างร้ายกาจแบบที่เปิดไอแพดได้นี่แทบจะต้องปิดมอฉลอง *ชอบสีแดงมารูน จึงทำให้ของใช้ส่วนมากจะเป็นไปในโทนสีนั้น*(ขุ่นแม่ติ่งมากค่ะ ดูได้จากชื่อและนามสกุลน้อง)" น้องแมทผู้รักความสงบและเป็นระเบียบแบบแผน ถือเรื่องมารยาทมาก (ติดมาจากคุณพ่อ) เป็นคนชอบฟังมากกว่าพูด มักจะให้คำปรึกษาในเรื่องต่างๆ ได้ดี แต่บางทีบางเรื่องก็ติดจะซีเรียสและเพอร์เฟคชั่นนิสเกินไป น้ำตาลเข้ม น้ำตาลเข้ม จักรยาน ค่อนข้างรวยถึงปานกลาง มนุษย์ล่องหน บางทีก็หายไปจริงๆ บางทีก็จืดจางจนเพื่อนมองไม่เห็น มักจะมีตัวตนเวลาทำอะไรน่าขายหน้รา หรือโผล่มาตอนสอบปลายภาค, เนิร์ดเรียกพี่ พูดคุยเป็นภาษาต่างดาว เรียนเก่ง แต่เอาตัวรอดไม่ค่อยเก่งนัก
เวหน สูรย์สุวรรณกุล 69/174 ชาย ไทย ด้านมิติสัมพันธ์และจินตภาพ Analyst and Profiler หอหรู มีมารยาท วน (อ่านว่า วะ-นะ) การทรมาน การชงชา หนังสือ ปรัชญา เมฆ เพศศึกษา ปรัชญา ประวัติศาสตร์ อาชญวิทยา Criminology ดวงตาสีดำคมดุจเหยี่ยว หากมองลึกลงไปในดวงตาดังถูกฉุดลงไปในห้วงมหาสมุทรลึก ดวงตาด้านไร้แวว ซ่อนอารมณ์ใต้กรอบแว่นไม้สีดำสนิท คิ้วเข้มหนาปลายแหลม จมูกเป็นสันชัดเจน ริมฝีปากบาง มักคลี่ยิ้มที่ไร้ความหมาย แต่ดูน่ากลัว เส้นผมสีดำบางปรกใบหน้า มีหางม้ายาวด้านหลังรัดไว้ด้วยกำไลสีเงิน ไหล่กว้าง ร่างสูงโปร่ง ผิวค่อนข้างซีดขาว นิ้วมือเรียว สวมแหวนสีเงินเกลี้ยงที่นิ้วชี้ข้างซ้าย มักชอบสวมชุดสีดำเก็บงำความรู้สึก เสื้อแขนยาวและกางเกงขายาว เพราะเกลียดแสงแดด ใจเย็น ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น มักเป็นฝ่ายชักจูงเมื่ออยู่ในวงสนทนา บางครั้งดูน่ากลัว ไม่น่าไว้ใจ มักยิ้มอย่างไร้ความหมายดูเลือดเย็น เหม่อลอยเป็นบางครั้ง ฉลาดจนน่ากลัว เป็นคนอ่านยาก คนทั่วไปมองไม่ค่อยออกว่ากำลังคิดอ่านอะไร ไม่ค่อยสนใจโลกภายนอก เกลียดแสงแดดพอๆ กับที่เกลียดเวลากลางคืน สนใจเฉพาะในสิ่งที่ตนกำลังให้ความสำคัญเท่านั้น หลงใหลเลือดและการทรมาน ชอบเกมขบคิดไขปริศนา ชอบเป็นผู้ล่า เมื่อถูกกำหนดบทบาทให้เป็นผู้นำหรือผู้ตาม มักจะแยกตัวออกมา มักจมอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ไม่ชื่นชอบการพูดคุยเท่าใดนัก รักอิสระและสีฟ้าของท้องฟ้า ส่วนใหญ่ชอบอยู่คนเดียว แต่บางครั้งก็มีความรู้สึกอย่างแรงกล้าในการแสวงหาบางสิ่งบางอย่าง ดำ ดำ รถยนต์ธรรมดา ค่อนข้างรวยถึงปานกลาง เด็กหลังห้อง เรียนให้หมดคาบไปวันๆ ไม่ค่อยใส่ใจเรียนนัก แต่อาจจะชอบทำแล็บก็ได้
นาย ทรงฤทธิ์ สิทธิเดช 52/174 ชาย เชื่อว่าเนื้อคู่ตัวเองเกิดเป็นต้นไม้อะไรสักอย่าง แต่ไม่ได้คิดไกลว่าจะร่วมเพศกันท่าไหน ไทย ด้านตรรกะและคณิตศาสตร์ Analyst and Profiler หอหรู ชอบอ่านหนังสือ, มีมารยาท บอล เพื่อนได้มาจากเพื่อนที่เพื่อนก็น่าจะได้มาจากเพื่อนอีกที "ต้นไม้ใบหญ้า ดนตรีแนว acappella ปัญหาปลายเปิดที่ยังไม่มีคำตอบแน่นอน" พฤกษศาสตร์ ดนตรี ปรัชญา ปรัชญาพื้นฐาน 101 "- ผอมและไม่ว่าทำเท่าไหร่น้ำหนักก็ไม่ขึ้นเลย เคยถ่ายพยาธิหลายครั้งแต่ไม่พบเจอตัวอะไร- หัวค่อนข้างจะโตและเห็นได้ชัดจากระยะไกล - ตัดทรงผมแบบ ร.ด. โดยให้เหตุผลว่า ""โล่งหัวดี"" - หน้าตาจืดและโหลสุด ๆ จนไม่ว่าเดินไปที่ไหนที่คนเยอะ ๆ จะต้องมีคนที่คล้ายจนเกือบเหมือนเขาอยู่เสมออย่างน้อยหนึ่งคน - แขนขาค่อนข้างจะยาวจนเกือบจะเก้งก้าง" "- ทั้งที่รู้ว่าความรู้จริง ๆ เป็นอย่างไร แต่เมื่อเพื่อนมาถามลองภูมิทีไรก็จะตอบมั่ว ๆ ซั่ว ๆ ไปทุกที (มีครั้งหนึ่งตอนเด็ก ๆ เขาสามารถกล่อมให้เพื่อนที่มาถามเชื่อได้ว่าโลกไม่ได้หมุนรอบดวงอาทิตย์ โดยให้เหตุผล(แบบมั่ว ๆ ว่า) ""การที่คนเราเรียกทิศตะวันออกว่าทิศตะวันออกนั้นควรมีเหตุผลว่าจริง ๆ แล้ว พระอาทิตย์จะต้องเข้าไปอาศัยอยู่ในอะไรบางอย่างตอนกลางคืน และออกมาตอนเช้า แปลว่าพระอาทิตย์ออกมาเยี่ยมโลก และนั่นแปลว่าพระอาทิตย์ออกมาหาโลก ไม่ใช่โลกไปวน ๆ อยู่รอบพระอาทิตย์ หนังสือมันเขียนมาผิด แกก็อย่าไปเชื่อมันมาก"")- ในกรณีที่เพื่อนไม่รู้เรื่องจริง ๆ เจ้าตัวจะอธิบายให้ฟัง แต่ไม่ทั้งหมด โดยเว้นส่วนสำคัญไว้ให้ไปหาความรู้เอาเอง- ส่วนใหญ่ไม่ค่อยพูดจา ยกเว้นมีคนพยายามมาลองภูมิหรือตั้งปัญหาปลายเปิดให้ตอบ เจ้าตัวจะพูดตอบราวกับว่าไม่ได้พูดมานานนับสิบปี- อาจจะเป็นที่คาดไม่ถึง แต่เขาคือคนที่ทุกคนมาเล่าเรื่องพร้อมขอคำปรึกษาเวลามีปัญหา เพราะเป็นที่เชื่อถือได้ว่าความลับจะไม่รั่วไหลออกไป- เป็นคนใจเย็นมาก มากจนบางครั้งเพื่อน ๆ ที่ร่วมทีมทำงานก็กังขาว่านี่มันรู้ตำแหน่งหน้าที่ของตัวเองจริง ๆ ใช่ไหม (ครั้งหนึ่งที่ได้รับหน้าที่ลงภาคสนามเป็นสไนเปอร์ พี่ท่านเล่นสอยคนร้ายตายหลังจากคนร้ายเกือบหลุดระยะปืนและไม่มีใครในทีมจับตัวได้ เจ้าตัวให้เหตุผลว่า ""พอเหยื่อตายใจแล้วก็ค่อยเก็บ ตายแบบงง ๆ ดี"")- ไม่ค่อยพูดความรู้สึกอะไรให้ใครฟังเท่าไหร่ ถ้ามีคนฟัง ส่วนมากจะเป็นต้นไม้ (และมักจะพูดกับต้นไม้ในแนวที่ว่า ""ที่รักจ๊ะ"" ""เจ้าช่อมะกอกของพี่"" ""(ชื่อต้นไม้)คนดีของพี่"")- เป็นคนที่คิดว่าอะไรที่ได้มาง่าย ๆ มันไม่มีคุณค่า บางครั้งเจ้าตัวจึงชอบทำเรื่องที่เกือบจะแก้ได้อยู่แล้วให้ซับซ้อนมากขึ้นเพื่อสนองความสุขส่วนตัวในการแก้ปัญหา- รักต้นไม้และธรรมชาติ ""มาก"" อย่าให้เห็นคนเดินลัดสนามหญ้าเชียว- ไม่เคยโกหก แม้ว่าเรื่องวิชาการนั้นจะมั่ว แต่เขาไม่เคยบอกว่าตัวเองพูดจริงถ้ารู้ตัวว่าไม่ได้กำลังพูดเรื่องจริง- แม้จะไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่การที่ทุกคนเอาเรื่องมาคุยกับตัวเองจึงทำให้เขารู้สึกเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนหลาย ๆ คนแม้ว่าจะไม่แสดงออก หรือถูกความจืดจางกลืนตัวจนไม่มีใครรับรู้ก็ตาม" ดำ น้ำตาลเข้ม จักรยาน รวย โต๊ะเลคเชอร์คือหมอน นอนตลอดคาบ ตื่นเวลาเดินออกไปเข้าห้องน้ำเท่านั้น, มนุษย์ล่องหน บางทีก็หายไปจริงๆ บางทีก็จืดจางจนเพื่อนมองไม่เห็น มักจะมีตัวตนเวลาทำอะไรน่าขายหน้รา หรือโผล่มาตอนสอบปลายภาค, เนิร์ดเรียกพี่ พูดคุยเป็นภาษาต่างดาว เรียนเก่ง แต่เอาตัวรอดไม่ค่อยเก่งนัก
นายสรวิชญ์ สิริโชควัฒนา 53/170 ชาย ไทย (ลูกเสี้ยวญี่ปุ่น) ด้านมิติสัมพันธ์และจินตภาพ Criminal Investigation หอพักใน มีมารยาท , เปิดเผย ใจกว้าง, ซื่อสัตย์จริงใจ ปราชญ์ ดูภาพยนตร์และซีรี่ส์, สเก็ตซ์ภาพ, เล่มเกมกระดาน, เกมยิงซอมบี้ เซอร์ไววัล สยองขวัญ สบายๆ ไปจนถึงเกมซิมส์ภาคหนึ่งถึงสี่ (?) , อ่านข่าวในหนังสือพิมพ์แล้วลองวิเคราะห์เองเล่นๆ, เดินส่องตามที่เกิดเหตุคดีต่างๆ วิจัยภาพยนตร์ (...) , ปรัชญา , สเก็ตซ์ภาพ อาชญวิทยา Criminology "ชายหนุ่มร่างสูงพอดีวัย ผิวขาวเหลือง ศอกและนิ้วด้านเล็กน้อย มีขี้แมลงวันประปรายอยู่ตามตัว และมีปานขนาดค่อนข้างใหญ่อยู่ที่เอวซ้าย ผมสีดำสั้นระต้นคอยุ่งน้อยๆ ตามฉบับคนไม่ค่อยดูแลอะไรมาก ผมหน้าลงมาปรกหน้าผากบ้าง ตาสองชั้นสีน้ำตาลเข้มขนาดพอดีไม่เล็กตี่ไม่กลมโตมักจะดูเหมือนกำลังลอยๆ อยู่ในความคิดตลอดเวลา ใบหน้าโดยรวมก็ไม่ได้ดูดีหรือโดดเด่นอะไรมาก... แต่ในบางมุมก็หล่อเหมือนกัน (?)" "เป็นผู้ชายหน้านิ่งๆ ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา ดูเงียบขรึม ไม่ชอบทำตัวเด่นและเป็นจุดสนใจ เผลอๆ นั่งคุยกันอยู่ดีๆ ก็อาจลืมได้ว่าเขาก็นั่งอยู่ข้างๆ (?) มักจะชอบทำอะไรอยู่ในมุมที่ไม่มีใครเห็นเท่าไหร่ (?) นานๆ ทีจะมาปรากฏตัวต่อสาธารณะชน (?) ปกติก็อยู่ในห้อง ไปโน่นไปนี่กับคนอื่นนะ แต่คนอื่นไม่เห็นเอง ปราชญ์ล่ะแซด แต่ปราชญ์เล็ทอิทโก (?)แต่ถ้าเป็นเรื่องที่สนใจ หรือถึงคราวอยากจะพูด... เขาจะพูดแบบต่อยหอยไม่หยุดมาก (?) โดยพื้นฐานปราชญ์เป็นคนพูดเยอะ ทว่าหน้านิ่ง ก็พูดนั่นนี่แสดงอารมณ์นั่นนี่ผ่านคำพูดและการกระทำ ทว่าหน้าก็ยังนิ่งอยู่ (?) เป็นชั่วขณะที่เขามีตัวตน พอหยุดพูดก็เปิดโหมดล่องหนใหม่ (?)เป็นคนง่ายๆ ไม่เรื่องมากอะไรนัก แต่ถ้าบางทีไม่ชอบจริงๆ ก็ขอเหตุผลก่อนนะนาย (?) อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบไหนก็พอทนได้ เดี๋ยวปรับตัวไปเอง (?) เป็นคนที่ถึงคราวอยากช่วยก็จะช่วย แต่ถ้าไม่อยากก็จะหายตัวไปเลย (?) แต่มักจะแพ้ทางคนที่กระตือรือร้นไฟแรงเป็นพิเศษสนใจในเรื่องการปฏิบัติมากกว่าทฤษฎี และชอบลงสนาม มักจะสนใจการลงพื้นที่ไปสำรวจสภาพที่เกิดเหตุมาก...มีความสามารถด้านจิตวิทยาในระดับหนึ่ง พอจะเดาพฤติกรรมคนจากสิ่งของและการกระทำได้บ้าง พอจะดูออกว่าใครโกหก... นิดนึง (?)เป็นพวกนอนดึกตื่นเช้า ถึงจะนอนตีสามตีสี่ก็ยังตื่นตีห้ามาลุยงานได้สบาย (?) แล้วไปหลับอีกทีตอนบ่ายๆ (?) และมักชอบหลับใน (??) แต่ก็ไม่อยากทำบ่อยหรอก แต่มันก็ต้องมีบ้างน่า! #ไม่มีใครเห็นไม่ใช่เหรอครั..... #แว่วเสียงปราชญ์ (?)นับว่าเป็นคนสุภาพในระดับหนึ่ง." ดำ น้ำตาลเข้ม จักรยาน ลดโลกร้อนดีนักแล ปานกลาง พอกินพออยู่ ไม่ฟุ่มเฟือย แต่ไม่เดือดร้อน บ้าหอบฟาง ขนนู่นขนนี่มาให้เพื่อนยืมได้ตลอด, ศิลปิน วาดรูปเก่ง หรือเล่นดนตรีเก่ง หรือทั้งสองอย่าง เป็นที่พึ่งพาได้เวลาต้องทำงานปราณีต, มนุษย์ล่องหน บางทีก็หายไปจริงๆ บางทีก็จืดจางจนเพื่อนมองไม่เห็น มักจะมีตัวตนเวลาทำอะไรน่าขายหน้รา หรือโผล่มาตอนสอบปลายภาค
สาริน จิตรรสยามวงศ์ 58 / 183 ชาย ไทย-จีน ด้านตรรกะและคณิตศาสตร์ Criminal Investigation หอรวมสี่คน มีมารยาท, เปิดเผย ใจกว้าง, ซื่อสัตย์จริงใจ หยวน เล่นไพ่เล่นมายากล ศิลปะการป้องกันตัวเป็นเลิศ(แต่กีฬาที่ต้องใช้อุปกรณ์เช่น ปิงปองแบตไรงี้ห่วยมาก) หมารุก/ล้อม/ฮอตบลาๆขั้นเทพ "บริหารธุรกิจ (กิจการน้ำหอมชื่อดังของครอบครัว) ดนตรี (ชอบ เพลินดี)ด้านล่าง ที่เรียนเพราะจะได้ป้องกันไม่ได้ใช้เองนะ T^T (ไม่รู้ว่ามันเป็นวิชาแบบไหนงะ) อาชญวิทยา Criminology หนังหน้าดี หล่อเหลา(แบบน่ารัก) ดวงตาสวย สูงโปร่งเพรียว รูปร่างดี ขาวเผือก(สไตล์คนจีนอ่า) ขอบตาค่อนข้างคล้ำ เพราะนอนดึก เนื่องจาก กิจกรรมตอนกลางคืน (อ่านหนังสืออย่างต่ำ 2 ชม / ทบทวนบทเรียนที่ไม่เข้าใจ(ที่เรียนมาวันต่อวัน) จนกว่าจะเข้าใจ ถ้าไม่มีที่ไม่เข้าใจ ก็ทำการบ้ายเฉยๆ / เล่นเกม,อ่านการ์ตูน,อ่านนิยาย,ดูีรีย์,คุยกับเพื่อน/อาบน้ำล้างหน้าแปงฟันทาครีม ) แต่งตัวค่อนข้างเรียบร้อย (เช้าๆมันก็เรียบร้อย แต่พอตกเย็นแล้วมันจะค่อนข้างแบบ..เอิ่มนะ ก็คนมันร้อน เล่นกับเพื่อนด้วย มันก็หลุดรุ่ยเป็นธรรมดา) ส่วนใหญ่แล้วจะสนิทกันกับคนในห้อง แล้วก็กับกลุ่มที่เล่นกีฬาด้วยกัน หรือไปแข่งวิชาการด้วยกัน คนส่วนมากรู้จักแต่ไม่กล้าทัก มีความสามารถรอบด้าน แต่ชอบกั๊ก ไม่ถึงเวลาจะไม่โชว์ เก่งทุกวิชา เด่นมากๆคือ คณิตกับeng ภายนอกดูเป็นคนเงียบๆ คนที่ไม่รู้จักอาจจะคิดว่าหยิ่ง แต่ถ้าได้รู้จักแล้ว จะรู้ว่า มันรั่วและบ้ามาก = =; ขี้เล่น ชอบเล่นมุก แปกไม่แปกเล่นหมด ชอบหยอดทั้งชาย(คู่หู)ทั้งหญิง ทำให้เพื่อนมักจะเช้าใจผิดว่าเป็นคู่เกย์กัน รักใครรักจริง(แต่ถ้าทำให้ผิดหวังมากทำให้เสียใจมากก็จะชาแล้วก็เลิกรักไปเอง) ถ้ามีปัญหามักจะพูดกันตรงๆมากกว่า ประชดประชัน เป็นคนเจ้าเล่ห์ รักเพื่อน เป็นที่ปรึกษาที่ดี กล้าแสดงออก รู้ว่าอะไรควรพูดอะไรม่ควรพูด ชอบมองตาคนเพราะสายตามันจะสื่อทุกอย่า(เหมือนกับว่ารู้ว่าคิดอะไร จะทำออะไร ประมาณนั้น) (อาจจะทำให้บางคนหวั่นไหว//ไม่กล้าสบตาไรงี้ เขินน -/ / /- (ไม่ใช่ละข้ามๆไป 555) ) แก้สถานการณ์เฉพาะหน้าได้ดี (แถเก่ง) ขยัน(ถ้ามีงานก็จะรีบๆทำให้เสร็จกลับมาจะได้เล่น) ช่างสังเกต แต่บางทีถ้าง่วงๆ ก็จะไม่สนใจอะไรเลย เซ้นส์ดี ดวงอับปรี ยกเว้นบางวันจะดวงดีแบบสุดๆ สเปคผู้หญิง 'หุ่นดี ขาสวย ขาว(ไม่มากก็ได้) เก่ง อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ขี้เล่น น่ารัก รั่วๆ นิสัยเด็กๆ ขี้อ้อน ยิ้มเก่ง' ดำ น้ำตาลเข้ม จักรยาน รวย นักเรียนดีเด่น ยกมือตอบตลอด มักจะนั่งแถวหน้า และโดนเพื่อนเขม่น, ศิลปิน วาดรูปเก่ง หรือเล่นดนตรีเก่ง หรือทั้งสองอย่าง เป็นที่พึ่งพาได้เวลาต้องทำงานประณีต, ซุปเปอร์แมน พลังเยอะมาก มีหน้าที่ยกโต๊ะ แบกของ หอบงาน
นายนิรันดร์ ทีฆรัตน์ 53/167 ชาย ไทยเชื้อสายจีน ด้านมิติสัมพันธ์และจินตภาพ Criminal Investigation หอรวมสี่คน แต่แบ่งเป็นสองห้อง เตียงสองชั้น มีแอร์ มีพื้นที่ส่วนกลาง ห้องน้ำในตัวที่แบ่งกันใช้สี่คน มีแอร์และตู้เย็นให้ แต่ไม่มีที่ตากผ้า ส่งซินไฉฮั้วเอาแล้วกัน ชอบอ่านหนังสือ (เหมาะกับคนเงียบๆ), เปิดเผย ใจกว้าง (มีไรพูดกันตรงๆ ดิเฮ้ย! แมนๆหน่อย), ซื่อสัตย์จริงใจ (ไม่ใช่เงียบๆแล้วเอาเราไปนินทาทีหลัง) รัน พันธุ์พืชแปลกๆ จักรวาล เภสัช สถิติ ดนตรี อาชญวิทยา Criminology เป็นชายหนุ่มผู้มีรูปร่างที่เรียกว่าเล็กเมื่อเทียบกับคนในวัยเดียวกัน มีเรือนผมยาวประบ่า และดวงตากลมโตจนใครหลายคนไม่เชื่อว่าเจ้าตัวมีเชื้อสายจีน เป็นคนที่ดูทั่วๆไปแล้วก็ธรรมดาๆ ไม่ได้มีจุดเด่นอะไร รันเป็นเด็กหนุ่มผู้มีตัวตนค่อนข้างจะจืดจาง เป็นคนนิ่มๆ ใจดี และมักจะเป็นแพะรับบาปของเพื่อนเสมอ(?) แต่เจ้าตัวก็ไม่เคยเกลียดใครเลย มักจะชอบเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง มีคำพูดติดปากว่า "ไม่เป็นไรหรอก" ไม่ใช่คนที่มีตัวตนโดดเด่น ทำให้เพื่อนๆมักจะลืมเขาไป และเขาก็ค่อนข้างจะปลงกับเรื่องนี้ ซ้ำยังขี้เซา ชอบแอบหนีไปหาที่งีบ ทั้งยังค่อนข้างจะขี้เกียจ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่สนใจจะมีแววตาเป็นประกายเหมือนเด็กๆ ปกติมักจะเป็นผีสิงห้องสมุดเพื่อแอบหลับหรือไม่ก็อ่านหนังสือที่สนใจ(ซึ่งรันก็สนใจซะทุกแนวนั่นละ) มีลักษณะนิสัยที่ค่อนข้างจะคล้ายเด็กตัวเล็กๆที่อยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง(โดยเฉพาะเรื่องไม่เป็นเรื่อง) แต่ไม่ใช่คนพูดมาก ทั้งที่เห็นไม่ค่อยได้เรื่องได้ความแบบนี้แต่ความจริงแล้วเป็นคนที่มีความรู้มาก มีความคิดที่แปลกใหม่ และช่างสังเกต มีไหวพริบดี หาทางหนีเก่ง(แต่ก็มักจะติดเรื่องวุ่นวายด้วยความที่เป็นคนใจอ่อน) มีเพื่อนมาก แต่ไม่ค่อยมีเพื่อนที่สนิทจริงๆ นอกจากนี้แล้วรันยังเป็นคนประเภทที่ดูไม่สนใจสิ่งรอบข้างทำให้ออกแนวป้ำๆเป๋อๆ แต่ความจริงแล้วเขาเป็นคนที่รู้ข่าวสารข้อมูลต่างๆเร็วมาก (อาจเพราะล่องหนได้นั่นละ) ดำ ดำ เท้าเปล่า บางทีก็ขึ้นรถสวัสดิการของวิทยาลัย ปานกลาง พอกินพออยู่ ไม่ฟุ่มเฟือย แต่ไม่เดือดร้อน โต๊ะเลคเชอร์คือหมอน นอนตลอดคาบ ตื่นเวลาเดินออกไปเข้าห้องน้ำเท่านั้น, มนุษย์ล่องหน บางทีก็หายไปจริงๆ บางทีก็จืดจางจนเพื่อนมองไม่เห็น มักจะมีตัวตนเวลาทำอะไรน่าขายหน้รา หรือโผล่มาตอนสอบปลายภาค
ลัสเตียน วิจิตรวีรยะ 58/175 ชาย ไทยเชื้อสายจีน มีเชื้ออินเดีย ด้านมิติสัมพันธ์และจินตภาพ Analyst and Profiler หอพักใน ชอบเล่นกีฬา , เปิดเผย ใจกว้าง, ชอบกิน ทูยู(แต่เพื่อนเรียกลัส) "พู่กันจีน(แม่เป็นคนจีน) ฟันดาบ(พ่ออยากให้เป็นทหาร) แฟชั่น(ที่บ้านเป็นร้านขายส่งผ้าในพาหุรัด)" "ภาษาฝรั่งเศสเพื่อการสื่อสาร สมุนไพร แอโรบิค" ฟันดาบ/กระบี่กระบอง "เจ้าของใบหน้ากลม ผมสั้นหวีเรียบแปล้ตลอดเวลาจนบางครั้งเหมือนใส่วิก หน้าม้าระคิ้ว ตาปรือๆบางครั้งก็บวมๆ แต่จิกอยู่ในที มักมองด้วยการเหลือบต่ำจนบางครั้งก็น่าตบ ริมฝีปากล่างอิ่มจนเหมือนบวมแข่งกับตา มีขี้แมลงวันเม็ดเล็กๆอยู่ด้านล่างมุมปากทั้งสองด้าน ยืนกอดอกตลอดเวลา เหยียดมุมปากคล้ายเบื่อหน่าย" เป็นคนที่เหมือนจะเบื่อหน่าย ทำอะไรก็ทำเหมือนขอไปที แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับไม่ธรรมดา ค่อนข้างประณีตและละเอียดอ่อนเสียด้วยซ้ำ เหมือนนิสัยของเจ้าตัว แต่เป็นคนใจร้อน ด่วนได้ เหมือนชอบจิกกันเสียดสีคน แต่ก็เป็นคนเข้าอกเข้าใจคน มีความขัดแย้งในตัวเองค่อนข้างมาก และเป็นคนเปิดเผย แบบที่ไม่มีใครอยากรู้ ดำ น้ำตาลเข้ม เท้าเปล่า บางทีก็ขึ้นรถสวัสดิการของวิทยาลัย ปานกลาง พอกินพออยู่ ไม่ฟุ่มเฟือย แต่ไม่เดือดร้อน นักเรียนดีเด่น ยกมือตอบตลอด มักจะนั่งแถวหน้า และโดนเพื่อนเขม่น, บ้าหอบฟาง ขนนู่นขนนี่มาให้เพื่อนยืมได้ตลอด, เจ้าคนนายคน เป็นหัวหน้าทุกงาน มักเป็นจอมบงการ บางครั้งก็น่านับถือ บางครั้งก็น่ารำคาญ
ความคิดเห็น