GOT7 - thief - {BBam}

ลำดับตอนที่ #5 : Thief four - time

  

 

แบมแบมเบะปากก่อนจะโยนเสื้อที่เขาลองแล้วจะเอาใส่ตักอิมแจบอมทันที ดูเขาแต่งตัวอย่างกับหลุดมาจากนิตยสารมีใครสนใจไหมมีแต่พอเจอ แจบอมที่หน้าตาดีแต่แต่งตัวกากทำไมถึงไปรุมกันหมด

เชื่อเลย!

“โอ๊ย ไปซื้อขนมกินก็ได้ว่ะ!”แบมแบมโวยวายลั่นก่อนจะกระแทกเท้าเดินออกนอกร้านไปทันที แจบอมรีบคิดเงินทันที ก่อนจะมองอีกคนที่ยังเดินไปไม่ไกลพนักงานยื่นถุงเสื้อทั้งหมดให้แจบอมรับมาก่อนจะวิ่งตามอีกคนทันที

 
“แม่งบ้าบออะไร มีแต่พวกบ้าผู้ชาย”แบมแบมบ่นกับตัวเองก่อนจะนิ่งไปเล็กน้อย

“…”

“เราก็ผู้ชายนิหว่า ..”แบมแบมตีเข้าที่หน้าผากก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ

“จะหนีไปไหน”แจบอมดึงแขนเล็กเอาไว้ แบมแบมตวัดสายตามองก่อนจะถอนหายใจแล้วยืนกอดอก แจบอมปล่อยแขนเล็กก่อนจะมองอีกคนที่เบือนหน้าปทางอื่นแล้วพูดเสียงอ่อย

“ไปกินขนมทำ ไปคุยกับพวกป้านั้นดิ”

“หึงไง?”เสียงทุ้มถามขึ้นก่อนจะยักคิ้วให้ทำเอาแบมแบมถึงกับอ้าปากค้าง

“หึงบ้าอะไร?”เสียงหวานบอกก่อนจะผลักไหล่หนาของอีกคน เจบีหัวเราะในลำคอ ก่อนจะถามขึ้น

“แล้วจะไล่ทำไม?”

“ก็จะซื้อเสื้ออ่ะมัวแต่อ่อยผู้ชายเข้าใจปร้า”แบมแบมแว้ดออกมาก่อนจะถอนหายใจแล้วกอดอกตัวเองเอาไว้ แจบอมจับหัวกลมโยกไปมา

“แก้ตัว”เสียงทุ้มบอกขึ้ย แบมแบมเงยหน้ามองอีกคนก่อนจะเบะปาก

“อยากให้หึงไง”

“ไม่รู้หรือไง”

แบมแบมน็อคเอ้าท์จย้า ..

.

จินฮวานอยากจะตีพี่ชายตัวเองแรงๆซักที่ทั้งครอบครัวก็เหลือพวกเขาอยู่สองคนแล้ว.. นี้ผ่านไปเกือบสองวันยังจะไม่กลับบ้านอีก เขาจะบ้าตายอยู่แล้วเถอะ -_-

“จินฮวาน จิน .. อ้าวนั่งรอพี่หรอนี้ซื้อกับข้าวมาเยอะแยะเลย”ร่างผอมบางเดินเข้าบ้านมาก่อนจะวางถุงมากมายลงบนโต๊ะกลางบ้าน จินฮวานเดินเท้าเอวมามองก่อนจะถอนหายใจ

“พี่ไปไหนมาสองวัน?”

“แล้วคิดว่านิสัยแบบพี่จะไปไหน?”จินอูบอกก่อนจะยักไหล่ ภายใต้ใบหน้าน่ารักใครจะไปรู้ว่าอีกคนนั่นเป็นยังไง ..

“พี่กับพี่มาร์คแม่งเหมือนกันไปหล่ะ เพลาๆบ้างเรื่องนั้นอ่ะบ้านช่องน่ะหัดกลับให้มันไวๆ”จินฮวานบอกก่อนจะถอนหายใจอีกครั้ง และอีกครั้งถ้าเขาหน้าแก่ขึ้นนะ

พี่ก็พี่เถอะ ด่าแมม -_-

“มาร์คป่านนี้ได้สามีไปหล่ะมั้งไม่เจอกันจะชาติอยู่แล้ว”เสียงหวานบอกก่อนจะยักไหล่ให้ แล้วเดินไปนั่งก่อนจะหลับตาลง จินฮวานมองก่อนจะพูดขึ้นบ้าง

“ผมคงไม่ลืมเรื่องพี่กับพี่มาร์คได้อ่ะ คนบ้าอะไรไปนอนห้องผู้ชายเกือบสิบกว่าคน นางเอกหนังโป๊ยังทำไม่ได้แบบพวกพี่เลยเถอะ”

“ก็หัดหาความสุขใส่ตัวเองบ้างดิ”

“ขออยู่เป็นโสดหล่ะกัน”จินฮวานมองเสียงหวานที่ตอบกลับมา ก่อนจะตอบกลับไปเรียบๆแล้วยกถุงที่วางบนโต๊ะออกไปแต่ก็ยังได้ยินเสียงหวานไล่ตามมา ..

“พูดงี้หล่ะวังได้ผัวขี้เงี่ยน”

…

นี้มันพี่กูจริงๆเลย คิม จินอู ..

.

แจบอมกลับมาถึงห้องก็นั่งเก็บเสื้อผ้าให้คนตัวเล็กที่ต้องเดินทางในอีกสองวัน ส่วนเจ้าตัวก็นั่งดูทีวีอยู่ด้านนอก แจบอมพับผ้าให้ก่อนจะรูดซิปให้เรียบร้อย แจบอมเดินออกมาพบอีกคนนอนหลับบนโซฟากว้าง หลังจากที่คนตัวเล็กเจอเขาตอบกลับไปตรงๆอีกคนก็พูดไม่จากับเขาเลยด้วยซ้ำ ..

‘ อยากให้หึงไง?  ’

‘ ไม่รู้หรือไง.. ’

แล้วกูไปพูดแบบนั้นทำไม ไม่เข้าใจตัวเอง

“แบมแบมครับไปอาบน้ำนอนบนเตียงดีๆครับ”แจบอมบอก ก่อนจะเขย่าคนตัวเล็กเบาๆ มือเล็กปัดออกก่อนจะปรับท่านอนให้สบายมากขึ้น แจบอมยังคงเขย่าแขนเล็ก

“ไม่เอาพี่เนียร์แบมจะนอน”เสียงหวานตอบกลับ แจบอมถอนหายใจก่อนจะช้อนตัวอีกคนขึ้น

“ดื้อจริงๆเลยว่ะ..”เสียงทุ้มวางอีกคนบนเตียงเบาๆก่อนจะห่มผ้าให้ แจบอมมองก่อนจะเดินออกจากห้องไป แบมแบมซุกใบหน้าลงกับหมอนก่อนจะเผยรอยยิ้มกว้างออกมา

แจบอมเปิดคอมก่อนจะนั่งดูภาพ ในคอมภาพถูกปรับแสงเล็กน้อยก่อนจะจัดเป็นไฟล์หลายๆไฟล์ แจบอมปริ้นรูปออกมาก่อนจะยิ้มกับตัวเอง หนังสือเกี่ยวกับการถ่ายภาพที่ตั้งเอาไว้แจบอมค่อยๆเปิดก่อนจะสอดภาพต่างเข้าไป ภาพเก่ายังคงอยู่.. มือหนาลูบเบาๆก่อนจะปิด

“เพ้อเจ้อว่ะอิมแจบอม..”

เขาคงต้องเอาแบมแบมไปคืนจูเนียร์ได้แล้วหล่ะ..

ไว้หลังจากงานที่แบมแบมกับแจ็คสันจบลงก่อนหล่ะกัน



 

ยองแจนอนแผ่กับเตียงกว้างภายในห้องนอนของตัวเอง รูปจินยองแปะที่ผนังเยอะกว่าตัวเขาเองด้วยซ้ำ ตั้งแต่เจอจินยองครั้งแรกคือพ่อเขายื่นเรื่องไปให้แบมแบมมาถ่ายทำ ครั้งแรกที่ได้เห็นคือเขาแอบมองทั้งคู่เงียบ..

แต่ใครจะไปคิดว่าพ่อเขาจะชอบแบมแบม ก็น่ะพ่อเขายังดูหนังโป๊อยู่นิ...

หลังจากคุยเสร็จพ่อเขาก็แนะนำเป็นการจับมือครั้งแรกที่เหมือนดูดให้เขาติดกับของจินยองซะแล้ว พรหมลิขิตชัดๆ เขาไม่ได้มโนจริงๆ เขาเลยถามออกไปทั้งๆที่ยังจับมืออยู่

‘ พี่ขอเบอร์หน่อยดิ ’

‘ น้องแจ! ’ เสียงของพ่อเขาห้ามแต่เขาก็ไม่ฟัง

‘ ห้ะ? ’

‘ บอกว่าขอเบอร์ ’ เขาย้ำอีกครั้งด้วยรอยยิ้มที่มาจากใจแต่อีกคนกับอ้าปากเหวอใส่เขาแถมตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่โคตรจะเย็นช้าง่ายๆ

‘ น้องบ้าป่ะว่ะ? ’

การเจอกันครั้งที่สองคือเขาไปสืบมาว่าจินยองอยู่กับแบมแบมแต่ว่าแบมแบมถูกย้ายไปอยู่กับแจบอมที่เป็นเพื่อนสนิทกันมันเลยเป็นโอกาสของเขา เขาเลยแต่งตัวแบบก็ไม่คิดว่าชาตินี้จะได้แต่งแบบนี้หรอกนะ …เขาใส่เสื้อมกล้ามสีดำที่ด้านข้างเว้าเข้าเกือบถึงเอากับกางเกงขาสั้นง่ายๆบ็อกเซอร์สีขาวบาง

ดีนะขับรถมาเองไม่งั้นอายว่ะบอกเลยแต่ก็โดนด่ากลับมาง่ายๆ

‘ แต่งตัวมาให้เอาหรือไง! กลับบ้านไปเลย!!! ’

‘ เออมาให้เอาก็เอาดิว่ะ!!! ’

‘ ไปอ่อยคนอื่นไปมึง! ’

ส่วนครั้งที่สามก็ไม่มีอะไรมากเขาไปซื้อเหล้ามาขวดหนึ่ง หยอดยาปลุกเซ็กซ์ที่ป๊าหามาให้ แล้วเดินเข้าห้องจินยองอีกคนคราวนี้แทบจะเรียกว่าห่มจีวรพระมาเลยก็ได้มิดชิดสุดๆ หลอกให้กินเหล้าเข้าไปเกือบครึ่งขวด ..กลัวครั้งแรกตัวเองจะเจ็บนี้เลยซัดเข้าไปอีกครึ่งขวดแทบไม่มีสติเลยรู้อีกทีผ่านมาสองวันเต็มแทบเดินแทบไม่เป็นเลย ..

นี้เขาทุ่มทุนไปมากขนาดไหนจินยองเคยรับรู้บ้างไหม?

ยอมตัดใจแล้วหาผัวฉลาดๆยังจะดีกว่าซะอีก

เปลืองตัวชิบหายเลย บอกตรง!

ยองแจถอนหายใจก่อนจะค่อยๆลุกจากเตียง มือเล็กแกะรูปจากพนังอย่างเบามือ รูปค่อยหล่นลงเรื่อยๆ ยองแจมองรูปใบสุดท้ายก่อนจะปล่อยมันให้หลุดจากมือ แล้วทรุดตัวกอดเข่าตัวเองไว้

เจ็บสลัดเหมือนโดนส้นตีนอัดหน้า..

แบมแบมนอนไม่หลับ ก็นี้มันเพิ่งจะสองทุ่มแต่เจบีจะให้นอนเพราะเขามีเดินทางตอนเย็นพรุ่งนี้.. เขาไม่อยากนอน เพราะตื่นเต้นพรุ่งนี้เขาจะได้ไปถ่ายแบบกับแจ็คสัน แต่ให้มีฉากเอ็กซ์แบบอึ้บกัน เขายอมอ่ะ ...

“ทำไมยังไม่นอน?”เสียงทุ้มดังขึ้น มือหนากดเปิดไฟเพราะคนตัวเล็กยังไม่ยอมนอนแต่ยังเล่นโทรศัพท์อีกต่างหาก เจบีเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะดึงโทรศัพท์ออกจากมือบาง อีกคนก็โวยวายทันที

“มันนอนไม่หลับ ไม่เข้าใจหรือไง?”

“ต้องนอนพรุ่งนี้ต้องไปสนามบินตั้งแต่บ่ายพี่ต้องไปเอาของอีกแบมอย่าดื้อ”เสียงทุ้มบอกก่อนจะจับไหล่บาง แบมแบมสะบัดัวหนีไปอีกทาง แจบอมจับอีกคนให้นอนหงาย

“เดียวทำให้นอนหลับเอาปะ”

“เอาโทรศัพท์ให้แบมเดียวแบมก็หลับ”เสียงหวานตอบก่อนจะดิ้นแต่ไหล่เล็กถูกมือทั้งสองข้างกดไว้ไม่ให้ดิ้นไปไหน ..

“ไม่ให้ แต่ให้พี่เอาเดียวก็หลับ”

งี้แหละแจบอมเป็นคนน่ารัก J

[ b i o e i e i ]
 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


อัพช้าอย่าโกรธนะคือนี้อยู่ม.6ไง กลัวศีลแตก
55555555555555555555555555555555555555
ต้องสอบแกทแพทหล่ะ คือมีแพลนว่าจะไม่อัพอีกประมาณสามเดือน
ดองพอๆกับมฟบดีป่ะครึ่งปี5555555555555555555555555





ล้อเล่ง
ว่างๆจะมาอัพเนอะ มีอะไรทวิตนะแจะ


#ฟิคบีหลงเด็ก

O W E N TM.