ลำดับตอนที่ #5
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SF] A love to kill [Krisyeol] 3/?
[SF] A love to kill [Krisyeol] 3/?
G
Minor!
เสียเปียโนที่ฟัูหหู่ัึ้นภายในห้อนรีว้าที่ไร้ผู้น านยอลหลบออมาาหอพัั้แ่่วหัว่ำใ้เวลาอยู่ับเปียโนโยไม่สนใเวลา
นิ้วเรียวไล่เรียเสียนรีที่ไพเราะและแฝวามเศร้าับใไว้ออมาโยที่ไม่รู้ว่ามีแผู้มาเยือนแอบมายืนมออยู่นานแล้ว ริสเินเ้าไปใล้านยอลเรื่อยๆนระทั่รับรู้ไ้ว่าร่าโปร่ำลันั่เล่นเปียโนนั้นทั้น้ำา
“ร้อไห้อีแล้ว ี้แย” ริสว่าถือวิสาสะทิัวนั่ล้าานยอล ริสใ้มือ้าหนึ่รวบมือานยอลที่ะยึ้นเ็น้ำาไว้่อนะยมืออี้าึ้นเ็น้ำาให้ับานยอลเอ
“อย่าร้อไห้” เสียทุ้มบอ ไม่อบเอาเสียเลยเวลาที่านยอลเสียน้ำา ริสรู้สึปวหนึบ้าในใทุรั้ที่เห็นหยาน้ำาไหลออมาอาบแ้มเนียนอานยอล
“ฮึ ผม ...ผมไม่อยาลับไป มันเหมือนนรทั้เป็น อึ” ริสยับัวเ้าใล้านยอลึให้านยอลบใบหน้าลที่อ านยอลยแนึ้นอที่หลัอริสอย่าล้าๆลัวๆ
วามอบอุ่นที่ไ้รับยิ่ทำให้านยอลร้อไห้ออมา ามินไม่มีอ้อมอที่อบอุ่นแบบนี้ให้เ้า สิ่ที่ามิน
้อารมีเพียร่าายอเ้าเท่านั้น แ่ร่าายอเ้าที่ใ้สนอวาม้อาร
“รันนนั้นรึเปล่าานยอล” ริสถาม านยอลส่ายหน้าอบ ริสลูบลุ่มผมนิ่มอานยอลอย่าปลอบประโลม ยิ่แผ่นหลับาสั่นสะท้าน้วยแรสะอื้น ริสยิ่ระับอ้อมอให้แน่นยิ่ึ้น ปลอบประโลมให้นในอ้อมอรู้ว่าเ้ายัอยู่เีย้า
“ไม่รัแล้วยอมทำไม”
“อึ ถ้า ....ถ้าไม่ยอม พ่อับแม่็ลำบา ฮึ” านยอลบอเสียสั่นพร้อมแรสะอื้น วามอึอัที่สุมอยู่ในอ่อยๆเปิเผยให้อีนรับรู้
“เ้าู่ ถะ...ถ้าไม่ยอม พ่อับแม่ะลำบา ฮือออออ ผมไม่อยาลับไป” านยอลผละออาัวริสร้อไห้โยเยมือาวยึ้นปาน้ำาบนใบหน้า วันเวลาูเหมือนะผ่านไปเร็วเหลือเินสำหรับานยอล เพียไม่ทันไรเ้า็้อลับไปนร้ำๆอีรั้เหมือนเิมอย่าทุๆที
“ั้น็ไม่้อไปสิ” ริสบอ มือหนาประอใบหน้าอานยอลึ้นในระับสายา นิ้วเรียวเลี่ยหยาน้ำาออาใบหน้าหวาน ริสยิ้มให้ับานยอล าลมโที่ทอสายามอลับมารึสายาให้ริส้อมอ
สิ่เียวที่อยู่ในวามิอริสลอเวลาือานยอล
ามอยับ้อไปที่านยอลเสมอไม่ว่าานยอละทำอะไร
เ้าเลียใรอีนที่ทำให้านยอลมีน้ำา
เลียทุรั้ที่ำใ้อปล่อยมือให้านยอลไปนรทั้เป็น
“านยอล ยิ้มสิันอบนายยิ้ม” ริสบอนรหน้า ่อนะใ้นิ้วี้เลี่ยริมฝีปาสีแ่ำ นิ้วลที่มุมปา่อนะยึ้นวาเป็นรอยยิ้ม
“อย่าร้อไห้อีเลยนะ” ริสโน้มหน้าเ้าไปใล้านยอลนหน้าผาิัน ใบหน้าหวานับสีเลือาๆแ้มเนียนเปลี่ยนเป็นสีมพูน่ามอ
“ันหลุมรันายั้แ่วันแรที่เอนายรู้มั้ย” าลมเบิว้าอย่าใ แม้ะพอูออว่าที่ริสอยามูแลเป็นเพราะอีนสนใในัวเ้า แ่ไม่ิว่าะโนนัวโว่ามาบอรๆแบบนี้
“ันรันายไ้มั้ยานยอล ให้ันรันายไ้รึเปล่า” น้ำาไหลเอ่อลอรอบอบาอานยอลอีรั้ านยอลผละัวออาริส ใบหน้าหวานส่ายหน้าไปมา ปาอิ่มเม้มแน่นาลมายแววสับสน
“รั...อึ ให้รัไมไ้ ผม ...ผมสปรเินไป” านยอลพูทั้ๆที่ส่ายหน้า าลมหลุบล่ำไม่ล้าสบานรหน้า
“ร่าาย ..... ผมสปร อย่ารัผมเลย ัวผมมันสปร ผมไมู่่ว......” ำพูอานยอลหยุล มือหนาถูส่มาปิปาอิ่มที่ำลัพร่ำบอว่านเอสปร
“ันไม่ไ้รันายที่ร่าาย ไม่ไ้รัร่าายอนาย ้าในนี้ั้หาที่ทำให้ันหลุมรั” ริสยมือึ้นทาบลบนหน้าออานยอล ่อนะโน้มหน้าเ้าไปใล้นสัมผัสไ้ถึลมหายใอันและัน
“ให้ันรันายนะานยอล”
NC PART
ส่วนที่เหลือามไปที่ BIO TWITTER
@P_BOMMIZ_VIPZ
TO BE CON
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น