ลำดับตอนที่ #5
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอน แทงทะลุเวลา
19 สิหาม 2245 านทัพฟลอริา
"ทุนเรียมึ้นยาน เราไ้เวลาออล่าพวมันแล้ว" เสียอเริเนไ้ระายไปทั่วทุานทัพสำหรับปล่อยยานอวาศ ทหารทุหน่วย่าพาันวิ่ึ้นยานเป็นแถวๆ เรื่อยน์อยานแ่ละลำ็ัึ้น ไอพ่นร้อนไ้พ่นออายานเหล่านั้นและล่อลอยสู่ฟาฟ้า
เริเนเินรไปหาไลร่าที่ำลัรวเ็อาวุธใหม่ที่ื่อว่า แล็ิอัส ไรฟ์วเวอร์ (Gladius Driver) ปืนให่แม่เหล็ไฟฟ้าาู่ิวแหวนันสะบัรุ่นใหม่อ UGD "เริเน มันเท่มาเลย ันอบอาวุธนี้ั...." ไลร่าพูพลาเอามือลูบวแหวนไฟฟ้าอปืนไปมาเบาๆ
"ัน็อบมันเหมือนัน แม์เาเ่มา" เริเนี้นิ้วไปยัยานรบยัษ์ลำหนึ่ทีู่ะให่ว่ายานาลาเีย "นู่น เาประำารยานลำนู้น อาวุธทั้หมเาทำเอเลยนะ"
"เพิลล์รอร์นี่หน่า โห......ให่มา" ไรล่าแหนมอูยานนาให่ที่บินออไปอย่าน่าสนใ
"ใ่ มันให่มา เือบ 40 ิโลแหนะ.... เอาหละพวเราึ้นยานันเถอะ" ว่าแล้วเริเน็ุ๊บไรล่าอย่ารวเร็ว่อนเินึ้นประูยานไป
"นายนี่! วยโอาสลอเลยนะ" ไรล่าส่ายหน้าพลายิ้มอ่อน่อนะเินามหลัเ้าไป
"มอไร?? รีบึ้นยานมาเี๋ยวนี้ เร็ว!" ไรล่าไ้เรียให้ทหารประำยานที่่าทำท่าทาอ้ำอึ้มึนึอยู่ ให้เร่ึ้นยานและเ้าไปประำุ่าๆ
"เอาหละทุนเรียมพร้อม" เริเนเินรเ้าไปยัแท่นบัับารรุ่นใหม่ที่มีอโฮโลแรมสุเท่ และเรื่อมืออิเล็ทรอนิส์มามาย
"ออเินทาไ้" เริเนยืนรเิหน้ามอออไปนอหน้า่าอยาน ่อนที่ยานะ่อยๆยัวึ้นาพื้น
"เรื่อยน์ทุัวทำานปิ" สัาาผูุ้มห้อเรื่อ็ส่มายัออเา
ส่วนไรล่าเินแยไปยัุบัับารอาวุธพร้อมประำที่ และแล้วายนหนึ่็เินเ้ามาา้านหลัอเธอพร้อมมือที่เป็นแผลลึ...
ไรล่าึหันมามออย่าใพร้อมพูว่า "เฟลม! นาย..... นายมือปืนุ่มยิั้นเทพ..... มือนายโนอะไรมา?"
"อย่าถามเยอะเลย แผลนี้เป็นมา 2 เือนละเนี่ย ยัไม่หายเลย" เฟลมพูพลาเอามือไปแอบไว้้าหลั
"ทำไม่นายไม่บอพวเราหละ มานี่..." ไรล่าไ้ลาเาไปยัห้อพยาบาลอยานาลาเีย แล้วเธอ็หยิบปืนียาระบอหนึ่ึ้นมาสูบยาที่เธอหยิบาล่อยานิหนึ่บนู้นั้น
"นี่เธอะทำอะไร?" เฟลมนั่ลถามอย่าๆ
"ะรัษาแผลให้นายหายเป็นปิไ แบบนี้ะไปรบไหนไ้ล่ะห๊ะ!" ไลร่าพูพร้อมเินรเ้ามาหาเาอย่าอย่ารวเร็ว
"อบใ แ่เี๋ยว........" ึ๊......!!! "โอ๊ย.... ยัยบ้า มันเ็บนะ!!" เฟลมหยิบาร้อเสียหล ่อนที่เาะหันมามอปืนียาระบอนั้นอย่าใใ่อ
"ผู้ายอะไร ไม่อทนเอาะเลย รอัพั เี๋ยวแผล็สมาน" ไรล่าเ็บอุปร์เ้าล่อแล้วเอามืออเามามอแผลที่่อยๆสร้าเลล์ใหม่มาแทนบนเนื้อเิม นแผลเาหายเป็นปิ
เฟลมมอหน้าไรล่า้วยวามรู้สึื้นันในน้ำใอเธอ ไม่นานนั ไรล่า็เยึ้นมามอเฟลมอย่าุน "นายมออะไร?"
"ันเปล่านะ" ว่าแล้วไรล่า็ีมืออเฟลมแรๆทีหนึ่ [แป๊ะ....!!!] "โอ๊ย.... นี่...! โอ้โหย...เ็บ..."
"เียบและไปไ้ละ นายมันไม่ไ้เรื่อ!" ไรล่าเินออไปโยไม่ใส่ใเา และเา็ไ้แ่นัุ่มมือที่ถูีนแ แล้วหันมอามเธอไป
"โหริๆ ผู้หิยุนี้" เฟลมส่ายหน้าไปมาแบบเ็ๆ ่อนะเินามเธอออไป
………….เวลาผ่านไป อยานหลั UGD ็เลื่อนทัพไปถึานทัพอวาศูปิเอร์ อยานเพิล์รอร์และาลาเียเอเอร์ไ้อแวะพั เพื่อนเื่อเพลิึ้นุยานอุสาหรรม พร้อมรับอยานหนัเพิ่มอีเือบร้อยล้านลำ และทาเนททรีออน 3 อยานาวอัาร ็สุ่ยานรบไร้นับวามเร็วสูมาเสริมอี เือบห้าแสนลำ พวเามียานรบรวมมาว่าหลายล้านลำ ึ่พวเาับวนเรียมพร้อมสำหรับารออรบแล้ว
ุอยานหลั มียานธเป็นยานรบมหาาฬเพิล์รอร์และยานรบพิเศษาลาเียเอเอร์ พวเาไ้ัำลัใหม่ึ่นเรียมเ้าสู้ระบบุเปอร์สเป เพื่อออาระบบสุริยะไปยัีรีอุ ที่เพื่อว่าพวเาน่าะไปทำสรามันที่นั่น
วันที่ 30 สิหาม 2245 อยาน UGD ทุลำ็วาร์ปไปยัระบบสุริยะีรีอุส้วยเวลาเพียไม่ีนาทีเท่านั้น…
ฟยอร์ำลัอยู่ในระหว่าารโมีับิโรเรน์ ึ่อยานเอเลี่ยนเหล่านั้นอ่อนำลัไปบ้าแล้ว แ่แล้วเหมือนะมีบาอย่าวาร์ปมาา้าน้าอพวเา
"ท่านผู้บัาารรับๆ ...... มีอยานอเมริามาทานี้รับ" พลรวาร์ไ้วิ่ลลิฟ์าั้นบนสุอยานโนอาห์ลมา้วยท่าทาเหนื่อยหอบ เพื่อนำ่าวมาส่ให้ับฟยอร์
"ไหน??" ฟยอร์ูบนอเราร์ "ูัวเลรวับสิ... ทะลุล้านลำ!!! มาาไหนันเนี่ย" ลูเรืออเาเอ่ยึ้นมาเมื่อเายภสพึ้นอให่หน้ายานแล้ว
"หืม ถ้าเราไม่หนี เราายแน่" ฟยอร์เหื่อพูับลูเรือ ่อนเาะหันหลัเินลับไปยัแผวบุมยาน
าเรนึเินเ้ามา้วยสีหน้าเรียราวับมีนยุเาให้โรธหนั "เยอะ็ริ แ่เราห้ามหนี ......"
"ทำไมหละ?" ฟยอร์เหื่อหันมาถามาเรน้วยวามสสัย
"ถ้าอนาัรวาละแหลละเอียเพราะเอเลี่ยนเหล่านี้ เรา็้อำัมัน่อนามหน้าที่ไม่ใ่หรือ...แบบนี้็ไม่รามแผนที่เราวาไว้นะสิ" ารเรนอบ้วยท่าทีที่เร่เรียัเิม เาไม่เปลี่ยนท่าทีเลย
ฟยอร์อึ้ พลาหันไปับราวเหล็้าๆสะพานยาน ่อนที่เาะเอ่ยปาว่า "พวเราะเสียยานนับหมื่นลำฟรีๆแถมไม่รอเนี่ยนะ เราไม่ไ้สู้้านเียวแล้วนะาเรน... เอาี้ นายลไปึ้นยานาลาเมนเอร์ับัน"
"ยัไันหละ .... ั้นลอู็ไ้ ถ้าท่านมีแผนีๆ" าเรนพยัหน้าอบรับ่อนที่พวเาะวิ่ออไปาสะพานยาน
ทัู้่็ลลิฟ์าั้นบัาารไปยัลัยานรบอยานโนอาห์ และเิน่อาลิฟ์ไปึ้นยานาลาเมนเอร์ผ่านสะพานเื่อมยานที่อยู่ห่าออไป พอพวเาึ้นยานสาร์ทเรื่อแล้ว พวเา็ับร่อนออายานโนอาห์ทันที
"ไหนบอผมที เราะทำยัไ" าเรนัสีหน้าเรียหันมาถามฟยอร์อีรั้
"นายำอนเราหนีออาานทัพฟลอริาไ้มั้ย" ฟยอร์ถามพลาถอเราะที่มือออ
"หืมม ...... าบนั้นั้นหรอ" าเรนหันมามอนาฬิา้อมืออเาอย่าสสัย
"ใ่ เอาหละ นายมาับยาน!" ฟยอร์ลุึ้นแล้วสลับำแหน่ับเาทันที่ ่อนที่พวเาะนั่ลบนเบาะสีำสุเท่นั่นอีรั้
"นายรออยู่นี่นะ" ฟยอร์ัาบอเาออมาานาฬิา แล้วมอมายัาเรน ึ่เาพยัหน้าและมอรไปยัอยาน UGD ที่เลื่อนัวเ้ามานับล้านลำ "ันอาะไม่รอนะาเรน ฝานาย้วยนะ"
"ห๊ะ อะไร!!!" ารเรนหันมามอฟยอร์ที่หายแว็บาเบาะ้าๆเาไปอย่าน่าใหาย เาไ้หายไปาห้อบัับารและออไปยืนอยู่บนหลัายานาลาเมนเอร์ าอเาเาะแน่นอยู่บนยานอย่าไม่ทราบสาเหุ และออร่าสีม่วมือเา็ปรา พลัอเาส่อแสนาเรนแสบา ่อนที่ฟยอร์ะพูึ้นว่า
พลัเหนือาลเวลา รีอนโทรทาม.........!!!
“รอเวลาลับไปยัุเริ่ม้น บันี้…” นั่นทำให้อยานทุลำอ UGD ็ถอยหลัลับไปอย่ารวเร็วราวับพวเาวาร์ปลับไปอีรั้ แ่เริเนเอะใับแสสีม่วรหน้าหลัาที่เาเริ่มรับรู้ถึพลัานบาอย่า เาึหยิบแทาบทะลุหน้า่ายานาลาเียออไปยัแสนั้นอย่ารวเร็ว มันเร็วเินาหมายนั ่อนที่เสียออแหลมแททะลุเนื้อะัื้นในหูอฟยอร์ “อึ…..”
"ฟยอร์ ไม่นะ.......!!" ฟยอร์เหมือนะโนอะไรแทเ้ามาอย่าั แ่็ไม่มีใรเห็นว่าเาโนอะไร ึ่เลืออเาทะลัออมาอย่าหนั านั้นเสียเรื่อมือสื่อสาร็ัึ้นในยานอาเรน "าเรน นาฬิานี้ะเป็นอนาย นายือผู้ใ้อาวุธิ้นนี้่อ ฝา้วยาเรน...อึๆ!" ว่าแล้วาเรน็รีบสวมุป้อันและรีบออไปรับเาเ้ามาอย่าเร่รีบ ในะที่เาำาบที่ส่อแสเลือนราลทุที นในที่สุาบเล่มนั้น็ลายเป็นเพียนาฬิา้อมือธรรมาในมืออเา "นาย่วยรับมันไว้ที นายรู้แล้วว่าใ้มันยัไ…. อะอึ" ฟยอร์พูพลาระอัเลืออย่าหนั นเลืออเาพุ่ออาปา
าเรนมอนาฬิาอยู่รู่หนึ่ ่อนะำมันึ้นมาพร้อมับมืออฟยอร์
"ฟยอร์ เรนยั้อารท่านนะ ท่านะายไม่ไ้....." ารเรนำมือฟยอร์แน่น เาพูทั้น้ำาราวับว่าาินี้ไม่ไ้พบันอี
"เรน้อารนาย่าหาหละาเรน ันแ่แล้ว ปล่อยันายเถอะ" ว่าแล้วฟยอร์็เลือทะลัออาปาอย่าหนั ่อนที่เาสิ้นใายามืออารเรนทันที "ไม่!!..............."
เสียอาเรนะโนร้อลั่นยานาลาเมนเอร์ ่อนที่เาะหยิบนาฬิาามมืออฟยอร์มาำแน่น และับยานลับไปยัอยานโนอาห์อย่า้าๆทั้น้ำา
“ใระบออนาอเราที่ะเิไ้หละ ถ้าท่านายไป.... ริไหม....”
"เริเน นายทำอะไร? ถ้าเมื่อี้พวเราไม่ถูย้อนเวลา เราไ้พุ่ออรหน้า่านั่นันทุนพอี" ไลร่าเินรเ้ามาหาเริเนพร้อมับสีหน้าที่บึ้ึอเธอ
"เอาหน่า........ อย่าน้อยไอ้ฟยอร์็ายแล้วแน่ๆนหนึ่..ไม่มีใรบออนาพวมันไ้อีละ" เริเนเ็บาบอเาและพยายามหันมาุยับไรล่าอย่าใ้เหุผล
"มันาย......? ถ้าเวลาไม่รอลับ ัน... แ... และทุนที่นี่าย้วย โอเมั้ย?? หึ!!" ว่าแล้วไรล่า็อลเินหนีหายไปใน่าทาเิน A-1 ่อนที่เริเนะะโนเรียเธอ "ไรล่าๆ เี๋ยว่อน ..... ปัโถ่เว้ย ันใ้อารม์มาไปอีแล้วใ่มั้ย...." ว่าแล้ว็ทำสีหน้าเรียึ ่อนลับไปวบุมยานามปิ
………..เมื่อาเรนับยานมาถึอยานให่อเา เา็เ้าบัาารยานสอร์เปียนแทนฟยอร์ทันที พร้อมประาศให้ทุนไ้ทราบทั่วันว่า "ทุน เราเสียฟยอร์ ผู้ที่ะยับยั้วันสิ้นโลอพวเราในอนาไปแล้ว ราวนี้พวเรา้อลมือันเอแล้วหละ อนนี้เรา้อไปหาเรน พว UGD รู้ว่าะ่าเาไ้อย่าไร เรา้อไป่วยเาแล้ว"
ว่าแล้วเา็เปิสวิ์สีแที่อยู่รมือ้ายอเาึ้นมา ..... "ทุน เราะถอนัวไปยัฮาวเออร์ที่ห่าาเรา 100 ล้านปีแส เรียมพร้อม....... วาร์ป"
[พรึบ!!] อยาน NOD ็วาร์ปหายาาวโรเรนไป แ่ไลเล หนึ่ในทหาราอทัพิโรเรน์ไ้สั่ให้อยานสุไฮเทวาร์ปามสัาเินทาออยานโนอาห์ทันที
อยานรบหนั United Guardian of Defender อยานเพิลล์รอร์ อพันรบอเมริัน
"เอาไ่อ" แม์ส่สัามาถามแบบนิ่ๆายานเพิลล์รอร์
"ลับไป...... " เริเนัสีหน้าปุ่มส่สัาไปยัยานทุลำอีรั้่อนที่เาะเอ่ยปาึ้นว่า "ทุอยาน เรียมระบบวาร์ปและระบบอาวุธให้พร้อม เราะยิทันทีที่วาร์ปไปถึที่นั่น"
"พวเราเรียมพร้อมแล้วรับ" ผู้บัาารอยานแ่ละลำส่สัามา
"ไป........" ยานทุลำ็วาร์ปลับไปยัระบบสุริยะีรีอุสอีรั้
"ยิ....!!" เมื่ออยาน UGD มาถึ พวเา็ยิปืนให่และอาวุธ่าๆใส่อยานหนึ่รหน้า แรระเบิไ้วาล้าอยานพวนั้นนระเบิไฟลุท่วม ลุ่มอยานที่เาโมี็ถูทำลายลนอหน้ายานุนั้นหายหมไป....... "นั่นอะไร?" ไลร่าถามเริเนระหว่าส่อปืนไปยัอยานไม่ทราบฝ่ายนั้น
เนยา มือสัหาริโรเรน์ ไ้เินเ้าไปวบุมยานลีนี์ ึ่เป็นยานรบนายัษ์อพวเา พร้อมอยานเหล็แหลมพลัานแสว่าแสนลำ พวมันบินริ่อย่าไม่มีารเลี้ยวเ้ามาเร็วั
"ปืนให่แล็ิอัสพร้อมยั?" ไลร่าไ้ถามพลปืนอย่าใหลัาอยานุหลัพุ่มาเร็วเินว่าพวเาะยิ้วยปืนธรรมาทัน
"พร้อมแล้วรับ" พลยิส่สัาึ้นมายัุยิ
"ั้น ยิเลย" ทาพลอาวุธหนัอยานาลาเียเอเอร์ไ้ยิปืนแล็ิอัสพลัแม่เหล็ไฟฟ้ารไปยัฝูบิมสามเหลี่ยมที่พุ่เ้ามา้วยวามเร็วสูเหล่านั้น
ระสุนแล็ิอัสพุ่ออไปเป็นาวหาสีฟ้านาให่หลายสิบนั วามเร็วอระสุนนั้นัมานในที่สุ็ระทบับอยานสามเหลี่ยมอิโรเรน์ัสนั่น และเสียแหลมราวับแ้วแ
[รี๊์....] นั่นละเสียระทบปืนให่แล็ิอัส
….นอาแรระแทอระสุนปืนนั่นแล้ว ระสุนยัมีแรระเบิออมาพร้อมลื่นแม่เหล็อย่าหนั นั่นทำให้อยานสามเหลี่ยมเสียารวบุมและนันเอระเบิไปหลายร้อยลำ "รออะไรเล่า อินเฟอร์โน ัโรนรอธ ้ำเลย..." เสียำสั่าแม์็ส่ไปยัอาวุธอยานเพิลล์รอร์
เมื่อแสไฟวาบึ้น ระสุนวามร้อนสูเือบ 3,000 อศา็ไ้พุ่ออาปาระบอปืนให่เป็นสีเหลือออไปราวับาว วามรุนแรอมันทำให้พุ่ทะลุอยานสามเหลี่ยม ที่บินมาอย่าเสียารวบุมนเป็นโพรแร้อน่า โลหะประอบยานเหล่านั้นหลอมละลายปลิวอย่าไร้ทิศทา ่อนที่ระสุนนั้นะไประทบอยานนาให่้านหลั
"สุยอ!! อาวุธใหม่พวเราเ๋มา" ไลร่าำหมัทำท่าีใยิ้ม แล้วมออยานที่ำลัโนแม์ยิทะลวอย่าหนันในที่สุอยานเหล่านนั้น็ระเบิไป
ไม่นานนับาสิ่็เิึ้น "นั่นแสอะไร"
แสสีเหลือที่อยานอแม์ยิไปนั้น มันไ้ย้อนลับมาหาพวเาอีรั้....
"นั่นอะไร....." เริเนเอ่ยพลามอลำแสเหล่านั้นพุ่มาหาอย่าใ
"หลบ!!" ยานหลายลำ็บินหลบระสุนปืนที่ถูสะท้อนลับมา าบาเรียยานอหลัอพวมัน ยานนาลาหลายสิบลำถูทำลายลาระสุนวามร้อนสูที่สะท้อนลับมา หลายลำยัไ้รับวามเสียหายารารเี่ยวพลาไปไม่น้อย
"ทำไีหละทีนี้......" ไลร่ามออย่าเหื่อ และเอ่ยถามเริเนอีรั้
"แล็ิอัสเท่านั้น.....ที่ะยิมันไ้" เริเนพูอย่ามั่นใพร้อมมอยานรบนาให่ิบาเรียสะท้อนลับที่ำลัเลื่อนัวเ้ามาอย่า้าๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น