ตามติดชีวิตเด็กวิทย์ตัวปลอม

ลำดับตอนที่ #4 : เด็กวิทย์ตัวปลอม 003 หนูเก่งขนาดนี้อะเรียนวิทย์ได้อยู่แล้ว!

เด็กวิทย์ตัวปลอม 003 หนูเก่งขนาดนี้อะเรียนวิทย์ได้อยู่แล้ว!

เด็กบางส่วนมักจะคิดว่าตัวเองชอบวิทย์ เพราะตัวเองสามารถทำคะแนนได้ดีในรายวิชาวิทยาศาสตร์เมื่อครั้งอยู่ม.ต้น แต่ทว่าวิทย์ม.ต้นเนี่ยจะเเบ่งพาร์ทเป็น เช่น ม.1 เรียนวิทย์ - ชีวะ พวกพืชสิ่งมีชีวิตเซลล์ต่างๆ ม.2 เรียนวิทย์ - เคมี สารเคมีสารประกอบเกลือแกงด่างทับทิม  ม.3 เรียนวิทย์ - ฟิสิกส์ งานการเคลื่อนที่คานรอก อะไรประมาณนรี้เท่าที่เคยผ่านมา แต่เมื่อเราเข้ามาอยู่สายวิทย์แล้วเราต้องเรียนทั้งสามอย่างนี้ในเวลาเดียวกัน และอาจมีตัววิทย์พื้นฐานเดิมอยู่ด้วย รวมถึงวิทย์กายภาพโลกดาราศาสตร์และอวกาศ ซึ่งเท่ากับว่าคุณต้องเรียนวิทย์ถึง 4ตัวเลยนะ คุณพร้อมแล้วหรือยัง แล้วก็ยัง คณิตอีกสองตัว ตัวพื้นฐานและเพิ่มเติม ซึ่งในม.ปลายเราจะเรียนตัวเพิ่มเติมเยอะกว่ามาก ทุกวันต้องเรียนเลขอย่างน้อย 1ตัว และวิทย์อีก 1ตัว เป็นอย่างน้อย และพูดไปแล้วนั้นพอถึงในบางจุดเราต้องเอาวิชาทั้ง 6 ตัวที่สว่ามานี้มาผสมผสานใช้ร่วมกัน การเรียนสายวิทย์ไม่ใช่เรียนแล้วจบไปเป็นบทๆ แต่เป็นการเรียนแบบขั้นบันได เป็นอะไรที่จะต่อยอดขึ้นไปเรื่อยๆ เหมือนกับการสร้างพีระมิด ถ้าฐานเราไม่แน่นมาแต่ม.ต้น พีระมิดคุณพังแน่ การเดินขึ้นบันไดถ้าก้าวแรกเราไม่มั่นคงก้าวต่อไปจะมั่นคงได้อย่างไร 

      ตัวอย่างนะ จากเราเลยประสบการณ์ตรง ซึ่งตัวเราเองก็เหมือนกัน พีระมิดเราแหว่งๆเป็นรูมีรอยแตก ฐานก็ไม่ค่อยเเน่นเท่าที่ควร ด้วยความที่ชอบคอมพิวเตอร์มาก ชอบทุกอย่างที่เป็นคอม ชอบใช้คอมแรงๆอารมณ์ประมาณพวกเด็กเล่นเกมแรงๆน่ะ แล้วก็ได้รู้จักกับสายอาชีพวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ซึ่งจะอยู่กับคอมตลอดเวลาจากภายนอกสู่ภายในตั้งแต่เริ่มสร้างประกอบคืออยู่ทั้งฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ จึงรู้สึกชอบมากแล้วจะสายนี้ต้องเรียนวิทย์-คณิต ซึ่งเป็นความคิดที่เราหลอกตัวเองมาตลอด เราเพิ่งรู้เมื่อไม่นานมานี้ว่าเราอะค้นพบตัวเองนานมากนานมากๆเเล้วแต่เดินหลงเดินผิดแล้วก็หลอกตัวเองมาตลอด คุณอ่านมาถึงตรงนี้คุณเป็นเหมือนเรารึเปล่า หรือคุณมีคนรู้จักที่คล้ายคลึงกับเราบ้างไหม ซึ่งต่อจากนี้เราจะทำตามฝันเดิมที่เราค้นพบหรือเปล่าไว้เราจะหยิบยกมาเล่าให้ฟังนะ (:  

       หลายคนที่เรียนเก่งๆมามาเจออะไรตรงนี้อาจจะเป็นแบบ โอ้ยยยยย ชีวิตนี้ฉันจบสิ้นแล้วฉันเรียนไม่ได้เกรดไม่สวยฉันจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้อย่างไร พ่อแม่จะต้องผิดหวังในตัวฉัน พ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูงครูอาจารย์จะต้องรุมประณาม ฉันจะต้องถูกนำไปขึงเผาผีเหมือนล้างบางแม่มด โน่นนี่นั่นตีโพยตีพาย สำหรับคุณคนเก่งทั้งหลายนะคะเราจะบอกว่า 'หยุดค่ะ'  หยุดตีโพยตีพาย แล้วอ่านไปเรื่อยๆดีกว่า ใจเย็นๆนะคะ มารอดูกันว่าเรามีวีธีการแก้ปัญหากับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไร ทุกอย่างไม่ได้จบสิ้นแต่วันนี้บางทีมันอาจเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง  ซึ่งจะเป็นอย่างไรต่อไปนั้นมันก็อยู่ที่คุณมากกว่า สำหรับฉันแล้ว ฉันเดินมาไกลเกินครึ่งทางขนาดนี้คำว่าท้อแท้ฉันรู้จักกับมันมาพอสมควร คำว่าทุกข์ทรมานเหนื่อยใจก็สัมผัสมาแล้วไม่มากก็น้อย แต่ฉันยังไม่เคยยอมแพ้ให้กับหนทางที่ตัวฉันเองคนนี้เป็นคนเลือกเองที่จะก้าวเดินเข้ามาด้วยสองเท้าของฉันเองนี่ล่ะ  แล้วคุณล่ะคุณยอมแพ้แล้วหรือยัง?

THE★ FARRY