กลอนลูกกวาด

ลำดับตอนที่ #4 : นิราศ นนส.ตีห้าถึงห้าทุ่ม (ภาค ๑)

นิราศ  นนส.ตีห้าถึงห้าทุ่ม

เสียงปรี๊ดปรี๊ด ตีห้าซึ้ง  ตะลึงตื่น

ผ่านเมื่อคืน  ห้าทุ่มครึ่ง  พึ่งหลับใหล

เร่งเก็บมุ้ง  หยิงถุงเท้า รองเท้าไว

ล้างหน้าไป เข้าห้องน้ำ  คร้ามเพลา...

นับเวลา ถอยหลัง สั่งเรียกแถว

ก็รีบแจว  เร่งรัด  จัดสรรหนา

ทั้งสูงต่ำ  หน้าตับแถว  ทั้งหูตา

ซวยแล้วหวา  นับยอดจบ  ไม่ครบคน...

เสียงสวรร  ชั้นฟ้าปรี๊ด  นกหวีดเรียก

ได้สำเหนียก  ฟังรู้  ว่าครูบ่น

ห้าสิบยก  ลุกนั่ง  จักจำทน

 เพราะมีคน  เชื่องช้า  พับผ่าจริง...

 บริหาร กายหลายท่า  พาเหงื่อออก

ไม่กระจอก  สนามฮอ   สองรอบวิ่ง

วิ่งจะครบ กำลังกลับ  สับสนจริง

ครูท่านชิง  สั่งปล่อยม้า  วิ่งบ้าเลย...

มาถึงกอง  ร้อยเราแล้ว  ก็จัดแถว

ประจำแนว ความสะอาด  อย่าเมินเฉย

ขัดห้องน้ำ กวาดถนน  ทุกคนเลย

เป็นเรื่องเอย มีคนอู้  ครูซ่อมรวม....

เสียงสวรร  นกหวีดนั้น  พลันเรียกแถว

ก็รีบแจว  เห็นแถวอยู่  กรูเข้าสวม

ตอนเรียงห้า  ขออย่าช้า  เดี๋ยวขาบวม

ครูท่านรวม   เตรียมกินข้าว  เช้าเจ็ดโมง...

เสียงเฮฮา  ดังมา  จากในแถว

ครูเสียงแหว  เสียงดังดั่ง  ช้างเป็นโขลง

ตอนเรียงสอง  กระโดดกบ  แถวยาวโยง

โดดไปโรง  อาหารเช้า   เท้าขาบวม...

ถึงโรงเลี้ยง  พร้อมเพรียง  เรียงข้าแถว

วิ่งเป็นแนว  รู้สึกแล้ว  ว่าขาหลวม

มีคนเซ  วิ่งชนโต๊ะ  เพราะขาบวม

ครูเป่ารวม  เรียกออกมา  ซ่อมหน้าโรง....

ค่อยระวัง  เข้าไปนั่ง  เป็นฝั่งแถว

ช้อนจานแวว  สแตนเลส  เสียงสดใส

ข้าวจากหม้อ  ตักระวัง  สั่งให้ไว

เสียงบาดใจ   ฝาหม้อไคร  ร่วงเสียงดัง...

เฮ้ยมุดโต๊ะ  ครูสั่งโล๊ะ  มุดโต๊ะเฉย

อย่าช้าเลย  เราก็มุด  ตามท่านสั่ง

ท่านให้กิน  ข้าวให้เร็ว  และระวัง

ใต้โต๊ะนั่ง  กินข้าวกัน  ใจสั่นรัว....

ข้าววันนี้   เกาเหลาลูก  ชิ้นถั่วงอก

จะขอบอก   หร่อยไม่หร่อย  กินกันมั่ว

มีไห้กิน  ก็เพียงพอ อิ่มพอตัว

อร่อยชัวว์  ข้าวโรงเลี้ยง  เพียงประทัง...

เมื่อวานนี้  เช้าเรากิน  ซี่โครงไก่

ต้มแล้วใส่   หัวใชเท้า  ราวกับสั่ง

เป็นล้อแม็ก  หัวใชเท้า  พราวกะมัง

พวกเรานั่ง  คนหาไก่  ก็ไม่เจอ...

กินข้าวเสร็จ  ตามด้วยนม  อุดมเดช

เหมือนมีเวทย์   เหลือครึ่งแก้ว  อีกแล้วเหรอ

นมไปไหน  หรือเล่นกล  กันนะเธอ

โรงเลี้ยงเหรอ  เสนอชื่อ   โรงเล่นกล... 
(จบภาคหนึ่ง)