Beautiful summerฤดูร้อนท้าลองหัวใจว่าใครจะรัก

ลำดับตอนที่ #4 : พนัน

3

พนัน

 

“ว่าไงล่ะ”พาสจ้องหน้าฉัน

“พนันอะไรของนาย”ฉันขมวดคิ้วอย่างงุนงง

 “ภายในหนึ่งเดือนถ้าฉันทำให้เธอรักฉันได้ ฉันมีสิทธ์ขออะไรก็ได้”พาสยิ้มอย่างกวนประสาท

“…”

“แต่ถ้าเธอทำให้ฉันรักเธอได้ เธอมีสิทธ์ที่จะขออะไรก็ได้ โอเคมั้ย^^”

“งั้นฉันขอไปยืนถือป้ายรออยู่ที่เส้นชัยก่อนนะ^O^”เพราะฉันมั่นใจว่าฉันทำได้แน่ และฉันก็จะขอให้เขายกเลิกการหมั้นซะ โฮะๆฉลาดซะไม่มี^O^

“มั่นใจจังน่ะ”

“แหงล่ะ”

“หึๆ”พาสหัวเราะในลำคอเบาๆ

“แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าฉันรักนายหรือนายรักฉัน”ใช่ จะเอากรรมการมาตัดสินเรอะ- -**

“ในเกมการพนันของเราไม่มีคนกลางหรือกรรมการ^^”

“อ้าว!”

“แต่หัวใจจะทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสินเอง^^”พาสยิ้ม เอ่อ คำนี้มันหวานได้ใจฉันดีอ่ะ

“O///O”เขินกับคำพูดของเขาอ่ะ

“และฉันก็หวังว่าเธอคงจะไม่โกงฉันนะ”พาสพูดพลางเอื้อมมือของเขามาวางบนไหล่ฉันเบาๆ

“หน้าอย่างฉันมันดูขี้โกงมากรึไง”ฉันประชดใส่เขา

“เปล่า หน้าเธอน่ะมันสวยต่างหาก”

“พนันกันไม่ทันไรก็เริ่มหยอดคำหวานเลยเหรอ”ฉันถาม แต่ก็พยายามเก็บอาการเขินไว้

“ก็ต้องทำคะแนนกันหน่อยสิ”พาสบอก

“สมกับเป็นเพลย์บอยจอมเจ้าชู้”ฉันบอกพลางเบี่ยงการสบสายตากับเขา

“แต่เพลย์บอยคนนี้ก็พร้อมที่จะสยบกับหัวใจของเธอนะ ที่รัก^^”เอ๊ะ!เมื่อกี้อีตาพาสพุดว่าอะไรนะ ที่รักงั้นเหรอ ม่ายยยยยยO[]O

“นายมีสิทธ์อะไรมาเรียกฉันว่าที่รัก!”ฉันตะคอกใส่เขา แล้วปัดมือของเขาที่วางอยู่บนไหล่ของฉันออกไป

“มีดิ ในเมื่อเราสองคนเป็นคู่หมั้นกัน”พาสพูดอย่างทองไม่รู้ร้อน

“แต่นายก็ไม่ควรที่จะมาเรียกฉันว่าที่รัก ฉันไม่ชอบ!”ฉันบอกเขา แถมขมวดคิ้วใส่เขาอีกด้วย

“ถ้าไม่ชอบคำว่าที่รักฉันเปลี่ยนก็ได้น้า”

“…”

“เอาเป็นคำนี้ดีกว่ามั้ย ดาร์ลิ้งก์^O^”

“โธ่เว้ย!จะคำไหนฉันก็ไม่เอาทั้งนั้นแหละโว้ย!!!”ฉันพูดอย่างทนไม่ได้ ดูเหมือนคนอย่างพาสเนี่ยยิ่งเตือนเหมือนจะยิ่งยุมากกว่า

“แต่ช่วยเอาคำว่ารักไปหน่อยได้ป่ะ”ยังยียวนกวนประสาทไม่เลิก

“บอกแล้วไงว่าไม่เอา นายต้องการให้ฉันกลายเป็นภูเขาไฟระเบิดก่อนใช่ม่ายยย!!”ฉันใช้มือทั้งสองข้างยีหัวอย่างทนไม่ได้

“ระเบิดดิ ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นภูเขาไฟระเบิดของจริงแบบใกล้ตัวเลย^^”ยังยิ้มได้อีก

“นายหุบปากแล้วกลับไปได้แล้ววว”ฉันบอกพลางใช้มือดันเขาออกไป

“ได้ไงล่ะ ฉันยังไม่ได้ทำคะแนนเลย”พาสพูด

                กริ๊งงงงง

                เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันจึงยกโทรศัพท์ในมือที่ฉันถืออยู่มาดูก็รู้ว่าคนที่โทรมาก็คือน้ำฟ้า

“ว่าไงน้ำฟ้า”

(ซัม พาสมายัง)น้ำฟ้าถาม

                “มาแล้ว แล้วแกทำอะไรอยู่เนี่ย”

                (ฉันมาซื้อวีซีดีกับเชนที่ห้างอ่ะ อ้อ!ซัมแล้วพรุ่งนี้อย่าลืมเล่าเรื่องที่เธอเจอกับพาสให้ฉันฟังน้า)

                “เออๆแกไปซื้อของก่อนเหอะ ฉันว่าป่านนี้เชนรอแกยาแล้วมั้ง”

                (อ่ะจ้า)ว่าแล้วน้ำฟ้าก็วางสายไป

                “เธอมีเพื่อนชื่อน้ำฟ้าด้วยเหรอ”พาสถาม

                “ก็เพื่อนฉันเป็นแฟนกับเพื่อนนายนั่นแหละ”ฉันบอก

                “อ๋อ!ที่แท้เธอก็เป็นเพื่อนของน้ำฟ้าแฟนของไอ้เชนนั่นเอง”

“ใช่ แต่ว่าตอนนี้นายกลับปายยยยซะ”ฉันพยายามดันเขาออกไป

“กลับก็ได้แต่ขอฝากหัวใจไว้นะ”พาสบอก

“ไม่รับฝากทั้งนั้นแหละย่ะ”

“งั้นไม่ฝากก็ได้แต่ให้เลยดีกว่า”พาสหันมายิ้มให้ฉันอย่างกวนประสาท

“ถึงนายจะให้ฉันฟรีๆฉันก็ไม่เอา!”ฉันตะคอกใส่เขา

“ใครบอกว่าฉันจะให้ฟรีๆ^^”พาสยิ้มอย่างมีเลศนัยน์มาก

“หา!?!”งงอ่ะ

“เธอต้องเอาหัวใจของเธอมาแลกแล้วฉันจะให้หัวใจของฉันไป^^”

“แค่นายให้ฟรีๆฉันยังไม่เอาเลย แล้วนับประสาอะไรกับการเอาหัวใจฉันไปแลกหัวใจนาย ฉันยิ่งไม่เอาเข้าไปใหญ่เลย”

“แล้วสักวันหัวใจของเธอจะต้องมาอยู่ที่ฉัน แน่นอน!!”พาสเน้นย้ำคำว่าแน่นอน ดูท่าทางเขาจะมั่นใจว่าเขาจะต้องชนะพนันนี้แน่ เหอะ อย่าหวังไปเลยพนันครั้งนี้ฉันจะต้องชนะ

“ผิดแล้วมั้งพาส หัวใจของนายต่างหากที่ต้องมาอยู่กับฉันเพราะพนันครั้งนี้ฉันต้องชนะ!”ฉันจ้องตาเขาอย่างแน่วแน่

“สาธุ-O-”พาสพูดลอยๆ

“สาธุอะไรของนาย- -**”

“อย่าสนเลย”

“งั้นนายก็กลับไปได้แล้ว”ว่าแล้วฉันก็ดันเขาออกไป

“ได้ แต่ก่อนกลับขออะไรอย่างดิ”

ว่าแล้วพาสก็เอาจมูกของเขามาประทับบนแก้มขาวเนียนของฉันอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะรีบวิ่งออกไป เอ๊ะ!นี่มันฉวยโอกาสกันชัดๆนี่

“กลับมาเดี๋ยวนี้นะอีตาบ้าพาส!!!”ฉันตะโกน

“เรียกฉันทำไม คิดถึงเหรอ คิดถึงฉันก็โทรมานะ^^!!”พาสตะโกนตอบฉัน

ใครจะไปคิดถึงคนอย่างนายกัน พูดเองเออเองทั้งนั้น เชอะ ว่าแล้วฉันก็เดินเข้าไปในบ้านอย่างหงุดหงิด

 

(Special talk: Pass)

 

ตอนแรกที่แม่ของผมบอกว่าผมจะมีคู่หมั้น ผมล่ะแทบจะเป็นบ้าตายเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาผมใช้ชีวิตเป็นเพลย์บอยมีอิสระอยากเที่ยวอยากเล่นอยากทำอะไรทำได้ตามใจผมเอง แถมหน้าตาของคู่หมั้นผม ผมเองยังไม่เคยเห็นเลย ผมเลยไม่รู้ว่าแม่จะเอาผู้หญิงแบบไหนมาเป็นคู่หมั้นผม จะเป็นผู้หญิงเรียบร้อย ใส่แว่นตากรอบดำดูเชยๆ แต่งตัวเหมือนคุณป้า หรือจะเปรี้ยว เซ็กซี่กันแน่

แต่พอผมได้มาเจอคู่หมั้นของผมจริงๆนั่นก็คือซัมเมอร์ลูกสาวของน้ามณีรัตน์เพื่อนของแม่ผมเอง(อายุอ่อนกว่าผมสามปี) ผมก็พูดได้ตรงๆเลยว่าเธอสวย เธอมีนัยน์ตาที่คมเข้ม เส้นผมสีบลอนซ์ทองที่ยาวเคลียร์บ่า ริมฝีปากที่บางเฉียบ ซึ่งรับกับใบหน้ารูปไข่ของเธอ บอกได้คำเดียวว่าสวย และสวยมากๆด้วย

ตอนแรกที่ผมเจอเธอผมสนใจเธอนะ เพราะนอกจากที่เธอจะสวยแล้ว เธอยังมีนิสัยที่ไม่เหมือนกับผู้หญิงทั่วไปที่ผมเคยเจอมาเลย เธอไม่ค่อยชอบคำพูดหวานๆของผม เธอดูไม่สนใจผมตั้งแต่แรกเจอ ต่างกับบรรดาสาวๆหลายคน ซึ่งเมื่อเห็นผมแล้วต้องกรี๊ด อยากใกล้ชิด แต่ซัมเมอร์ไม่ใช่อย่างนั้น ท่าทางของเธอดูเย่อหยิ่งในสายตาของผม สำหรับคนอื่นผมไม่รู้ แต่เพราะท่าทางเย่อหยิ่งของเธอนี่แหละที่ทำให้ผมสนใจเธอมากกว่าผู้หญิงคนอื่น

เพราะฉะนั้นผมจึงไปพนันกับเธอว่าถ้าผมทำให้เธอรักผมได้ก่อนผมจะขออะไรก็ได้ เพราะผมมั่นใจว่าผมทำได้ ผมเอาชนะหัวใจเธอได้แน่

ผมขับรถมาถึงบริษัทก็ประมาณหกโมงกว่าๆ พอดีพี่เอมม่าผู้จัดการชั่วคราวสั่งให้มาซ้อม

ผมเดินเข้าไปในห้องซ้อมของวงApril

“ไปไหนมาว่ะพาส”พอผมเดินเข้าไป เชนก็เริ่มทักทันที ในห้องก็มีเชน ไอซ์ ไนส์และน้ำฟ้าสุดสวยของผมนั่งรวมอยู่กันที่โซฟา

“ไปเจอหน้าว่าที่ภรรยามา^^”ผมยิ้มพลางเดินไปนั่งข้างๆกับน้ำฟ้า

“เฮ้ย!หยุด”เชนรีบห้ามทันที

“อะไรว่ะ”ผมถาม

“ฉันไม่อนุญาตให้นายนั่งข้างน้ำฟ้า ไปนั่งตรงอื่นเลย!”ไอ้เชนโวยวาย อะไรว่ะวัยรุ่นเซ็งอ่ะ

“ที่ไนส์กับไอซ์ยังนั่งข้างน้ำฟ้าได้เลยแล้วทำไมฉันจะนั่งไม่ได้”ผมถาม

“นายเคยจีบน้ำฟ้ามาก่อน เพราะฉะนั้นไปห่างๆเลย-O-”เชนบอก เหตุผมแค่นี้น่ะเหรอ

“แต่ฉันกำลังจะมีว่าที่ภรรยาแล้วนะเว้ยย!”

“แค่คำว่า‘จะ’ไม่ได้หมายความว่ามีแล้วซักหน่อย”เชนบ่น

 “โธ่เว้ย!ไม่นั่งก็ได้เว้ย เซ็งจริงกับไอพวกที่ชอบหวงแฟนเนี่ย”ผมโวยวายก่อนที่จะเดินไปนั่งข้างไนส์แทน

“แหงล่ะแฟนฉันนี่หว่า”เชนยักคิ้วให้ผม แล้วเอามือไปโอบไหล่น้ำฟ้าไว้

“เริ่มซ้อมกันเลยดีกว่า เดี๋ยวพี่เอมม่ามาจะโดนว่าอีก”

ไอซ์บอก แล้วพวกเราทุกคนก็เดินเข้าไปประจำตำแหน่งของตัวเอง แต่ก่อนที่ผมจะเดินไปผมเดินเข้ามาหาน้ำฟ้าแล้วพูดว่า

“น้ำฟ้าฉันได้ข่าวว่าเธอมีเพื่อนที่ชื่อซัมเมอร์ด้วยเหรอ”ผมถาม

“น้ำฟ้ามีเบอร์ซัมเมอร์มั้ย^^”ผมยิ้ม

“เฮ้ย!ไอ้พาสออกให้ห่างๆจากแฟนฉันหน่อยเว้ย!”เชนตะโกน ไอ้นี่นี่ก็ห่วงจริงๆกับแค่แฟนคนเดียว

“หยุดไปก่อนเลยไอ้เชน ฉันไม่ทำอะไรแฟนแกหรอกน่า ว่าไงล่ะน้ำฟ้า”ผมตะโกนบอกเชนก่อนที่จะหันกลับมาพูดกับน้ำฟ้า

“เอ่อ มีค่ะ”

“เอามาให้ผมหน่อยสิ”ผมล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงเตรียมเมมเบอร์ที่รักของผมไว้

“จะดีเหรอค่ะ ซัมเมอร์ยิ่งไม่ชอบให้เบอร์ใครอยู่ด้วย ถ้าฉันให้พาสไปฉันตายแน่เลยT^T”น้ำฟ้าพูดเชิงว่าซัมเมอร์จะฆ่าเธองั้นแหละ

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมรับผิดชอบเอง^^”ผมยิ้มอย่างไม่รู้สึกกับคำพูดของน้ำฟ้า

“เอ่อ”

“ไม่ต้องเอ่อแล้ว เอามาเร็ว!”

“ค่ะๆT^T”ว่าแล้วน้ำฟ้าก็รีบบอกเบอร์ของซัมเมอร์ให้ผมอย่างรวดเร็ว

ฮ่าๆคืนนี้อย่านอนก็แล้วกันนะที่รัก เตรียมรอรับโทรศัพท์ว่าที่สามีได้เลย^^

 

(End special talk: Pass)