>>Fantastic love เพราะรักของเรามันอัศจรรย์<<

ลำดับตอนที่ #4 : ★ Miracle★ เรียลลิตี้

 Subject : Miracle of love &SHINEE
character : shinee & Miracle of love
Auther : AUN* พี่ตอตั๊ก* พี่แพรว
Part : ตอนที่1

สวัสดีค้าบ ... รีดเดอร์ที่น่ารักทุกท่าน กระผม นายคีย์ หรือคิมคีย์บอม ผู้ที่ได้รับฉายาว่า 'ออมม่าคีย์' ของวงฉายแสงจะมารับหน้าที่บรรยายในตอนที่1นี้ให้รีดเดอร์ทุกคนได้อ่านกันนะขอรับ

     เอาล่ะ หลังจากที่เมื่อวานพวกเรา SHINee ได้รู้ว่าจะต้องมาแข่งเรียลลิตี้บ้าบอคอแตกกะสาวๆวง Miracle of love วันนี้พวกเราต่างก็ต้องแพ็คของเข้ากระเป๋านั่งรถตู้มายังบ้านที่ใช้ถ่ายทำรายการเรียลลิตี้นี้

     "นี่ แทมิน นายรู้จักวง Miracle of love มั้ย" เสียงของไอ้เป็ดจงฮยอนครับ ขนาดนั่งอยู่หลังสุดของรถตู้มันยังส่งเสียงมาถึงข้างหน้าได้

     "รู้จักสิพี่จงฮยอน อย่าบอกนะว่าพี่ไม่รู้จัก วงนี้เขาดังจะตาย" เจ้าแทมิน มักเน่ของวงที่นั่งอยู่ข้างๆผมส่งเสียงตอบกลับไป

"อะไรฟะ - - ทำไมชั้นถึงไม่เคยได้ยินชื่อวงนี้เลยอ้ะ"

     "ก็วันๆพี่ก็มัวแต่ดูหนังอะจึ๊กกึ๊ย อะจึ๊กกึ๊ยอะไรของพี่นั่นอยู่ได้ จะไปรู้เรื่องราวของโลกภายนอกเค้ามั้ยล่ะคร้าบ"

ไม่ต้องแปลกใจครับท่านผู้อ่าน ไอ้หนังจึ๊กกึ๊ยๆที่แทมินพูดถึงก็คือ ... หนัง X นั่นเองแหละครับ อยากจะบอกว่าเป็นของสะสมของไอ้จงฮยอนมันเลย พูดแล้วก็ทุเรศแทนจริงๆ น่าเกลียด อุบาทว์ที่สุด T^T

     "เฮ้ยๆ ไอ้เห็ด แกอย่ามาพูดเรื่องนี้นะเฟ้ย! ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะใช่ แต่ว่าตอนนี้ชั้นเลิกดูแล้วเหอะ เหลือแค่อาทิตย์ละ7วันเท่านั้นแหละที่ดูอ่ะ"

    เออ เอาเข้าไป -*- ยังจะมาเผยแพร่ความหื่นของตัวเองให้ชาวบ้านได้รับรู้อีก แต่เอ๊ะ! อาทิตย์นึงมันก็มี7วันนิ ไอ้บ้า! เค้าเรียกว่าเลิกดูตรงไหนฟะ

    "เอ้าๆ .. ถึงแล้วๆ เลิกเถียงกันสักที ขนของลงจากรถได้แล้วมา" ผมส่งเสียงบอกเจ้าลิงทั้ง4ตัวให้ขนของลงจากรถ เมื่อรถตู้มาจอดนิ่งอยู่ที่หน้าบ้านหรูหลังหนึ่งในแถบชานเมือง อา~สงบดีแท้

     "พี่จงฮยอน! เอากระเป๋าของพี่ไปด้วยเลยนะ!" เอ้าๆ เจ้าเห็ดโวยวายอะไรล่ะนั่น

"เป็นมักเน่ก็ต้องถือของให้ผู้ใหญ่สิถึงจะถูก ถือกระเป๋าของชั้นไปด้วยเลยเห็ด" ไอ้จงฮยอนมันเอาอีกแล้ว ขี้เกียจสันหลังยาวจริงๆไอ้นี่

   "ไม่เอา! กระเป๋าของผมมันก็หนักจะแย่อยู่แล้วอ้ะ!"

"เอาเหอะน่า"

   "นี่! จงฮยอน นายจะใช้แทมินอีกนานมั้ยห๊ะ! ลูกชายชั้นมันยิ่งตัวเล็กๆอยู่นะเฟร้ย! เอากระเป๋าไปถือเองไป๊! ก่อนที่แกจะโดนชั้นด่า"

   ปกป้องลูกตัวเองหน่อย โดนไอ้จงฮยอนกดขี่ขมเหงซะจนผอมแห้งแรงน้อยหมดแล้ว -*- พอจงฮยอนโดนผมด่ามันก็รีบหยิบกระเป๋าใบเท่าควายของตัวเองมาถือเองทันที พร้อมกับส่งเสียงจิ๊จ๊ะไปตลอดทาง

    "ขอบคุณคร้าบ ออมม่า~" นั่น ลูกชายใครเนี่ย น่าร๊าก น่าหยิกจริ๊งจริง >< คิดเหมือนผมใช่มั้ยครับรีดเดอร์

"โอ๊ะ! ว้าวๆๆๆๆ OoO บ้านใหญ่จังเลย ทั้งใหญ่ทั้งหรูเลยนะเนี่ย บ๊ะ! มีสระว่ายน้ำด้วยเว้ยเฮ้ย!" เสียงของเฮียอนเองครับท่านผู้อ่าน ลีดเดอร์วงเรามันก็รั่วๆบ้าๆแบบนี้แหละ อย่าไปถือสา

"พรืดดดด"

     "ว๊าก! ไอ้บ้าเอ๊ย! ใครมาทิ้งเปลือกกล้วยไว้ตรงนี้ฟะ เห็นมั้ย! >O< ชั้นลื่นล้มก้นกระแทกเลย เจ็บเฟร้ย T^T"

ดูดู๊ดู - - ดูเฮียเค้าทำ ไอ้ผมก็ไม่เห็นว่าจะมีเปลือกกล้วยอย่างที่เฮียแกบอกเลย เฮียแกซุ่มซ่ามเองต่างหาก ไม่งั้นคงไม่ตกบันไดฟันเลื่อนตอนคัมแบ็ค จูเลียตหรอก เหอะๆๆๆ ^^

"เข้ามาข้างในเลย เข้ามา" ผู้จัดการวงของพวกผม เรียกพวกผมเข้าไปในห้องรับแขกที่ทั้งโอ่อ่าและกว้างใหญ่แบบสุดๆ

ทันทีที่พวกเราเดินกันเข้าไป ก็พบว่ามีหญิงสาวหน้าตาน่ารักๆถึงห้าคน ยืนรอพวกผมกันอยู่แล้ว ^^ คงจะเป็นสาวๆวง mirecle of love แน่ๆ นั่นๆ ดูไอ้จงฮยอนสิ มันมองพวกเค้าตาไม่กระพริบเลยทีเดียว ผิดกับมินโฮ ที่เอาแต่ยืนทำหน้าขรึมไม่พูดอะไรออกมาสักคำ ไอ้เจ้านี่มันเย็นชาจริงๆนะ

"เดี๋ยวชั้นจะแนะนำสาวๆให้พวกนายรู้จักกันทีละคนนะ คนแรก เวอร์ชั่น เป็นหัวหน้าวง Mirecle of love เธอเป็นคนไทยแต่อยู่เกาหลีมานาน สามารถพูดเกาหลีได้อย่างสบายบรื๋อเลยทีเดียว"

ผู้จัดการวงของพวกผมผายมือไปยังหญิงสาวคนแรก เธอคนนี้ไว้ผมบ๊อบประมาณบ่า หน้าตาเหรอ น่ารักดีนะ แต่พอเธอยิ้มปุ๊บ ^^ เธอก็ดูน่ารักมากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าเลยล่ะ >< เธอโค้งคำนับทักทายพวกผมหลังจากผู้จัดการวงแนะนำเสร็จ

"และนี่ ก็คือ เซโตะ หรือเซย์ อีกหนึ่งในสมาชิกของวง เธอเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ไม่เป็นไร เธอพูดเกาหลีคล่อง"

คนที่สองคือยัยหน้าใส ใส่แว่นหนาเตอะ ท่าทางดูเป็นเด็กเรียน ดูไปดูมาเธอก็น่ารักดีแฮะ ^^ แหมๆ แต่ท่าทางเฮียอนเค้าจะชอบแนวนี้นะ มองยัยเซย์ตาไม่กระพริบเลย ส่วนจงฮยอน ไม่ต้องไปพูดถึงมัน มันมองทุกคนที่เป็นผู้หญิง

"ส่วนคนนี้ คือลีจินเอ เธอเป็นเกาหลีแท้" คนที่สามคือสาวสวยตาคมกริบเหมือนเหยี่ยว ขนาดผมเองยังแอบกลัวตาเธอเลย แต่เธอก็สวยแบบเฉี่ยวๆดีแฮะ ^^ (ว่าแต่เขา ตัวเองก็ม่อเหมือนกันหละ - - ไรท์เตอร์)

"และนี่ คือลีชอนซา เกาหลีแท้เหมือนกัน" คนที่สี่คือยัยคนที่ผมคิดว่าหน้าตาไร้เดียงสาที่สุดในกลุ่ม แต่ดูท่าทางยัยคนนี้จะออกแนวหัวรั้นหน่อยๆนะ ท่าทางไอ้จงฮยอนคงจะชอบยัยคนนี้มากกว่าใครเพื่อน ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันเลยทีเดียว

"คนสุดท้าย อันอัน เป็นมักเน่ของวง เป็นไทยแท้ แต่พูดเกาหลีคล่องเหมือนกับเวอร์ชั่น" และคนสุดท้ายที่ผู้จัดการวงแนะนำก็คือ น้องเล็กของวง หน้าตาน่ารักดี มีฟันกระต่ายด้วยแหละ 555 ^O^

"เอาล่ะ รู้จักกันแล้วเรียบร้อย ต่อไปนี้พวกเธอก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันให้ดีนะ อย่าลืมว่าพวกเธอกำลังแข่งเรียลลิตี้กันอยู่ ทำตัวให้ดีๆ เพื่อที่จะได้เป็นผู้ชนะของการแข่งขันนี้ คะแนนโหวตตัดสินจะมาจากผู้ชมทางบ้านที่ดูพวกเธออยู่ และที่สำคัญ กรุณาทำตามคำสั่งที่ให้ไว้อย่างเคร่งครัดด้วย ชั้นไปล่ะ ขอให้โชคดี"

ผู้จัดการวงพูดจบก็เดินออกจากบ้านขึ้นรถตู้ไปทันที ทิ้งให้พวกผมอยู่กับสาวๆนี่กันตามลำพัง -*-

"นี่ๆ >< พวกเราๆ จะยืนเฉยกันทำไม ขึ้นไปจองห้องกันก่อนดีกว่า" ยัยเวอร์ชั่น ตัวแม่ของวงนู้นส่งเสียงบอกกับเหล่าสมาชิกในวงของเธอทันที

"เออใช่ๆ - - ขืนช้าจะโดนพวกผู้ชายสกปรก ตัวเหม็น แย่งห้องไปซะก่อน" อ้าวๆ ทำไมยัยชอนซาปากแบบนั้นล่ะเนี่ย >< อื้อหือ... เห็นหน้าตาแบ๊วๆนี่ปากโคตรร้ายเลยนะ

"นี่! ขอประทานอภัยนะครับคุณชอนซา รู้ได้ไงว่าพวกชั้นตัวเหม็น สกปรก เคยดมแล้วเหรอ!" นั่นๆๆๆ ไอ้จงฮยอนมันไม่ยอมหรอก ว่าแล้วมันก็เดินไปหาเรื่องยัยชอนซาทันที

"แหวะ! ใครเค้าอยากจะไปดมอะไรของนาย แค่พวกนายยืนอยู่ใกล้ๆเนี่ย รัศมีรังสีความสกปรกของพวกนายมันก็แผ่โชยมาเต็มๆแล้ว! จะอ้วก!" ยัยชอนซานี่ก็ยอมยาก

"อ้าวๆ! พูดงี้ก็สวยดิ่ ปากดีแบบนี้มันต้องโดนประกบด้วยปากมันถึงจะหาย" ไอ้จงฮยอนชั้นว่านิยายของไรท์เตอร์เค้าจะติดเรทก็เพราะแกเนี่ยแหละ

"ชิ! ไอ้ลามกจกเปรต ไอ้โรคจิต ไอ้หื่น! ชั้นไม่เถียงกะนายให้มันเปลืองน้ำลายหรอก ไปจองห้องดีกว่า คนอะไร ไม่หล่อแล้วยังนิสัยไม่ดีอีก"

ยัยชอนซาพูดจบก็สะบัดหน้าเดินขึ้นชั้นสองตามพวกเพื่อนๆของเธอไปทันที โอ้โห ... ผมรู้แล้วละ ว่าตัวเหวี่ยงของวงนั้นคือใคร ก้ยัยเนี่ยแหละ!

"เฮ้ย! พวกเรา รอไรอยู่เล่า รีบไปจองห้องบ้างดิ่ เดี๋ยวยัยพวกนั้นก็แย่งห้องไปหมดหรอก เร็ว!"

ไอ้ลีดเดอร์เต้าหู้แทนที่จะห้ามน้องๆล่ะไม่มีเลย กลับยุยงส่งเสริมให้พวกมันไปแย่งห้องของเค้าอีก ไอ้เจ้าพวกนั้นก็เลยรีบวิ่งคึ่กคั่กขึ้นไปบนชั้นสองทันที อ้าวเฮ้ย! รอชั้นด้วยสิฟระ ปล่อยให้ชั้นบรรยายอยู่ได้!

เอาละ ^^ ขึ้นมาถึงชั้นสองแล้ว เอ้าๆ แทนที่พวกมันจะรีบจองห้องกัน ทำไมยืนเอ๋อกันแบบนั้นล่ะ เข้าไปถามไถ่สักหน่อยซิ

"เฮ้ย! ทำไมไม่ไปจองห้องกันวะ"

"ก็ดูเอาเองดิ่นั่น" เฮียอนตอบผมพลางชี้ไปที่ประตูหน้าห้องซึ่งมีกระดาษคำสั่งแปะอยู่ทุกห้อง

"ประกาศ! ขอให้ทุกคนปฏิบัติตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด หากไม่ปฏิบัติตาม จะถูกให้ออกจากการแข่งขันทันที ที่หน้าประตูห้องนอนทั้งห้าห้อง จะมีรายชื่อของผู้เข้าพักติดอยู่ หากมีชื่อใครอยู่ห้องไหน ก็ต้องนอนห้องนั้นอย่างห้ามขัดเด็ดขาด"

"ก็เข้าห้องไปสิ เค้าก็บอกอยู่ไม่ใช่เหรอว่าใครนอนห้องไหนก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน" ผมบอกกับสมาชิกในวง

"นายก็แหกตาดูก่อนสิยะ ก่อนจะพูดอะไรน่ะ" ยัยเวอร์ชั่นโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ มาด่าผมซะงั้นน่ะ

"อะไรกันนี่" แล้วผมก็ต้องตกใจเมื่อเห็นรายชื่อที่แปะอยู่หน้าห้องแต่ละห้อง OoO

"มินโฮ-อันอัน"
"แทมิน-จินเอ"
"จงฮยอน-ชอนซา"
"อนยู-เซย์"
"คีย์-เวอร์ชั่น"

เหวอ~นี่ผมจะต้องมานอนห้องเดียวกะยัยเวอร์ชั่นเหรอเนี่ย หงะ -*- ไม่เอาอ่ะ ผมจะนอนกะเฮียอนอ่ะ (เฮียอนเป็นสามีออมม่ารึไง - - ไรท์เตอร์)

"ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างงั้นหรอกย่ะ ชั้นเองก็ไม่อยากจะนอนห้องเดียวกับนายเหมือนกันแหละ" ยัยเวอร์ชั่นรู้ได้ไงฟะว่าผมคิดอะไร

"ง่า T^T พี่เวอร์ชั่น อันอันก็ไม่อยากนอนห้องเดียวกะไอ้เปรตนี่เหมือนกันงะ" ฝั่งน้องเล็กของวงนั้นมางอแงกับยัยเวอร์ชั่นซะแล้ว ท่าทางจะไม่อยากนอนกะมินโฮ

"ชั้นชื่อมินโฮ" เหอะๆ เป็นคำแรกที่มินโฮมันพูดออกมาในรอบหนึ่งวัน

"อ้าวเหรอ นี่นายพูดได้ด้วยเหรอ ชั้นนึกว่านายเป็นใบ้ซะอีก" นั่นไง ผมว่าแล้วว่ายัยอันอันมันต้องคิดแบบนั้น -*- ขนาดผมเองตอนเจอไอ้มินโฮครั้งแรกยังคิดว่ามันเป็นใบ้เล้ย

"อย่าไปว่าเค้าอย่างงั้นซิ" ยัยเวอร์ชั่นดุน้องเล็กของวงตัวเองทันที

"พี่เวอร์ชั่น เค้าไม่อยากแข่งแล้วอ้ะ เค้าเองก็ไม่อยากนอนห้องเดียวกะไอ้หื่นนี่เหมือนกัน" ยัยชอนซาเดินมางอแงอีกคนละ - - ผมเข้าใจเธอดี ก็ไอ้จงฮยอนน่ะมันหื่นใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ละนั่น

"ฮึ้ย! ไม่ได้นะชอนซา ขืนไม่แข่ง ห้าล้านวอนก็ไม่ตกเป็นของเราน่ะสิ" ยัยแว่นเซยืรีบวิ่งเข้ามาเกลี้ยกล่อมชอนซาทันที

"ยัยขี้งก" อ้าว ไอ้ลีดเดอร์อนนี่ก็อยู่ดีไม่ว่าดี ไปเหน็บแนมเขาซะงั้น

"นายว่าไงนะ" ยัยเซย์หันขวับไปทันที

"เปล๊า ... ไม่ได้พูดอะไร" ตีหน้าซื่ออีก ร้ายจริงๆ เฮียอนของพวกเรา

"อ้าว แล้วแทมินกับจินเอไปไหนละ" จงฮยอนถามขึ้นเมื่อเห็นว่าไอ้มักเน่มันหายตัวไป รวมถึงยัยจินเอก็หายไปด้วย

"อ๊ากกกกก!!! เจ็บ! T^T ช่วยด้วยๆๆๆ พี่อนยู พี่คีย์ พี่มินโฮ พี่จงฮยอน ช่วยผมด้วยคร้าบบบบ!!!" ยังไม่ทันไร เสียงแหกปากดังลั่นบ้านของเจ้าแทมินก็ดังออกมาจากในห้อง ผมและทุกๆคนรวมไปถึงพวกสาวๆรีบวิ่งกรุกันเข้าไปดูเจ้าแทมินในห้องอย่างเป็นห่วงทันที

"แทมิน! เป็นอะไร" เฮียอนถามขึ้นอย่างเป็นห่วงทันทีที่เข้าไปถึงในห้องของแทมินและจินเอ

"ก็ยัยจินเออ่ะดิ่ T^T ผมจองเตียงริมหน้าต่างก่อนอ้ะ ยัยนี่ก็มาแย่งเตียงผม แถมยังผลักผมลงจากเตียงซะผมตกเตียงหัวไปกระแทกของเตียงเลยด้วยง่า T^T"

โถ่ .. ไอ้บ้า! เรื่องแค่นี้ก็ต้องแหกปากร้องเสียงดังด้วย ตกใจแทบแย่ น่าสมเพชที่สุด T^T มักเน่วงผมสู้แพ้ผู้หยิงครับท่านผู้อ่าน - -

"นี่! ทำไมนายไม่รู้จักดูแลน้องเล็กวงนายให้ดีๆห๊ะ! ปล่อยให้มาแย่งเตียงกับจินเอ สมาชิกวงชั้นได้ไง" ยัยเซย์ปรี่เข้าไปหาเฮียอนทันที -*- โกรธกันมาแต่ชาติปางไหนล่ะนั่น

"นี่เธอมาโทษแทมินฝ่ายเดียวได้ไง >< สมาชิกวงเธอก็เหมือนกันนั่นแหละ เป็นผู้หญิงบ้าอะไรผลักผู้ชายตกเตียง" เฮียอนก็ปากเก่งไม่ยอมเหมือนกัน

"ใช่ๆ พี่อนยูพูดถุก >< ไม่รู้ว่าผู้หญิงหรือหมีควาย แรงโคตรเยอะเลยอ้ะ >< หัวผมแทบแตก" ไอ้เจ้าแทมินแทนที่จะหุบปาก ดันไปช่วยเฮียเขาเถียงอีก

"นี่แกว่าชั้นเป็นหมีควายเรอะ ไอ้หัวเห็ดเน่า! อย่าอยู่เลย!" ซวยแล้วไงไอ้แทมิน *-* ยัยจินเอที่โกรธเพราะโดนด่าว่าเป็นหมีควาย กระโดดมาจิกหัวมันกระแทกๆกับขอบเตียงใหญ่ โอย .. หวาดเสียว - -*

"โอ๊ยยย!! เจ็บ!! ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยผมที >O<" เหอะๆ ใครจะไปช่วยแกฟะ ทำตัวเองแท้ๆ เฮ้อ ...

"แต่ตอนนี้ชั้นเริ่มหิวแล้วล่ะฟ่ะคีย์ ไปทำไรมาให้กินทีดิ๊" ไอ้จงฮยอนใช้ผมก่อนเลยอ้ะ >< ดูมันทำดิ่ครับรีดเดอร์

"ทำก็ได้ แต่แกต้องมาช่วยชั้นนะ อย่ามัวแต่นั่งงอมืองอเท้า รอกินอย่างเดียว"

"โห่ย ... ทำไมต้องเป็นชั้นฟะ ไปหาคนช่วยคนอื่นไม่ได้เหรอ" ไอ้จงฮยอนทำสีหน้าเหี่ยวทันทีที่ผมยื่นข้อเสนอให้มัน

"งั้น ... ชั้นไปช่วยนายทำข้าวเย็นก็ได้ - - สมาชิกในวงของชั้นก็คงจะเริ่มหิวแล้วเหมือนกันอะนะ -*-" โอ้ คนดีศรีประเทศ ยัยเวอร์ชั่นเสนอตัวเข้ามาช่วยผมทันที

"ถ้าพี่เวอร์ชั่นทำ เดี๋ยวอันอันไปช่วยด้วยนะ" ยัยน้องเล็กก็อีกคน ขอบใจมากๆนะ ขอบใจพวกเธอมากๆเลย ซึ้ง T^T

"นี่นายเปรต มาช่วยกันด้วยสิ" ยัยอันอันหันไปเรียกไอ้เปรด เอ๊ย! มินโฮ เหอะๆ ผมเผลอเรียกผิดอีกแล้ว

"มินโฮ"

"เออๆ ลืมไป มินโฮ นายเองก็มาช่วยกันทำด้วยสิ จะได้เสร็จไวๆ"

"อืม" มินโฮ ไม่มีใครเค้าว่าแกหรอกนะถ้าแกจะพูดเยอะกว่านี้ แต่ก็เอาเห๊อะ - -* มีคนช่วยทำก็ดีแล้ว

"อยากกินอะไรกันล่ะวันนี้ จะได้ทำให้ถูก" ผมหันไปถามเหล่าสมาชิกที่เหลือ ทั้งวงของผมและวงของยัยเวอร์ชั่น

"สปาเก็ตตี้" เสียงของเฮียอน ของโปรดของเฮียเขาละ

"ไม่เอา เอาชาจังมยอนดีกว่า" ยัยเซย์เถียงขึ้นมา

"เอ๊ะ! ก็บอกว่าจะเอาสปาเก็ตตี้ไงเล่า ชาจังมง จังมยอนบ้าบออะไรนั่นไม่เอา! กินทุกวันอยู่แล้ว เบื่อจะตาย"

"หุบปากไปเลยไอ้เต้าหู้จืด! ก็ชั้นไม่เคยกินนี่ยะจะทำไม? ไอ้สปาเก็ตตี้อะไรของนายชั้นก็กินจนเบื่อแล้วเหมือนกันนั่นแหละ"

"เรียกชั้นเต้าหู้จืดเหรอยัยแว่นเฉิ่มเบ๊อะ! สาธุ ขอให้ชาจังมยอนติดคอตามไปเลยไป๊!" อยู่ดีๆไปแช่งเขาอีกนะเฮีย

"ขอให้สปาเก็ตตี้ติดคอแกตายเหมือนกันไอ้เต้าหู้เน่า!!" ผมว่าท่าทางศึกครั้งนี้จะสงบยากนะ หันไปถามคนอื่นๆซิว่าอยากจะกินอะไรกัน

"นายอยากกินอะไรมินโฮ" ลองถามเจ้าใบ้นี่ดูสักหน่อยวะ

"ต็อกโบกิ" มันตอบสั้นๆเหมือนเคย เออ ดีแฮะ ต็อกโบกิ ทำง่ายแถมยังรวดเร็วอีกด้วย ต็อกก็ต็อก

"ตกลงว่ากินต็อกโบกิกันนะ โอเค ยัยเวอร์ชั่น อันอัน มินโฮ ตามชั้นมา" แล้วผมก็เรียกสามคนนั้นให้ตามผมเข้าไปในครัว ปล่อยให้ไอ้คนที่อยู่ข้างนอกทะเลาะตบตีกันต่อไป -*- เฮ้อ ... เหนื่อย

................................................................................

:: Jonghyun Mode ::

อะฮ้า~รีดเดอร์ครับ กระผม คิมจงฮยอนเองนะครับ จะมาทำหน้าที่บรรยายต่อจากไอ่คีย์มัน ตอนนี้มันหนีไปทำกับข้าวอยู่ในครัวกับเวอร์ชั่น ไอ่มินโฮแล้วก็น้องอันอัน ส่วนพวกผมก็รอกินอย่างเดียวละ

"หิวข้าว หิวข้าว หิวข้าว!!!! หิวข้าวววว!!!! ติงนังนังตังนิงชะเออเอ่อเอยยยย"

เอ้าๆ ลีดเดอร์วงผมเป็นอะไรไปล่ะนั่น -*- อยู่ดีๆก็หยิบเอาหม้อถังกะละมังไหมาเคาะเล่น แล้วตะโกนว่าหิวข้าวๆ แต่ไอ้เพลงที่ต่อจากนั้นมันเพลงไรฟะ -*-

"โว๊ยยยย!! เงียบๆหน่อยจะได้มั้ยไอ้เต้าหู้จืดนี่! รำคาญเฟร้ยคนจะอ่านหนังสือเรียน" เซย์ที่กำลังอ่านหนังสือเรียนท่าทางคร่ำเคร่งอยู่นั้น ตะโกนด่าเฮียอนสวนขึ้นมาทันที

"แล้วใครใช้ให้มาอ่านหนังสือเรียนตรงที่ชั้นอยู่ละยัยแว่นหนา!! จะอ่านหนังสือก็เชิญนู่น! ไปอ่านคนเดียวบนห้องนู่นไป๊!"

"ก็ชั้นไม่ไป มีอะไรมั้ย ชั้นจะอ่านตรงนี้!" เอาแล้วไง เซย์ทำสีหน้ายียวนใส่เฮียอนแล้ว

"อยากอ่านตรงนี้ใช่มั้ย ก็อ่านไป เอ้า! หิวข้าว! หิวข้าว! หิวข้าว! หิวข้าวววววววววววววววว!" โอ๊ยย >< หูผมจะแตกมั้ยเนี่ย เสียงเฮียโคตรดังเลย แถมยังจะเคาะนู่นเคาะนี้อีก

"โอ๊ยยยย >O< หยุดเดี๋ยวนี้นะแล้วนายอย่าหาว่าชั้นไม่เตือนนะ" เซย์แหกปากแข่งกับเสียงของเฮียอน โอย .. วันนี้ผมต้องหูหนวกแน่ๆเลยอ่ะ

"หิวข้าววววววววววว โอ๊ะ! โอ๊ย!"

ไม่ต้องตกใจครับรีดเดอร์ ไม่ต้องสงสัยว่าเฮียเค้าเป็นอะไร เค้าโดนเซย์เอาหมอนปาหน้าอย่างแรงเลยครับ ขอย้ำว่า อย่างแรง!

"เงียบแล้วหุบปากของแกไปซะ รำคาญญญญญ" ยัยเซย์นี่ก็โหดใช่เล่นเลยนะนั่น เอาหมอนกดหน้าเฮียใหญ่เลย อูย ... เสียวแทน -*-

"แค่กๆ >O< แอ่กๆ เล่นอะไรของเธอเนี่ยยัยแว่น! อูย .. แทบตายแน่ะ" เฮียอนเมื่อเอาหมอนออกไปจากหน้าได้ก็ถึงกับเสียงแหบกันเลยทีเดียว 555 ตลกเป็นบ้า

"ตายๆไปซะได้ก็ดี เสียงดังอยู่ได้ รำคาญ" ยัยเซย์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะกลับไปนั่งอ่านหนังสือเรียนต่อ แล้วเฮียอนก็เงียบไปเลยครับ ฮ่าๆ ^O^

ไม่มีใครทะเลาะกันแล้ว เฮียอนก็เงียบไปแล้ว ส่วนไอ้เห็ดแทมินก็ไม่กล้าย่างกรายเข้าไปใกล้ๆยัยจินเออีกเลย แล้วผมจะทำอะไรดีล่ะเนี่ย - -* ไปป่วนในครัวดีมั้ยน้อ? ไม่เอาๆ เดี๋ยวได้กินข้าวช้า

"นี่! ไอ้หื่น ตามชั้นมานี่เดี๋ยวซิ" ในระหว่างที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ ยัยหน้าซาลาเปาชอนซาก็เดินมาเรียกผมด้วยสีหน้าหงุดหงิด -*-

"อะไร จะพาชั้นไปไหน" ผมถามเธออย่างสงสัย เมื่อถูกเธอลากถูลู่ถูกังขึ้นชั้นสอง แล้วนำทางผมไปยังห้องนอนของเราสองคน อ๊ะ! หรือว่า ... อุ๊ย! ยัยนี่นี่แรงใช่เล่นแฮะ ฮ่าๆ >///< พุดแล้วเขิน ท่าทางจะรุนแรงซะด้วย

"เข้ามา" ยัยชอนซาลากตัวผมเข้ามาในห้องนอน แหม ... >< บอกกันตรงๆก็ได้ ผมไม่ว่าหรอก ออกจะชอบด้วยซ้ำ ^^

"โถๆๆ แม่ซาลาเปาน้อยของชั้น ต้องการแบบนี้ก็ไม่บอกแต่แรก หุๆ ^^ อายใช่มั้ยล่า ... ไม่ต้องอายนะจ๊ะ มามะคนดี ชั้นจะอ่อนโยนกับเธอแบบสุดๆเลยละ"

ผมพูดจบก็ดึงตัวเธอเข้ามากอด ^^ แหม .. ยัยนี่นี่ตัวนุ่มนิ่มน่ากอดจริงๆเลยแฮะ คริคริ ><

"เพี๊ยะ!"

"O.O" ทำไมถึงรู้สึกเจ็บๆแสบๆที่แก้มล่ะ - -a

"ไอ้บ้ากาม! นี่นายคิดว่าชั้นพานายขึ้นมาบนห้องเพราะเรื่องอย่างงั้นเรอะ! หัวสมองของนายเนี่ยวันๆคิดเป็นแต่เรื่องแบบนี้ใช่มั้ย! ไอ้หื่น!"

กำ -*- ผมโดนยัยชอนซาตบครับ ไม่ใช่ตบธรรมดานะครับ ตบอย่างแรงเลยด้วย T^T โฮๆๆๆ TOT เจ็บง่า ....

"แล้วใครมันจะไปรู้เล่า! >O< อยู่ดีๆก็ลากชั้นขึ้นมาบนห้องแบบเนี้ย แล้วจะให้ชั้นคิดว่าไรเล่า! แงๆ T^T"

"ไอ้บ้ากามเอ๊ย! >< แหกตาดูซะนี่! นายเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วทำไมไม่เอาเสื้อผ้าเก่าใส่ตระกร้า มาวางไว้แบบนี้ทำไม ห๊ะ! มันสกปรกรู้มั้ย มันจะเป็นแหล่งหมักหมมเชื้อโรค เอาไปใส่ตะกร้าเดี๋ยวนี้เลยนะ"

โห ... T^T สั่งๆๆๆผมยังกะเป็นแม่ผมเลยแน่ะ T^T ตกลงว่าไอ้วงมิราเคิลอะไรนี่มันโหดยกวงเลยใช่มั้ยเนี่ย ตายๆ แล้วผมจะต้องมานอนห้องเดียวกับยัยโหดชอนซานี่อีก เวรแท้ๆตู -*-

"แล้วก็อย่าลืมกวาดห้องด้วยนะยะ! >< โซนฝั่งของชั้นน่ะสะอ๊าด สะอาด แต่ทำไมโซนฝั่งของนายมันสกปรกแบบนั้นก็ไม่รู้ อี๋! นอนไม่ได้แน่ๆเลย"

สั่งผมอีกชุดใหญ่ T^T นี่ยัยนี่เป็นแม่หรือเป็นรูมเมทผมกันแน่ฟระ เห้อ ... ชีวิตของเป็ดจง พอยัยแบ๊วนั่นสั่งเสร็จก็เดินปึงปังลงไปข้างล่าง -*- ดีแฮะ

Bl ing