ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ไยมิเคยปกป้อง?
ไยมิเยปป้อ?
หลายวันผ่านไป ่าวาร่าล้าระูลอู๋แพร่สะพัาเมือหลวมายัเมือเียหยา ราวับระแสลมหนาวที่พัพาวามโหร้ายเ้ามาระทบในทุผู้ทุนาม ้อล่าวหาว่าระูลอู๋บ่อฮ่อเ้ถูแพร่ระายไปทั่ว เมือที่เยสบสุลับเ็มไป้วยเสียุบิบนินทา ระูลุนนาเ่าแ่ที่เยมีื่อเสียเรียไรลับลายเป็นเถ้าถ่านในพริบา
เสวียนหลไ้ยิน่าวเรื่อนี้เ่นัน แม้ว่าเาะไม่ไ้สนใมานั เพราะในวามิอเายัวนเวียนถึายยาในืนนั้น รอยยิ้มอบอุ่นและสัมผัสที่อ่อนโยนยัิรึในใอเาอย่าไม่เลือนรา เาเสียายที่ลืมถามื่อายนนั้นไปเสียไ้
ใน่วสายๆ เสวียนหลเินออมาาห้อ สายาื่นมและเลียัาิา้วยันเาเยินนไม่รู้สึอะไรอีแล้ว เมื่อเาเินผ่านห้ออหลี่เียน ิาอันับสออหอนาโลมู่ฟุ้ยฮวา เสียทัทายถาถา็ัึ้น
"โอ้ เสวียนหล วันนี้เ้าะไปให้ท่าบุรุษนไหนอีล่ะ?" หลี่เียนเอ่ย้วยน้ำเสียประประัน
เสวียนหลหันลับมามอหลี่เียน้วยรอยยิ้มที่ไม่่อยเป็นมิร "้าให้ท่าบุรุษเพราะมันเป็นหน้าที่อ้า ว่าแ่เ้าเถอะ หวัว่าะไม่ทำให้หอนาโลมเสียื่อไปว่าที่มันเป็นอยู่แล้ว"
"หึ ้าหวัว่าเ้าะไม่ทำให้เรา้ออับอายายหน้ามาไปว่านี้็พอ" หลี่เียนล่าว้วยวามเย้ยหยัน
เสวียนหลหัวเราะเบาๆ "เ้า็รู้ว่า้าไม่เยทำให้ใร้อผิหวั"
ทันในั้น นรับใ้อหอนาโลม็รีบเ้ามาหาเสวียนหล "ุายเสวียนหล มีายื่อว่าีวนมาอพบท่านเ้า่ะ"
เสวียนหลยิ้มว้า "พา้าไปหาเาเี๋ยวนี้"
เสวียนหลเินามนรับใ้ออไปยัโถ้านนอ หิมะยัโปรยปรายลมาาท้อฟ้า ราวับผืนผ้าาวที่ปลุมทุสิ่ทุอย่าให้เียบสบ แ่วามเยือเย็นอบรรยาาศลับทำให้ิใอเารู้สึถึวามเหาและโเี่ยว
เมื่อเสวียนหลเอีวน ายหนุ่มผู้มีใบหน้าเรียบเยแ่แฝ้วยวามันและเย็นา เสวียนหลรู้สึถึวามเยือเย็นที่แทรึมเ้ามาในใอเาเอ
ทันทีที่เอหน้าัน ีวนเินนำหน้าเสวียนหลไป และเสวียนหล็เินามเาไปเียบๆ บรรยาาศรอบ้าเ็มไป้วยวามเียบันและวามเยือเย็นอหิมะที่ปลุมพื้นิน ทันทีที่พวเาไปถึที่ลับาน ีวน็หันลับมาและบหน้าเสวียนหลอย่าแร
เสียบัสนั่นในวามเียบ เสวียนหลรู้สึถึวามเ็บปวที่แผ่่านไปทั่วใบหน้า เามอีวน้วยวามะลึและสับสน สายาอีวนเ็มไป้วยวามโรธและวามุ่นเือที่แฝอยู่ในแววา
บรรยาาศรอบ้าันและบีบั้น เสียหิมะที่โปรยปรายลมาอย่าเียบันลายเป็นเสียเบาบาในวันที่โหร้าย เสวียนหลรู้สึถึวามเ็บปวและวามโรธที่่อนอยู่ในใอีวน และเารู้ว่าำอบที่เา้อารอยู่ใล้แ่เอื้อม
"เ้ามาที่นี่เพื่ออะไร?" เสวียนหลถาม้วยน้ำเสียเยือเย็นและสั่นเรือ แม้ว่าวามเ็บปวที่เิึ้นะทำให้เารู้สึเหมือนับหัวใอนเอถูแท้วยมีม
ีวนมอเา้วยสายาที่เ็มไป้วยวามโรธและวามมื่น "้ามาที่นี่เพื่อเือนเ้า ถึเวลาที่เ้า้อเริ่มานแล้ว หรืออับบุรุษมามายนลืมหน้าที่ัวเอแล้ว"
เสวียนหลรู้สึถึวามันที่แผ่่านออมาาีวน วามเย็นยะเยืออบรรยาาศรอบ้าูเหมือนะเ้ม้นึ้น เามอไปที่ีวน้วยวามสับสนและหวาหวั่น แ่ในใอเายัมีำถามที่้อารำอบ
....ีวนไม่ิะ่วยเหลืออะไรเาริๆหรือ ะปล่อยให้ีวิเาำเนินไปอย่านี้ริๆหรือ....
ความคิดเห็น