คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 : ครั้งแรกกับรักแรก🔥🔞
Farm’ s Part
“ปัใเย็น” ผมบอเธอที่อยู่ๆ ็ึผมไปูบ ยัยนี่เมามาๆ แล้ว เมาั้แ่อยู่ที่ร้านแล้ว่าหา ผมีในะที่บัเอิเอับเธอที่ร้านเหล้า เราไม่ไ้เอันมาั้ 10 ปีแล้วนี่เนอะ ‘รัแร’ อผม
“ิถึเป็นบ้าเลย ใรให้หายไปแบบนี้ัน” นมปัพูึ้นพร้อมับล็ออผมลไปูบอี
“ปั ปั สิ ปั” ผมพยายามันเธอออ แ่เธออรัอผมไว้แน่นนานี้ เอาออไม่ไ้เลย
“เราไม่ไ้หัวโบราแบบที่เาิะหน่อย เราแ่ยัไม่มั่นใเา่าหา” เธอเปลี่ยนาโอบอผมมาเป็นพลิัวแล้วนอนทับัวผมแทน โอ๊ย!! ล่อแหลมสุๆ แล้วอนนี้ หน้าอนมปัอนเมาเนี่ยมัน่าเย้ายวนอะไรแบบนี้ัน ยัยนี่โึ้นเยอะเลยนะ แถมยัมีวามล้ามาึ้นว่าอนเ็้วย
“ปั” ผมพยายามเรียสิเธอ อนนี้เธอำลันอนฟุบและหายใถี่ใส่ออผมอยู่ ึ่มันทำให้ผมใเ้นแรไม่เป็นัหวะแล้ว
“หืม?” เธอใ้เสียในลำอถาม
“ลุึ้นเี๋ยวนี้ ไม่ั้นไม่ปล่อยแล้วนะ” ผมู่เธอ แ่เธอไม่มีทีท่าที่ะลุเลย ลับแล้หายใแรและถี่ว่าเิมใส่ออผม่อ ทำอะไรอเธอเนี่ย
“…”
“อย่าทำแบบนี้”
“ทำไม”
“เือนแล้วนะ”
“หืม? O_O!!” สิ้นเสียสสัยอนมปั ผม็พลิัวเอลับมา้านบนแล้วบรรูบอันเร่าร้อนอผมลบนริมฝีปาอเธอที่มีลิ่นเหล้าละลุ้อยู่ นมปัอึ้ไปสัพัที่ผมทำแบบนี้ แ่็ไม่ไ้ห้ามผมแ่อย่าใ
“นะ…แน่ใใ่ไหม” ผมถามเธออีรั้เพื่อยืนยันำอบับสิ่ที่เธอลัวมาลอ
“….” เธอมอหน้าผมนิ่ แววามีน้ำใสๆ ลออยู่ เหมือนใหนึ่เธอเอ็ไม่มั่นใับสิ่ที่ทำ แ่อีใลับบอให้ลอทำสิ่นีู้ ผม่อยๆ ูบลบนริมฝีปาอเธออีรั้ แ่รั้นี้ผมรุหนัึ้น ผม่อยๆ ันลิ้นอผมเ้าไป เธอสะุ้เล็น้อย แ่็ไม่ไ้ปิเสธผมแ่อย่าใ แถมยัหลีทาให้ลิ้นอผมเ้าไปสนุไ้มาึ้นในปาอเธอ เธอ่อยๆ เอามือเล็ๆ อเธอึ้นมาับหัวผมเบาๆ
“…” เราปล่อยให้เวลาเินไปแบบนั้น โยที่ไม่มีใรพูอะไร มีเพียเสียหายใถี่ๆ อนมปัที่ั้ออยู่ในหัวอผม
“อื้อ~~~” นมปัราออมาเบาๆ เพราะว่าผม่อยๆ เลื่อนมือมาับที่หน้าออเธอและระมูบอันเร่าร้อนเ้าที่ออเธอ เธอเอาแ่ับหัวอผมอยู่แบบนั้น มันแปลใหม่มาสำหรับเธอริๆ เธอเร็ไปทั้ัว นผมรู้สึไ้ แ่ผมเอ็ไม่สามารถหยุร่าายอผมอนนี้ไ้เหมือนัน
“ไม่เยริๆ สินะ” ผมระิบเบาๆ ที่หูอเธอ แล้ว่อยๆ บมันเล่นอยู่แบบนั้น
“เล่นบ้าอะไรเนี่ย ั๊ี้หูะแย่อยู่แล้ว” เธอหันหน้าหลบปาอผมที่อยู่รหูอเธอ
“ไม่อบรึไ” ผมระิบ้าหูเธออยู่แบบนั้น
“ไม่รู้” เธออบสั้นๆ แ่หน้าอเธอแมา และมือ็ิหัวผมอยู่ลอ
“..” ผม่อยๆ เลื่อนหน้าลมาที่ยอออเธอที่อนนี้มันไม่มีอะไรปปิมันอี่อไปแล้ว
“อื้อ~~~เบาๆ หน่อยสิ” เธอเผลอร้อออมา
“โทษที เห็นเธออนนี้แล้วมันอใไม่ไหวอ่ะ” ผมับเ้าไปเ็มแรและบีบลึอยู่แบบนั้น นมปัร้อออมาอย่าไม่เป็นศัพท์ เธอรู้สึถึมันริๆ
“พะ…พอเถอะ” นมปัพู้วยน้ำเสียอ่อนแร เมื่อผมพยายามเอามืออัวเอเ้าไปในาเอเธอ เธอิผมแรมา
“นานี้แล้วนะเธอ” ผมบอเบาๆ ่อนที่ะยันิ้วยาวๆ อผมเ้าไป
“อ๊า~~~”
“เ็บนินึนะ”
“ใรบอนิ ไม่นิเลยสัหน่อย โอ๊ย~~~”
“เี๋ยว็ิน”
“อื้ม~~~ เบาๆ อ๊า~~~”
“เ่มาแล้ว” ผมมเธอแล้ว็ึ้นมาูบเธออีรั้ รั้นี้ผมถอเสื้ออัวเอออบ้าแล้วปล่อยให้เธอลอเล่นับผมู
“ทำเป็นที่ไหนันล่ะ” เธอบ่นเสียเบาๆ
“อยาทำอะไร็ทำ ามใเธอ” ผมบอแบบนั้น็ริ แ่ผมลับหัวเธอลไป่ำ เธอเอ็ัสินใอยู่นาน่อนที่ะเริ่มทำแบบนั้นให้ผม
“อื้ม~~~~”
“…” รั้แรอเธอับารทำมัน แ่นี้็ถือว่าเ่มาๆ แล้วล่ะรับ ผมอบนะ
“อื้ม~~~~” ผมราออมาเบาๆ ให้เธอรู้ว่าผมอบที่เธอทำให้มา
“…”
“พร้อมนะ” ผมบอพลาพลิัวเธอลนอนับเีย
“เี๋ยว!!!”
“อะไร” ผมถาม
“มีถุใ่ไหม”
“ฮะฮ่า นานี้ยััวลอี มีสิ” ผมเผลอำออมาับท่าทีที่ัวลอเธอ วามริผม็พถุยาไว้ลอเพื่อวามปลอภัย เผื่อมีอะไรุเินแบบนี้ อนนี้ >//<
“อ๊ะ!!! เ็บ” หน้าอเธอเปลี่ยนทันทีที่ผมเอามันเ้าไปแล้ว
“อทนนินึนะ เี๋ยวมันะีึ้นเอ” ผมบอ่อน่อยๆ โยัว
“อื้อ~~~เ็บ” เธอยัร้อราและบ่นว่าเ็บไป้วย ผม็พอเ้าใแหละ รั้แรนี่เนอะ มัน็ทั้ัวล ทั้เ็บ ทั้สับสนมาว่าะมานั่ฟิน แ่่าเถอะ ผมะทำมันให้เธอประทับใที่สุแล้วัน
“อ่า~~~~” ผมเอ็ร้อออมา้วยวามฟิเ่นัน ถึมันะไม่ใ่รั้แรอผม แ่ผมยอมรับเลยว่าเธอฟิัว่าทุนที่เยเอมา
“อ้า~~~เบาหน่อย เรามะ..ไม่ไหวแล้ว อ๊า~~~” เธอส่เสียร้อัามแรระแท ผม้มลมอเธอแล้ว็พบว่ามีเลือออมานิๆ นี่เป็นสาเหุที่เธอร้ออย่าเ็บปวแน่ๆ อทนนะนมปั
“อบไหม”
“อบ….อื้อ~~~ อ๊า~~~” เธออบผมมาเบาๆ แ่ผม็ีในะ
“อื้มม~~~ ใล้แล้วปั อ๊า~~~~” ผมับผมยาวๆ อเธอเพราะผมเอ็ไม่ไหว
“อ๊า~~~”
“อื้ม~~~~” ผมทิ้ัวลบอเธออย่าหมแร ัวเธอระุเ้นแรนผมเอ็ยัรู้สึไ้ รั้นี้ผมมีวามสุที่สุเลยั้แ่เยทำอะไรแบบนี้มา อาเพราะผมิถึเธอมาๆ ้วยมั้ ‘รัแร’ อผม แล้วอนนี้เธอโเป็นสาวเ็มัวนานี้ ใรมันะไปอใไหวัน แถมโึ้นมายัสวยว่าอนเ็มาๆ เลย น่ารัมาๆ ้วยเวลาเมา ทำอะไร็น่ารัไปหม
ความคิดเห็น