คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : (รีไรท์) Ep4 : อาหารทะเลสดๆ ebook มาแล้ว
(อาหารทะเลสๆ)
ำยินยอมเปรียบเสมือนำอนุา ออสิน โลลี่ยิ้มมุมปา ายหนุ่มึไม่ิรอ้าเามอบุมพิแสนหวานให้หิสาว่อนะ้อนอุ้มร่าาวโพลนึ้นมาวาไว้รอบเีย ันร่าลมลึให้เอนหลัโยเายัยืนระห่านอยู่รหน้า เป็นผลทำให้นัยน์าลมโยลโมเ้าับพวสวรร์อันมโหฬารอเ้านายหนุ่มเ็มๆสอลูา
ผิวแ้มใสนวลเนียนลายเป็นสีแระเรื่อ เธอรีบเหลือบสายาหวาหวั่นึ้นมอใบหน้าอันหล่อเหล่าอเ้านายแทนอาวุธู่ายอเา้วยหัวใเ้นระรัว
วัฤทัยนึสสัยึ้นมารามรัน...นาไส์ให่โมโหฬารอย่านั้น มันะเ้าไปอยู่ในัวเธอไ้ยัไัน? เิเายัเ้ามาหมนั่นน้อสาวเธอไ้แหหมพอี
ออสินึส่ยิ้มละมุนมาให้ ล้ายปลอบใว่าไม่้อลัว รั้แรสำหรับหิสาวเารู้ว่า้อใเย็นลสัหน่อย ะมาทำรุนแรเหมือนอย่าที่เยอบทำับสาวๆพวนั้นไม่ไ้ ประเี๋ยวระ่ายัวน้อยอเาะื่นลัวเสียเปล่าๆ
เาโน้มัวเ้าหา ส่เสียนุ่มถาม...
“ลัวไหม?...”
เาถามพลาวามือทั้สอ้าเ้าประอสอเ้าสล้าอวบอิ่มแ่ไม่ให่ยาน นวเล้นเบาๆพร้อมันทั้สอ้าเรียเลือลมในัวอวัฤทัยให้พลุ่พล่าน มันให้วามรู้สึนุ่มหยุ่นละมุนฝ่ามือ ผิวาวราวน้ำนมนั้น็วนให้ละเลปลายลิ้นเล่น ออสินลน้ำหนัมือเพิ่มเพียเล็น้อย่อนะปล่อยออแล้วเปลี่ยนเป็นรอบปาูหัวนม วัฤทัยหลับาปี๋ แอ่นร่าโ้ัวึ้นให้เาูนมเธอไ้ถนัถนี่ ่าับวามิ...เธอยัไม่ทันอบว่าลัวเาไหม เา็เล่นมาสร้าอารม์นิอื่นเ้ามาทำลายวามรู้สึนั้นนหมสิ้น
ลัวหรือ็ใ่ แ่็ยัอยาให้เาทำ่อ...
“อา...เ้านายา...”
ออสินูหัวุสีมพูอ่อนอย่าเอร็อร่อย น้ำลายเาเยิ้มไปทั่วหัวนมสาว อาารเสียว่านทำให้วัฤทัยยมือศีรษะเ้านายหนุ่มใหุ้บแนบแน่นไปับานทรว ไปพร้อมับปล่อยเสียราระเส่าเรียเ้านายารั้แล้วรั้เล่า
ผู้มาประสบาร์ว่าูหัวุนมย้ำๆหยอเย้าให้สาวเ้าแิ้น สั่นสะท้านนร่าามล้มแผ่ลนอนราบลบนเียนอนโยเรียวาทั้สอ้ายั้ันนาบร่าให่โำยำร่อมไว้ึ่ลา
ุ้นเนื้อร้ายที่รส่วนปลายับเมือาวุ่นออมานาบลับหน้าท้อแบนราบ ายหนุ่มใลน้ำหนั ยับุ้นเนื้อถูไถไปามผิวาย แสให้รู้ว่าเาอยาเอาเธอมาแ่ไหน
“รั้แรันอยาให้วัมีวามสุมาๆ เพราะะนั้นวัไม่้อลัว ปล่อยัวามสบายไ้เลย”
“่ะ...” อบรับอย่าว่า่าย ทั้ที่ใ็ยัหวั่นเรไม่หาย ไ้แ่ปลุปลอบใัวเออย่าไ้ไปลัว ยัไุออสิน็ไม่เยิทำร้าย...ทำเธอเ็บสัรั้มา่อนนี่นา นิสัยเา็ีมีน้ำใ อยหยิบยื่นเินทอนอเหนือาเินเือนมาให้เธอเสมอ ่อให้เป็นเรื่อนี้...วัฤทัย็ยัิว่าเาะ้ออ่อนโยนับเธอแน่ๆ
ร่าสูยับล้านล่า โยริมฝีปาร้อนยัูเม้มผิวเนียนละเอียเรื่อยลมานถึแอ่สะือบุ๋มน่ารั ปลายมูโ่สูลิ่นสาวอมมผิวายที่เาัะิใเ้าไว้เ็มปอ...นี่สิถึะเรียว่าลิ่นสาวริๆไม่มีลิ่นน้ำหอมเ้ามาผสม
ายหนุ่มสะบัปลายลิ้นหยอล้อลับสะือบุ๋มน่ารั มือหนึ่เายันให้เรียวาเพรียวแบะอ้าว้า ออแรผลัให้วาทับลบนพื้นฟู ันให้ึ่ลาสาวโเ่นลอยโว์ล่อลวให้ปลายมูไถลลมาหา แลเห็นนนุ่มปุปุยอยู่เหนือเนินอวบอ้วน ึ่อนนี้รึ่ลาผลิรอยแยให้เห็นัถึเนื้อนุ่ม้านในำลัหยาเยิ้ม้วยลาวาแห่ราะ ยิ่ปลุเร้าอารม์หื่นอออสิน โล โหมระพือหนัึ้นว่าเิมไปอี เาัเริ่มลัวัวเอะวบุมัวเอไม่อยู่นเผลอทำรุนแรในรั้แร...
“อา...สวยัเลยวั...”
เามนัยน์าู่สีน้ำทะเลายออถึวามพึพอใ ทั้สวยทั้ยับริสุทธิ์ผุผ่อ ยืนยัน้วยสอาที่เาเห็นอนนี้ ลีบเนื้อสาวยัเป็นสีมพูระเรื่อสอแมสวยยัปิันสนิท ายหนุ่มลืนน้ำลาย ึใบหน้าหล่อเหลา้มหาสิ่เย้ายวนใ
“แล้ว็น่าินะมั...”
ว่าบเา็้วริมฝีปาร้อนินหอยสๆอย่าเ็มปาเ็มำ วัฤทัยปล่อยเสียรี๊ลั่นาทั้สอ้าที่ถูให้แนบับพื้นเียระุสั่นผับๆ ับเอาน้ำรัไหลทะลัออมาปริ่มรอยแยสาวให้เ้านายหนุ่มูิน
ปาเาอนไไ้เ้ามาแนบสนิทรส่วนอเนื้อนุ่ม รส่วนปลายมูโ่ถูลึล้อเล่นับปุ่มเม็ระสันนมันแ็ัว
“อืม...อืม...อา...อา...อู้ยยยย”
เธอร้อราเสียโหยหวน หลับาพริ้มรอรับสัมผัสแปลใหม่เ้ามาฝั่ไว้ในหัวใวน้อย รั้นี้ที่วัฤทัยยอมให้เ้านายล่วล้ำ ส่วนลึๆเธอเอ็อยาลออยารู้ามประสาหิสาววัยรุ่น
ปลายนิ้วยาวรีรายผ่ารอยแยสอลีบแมให้แบอ้าออาัน ส่ปลายลิ้นที่ห่อัวหเป็นทรรวยสอลึผ่านเ้ามาถึภายในโพรเนื้อนุ่ม มันับแน่นบีบรัปลายลิ้นเาหนึบหนับ ะระัวระแทใส่็โระลำบา หา็สร้าวามหฤหรรษ์ให้ับน่ำอในประสบาร์มายาวนาน
้อแบบนี้สิที่เาปรารถนา
ใหม่ ส และยาลำบา...
ออสิน โล ปล่อยเสียรวราอย่าพึพอใ เาูร่อลีบลืนเอาหยาน้ำเหนียวหนือสาวเ้ามาเป็นอัวเออย่าหื่นระหาย...
มือหยาบว้าหมับับนมสาวบีบเล้นไปามัหวะูลืน
“อา...วั...รสาิีอะไรเ่นนี้”
เาัฟันยอมผละห่าาแหล่อาหารรสาิเลิศลิ้น แ่ปลายมูโ่ยัระุ้นให้ปุ่มระสันหเร็ัวห่อรัภายในัวอย่า่อเนื่อ ุ้นเอ็นเาร้อนรุ่มนแทบระเบิ ออสิน โลึโหย่เอวึ้นสูรูหนัหุ้มเพื่อระบายไม่ให้มันทรมาน ระุปลายลิ้นระแทหนัๆเ้าร่อสาวอีหลายที วัฤทัยสั่นไปทั้ัว่อนที่สมอเธอะเบาหวิว ร่อสวาทับเอาน้ำาแอ่ที่เธอเพิ่พานพบสวนปลายลิ้นร้ายออมา ออสินเอ็ราลั่น่อนที่ร่าำยำอเาะเลื่อนไหว
วัฤทัยเห็นรอบลีบปาเาเยิ้มไป้วยหยาน้ำรัอเธอ แ่นั้นผิวแ้มสาว็ร้อนผ่าว เพราะเิวามรู้สึเินอาย
ายหนุ่มยร่าอ่อนระทวยให้ึ้นมานอนพาบนเีย ว้าเอาหมอนใบหนึ่มาวา้อนใ้สะโพมนไว้ รวบแนทั้สอ้าให้วาไว้เหนือศีรษะ ร่าามึแอ่นหยััวโ้ไหว หน้าอทั้สอ้าัู้ัน ออสิน โล โน้มัวูนมสีาวนวลลอออีรั้อย่าหัห้ามใไม่อยู่ แล้วเา็โถมัวลมาทาบทับ ใ้เรียวปาหยัไ้รูปที่เลอะเปรอะเปื้อนาน้ำลายอนมสอเ้าอวบเ่ ูบลีบปาบวมเ่อ้ำๆ สอปลายลิ้นสัมผัสผัวพันเรียร้อวามสนใให้สาวใ้นามมาทาุอื่น
รั้แระเ็บอยู่ไม่น้อย ใ้หมอนลอไว้ใ้สะโพะเบาเทาอาารเ็บปวนี้ไปไ้มา ลำอวบเาพรัพร้อมรอท่าหัวรบเบ่บานเยิ้ม้วยลาวาแห่รั มันึั้ระห่านลอเลียอยู่ับร่อสวาททีุ่่ม่ำ้วยหยาน้ำรั...
“ให้ันเ้าไปในัวเธอนะวั”
----------------------------
ลิ์สำหรับาวนโหลนิยาย(ebook) -
ebook ราา 80.-
ความคิดเห็น