คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ชีวิตถูกรังแก
ม่านนารำ 4
ีวิถูรัแ
โยเพาะับุายัรและไอ้เล้ หวานทั้เลียทั้ลัวเ็ผู้ายสอนนี้เพิ่มพูนึ้นทุเวลานาที
เ็ผู้ายอะไรวันๆเอาแ่แล้รัแหวาน วันๆเอาแ่เที่ยวแล้เ็เล็ในโรเรียนที่อ่อนแอว่า อย่าไม่มีสำนึ ลอหนึ่เือนที่ผ่านมา หวานถูุายัรและไอ้เล้่มเหรัแนับรั้ไม่ถ้วน
และเมื่อวามอทนหมสิ้นวันสุท้ายอเือนแรหลัเลิเรียน
หวานถึับวิ่ร้อห่มร้อไห้ลับมาบ้านหาแม่ทันที
“ไม่เอาแล้วแม่ หวานไม่เอาแล้ว หวานไม่อยาไปโรเรียน พรุ่นี้แม่พาหวานไปลาออนะ”
หวานฟูมฟาย้วยน้ำานอหน้า
แม่ึหวานมาโอบอไว้ในอ้อมออันอบอุ่น สัมผัสบาเบาละมุนึมับหยาน้ำาอลูน้อย “อะไรัน มีใรทำอะไรหวานที่โรเรียนหรือลู ่อยๆพู่อยๆา แม่อยู่ใล้ๆหวานแล้ว หวานไม่้อลัว”
“มันรัแหวาน ไอ้พวนิสัยไม่ีมันรัแหวาน”
“ใรันหรือ บอแม่สิว่าใรรัแ”
“ไอ้เล้ับุายัร พวมันรัแหวาน”
หวานฟูมฟายมาึ้นว่าเิม
“รัแยัไเหรอลู ่อยๆพู็ไ้”
“่อนั่วโมภาษาอัฤษ พวมันมาอยืมารบ้านาหวานไปลอ หวาน็ยอมให้ไป แ่พอพวมันลอเสร็ พวมันพาลหาว่าหวานไม่พอใที่พวมันอลอารบ้าน พวมัน็เลยพาันีทั้สมุทั้หนัสืออหวานทิ้ พอถึั่วโมเรียนหวานไม่ล้าบอบราเอร์ เพราะพวมันู่ไว้ว่าะหน้า พอบราเอร์รวสมุหนัสือ หวานไม่มีให้บราเอร์รว หวานบอบราเอร์ว่าสมุหนัสือหาย บราเอร์ว่าหวานไม่มีวามรับผิอบเลยลโทษหวานนเียว ให้ไปนั่าแลาสนามทั้ั่วโม”
“นี่รัแันนานี้เียวหรือ”
แม่พึมพำอย่ารู้สึทนไม่ไ้
“พรุ่นี้ หวานไม่ไปโรเรียนแล้วนะแม่ หวานไม่ไปโรเรียนแล้ว หวานไม่อยาเรียนหนัสือ”
หวานโอบอร่าแม่ไว้ ระับแน่นเป็นทวี
แม่่อยๆ้มหน้ามอูหวานอย่าสสารับใ ลูน้อยนเียวในีวิถูรัแถึเพียนี้
แม่เหลืออเหลือทนเหลือเิน
“ไม่ไ้นะหวาน พรุ่นี้เ้าแม่ะพาหวานไปโรเรียนเอ แม่ะไปบอบราเอร์”
ความคิดเห็น