คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 1.3
หลัานั้นอีสอั่วโม่อมา..
แสเหนือนอนหาย้วยวามเหนื่อย เมื่อลมหายใที่หนัหน่วผ่อนลายล ึ่เป็นหายใเ้าออามปริ เา็เอ่ยึ้นับนที่นอนอยู่ใ้ผ้าห่ม้วยน้ำเสียเรียบนิ่ ไร้วามรู้สึ
“เรื่อในวันนี้อย่าบอใรเ็าและอย่าถามหาวามรับผิอบใๆาพี่ เพราะมันแ่อารม์ั่ววูบเท่านั้น ทั้หมที่เิึ้นเพราะเธอร่านเอ พี่็แ่่วยับวามร่านให้เธอเท่านั้น ำไว้้วยนะแพรพาย”
ำพูอเาทำให้แพรพายที่นอนหันหลัให้เานั้นยับัวลุนั่ มอเสี้ยวหน้าอเา เธอรู้สึหน้าา เสียใมาที่เสียสาวในวันเิรบสิบห้าปีอเธอ ถึแม้ะเสียให้ับนที่เธอแอบรั็าม
“พายไม่บอใรหรอ่ะ พี่เหนือสบายใไ้ เพราะมัน็แ่อารม์ั่ววูบอเราสอนและวามร่านอพายเอ”
แพรพายพูออมา้วยน้ำเสียที่พยายามบัับไม่ให้สั่น
“ี! เพราะนาพี่สาวอเธอยัไม่โวยวายอะไร”
แสเหนือีัวลุนั่หันหลัให้เธอ หยิบาเัวที่เาถอเมื่อรู่มาใส่
“พี่พรรมาเี่ยวอะไร้วยะ หมายวามว่าไ” แพรพายถามสายาสั่นเล็น้อยมอายหนุ่ม้วยวามหวาหวั่นับำอบ
“็หมายวามว่า ันับพี่สาวอเธอ็ทำแบบนี้้วยันยัไล่ะ”
แสเหนือบอเสียเย็น พร้อมโยนุระโปรนัเรียนใส่หน้าเธอ
“ทำไมพี่เหนือถึทำแบบนี้ พี่มีอะไรับพี่พรรแล้วทำไมมาทำับพายอย่านี้” แพรพาย็อไปั่วะับำพูอเา
‘นี่เธอมีผู้ายนเียวันับพี่สาวอัวเอเหรอ’ แพรพายถามัวเอในใ ึ่ในเวลานี้หัวใที่หลรัพี่าย้าบ้านแสลายในสิ่ที่เาทำับเธอ
“ันบอให้เอาบุ็ไ้ว่าทำไมันถึย่ำยีพวเธอทั้สอ ็เพราะพ่อเธอมันเลว่อนไ” แสเหนือใส่อารม์เวลาพูเรื่ออีอพ่อและแม่
“พ่ออพายมาเี่ยวอะไร้วยะ” แพรพายไม่รู้ึถามายหนุ่มเสียสั่นเรือ
“พ่ออเธอืนใแม่อันไ ันถึทำับพวเธอเหมือนที่พ่อเธอทำับแม่ันน่ะสิ” แสเหนือะอใส่เธอเสียเหี้ยม
“พายไม่เื่อ พี่เหนือโห พ่ออพายไม่ใ่ผู้ายแบบนั้น”
แพรพายพูเสียัใส่พี่าย้าบ้านอย่าไม่ลัวว่าใระมาไ้ยิน
“ไม่เื่อ็ไปถามพ่ออเธอสิ แ่พ่ออเธอะพูวามริหรอนะ นเลวแบบนั้น็ไม่ยอมรับวามเลวอัวเอ” แสเหนือพูหยั่นๆ
“แล้วที่พี่บอรัพาย แสว่าไม่เป็นวามริสินะ” แพรพายปาอสั่นไหว วาลอน้ำามอหน้าเาเม็
“ใ่ ันไม่เยรัเธอเลย ทุอย่าันทำเพื่อแ้แ้นเท่านั้น”
“ทำไมพี่ถึใร้ายับพายอย่านี้” แพรพายัพ้อ เสียใมาที่ายหนุ่มที่เธอรั ทำับเธอเหมือนเศษยะ
“ทำไมน่ะเหรอ เพราะัน้อารให้เธอและพี่สาวเธอนรน่ะสิ เพราะถ้าเธอสอนนร นที่เ็บปวที่สุ็ือพ่อเธอยัไล่ะ”
แสเหนือำรามเสียเหี้ยม พร้อม้าวออาห้อไปโยไม่สนใวามเ็บปวอเธอ
ปั!..
เสียประูห้อัสนั่น ทำให้แพรพายสะุ้ใ เธอร้อไห้สะอึสะอื้นนหมเรี่ยวแร ล้มัวลนอนบนที่นอน น้ำาแห่วามอัปยศ็ไหลอาบแ้มาสาย
ส่วนิ๊บอวัวันเิที่เาใส่ให้ อนนี้มันไ้หัไปแล้วเพราะถูเาเหยียบนแหลสลายพร้อมับหัวใอเธอ…
ฝาผลานเรื่อ่อนๆ้วยนะรับ
เารัเ้าสาว่อนใ
โ่หัวใ
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjUwMjkyNSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIwNDQyNiI7fQ
ความคิดเห็น