คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โลกกลม
"นิโน่"
ผมถูเรียื่อโยที่ยัไม่ไ้แนะนำัว อยู่ ๆ วามทรำอผมที่แสนะน้อยนิ ันมีภาพอหนุ่มนัเรียนร่าสูที่อบนอนอับผม เินเล่น้วยัน แล้วมอาัน็ผุึ้นมา
"ปั์เหรอ" ผมในเสียสั่น รีบวิ่หนีทันที้วยวามลัว
"เี๋ยวนิโน่ เี๋ยวิ" ผมถูนัวสูระาแนไว้ แ่ผมรีบวิ่หนีสุีวิ แม้ว่าห้อเราะผนัิัน็าม
เวรเอ๊ยย โลมันลมนานี้เลยเหรอวะ!!!
"อย่ามายุ่ับู" ผม่ามันไป เพราะปั์เป็นนที่ผมเลียไปแล้ว แม้ว่าเราะเยีันนาไหน แ่มันะไม่มีวันเหมือนเิม
"เี๋ยวินิโน่ ฟัู่อน อร้อ อย่าหายไปอีเลย ูอ" ผมไม่ฟัำอนั้น สะบััวอออย่าแรแล้วรีบวิ่ไปยัห้ออัวเอ ่อนที่ะปิประู ผม็ส่เสีย่ามันไป้วย
"เบาๆ หน่อยไอ้สัส นะนอน เรใหน่อย"
ผมลายเป็นนละน อยู่ีๆ ผม็เศร้านอยาะร้อไห้ออมา ผมรีบเินไปที่เีย ึ้นไปบนที่นอนแล้วเอาผ้าห่มลุมโป้วยวามเสียใ
"นแบบนั้น ทำไม้อมาเอันอี ทำไมวะ " ผมร้อไห้นัวสั่นเทา น้ำาไหลออมาเพราะอีมันลับมา้ำเิมหัวใอผม
อุส่าห์หนี ิว่าะไม่เอันอีแล้ว ทำไมถึ้อเป็นแบบนี้ ไม่ีเอาเสียเลย
แล้วผม็นอนร้อไห้นหลับไป
*****
ไปเออะไรมาน๊อออ ทำไมะแ้นฝัหุ่นนาน้านนน
ความคิดเห็น