คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ในเมื่อเคาะประตูแล้วเธอไม่ตอบ แสดงว่า...??
ในเมื่อเาะประูแล้วเธอไม่อบ แสว่า...??
.
.
“ทไวไลททททททททททททททททททท์ ทไววววววววววววววววลี่!!…….อยู่ไหนันนะน้อรั?”
หัวหน้าอรัษ์อผม อ์ายไนิ่อาร์เมอร์ะโนเรียหาทไวไลท์ทั่วพระราวั
ผมเพิ่รู้ว่าทไวไลท์เป็นน้อสาวอหัวหน้าผม
“ลัวทไวลี่ะเหาัเลยนะ พวเพื่อน็ลับไปทำานที่โพนี่วิลล์ันหม”
“แล้ววันนี้ทไวไลท์หายไปไหนเหรอที่รั?”
“นั่นสิเเน์ ันยัหาไม่เอเลย….อยาะใ้เวทมนร์เรียอยู่นะ แ่ไม่ำเป็น้อใ้เวทมนร์หรอมั้”
“บาทีทไวไลท์อาะหมัวอ่านหนัสืออยู่ในห้อ็ไ้นะ”
“แ่ปิเธอะมาอ่านหนัสือในห้อสมุนะ….เมื่อี้ันไปห้อสมุแล้ว็ไม่เอเลย….”
ไนิ่อาร์เมอร์สนทนาับเเน์อยู่นาน
“ััวลว่าะเิอะไรึ้นับทไวลี่แล้วสิ….เมื่อี้ลอส่สัาเวทมนร์ไปนิๆแล้วับพลัเวทมนร์อทไวลี่ไม่ไ้เลย….ไม่นะน้อรั ทหารรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร แยย้ายไปามหาอ์หหิทไวไลท์ สปาร์เิลเี๋ยวนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
อ์ายะโนัทั่วพระราวั ฝ่ายยูนิอร์นรับทราบ่อนใรเลยเพราะใ้เวทมนร์สื่อสารทาไลไ้
ส่วนเพาัสอย่าพวผม็ออบินระายทั่วพระราวัทันที
“เอทไวลี่ปะ!?”
“ยัไม่พบเลยรับท่านไนิ่อาร์เมอร์”
“แล้วทานั้นล่ะ!?”
“ไม่พบร่อรอยออ์หิทไวไลท์เลย่ะ”
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย น้อสาวันหายไปหนายยยยยยยยยยยยยย”
“ใเย็นๆ่อนสิุ ทไวไลท์อาะพัอยู่ในห้อเธอริๆ็ไ้นะ”
เเน์เือนสิสามีิส่อน
“ั้น….ลอแวะไปเาะห้อหน่อยละัน…..”
แล้วทำไมไม่ไปเาะั้แ่แรล่ะรับท่าน =w=…..บรราทหารอรัษ์ิเหมือนัน
๊อๆๆ
“ทไวลี่! นี่พี่เอนะ!….ทไวลี่? ทไวไลท์? ทไวไลท์ สปาร์เิล?…..ทไวไลท์ สปาร์เิลลูสาวอทไวไลท์ เวลเวับไนท์ไลท์…..ถ้าไ้ยินแล้ว่วยอบพี่ายสุที่รัไนิ่อาร์เมอร์ ับพี่สะใภ้สุสวยมี อาโมเร่ เเน่าหน่อยสิ๊ะ”
“ไม่้อเรียื่อเ็มอัน็ไ้นะุ =_=”
เเน์ทำหน้าเพลีย….และ็ัทำหน้าัวลเหมือนสามีเพราะน้อสาวในห้อไม่อบเลย….
แบบนี้แสว่าไม่อยู่ห้อ?….
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย น้อรัอพี่!! ทหารรรรรรรรรรรรรรรรรรร ระายำลัทั่วอาาัรริสัลลลลลลลลลลลลลล ระายไปยัแนเทอร์ล็อและโพนี่วิลล์้วย็ีเพราะไม่รู้ว่าทไวไลท์หายไปหนายยยยยยยยย =[]= ฮื้อออออออออออออออออ ทไวววววววววววววววววววลี่!!……”
วันนี้ทั่วพระราวัมีแ่เสียโหยหวนอหัวหน้าิส่อน อ์หิเเน์ัะเป็นประสาทามเพราะเป็นห่วอ์หิน้อสาวมา
ทไวไลท์ออไปไหน? ไปโยไม่บอใรเลยั้นหรือ?
อย่าน้อยเธอวรบอผม….เพราะเธอมับอผมเสมอเวลาออไปไหน แ่เิน้ามึไปอีฝั่ยัแ้ผมเลย
หรือว่าเธอไม่ไ้ออไปไหน?….เธออยู่ในห้ออเธอ….เ่นนั้นทำไมเธอไม่อบอนพี่ายมาเาะห้อ?
หรือว่าเธอเป็นอะไรไป!!?
“ทไวววววววววววววววววลี่!!”
“เฮ้ยแฟล นายเห็นอ์หิบ้าไหม!?”
“ยัไม่เอเลย! เี๋ยวันะบินไปูั้นบน!…”
ผมบินออไปนอึมุ่ไปยัหลัา….ใล้ับระเบียห้อนอนเธอ….ในเมื่อหน้าห้อเธอล็อไว้ั้น้อมาส่อรระเบียนี่แหละ
หน้า่าปิม่านหม….เิอะไรึ้นันแน่!? ปิเวลาลาวันเธอเปิม่านไว้ลอนะ!
ว่าแ่นี่ผมรู้เรื่ออเธอนานี้เียว!?….นั่นเพราะผมเป็นทั้อรัษ์ และเพื่อนสนิทอเธอในพระราวัริสัลยัไล่ะ!
“สไปร์….อ่าวสไปร์ไปโพนี่วิลล์เหรอ? แล้วทำไมทไวลี่ไม่ไป้วยล่ะ!? ฮื้ออออออออออออออ น้อสาว๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา”
หัวหน้าผมโหยหวนะายอยู่แล้ว ผมลอ เอ้ย บินลที่ระเบียเล็ๆหน้าห้อนอนอทไวไลท์
ม่านรระเบีย็ปิมิิ….แ่ลอนระเบียไม่ไ้ล็อ! ีเลย!….เวลาุเินเ่นนี้ผมมีสิทธิ์เ้าไปในห้อเธอไ้เพื่อรวเ็วามปลอภัยและเพื่อุ้มรอีวิเธอ!
ผมเปิประูระเบียและยื่นหน้าผ่านม่านเ้าไป
“ทไวไลท์! เธออยู่ห้อใ่ไหม!? ทำไมเธอ!!…..”
“รี๊ นายะเ้ามาทำมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย =[]=”
พอผมวาีบแะพื้นพรมในห้อนอนเธอปุ๊บ ็ไ้ยินเสียรี๊
“เอ่อ……..”
ห้อปิไฟอยู่แล้ว พอปิม่านหมยิ่ทำให้ห้อมืไปให่ แ่ผมยัพอมอเห็นร่าเธอ
ทไวไลท์แสสีหน้าเหวอ็อที่สุเท่าที่ผมเยเห็น….เธออยู่บนเีย…..
และ…..และ………………..
.
.
เมื่อรู่ผมเห็นเธอ….ำลัสัมผัสัวเออยู่….
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
ความคิดเห็น