The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 3 :ซีลาร์

CHAPTER 3 : ซีลาร์

<พญาอสูรพยัคฆ์ขาว ซีลาร์  ขั้น  2  ระดับ 85   อสูรระดับกลาง  ผู้เล่นที่ถูกโจมตีจนเสียชีวิตจะลดระดับ 20 ระดับ รอเวลาเกิดใหม่ 24 ชั่วโมงค่ะ>

"ขั้น 2...ระดับ 85  ถ้านับเป็นระดับ ก็ระดับเกือบ 300 เรอะ!!!!"    ชุนตะโกนลั่น 

"เอ้ะ?"

ตุบ!

      จู่ๆร่างเสือโคร่งขาวที่ขนาดยืนด้วย 4 เท้าก็สูงถึง 2 เมตร   ก็ล้มลงฟุบกับพื้น   และเมื่อมองดีๆร่างของมันชุ่มไปด้วยเลือดแถมยังกระอักเลือดเป็นระยะๆ  ดวงตาของมันดูไร้ชีวิตแต่มันก็ยังคงหายใจอยู่อย่างรวยริน   ชุนมองไปรอบๆก็เพิ่งรู้ว่าควันพิษสีม่วงนี่ที่ตรงจุดนี้เข้มข้นมากกว่าที่ผ่านมา   

ถึงเขาจะไม่เป็นอะไรเพราะอะไรก็ไม่รู้ที่เขาสามารถต้านทานพิษพวกนี้ได้   แต่กลับกันเสือร่างยักษ์สีขาวที่ดูแข็งแรงนี่กำลังโดนพิษปั่นป่วนจนอาจจะใกล้ตายได้เร็วๆนี้

"........."

เสือตัวนั้นยังคงจ้องมองมาที่เขา  เหมือนคงอยากจะรู้ว่าเขาสามารถต้านทานพิษร้ายแรงนี่ได้ยังไง....

         ชุนเองก็ไม่รู้ว่าสาเหตุของแผลฉกรรจ์บนตามตัวเสือตัวนี้เกิดจากอะไร  แน่ที่แน่ๆไม่น่าใช่พิษ  เหมือนกับรอยโดนกันของสัตว์อะไรบางอย่าง  ซึ่งคาดว่าน่าจะตัวใหญ่มากๆ   ตัวอะไรที่สามารถทำให้เสือยักษ์ขาวตัวนี้ถึงกับบาดเจ็บสาหัสได้  แสดงว่ามันตัวนั้นเองก็ต้องไม่ธรรมดาเช่นกัน

         ชุนกลัวว่าถ้าขืนชักช้า  สัตว์ร้ายตัวที่ว่านั่นอาจจะโผล่มาจากโพรงถ้ำตรงหน้าเขาก็เป็นได้  สัตว์แข็งแกร่งระดับเกือบขั้น 3 อย่างเสือขาวยักษ์นี่  ถ้าฆ่าละก็เขาจะต้องได้ค่าประสบการณ์มากมายเป็นแน่   ไม่ต้องพูดถึงของที่ดรอปเลย

"ขอโทษนะเจ้าเสือ" 

     ชุนคว้าดาบโซโลขั้นพื้นฐานระดับ D  ขึ้นมาจากช่องกระเป๋าของตัวละครชายของเขาที่ใช้อยู่ตอนนี้    ใบหน้าของชุนที่มองเสือตัวนั้นไม่ได้มีความสงสารต่อโปรแกรมที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้โดนฆ่าเลยแม้แต่น้อย

    เขาคิดว่าเลือดของเจ้าเสือนี่คงเหลือไม่มากแล้ว   เขาจึงเดินคว้าดาบแล้วเดินเข้าไปใกล้ๆมันจากด้านหลังของมัน   เพื่อไม่ให้มันเห็นว่าเขาพยายามทำอะไร   ถึงเขาจะกล้าฆ่ามันแบบไม่สงสารแม้แต่น้อย   แต่ก็ไม่อยากให้เสือตัวนี้จ้องเขาก่อนตายแล้วสาปแช่งเขาด้วยแววตาที่เคียดแค้น

      พญาพยัคฆ์ขาวไม่รู้เลยว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังหมายจะฆ่าตัวเอง.....แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด  ตัวมันเองก็ยอมรับสิ่งที่อาจจะเกิดได้อยู่แล้ว  ต่อชีวิตที่กำลังจะตายในเร็วๆนี้

แต่ขณะที่ชุนกำลังง้างดาบและจะเอาดาบเรียวยาวนี่แทงไปที่หลังของเจ้าเสือ  ก็มีอะไรบางอย่างขนาดใหญ่พุ่งมาอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ย!"

เก๊ง!!

ฟ้าวววว!!ตูม!!!

ชุนพอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและพรุ่งมาตรงนี้   พอเขาหันไปดูก็พบกับ...

<พญาอสรพิษทมิฬแดนตะวันตก  ซาเลไลย์  ขั้น 2 ระดับ 50  อสูรระดับกลาง  ผู้เล่นที่ถูกโจมตีจนเสียชีวิตจะลด 20 ระดับ  รอเวลาเกิดใหม่ 24 ชั่วโมงค่ะ>

       เสียงในระบบดังก่อนที่เขาจะโดนหัวของเจ้าอสรพิษยักษ์พุ่งชุน  ยังดีที่เขาคว้าดาบโซโลขึ้นมากันได้ทัน  ทำให้เขาที่สะกัดแรงโจมตีได้ระดับนึง  แค่กระเด็นลอยไปกระแทกกับกำแพงหิน  จนเลือดของเขาลดเลือด 50%

ฟ่อออ!!!

      เสียงขู่ของพญาอสรพิษขู่ใส่มาที่เขา  ก่อนจะไม่สนใจมนุษย์ร่างเล็กๆนั่นแล้วหันมามองพญาเสือขาว  แล้วทำท่าจะงับซ้ำเพื่อกะขยี้ร่างเสือตนนี้ให้ตายคาที่  ชุนเห็นดังนั้นก็อุทานขึ้นมาทันที   ถ้าพญาพยัคฆ์ขาวโดนอสูรด้วยกันฆ่าตายจะไม่สามารถดรอปของออกมาได้   เขาไม่เสียดายชีวิตตัวเองพยายามวิ่งไปสะกัดไม่ให้พญาพยัคฆ์ขาวตนนั้นโดนฆ่า

"อย่าเจ้างูบ้า!!หยุดนะโว้ยย!!!" 

ชุนวิ่งพุ่งไปอย่างไม่คิด  เขาจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาแย่งเหยื่อของเขาโดยเด็ดขาด  นี่คือนิสัยของเขาจากเกมส์เก่าของเขา   แต่เขาก็รู้ในเสี้ยววินาทีนั้นว่าไม่ทันแน่ๆ  

     แต่ก็เหมือนกับได้รับพรจากพระเจ้า  จู่ๆก็มีลำแสงสีม่วงอ่อนดูสวยงามพุ่งมาจากในโพรงถ้ำที่เจ้างูยักษ์  กับเจ้าเสือขาวออกมา   ลำแสงนั่นพุ่งตรงมาที่พญาอสรพิษอย่างรวดเร็ว  

เจ้าอสรพิษนั่นเหมือนสะดุ้งรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างที่รุนแรงจากด้านหลังของมัน   แต่ก็สายไปเสียแล้วสำหรับการป้องกันของมัน

ผัวะ!!

โครม!!

    เสียงลูกถีบของลำแสงนั่น  ถีบร่างของพญาอสรพิษจนล้มหน้าคะมำ  ชุนตกใจทันที  เมื่อเห็นร่างที่แท้จริงของลำแสงนั่น   มีร่างหญิงสาวใส่ชุดกิโมโนลายสีสันม่วง ชมพู   ผมของเธอเป็นลอนยาวประมาณไหล่สีม่วงอ่อน   ดวงตาสีมชมพูริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพู  ผิวพรรณขาวเนียนผุดผ่องอมชมพู   ยากจะบรรยายความงามนี่ออกมาได้หมด

ราวกับเทพธิดาจากสรวงสวรรค์....

ชุนพอเห็นหน้าของเธอ  และดาบคาตานะทั้งสองเล่มที่เธอเหน็บไว้ก็รู้ได้ทันที  ว่าเธอเป็นใคร

เธอคือแม่สาวซามูไร  ฉายาเจ้าหญิงซามูไร   ระดับชั้นแนวหน้าของฝ่ายรัฐบาล   นามว่า'เดียรินี่'  หญิงสาวที่พบเจอในร้านอาหารตอนนั้น

"แม่สาวซามูไร!!"

  ชุนอุทานเรียกเธอ  หญิงสาวพอได้ยินเสียงเรียกก็หันมาก็ตกใจเล็กน้อยที่พบกับเขาที่นี่ 

"คุณชุน?!" 

 เธออุทานเอ่ยชื่อเขามาทันที  แต่ก่อนที่เธอจะถามอะไรเธอก็โดนเจ้าอสรพิษที่ลุกขึ้นมาแล้วพุ่งเข้ามา   เธอจึงรีบมีสมาธิกับการต่อสู้นี้ก่อน   เธอหมุนตัวหลบพญาอสรพิษที่พุ่งเข้ามาอย่างสวยงามก่อนจะใช้ดาบคาตานะสีขาวที่ชักขึ้นมาอย่างรวดเร็ว   ฟันไปที่กลางลำตัวนั่น

ฉัวะ!!

ฟ่ออ!!

เจ้าอสรพิษร้องอย่างเจ็บปวด   ส่วนชุนก็ทึ่งตะลึงกับฝีมือของเธอตั้งแต่ใช้ลูกถีบพุ่งเข้ามาเตะงูยักษ์ตนนี้แล้ว   ทำให้เขาอยากรู้จริงๆว่าเธออยู่ในระดับไหนกันถึงสามารถทำเหมือนล้อเล่นกับพญาอสรพิษ ขั้น 2 ระดับ 5 ได้

"เฮ้ระวังนะ  ด้านหลังน่ะ!!"

  ชุนรีบบอกเตือนเธออย่างร้อนรน  เมื่อเห็นหางของเจ้าพญาอสรพิษกำลังจะฟาดจากด้านหลังของเธอ  

"ฉัวะ!!

ฟ่อ!!

    เหมือนเธอจะรู้อยู่แล้ว  เธอเอาคาตานะสีขาวฟันไปด้านหลังโดนหางของพญาอสรพิษได้   โดยไม่ต้องมอง  พญาอสรพิษก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด   จากนั้นมันก็อ้าปากพ่นพิษใส่เธอ   แล้วร่างของเธอก็หายแวบไป 

    ชุนสะดุ้งกับความสามารถของเธอแล้วพยายามหาร่างของเธอพลางมองไปที่พิษนั่นที่โดนกับพื้นหินของถ้ำจนกลางเป็นรูกลวงโบ๋   บ่งบอกถึงพิษที่ร้ายแรงของมัน     แล้วก็ปรากฎว่าเธอกำลังยืนอยู่บนหัวของพญาอสรพิษ

เธอที่ยืนอยู่บนศรีษะของมันไม่พูดพร่ำทำเพลงยกเท้าตัวเองขึ้นมาที่ใส่เกี๊ยะไม้  กระแทกลงที่ศรีษะของมันอย่างแรงจนเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

ตึง!!!

โครม!!!

      หัวของพญาอสรพิษก็ลงกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง   จนชุนสะดุ้งถึงความรุนแรงของมัน    ชุนเห็นเจ้าพญาอสรพิษยังสามารถสู้ต่อได้  ชุนเหลือบไปมองพญาพยัคฆ์ขาวที่กำลังนอนหายใจรวยรินอยู่   กลัวมันโดนลูกลงหลงจากการต่อสู้ที่รุนแรงนี่  จึงวิ่งอ้อมไปหาพยัคฆ์ขาว 

     เขาตอนนี้ไม่กล้าทำอะไรน่าเกียจอย่างการฆ่าพยัคฆ์ตนนี้ต่อหน้าหญิงสาว  จึงดันร่างของพยัคฆ์ขาวออกมาเพื่อให้ห่างจากระยะรัศมีการต่อสู้นี่

แต่ดูท่าเขาจะไม่ต้องทำอย่างงั้นแล้ว.....เพราะดุท่าการต่อสู้จะจบลงแล้ว

เมื่อแม่สาวซามูไร  กระแทกเท้ายำพญาอสรพิษนั่นอีก 2 ที 

ตูม!ตูม!!

      พญาอสรพิษกระอักเลือดอย่างรุนแรง   จนมันไม่สามารถขยับยื้อร่างกายได้อีกแล้ว   ชุนมองก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวไม่ได้กะฆ่าพญาอสรพิษ   เธอคงมาเพื่อทำภารกิจอะไรบางอย่างละมั้งเขาคิด

      พลางมองการพื้นที่รอบๆที่ผ่านการต่อสู้มาอย่างหวาดเสียว   ไม่คิดว่าพลังของสาวสวยร่างบางนี่จะรุนแรงขนาดนี้   ถ้ามีเรื่องเธอคงเป็นคนคนเดียวที่เขาไม่อยากมีเรื่องด้วยแน่   แต่จะว่าไปเขาก็เพิ่งสังเหตุร่างของหญิงสาวว่ามีออร่าสีม่วงอ่อนปกคลุมทั่วร่างกาย

เขาไม่รู้มันคืออะไรจึงได้แต่เก็บความสงสัยไว้  ก่อนจะเดินไปหาเธอ....

"งะ...ไง"  

เขาทักเธออย่างเกร็ง  ใจลึกๆกลัวเธอเล็กน้อยพอได้มองสถานที่การต่อสู้นี่   แต่ความสวยของเธอก็ชดเชยความกลัวของเขาจนหมด

"คุณชุนมาที่นี่ได้ยังไงค่ะ  แถมทำไมคุณไม่เป็นอะไรเลยควันพิษนี่มันร้ายแรงมากเลยนะคะ"   เธอถามเขาด้วยอาการเก็บความสงสัยมานานตั้งแต่แรกเจอ

"อ่อ...ความลับครับ  แล้วทางคุณละทำไมไม่เห็นเป็นอะไรเลย"

   ชุนแถไปอย่างนั้น เพราะเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงไม่เป็นอะไร   แต่ก็ทำให้ถืออวดความสามารถของตัวเองให้หญิงสาวได้เชยชมก่อนเป็นอันดีกว่า

"คิก  คุณนี่ความลับเยอะจริงนะ   แต่ทางฉันไม่ใช่ว่าไม่เป็นอะไรหรอกค่ะก็ติดพิษนิดหน่อย  แต่ฉันใช้ออร่าสีม่วงตามตัวนี่ป้องกันพิษได้ระดับนึงน่ะค่ะ"  

เธอตอบเฉลยที่ชุนสงสัยทันที  พลางหมุนตัวให้เขาดูจนเขาอดยิ้มไม่ได้กับท่าทางไร้เดียงสานี้  ก่อนจะมองไปที่พยัคฆ์ขาว กับอสรพิษที่นอนหายใจรวยริน  ก่อนมาสบตากับหญิงสาวเป็นเชิงถามสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่

"ที่นี่คือสถานที่พิเศษที่ยากกว่าคนที่มีระดับต่ำกว่า ขั้น 2 จะรู้ได้ค่ะ  เป็นสถานที่ลับพิเศษ   ฉันมาที่นี่เพื่อทำเควสพิเศษที่จะมีแค่ครั้งเดียวเท่านั้น  คือ ภารกิจที่มาหยุดควันพิษของพญาอสรพิษซาเลไลย์ค่ะ   แต่ก็ไม่นึกว่าที่นี่จะเป็นสถานที่ของพญาพยัคฆ์ขาวด้วย"  

 เธอพูดพลางเหลือบไปมองพญาพยัคฆ์ขาวที่สลบอยู่  

"แล้วคุณมาที่นี่ได้ยังไง?"   เธอหันมาถามชุนด้วยสายตาสงสัยเล็กน้อย

"เอ่อ...คืออย่างงี้ครับ"  

ชุนก็เล่าที่มาเข้าปาร์ตี้กับคนอื่น  รวมถึงการที่เพื่อนของเขาโดนพิษฆ่าตาย  เขาเลยคิดว่ามาจากผู้เล่นจึงหาต้นตอของพิษนั่นจนมาเจอที่นี่....

"อืม เพราะคุณต้านทานพิษได้น้อยคนที่จะมีทักษะหรือไอเทมที่ต้านพิษรุนแรงแบบนี้ได้   แสดงว่าคุณคงมีไอเท็มระดับ Aขึ้นไปแน่เลย  เพราะฉะนั้นจึงสามารถมาถึงนี่ได้..... เท่านี้ปัญหาก็เคลียร์ละฉันก็รีบจัดการภารกิจของฉันต่อดีกว่า"

      พูดจบเธอก็เดินไปหาพญาอสรพิษ  ชุนก็ฉุกคิดได้ว่าการที่จะทำลายม่านควันพิษพวกนี้ทั่วถ้ำได้ก็มีแต่ต้องฆ่าพญาอสรพิษไม่ใช่เหรอ  แต่ที่เธอไม่ฆ่ามันแสดงว่ามีทางอื่นด้วยเหรอ   และยังคิดไม่ทันจบเสียงของหญิงสาวก็พูดกับพญาอสรพิษทันที

"ซาเลไลย์ฉันขอโทษที่ทำร้ายคุณนะคะ  แต่ฉันจำเป็นต้องทำเพื่อไม่ให้คนทุกคนที่มาเก็บค่าประสบการณ์ที่นี่ต้องเดือดร้อน  จึงต้องทำร้ายคุณเพื่อหยุดม่านควันพิษพวกนี้  แต่ฉันเองก็ไม่อยากฆ่าคุณเช่นเดียวกันเพราะฉะนั้น....."

"..............."

ทั้งพญาอสรพิษทั้งชุนก็มองมาที่หญิงสาวหน้าสวยด้วยขบคิดว่าเธอจะทำอะไร

"คุณจงมาเป็นผู้ติดตามฉันได้มั๊ยค่ะ  ฉันอยากให้คุณมาเป็นพวกพ้องของฉันร่วมเดินทางกับฉันค่ะ"

  ชุนกับพญาอสรพิษฟังดังนั้นก็สะดุ้งตกใจกับคำพูดของเธอ  พญาอสรพิษไม่คิดว่าเธอจะพูดออกมาแบบนี้  ส่วนทางชุนก็เหมือนเพิ่งนึกออกว่าทางเกมส์มีระบบแบบนี้ด้วยนี่นา

"..............."

         พญาอสรพิษเหมือนทำท่าขบคิดได้ซักพัก   ที่พญาอสรพิษได้สู้กับเธอนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวนางนี้แข็งแกร่งเพียงใด   และยังรู้ด้วยซ้ำว่าหญิงสาวคนนี้ออมแรงสู้กับเธอด้วยซ้ำ  และที่คิดแล้วว่าดีที่สุดสำหรับตัวพญาอสรพิษคือ....

     การได้ท่องโลกกว้างไม่ต้องมายึดบ้านใครอย่างพญาพยัคฆ์ขาวที่เธอบุกมาถึงถ้ำเพื่อหวังฆ่ามัน  และยึดสถานที่นี้เป็นบ้านของตัวเอง   แต่การที่เป็นผู้ติดตามจะเป็นการอยู่ได้ทุกที่โดยไม่ต้องหลบซ่อน   และไม่ต้องกลัวใคร

....ถ้ามีเจ้านายที่แข็งแกร่งแบบนี้....

<ผู้เล่นเดียรินี่  ได้รับการยินยอมเป็นผู้ติดตามจาก พญาอสรพิษแดนตะวันตก ซาเลไลย์  ขั้น 2 ระดับ 50 อสูรระดับกลางค่ะ>

     เสียงระบบดังขึ้นให้ได้ยินแค่เดียรินี่   ชุนที่มองอยู่ก็ตกใจเล็กน้อย  เมื่อร่างของพญาอสรพิษยาวนับหลายสิบเมตรมีแสงสว่างรอบๆแล้วกลายเป็นหญิงสาวชุดหนังรัดรูปสีดำกระโปรงหนังสั่นสีดำ  ผมยาวสลวยสีดำขลับเช่นกัน  แต่ดวงตาเป็นสีม่วง  ใบหน้าสวยคมกริบดูเย็นชาเล็กน้อย

แต่เย็นชาได้ไม่นาน  เจ้านายสาวหน้าสวยก็ยิ้มเล็กน้อยก่อนเข้าไปกระโดดกอดคอซาเลไลย์จนผู้ติดตามสาวสะดุ้ง

" เย้ในที่สุดฉันก็มีเพื่อนที่จะเดินทางกับฉันไปตลอดซักที  ช่วงนี้เหงาๆเดินทางคนเดียวตลอดเลย>w<"  

"เอ่อ...ยินดีด้วยนะคะเจ้านาย-_-"

  ซาเลไลย์ทำหน้าหน่ายๆใส่กับท่าทีของเจ้านายสาว   ขณะที่ชุนกำลังอึ้งกังการแปลงร่างเป็นสาวงามของพญาอสรพิษแดนตะวันตก ซาเลไลย์

เสียงในระบบก็ดังขึ้นในหัวของเขา....

<พญาพยัคฆ์ขาว ซีลาร์  ขั้น 2 ระดับ 85  อสูรระดับกลาง   ได้ขอเป็นผู้ติดตามของผู้เล่นชุน และเบลล์ค่ะ โปรดตอบรับการยินยอมหรือไม่>

"ห๊า!!"

ชุนอุทานเสียงสูงแสบแก้วหู  แล้วหันไปมองร่างของพญาพยัคฆ์สีขาวที่กำลังนอนอยู่กับกองเลือดของตัวเอง    พลางหันมามองที่เขา   ชุนที่มองไปที่ร่างของเสือขาวยักษ์นั่นด้วยท่าทีตกอกตกใจ  ทำให้สาวซามูไรรู้ทันทีว่าเขาตกใจเรื่องอะไร

แต่เธอเองก็ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะได้รับสิ่งนั้น....

     "มันไม่ง่ายหรอกนะที่จะมีสัตว์อสูรระดับนี้ยอมเป็นผู้ติดตาม   ด้วยความยิ่งทระนงและศักดิ์ศรีต่างๆ   ที่พญาเสือขาวตนนั้นยอมรับคุณ  เพราะคุณยอมเอาตัวเข้ามาขวางซาเลไลย์ที่โจมตีเข้ามา  ทำให้พญาเสือรอดชีวิตมาได้   แถมยังดันมันให้ออกจากสถานที่ต่อสู้ที่ฉันกับซาเลไลย์กำลังสู้กันอยู่ด้วย.......โปรดยอมรับเธอเถอะค่ะ"  

เดียรินี่ยิ้มกล่าวมาทางชุนอย่างอ่อนโยน...และรู้สึกยินดีที่ได้รู้จักกับคนที่มีนิสัยเมตตาโอบอ้อมอารีแบบเขา

ส่วนทางชุนฟังดังนั้นก็เหมือนกับแทงใจดำกระซวกหัวใจของเขาออกมา  แล้วกระทืบๆจนปริแตก

"แฮะๆ"

     ชุนหัวเราะแห้งๆกับคำชมของหญิงสาว   กับความเข้าใจผิดใหญ่โตครั้งนี้   แต่เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าร่างมนุษย์ของพญาเสือนี่จะเป็นชายหรือหญิง  นี่คือสิ่งที่เขากลัว   

จึงลังเลซักพักแต่ก่อนจะติดสินใจยอมรับมันเพราะเห็นแก่ค่าความแข็งแกร่งของมัน  ที่มากกว่าเขาโข   น่าจะนำมาเป็นบอร์ดี้การ์ดเขาได้ 

"ผมยอมรับคุณครับ"

ชุนตอบออกไปทันที  แล้วร่างของพญาพยัคฆ์ขาวก็กลายเป็นแสงไป   กลายเป็นร่างของสาวงามผมขาวเปล่งประกาย   ดวงตาสีน้ำเงินฟ้าทะเล   เสื้อขนสัตว์สีขาว   และกระโปรงสั้นสีขาว  แต่ร่างของเธอยังคงนอนแผ่จมกองเลือด 

"แย่ละ!"

ตึก ตึก!

ชุนพอเห็นร่างสาวงามก็ยินดีมาก  แต่พอเห็นบาดแผลของนางพยัคฆ์สาวก็นึกขึ้นได้ว่าควรทำอะไรก่อนมัวชมรูปร่างนั่น   เขาวิ่งเข้าไปหาเธอพร้อมกรอกยาฟื้นพลังชีวิตขวดสุดท้ายของเขา  ที่ทางระบบเกมส์พื้นฐานจัดให้จนหมด

แล้วร่างของแม่พยัคฆ์สาวก็หายเป็นปลิดทิ้ง   ก่อนจะพยายามลุกขึ้นมาอย่างเซๆเล็กน้อย  ชุนเห็นดังนั้นก็รีบเข้าไปประคอง...

" ขอบคุณค่ะเจ้านาย"

   พยัคฆ์สาวหันใบหน้าสวยๆมายิ้มให้เขา  ทางชุนพอเห็นหน้าใกล้ๆก็พบว่าหน้าของแม่เสือสาวนี่สวยมากเกินมนุษย์มนา   เขาหน้าแดงแปร๊ดอยากจะจับกดเด๋วนี้เลย  แต่ก็ห้ามใจไว้เพราะไม่ใช่เวลา

"อย่าเรียกเจ้านายเลยครับ  ต่อไปนี้เรียกผมว่าชุนก็พอครับ  ผมเองก็จะเรียกคุณว่าซีลาร์ตามชื่อของคุณเอง"  ชุนยิ้มให้กับแม่เสือสาวของเขา

"ขะ...เข้าใจแล้วค่ะ ....ชุน"

"ดีมากครับ^^"  

 ชุนยิ้มอย่างดีใจ  การเรียกชื่อแบบนี้จะได้ทำให้สนิทสนมขึ้น   และขณะที่ชุนกำลังสนทนากับแม้เสือสาวซีลาร์  ชุนก็เห็นว่าเดียรินี่หันไปมองที่ถ้ำด้วยสายตาแปลกๆ

"มีอะไรหรือครับคุณเดียรินี่?"   ชุนหันไปถามเธอ

"แหม....เรียกเดียรินี่ก็พอค่ะ  คือฉันสัมผัสได้ว่าภายในถ้ำนี้มีอะไรบางอย่างอยู่น่ะค่ะ   ฉันขอตัวเข้าไปดูหน่อยนะคะ"

  พูดจบเธอก็เดินเข้าไปในถ้ำนั้นพร้อมกับซาเลไลย์    ชุนเห็นดังนั้นก็รีบตะโกนขอตามไปด้วยทันที

"รอผมด้วยครับ!"  

ชุนรีบวิ่งตามเข้าไปในถ้ำพร้อมกับซีลาร์ทันที

ชุน เดิยรินี่  ซาเลไลย์  และซีลาร์เดินไปด้วยกันระหว่างทางแม่เสือสาวกับแม่อสรพิษก็จ้องกันเหมือนจะฆ่ากันตลอดทาง   แต่พอโดนเจ้านายทั้งสองห้ามไว้ก็พยายามไม่ทำอะไรต่อกัน

พวกเขาเดินไปเรื่อยๆ  ชุนสงสัยมานานแล้วระหว่างทางว่าทำไมออร่าตามตัวของเดิยรินี่ยังคงเกาะอยู่ไม่เอาออกซักที   แต่ยังไม่ทันถามอะไรก็มาถึงที่หมายสุดถ้ำนี้ซะก่อน

"นั่นคืออะไรค่ะ คุณซีลาร์?" 

 เดียรินี่หันไปถามพญาเสือขาวที่เป็นเจ้าของบ้านของถ้ำนี้  พร้อมกับชี้ตรงไปที่  คัมภีร์ที่เรืองแสงเจ็ดสี  ที่โดนล้อมรอบด้วยรูปปั้นสตรีในชุดต่างๆถึง 7คน 

ซีลาร์ไม่เอ่ยคำตอบใดๆ  พลางหันมามองชุนเป็นเชิงถามว่าควรตอบดีไหม   ชุนก็พยักหน้าอย่างเข้าใจสายตาของเธอ  เพราะเขาเองก็อยากรู้เหมือนกัน   นอกจากคัมภีร์นี้จะเรืองแสง   มันก็กลับมีพลังงานบางอย่างแผ่ออกมาด้วย

"นี่คือคัมภีร์ 7 เทพธิดาสงคราม"   ซีลาร์ตอบออกไป

" 7 เทพธิดาสงคราม??" 

 เดียรินี่ฟังดังนั้นก็หันไปมองรูปปั้นทั้ง 7  ก่อนจะหันมามองเพื่อต้องการรายละเอียดมากกว่านี้

       "ข้าก็ไม่รู้หรอกว่ามันมีไว้ทำอะไร  แต่ท่านปู่ของข้าได้รับคัมภีร์นี้มาจากองค์จักรพรรดิ์เทพสงคราม  ฮารูเซ็น  ที่เป็นเจ้านายของท่านปู่ข้าให้มาดูแลคัมภีร์นี้  และจะมอบต่อให้กับรุ่นลูกหลานให้ดูแลรับช่วงต่อ

       เพื่อมอบให้กับคนที่สามารถเชื่อใจได้ซึ่งเป็นมนุษย์  แต่ให้เพื่อไปทำอะไรนั้นข้าไม่อาจทราบได้   แต่ที่ข้าพอรู้คร่าวๆคือคัมภีร์นี้จะเป็นสิ่งสำคัญในการหยุดสงครามกับพญามารที่อาจก่อขึ้นวันใดวันหนึ่งได้"

ซีลาร์เล่าพลางหันมาเหล่เจ้านายของตน  แล้วยิ้มเล็กๆ

          ส่วนทางชุน เดียรินี่ และซาเลไลย์พอได้ยินเรื่องสงครามพญามารก็หูผึ่งด้วยความตกใจและสงสัย   ไม่เข้าใจที่แม่เสือสาวนี่พูด  แต่พอเดาได้ว่านี่อาจเป็นเรื่องใหญ่มากเลยทีเดียว 

     ถึงมีมีปริศนามากมายอีกมากเกี่ยวกับคัมภีร์นี้ที่ยังไม่รู้   แต่นี่อาจเป็นจุดสำคัญของขุมพลังอันยิ่งใหญ่ของเกมส์The Lost Zero เลยก็ว่าได้.....

เดียรินี่เห็นซีลาร์ยิ้มมาให้ชุนก็รู้ได้ทันทีเลยว่า  คัมภีร์นี้จะตกเป็นของใคร....

แต่จากที่เธอรู้จักชุนมาถึงจะไม่เพียงกี่ชั่วโมง   ก็รู้ได้เลยว่าชายผู้นี้ไว้ใจได้ที่จะฝากขุมพลังที่อาจจะยิ่งใหญ่ในอนาคตอันใกล้ไว้กับชายผู้นี้..... 

"งั้นคัมภีร์นี้ก็คงต้องให้คุณชุนเก็บไว้แล้วละค่ะ"

  เดียรินี่ผายมือไปทางคัมภีร์มาให้ชุน   ชุนก็รู้ได้ทันทีว่าต้องทำยังไงต่อเขาก็เดินไปรับคัมภีร์นั่น  พร้อมกับได้ยินเสียงระบบดังขึ้นในหัวของเขา

<ผู้เล่นชุน และ เบลล์  ได้รับคัมภีร์ภารกิจระดับ z    คัมภีร์ 7 เทพธิดาสงคราม

  รายละเอียดภารกิจ :  ตามหาเทพธิดาสงครามทั้ง 7  ที่อยู่แต่ละทวีปใน 7 ของ 25 ทวีปและทำให้เธอเป็นผู้ติดตามให้ได้

  เวลากำหนดภารกิจ : ก่อนพญามารจะก่อสงคราม

  รางวัลภารกิจ : ถ้าสำเร็จจะได้เทพธิดาสงครามทั้ง 7 เป็นผู้ติดตามถาวรและ?????   >

ชุนฟังดังนั้นพอได้ยินว่าภารกิจนี้จะได้ทั้ง 7 สาวมาเป็นผู้ติดตามก็ยิ้มแก้มปริ  ก่อนจะเซงแล้วนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ว่า   ถ้า 7 เทพธิดานั่นแก่หงำเหงือกละ....แล้วรายละเอียดบอกแค่เนี้ย?!   อีกอย่างจะตามหาตัวแม่นางทั้ง 7 ได้ที่ไหน?

ชุนถอนหายใจเล็กน้อย  ถึงเขาจะตาโตเมื่อได้รับภารกิจระดับสูงสุดของเกมส์นี้   แต่มันก็ยากเกินไปแถมดูท่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกินตัวเขาด้วย.....

แต่ก่อนที่เขาจะบ่นอะไรให้แม่เสือสาวฟัง  จู่ๆร่างของเดียรินี่ก็ล้มลงไป

"เฮ้! เป็นอะไรเกิดอะไรขึ้น!?" 

ชุนเข้าไปประคองร่างบางอย่างรวดเร็ว   และมองอาการของหญิงสาวตรงหน้าอย่างตื่นตระหนก  หน้าของเธอซีดเผือก  แถมออร่าก็จางลงทำให้เขารู้ได้ทันทีว่า

"ติดพิษงั้นเรอะ?!"  ชุนอุทานขึ้นพลางหันมามองซาเลไลย์

"ใช่ เจ้านายติดพิษมานานแล้วแต่เห็นท่าทางปกติ  ข้าก็นึกว่าไม่เป็นอะไรเลยไม่ได้ถามอะไร   ใครจะนึกว่าเธอจะบ้าอดทนพิษนี่ตลอดโดยไม่คิดจะทำอะไร"   ซาเลไลย์ตอบมาถึงจะสีหน้าเรียบเฉย  แต่ก็แววปนกังวล

"คุณถอนพิษไม่ได้เหรอ  นี่พิษของคุณนะ!"   ชุนหันไปตวาดแม่อสรพิษ  เมื่อเห็นว่าหล่อนไม่มีท่าทีจะทำอะไร

"ข้าก็จนปัญญาเหมือนกัน  พิษของข้าใช่ว่าใครจะโดนแล้วรักษาได้ง่ายๆนะ   แค่เจ้านายข้าอดทนได้ก็แทบปฏิหารย์แล้ว  ยิ่งเจ้าแล้วยิ่งแล้วใหญ่"   ซาเลไลย์พูดพลางทำหน้าคิดวิธีหาทางออก 

"พาเข้าโรงแรมของเมืองมนุษย์สิคะชุน  ที่โรงแรมของพวกมนุษย์ได้ข่าวเข้าไปนอนพักแล้วจะฟื้นฟูพลังชีวิต  และรักษาพิษได้ทุกพิษนี่ค่ะ" 

 ซีลาร์รีบเอ่ยบอกมาทันที  ชุนงงเล็กน้อยก่อนจะถามว่าเธอรู้เรื่องแบบนี้ได้ยังไง  แต่ไม่ใช่เวลามาถามต้องรีบรักษาอาการของเดียรินี่ก่อน   คำพูดของซีลาร์ทำให้เขานึกทันทีว่าโรงแรมสามารถทำแบบนั้นด้วยนี่นา  นอกจากจะเป็นที่ลอคเอาท์ออกจากระบบ

"โอเคซีลาร์คุณรีบพาพวกเราไปใกล้เมืองที่ใกล้ที่สุดเลย!" 

  ชุนหันไปตะโกนสั่งแม่เสือสาว  เธอก็พยักหน้าก่อนจะแปลงร่างเป็นเสือยักษ์สีขาวตัวใหญ่  ชุนอุ้มร่างของเดียรินี่โดดขึ้นไปนั่งที่หลังอย่างไม่ลังเล

"ซาเลไลย์ขึ้นมาเร็วครับ!"

"ข้าไม่ขึ้นหลังของแม่นี่หรอก  เดี๋ยวข้าแปลงเป็นร่างข้าตามไปเอง"

"เข้าใจแล้วไปเลยซีลาร์!" 

  พูดจบร่างของพยัคฆ์ขาวก็พุ่งทะยานออกไปตรงโพรงถ้ำที่แยกออกมา   คาดว่าน่าจะเป็นทางลับเพื่อโผล่ไปยังเมืองใกล้ๆได้   ซาเลไลย์ก็รีบแปลงกายตามไปทันที

เมืองกันสแลซ

"อีก3วันใกล้ถึงสงครามแล้วนี่นา"   ชายหนุ่มในชุดเกราะแดงพูดขึ้นกับชายหนุ่มเกราะเขียวอีกคน

"เออ  อยากเข้าร่วมด้วยจังว่ะ  เสียดายระดับขั้นพวกเราไม่ถึง....หือ!เฮ้ยเสือยักษ์ !!"

"งูยักษ์ด้วยเว้ยยย!!"

    ในเมืองที่กำลังเต็มไปด้วยผู้คนที่พลุกพล่าน  ทั้งตลาด  ร้านขายของต่างๆผู้เล่น และเอไอที่กำลังเดินช้อปของกันอยู่ก็พากันแตกตื่น  เนื่องจากมีอสูรเสือยักษ์สีขาว  กับ งูยักษ์สีดำพุ่งตรงมายังตัวเมือง

ทุกคนก็พากันแตกตื่นวิ่งหนีอย่างกระวนกระวาย  เพราะดุจากลักษณะน่าจะอยู่ระดับขั้นที่สูงกว่าพวกเขาเป็นแน่...

"เฮ้ยนั่น!"

แต่บางคนก็เอะใจเมื่อจู่ๆพวกมันทั้งสองวิ่งตรงไปที่โรงแรมประจำตัวเมือง  พร้อมกับมีชายหนุ่มคนนึงแบกหญิงสาวที่หน้าตาคุ้นๆลงจากหลังของเสือยักษ์

"เฮ้ยพวกนั้นมันผู้ติดตามนี่หว่า  ปัดโถ่ตกใจหมดใครมันดันให้ผู้ติดตามกลายร่างในที่สาธารณะแบบนี้วะ"

  เสียงบ่นของผู้คนรอบข้างบ่นขึ้นเมื่อมองไปยังร่างของพวกเขาที่กำลังวิ่งเข้าไปในโรงแรม   พร้อมกับร่างอสูรทั้งสองที่กลายร่างเป็นวิ่งตามเข้าไป   แต่บางอย่างก็ดังขึ้นในหมู่พวกเขา

"เฮ้ยนั่นเดียรินี่ไม่ใช่เหรอวะ   แล้วไอ้ผู้ชายนั่นใคร?!"   ชายหนุ่มหนึ่งในฝูงชนเหล่านั้นพูดขึ้น

"ไหนๆๆ"   หญิงสาวข้างๆก็รีบถามอย่างสนใจ

"ก็ร่างผู้หญิงไอ้ที่ผู้ชายคนนั้นแบกเข้าโรงแรมไปไง.....เอ้ะ!เฮ้ยหรือว่า!" 

 ชายหนุ่มคนนั้นอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ  พร้อมกับเสียงชัตเตอร์มากมายที่ถ่ายพวกชุนก่อนเข้าไปในโรงแรม   ก่อนจะเอ่ยอย่างกับนักปาปารัสซี่มืออาชีพว่า

"ข่าวนี้ต้องดังแน่ๆ  ฮึ ฮึ  เจ้าหญิงซามูไรเข้าโรงแรมกับผู้ชายแปลกหน้า"