[illumi x killua]พ่อบ้านสุดโหดกับคุณหนูสุดกวน

ลำดับตอนที่ #4 : 3ปีต่อมา//แก้ไขเล็กน้อย

เมื่อเวลาเริ่มผ่านไป......3ปีต่อมา

"คิรัวจัดการเรียบร้อยมั้ยครับ"อิรุมิถาม คิรัวที่โตขึ้นมีความเย็นชาแล้วก้าวร้าวขึ้น

"แน่นอน"คิรัวพูดและเดินเข้าบ้าน ส่วนอิรุมิที่ตอนนี้ต้องรวบผมที่ยาวไว้ข้างหลัง ก็กำลังเดินตามไป จากนั้นซิลวาก็เรียก อิรุมิเลยเดินเลี่ยงไปหาซิลวา

"ฉันรู้สึกว่าคิรัวคงเริ่มกลัวหรือมีความรู้สึกเวลาฆ่าคน..."ซิลวาพูด

"ผมจะใช้เข็มของผมเพื่อดูดกลืนสิ่งนั้นเองครับ"อิรุมิโค้งคำนับและเดินไปหาคิรัว

"คิรัวมีอะไรรึเปล่าครับ ดูกังวล-"อิรุมิพูด

"นายไม่ต้องมายุ่งเลย!"คิรัวพูด แม้อิรุมิจะทำใจไม่ได้กับสิ่งที่คิรัวเป็นตอนนี้แต่มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องต่องานของเขา อิรุมิกักเก็บอารมณ์เอาไว้ในใจเพียงคนเดียวและไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้

"คิรัว ตอนนี้ได้เวลาอา-"อิรุมิพูด

"รำคาญ !นายหยุดมากับฉันทุกที่ทุกเวลาได้แล้ว!นายน่ะคอยกวนฉันตลอดมันน่ารำคาญนะรู้มั้ย"คิรัวตะโกนด่าอิรุมิเสียงดัง ซิลวา คิเคียว มิว อาลูกะ คา​ลู​โตะ โกโต้ มองไปยังอิรุมิที่ถูกด่าแม้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์จะรู้อยู่ว่าอิรุมิถูกจ้างมาเพื่อการนั้น

"ขออภัยครับ"อิรุมิพูด ซิลวาเข้ามาพูดกับอิรุมิว่า

"ฉันว่านายควรพักสัก7วันก็ได้นะ มันไม่เกิดอะไรขึ้นกับคิรัวหรอกผ่านมา3ปีแล้ว.."ซิลวาพูด อิรุมิพยักหน้าและเดินออกไปอย่างไม่แคร์สื่อ อิรุมิเดินไปถึงหน้าคฤหาสถ์

"เกิดอะไรขึ้นหรอคะ อิรุมิ"คานาเรียถาม

"ซิลวาบอกให้ผมพักครับ"อิรุมิพูด

"ดีแล้วค่ะ อิรุมิทำงานหนักกว่าพวกพ่อบ้านแม่บ้านคนอื่นอีก..."คานาเรียพูด อิรุมินึกถึงช่วงที่คิรัวตอนเด็กเรียกหาเขา คอยถามเรื่องต่างๆและสัญญาที่อิรุมิยังไม่ลืม..อยู่ๆอิรุมิก็มีน้ำตาไหลออกมาทำให้คานาเรียต้องช่วยปลอบจนกลับมาเป็นปกติ คานาเรียนั้นรู้สึกเป็นห่วงอิรุมิเพราะทุกคนรู้ว่าที่จริงแล้วร่างกายกับจิตใจของอิรุมินั้นอ่อนแอมากมีเพียงพลัง(เน็น)และทักษะที่คอยปกป้องเขาแต่มีเพียงคิรัวที่ไม่ได้บอก เพราะไม่อยากให้เป็นห่วง อิรุมิเดินเข้าไปที่คฤหาสถ์อีกครั้ง

"อิรุมิ!เมื่อกี้นายไปไหนมา"คิรัวพูด

"ไปหาคานาเรียครับ"อิรุมิพูด

"ไปทำไม"คิรัวถาม

"คุยเฉยๆครับ"อิรุมิตอบ

"เรื่องอะไร"คิรัวถามต่อ

"ช่วงที่ผมพักควรจะไปไหนดีน่ะครับ"อิรุมิตอบ

"โอเค งั้นฉันลืมบอกนายไปว่าช่วงที่นายพักห้ามกลับมาที่คฤหาสถ์จนกว่าจะครบ7วัน"คิรัวบอก อิรุมิพยักหน้า อิรุมิจะต้องออกจากคฤหาสถ์พรุ่งนี้เพื่อไปพัก หลังจากที่คิรัวพูด อิรุมิก็ก้มหน้ามาตลอด ไม่พูดไม่จา(พูดน้อย)และพูดเบามาก

ช่วงกินอาหารค่ำ

"ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ"อิรุมิพูดและทิ้งคิรัวไว้ที่บันได คิรัวมานั่งที่ประจำ ทุกคนเริ่มกินอาหารกัน

"คิรัว..ลูกพูดอะไรกับอิรุมิรึเปล่า"ซิลวาถามคิรัว

"เปล่านิ ก็แค่บอกว่าถ้าไม่ครบ7วันห้ามเข้ามาในคฤหาสถ์.."คิรัวพูดจากนั้นก็เกิดความเงียบกระทันหัน ทุกสายตาจ้องไปยังคิรัวและกลับมามองกันเอง

"แย่แล้ว"ทั้งโต๊ะยกเว้นคิรัวพูด

"อะไรแย่?"คิรัวถาม

"อิรุมิน่ะสิ"คิเคียวพูด จากนั้นก็มีเสียงคุยกันของพ่อบ้านแม่บ้าน แต่คิรัวไม่คิดจะใส่ใจแค่กินอาหารต่อไป จากนั้นก็มีเสียงประตูดังขึ้นจากห้องชั้นล่าง อิรุมิออกจากห้องน้ำ

"โอย..."อิรุมิกำหัวตัวเองเอาไว้และเดินโซเซไปมา โกโต้จึงวิ่งเข้าไปช่วย

"นายเป็นอะไรไป"โกโต้ถาม ซิลวายืนขึ้น

"ผม...ไม่สบาย..นิดหน่อย..ครับ.."อิรุมิพูดโกโต้จึงให้อิรุมิไปนอนบนโซฟาก่อน และให้แม่บ้านคนอื่นมาช่วย....สิ่งที่อิรุมิหวังคือตื่นขึ้นมาขอแค่ให้คิรัวมาอยู่ข้างๆหรือไม่ก็ให้คิรัวเป็นสักนิดก็คงดี แต่นั่นสลายไปเมื่อพูดว่า

"สมแล้ว ที่อยากคอยตามฉันนัก"