ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Valle 00 :: 'Te Amo' 'Te Amo' he says to me. [45%]
'Te Amo' 'Te Amo' he says to me.
'ันรันาย' 'ันรันาย' เาเอ่ยับผม.
ยามเ้าที่แสสาส่อเ้ามาผ่านหน้า่า แสที่ผ่านมาระทบา ทำให้หนุ่มน้อยร่าบา ผิวาว ผมอยสั้นสีเฮเลนัท ปาแเอิบอิ่ม รับับใบหน้า ื่นึ้นาภวั์แห่วามฝัน เา่อยลุึ้นนั่้าๆ้วยวามเหนื่อยอ่อน าสิ่ที่เาผ่านมา.. ่อนที่ะผละายออาร่าหนาที่อยู่นอน้าๆ และลุเินออไป..
เาเินไปยัหน้า่าบานนั้น้วยายเปลือยเปล่า.. หน้า่าที่ทำให้เาเห็นทั้ น ผีเสื้อ แมลปอ ที่บินเล่นหยอล้อับสายลม พวมัน่ามีอิสระ ึ่ '่าาัวเา' ที่ถูัอยู่ในรสีาว รสีาวที่มีพร้อมทุสิ่ทุอย่า.. แ่เาไม่อาะหาวามสุาที่นี่ไ้เลย.. เา่อยๆเอื้อมมือออไปนอหน้า่า
วาอเา้อมออยู่ที่นัวนั้น.. นที่อยู่รหน้าเา วาที่สื่อวามหมายว่า
' ่วยพาันออไปที '
ยัเว้าวอน.. เายัพยายามที่ะเอื้อมมือไปหาเ้านน้อย แ่.. เ้านัวนั้นลับบินหนีไป สู่ฝาฟ้า.. ไม่ว่าอะไร ไม่ว่าใร ็ไม่สามารถ่วยเาออไปไ้.. ไม่มีทาที่เาะไ้ออไป...
น้ำใสๆ่อยๆเอ่อล้นออาวาอร่าบา ัวอเาหนัอึ้ และร่าบา็ล้มลทรุ พิำแพอย่าอ่อนล้า น้ำา็ไหลออมาาเ้าอวามไม่หยุสาย
สายาอเายัเฝ้าเว้าวอนมอไปที่หน้า่าบานนั้น..
'ใร็ไ้ ่วยผมที...'
แ่ทว่า.. ร่าบาลับไม่รู้เลย.. ว่ามีวาู่หนึ่เฝ้ามอทุารระทำอยู่ทุอย่า....
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ึ.. ึ.. ึ.. ึ ผม่อยๆเินลาบันไ้าๆ อย่านไร้เรี่ยวแร เพราะสิ่ที่มันหนัอึ้อยู่ในออผมอนนี้.. สิ่ที่ผมอทน อลั้นมันมานาน.. ไม่ไหวแล้ว.. 'ผมไม่อยาอยู่ที่นี่' น้ำาผมเริ่มลอเบ้าว่าะไหลมาอีรอบแล้ว แ่ทันทีที่วามินั้นแวบเ้าสมออผม มันทำให้สมออผม่อ้านารระทำ และวามินั้น โยอัโนมัิ ทำไมน่ะหรอ? เพราะ 'บทเรียน' ไล่ะ บทเรียนที่แสนเ็บปว ไม่.. ผมไม่อยาะพยายามอีแล้ว.. ไม่อยาะพยายามในสิ่ที่ทำยัไ็ะเป็นไปไม่ไ้.. ไม่อยาะ 'ิ้นรนอย่าไรุ้หมาย' หาผมหนีออไปไ้ ็ใ่ว่าผมะอยู่เอาัวรอไ้ ใ่ว่าผมะมีที่พึ่ ใ่ว่าผมะมีนสำัให้ลับไปหา และใ่ว่านอย่า 'เา' ะามหาผมไม่เอ..
น้ำาอผมที่เริ่มลอเบ้าไ้หหายไป วามิที่ะหนีเริ่มะแปลเปลี่ยนเป็นวามหวาลัว วามสิ้นหวั วามิที่ะัใ และมัน็ลายเป็น 'วามสับสน' ในที่สุ ผมวระทำอย่าไร? ผมวระทนอย่านี้่อไปน่ะหรอ? ผมวรที่ะรีบหนีให้ไปไลๆาที่นี่ะ? หรือ..ผมวระายๆไปะ!!?
ผมยืนเหม่อให้วามิฟุ้่านลอยไปลอยมาอยู่ในหัว ะนั้น! ็มีร่าหนาเ้ามาสวมอผมา้านหลั เาเอาามาเยหัวไหล่อผมไว้ และลอเลียไปมา พร้อมับระิบ้าหูผมเบาๆ
" ทรอยรับ.. "
" ะ..ุโรม " !! ผมเิอาารใเล็น้อยที่อยู่ๆร่าหนา็เ้ามาสวมอผมแบบนี้โยที่ผมยัไม่ทันั้ัว " ุโรมมาทำอะไรรนี้หรอรับ! " ผมเอ่ยถามเาไป ่อนที่เาะหัวเราะนิๆและอบลับผมมาว่า
" ผมนั่นแหละรับที่้อถามว่าทรอย 'อผม' มาทำอะไรรนี้รับ หืม..? "
" ..... "
" เหม่อระหว่าลบันไแบบนี้ระวับันไนะรับ ทีหลัอย่าทำแบบนี้อีเ้าใไหม? ผมใแทบแย่.. " เา่อยๆลายอผมนิๆ พร้อมเินมายืน้าๆผม ่อนะเยาให้ผมเยหน้าึ้นไปสบาับเา
" ือ.. ผมิอะไรไปเรื่อยเปื่อยนิหน่อยน่ะรับ ทะ.. ทีหลัผมะระวั ผมะไม่ทำแบบนี้อีแล้ว.. " ผมเอ่ยอบเาไป ่อนที่เาะ่อยโน้มหน้าผาอผมเ้ามาุมพิเบาๆ
" ีมารับ ทีหลัอย่าทำให้ผมใอีนะ ถ้าทรอยเป็นอะไรไปผมแย่แน่.. " เาเอามือมายี้ผมอผมเบาๆ ่อนที่ะหันหลัและเินลบันไไป..
นั่นสินะ.. ็ผมเป็น 'อ อเา' นี่ ไม่มีใรอยาให้ออัวเอเป็นอะไรไป ไม่อยาให้มีรอยำหนิ ไม่อยาให้มัน 'เสียราา' !!
ความคิดเห็น