LOVE LOVE YURI ความรัก มิตรภาพ น้ำตา (ตอนที่ 11 ครบ 100%)

ลำดับตอนที่ #3 : แค่เธอเห็นฉันในสายตาก็ยังดี... แม้จะเป็นแค่เพื่อนสนิทก็ตาม...

    แอ้ด...

  เสียงเปิดประตูดังแว่วมา ทำให้ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นมา


   "ฮาจิรุ!!"

   "ชู่ว! ขณะอยู่ในห้องผู้ป่วย กรุณาอย่าเสียงดังนะคะ" เสียงพยาบาลดังขึ้นมา ทำให้ผู้ป่วยที่ถูกเอ่ยชื่อเกิดความฉงนสงสัยปนลุ้น..

   
   เสียงเหมือนมิสุกิเลย..



   "ฮาจิรุ!! เป็นอะไรรึเปล่า!? ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยนะ รู้มั้ย!! ตอนที่ได้ยินว่าเธอเข้าห้องผ่าตัดด่วนน่ะ!!" มิสุกิเมื่อเดินเข้ามาถึงเตียงผู้ป่วย ก็ร่ายยาวเลย

  "เอ่อ.. ขอบคุณนะ ที่เป็นห่วง.." ฮาจิรุยิ้มให้น้อยๆ ทั้งที่ในใจความตื้นตันแทบจะทะลักออกมาแล้ว

  "แล้วนั่นดอกไม้ของใครหรอ ดูแพงจังนะ.. แต่มันใกล้จะเหี่ยวแล้วหนิ เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนให้นะ.." มิสุกิพูด พลางหยิบดอกไม้ของตนเองเปลี่ยนแทนดอกไม้ในแจกันข้างเตียง..

  "ของชิโรดะน่ะ.." เมื่อได้ยินคำตอบ มิสุกิก็อึ้งไปสักพัก..
 
  "หรอ..สวยดีนะ.."  ดูก็รู้..ว่ามิสุกิฝืนยิ้มให้ โดยมีน้ำใสๆคลออยู่ที่เบ้าตา "ฉันนี่มันแย่จริงๆ.. เพื่อนสนิทสมหวังในความรักแท้ๆ ทำไมต้องร้องไห้ก็ไม่รู้..ฮะๆ" พูดพลางเอามือปาดน้ำตาที่ไหล ฮาจิรุรีบแก้ตัว "สมหวังหรอ!! ฉันไม่ได้ชอบชิโรดะซะหน่อย! แต่ฉันชอบ..."พูดยังไม่ทันจบก็รีบหันหน้าไปทางอื่น...

   "ใครเอ่ย?.. หนุ่มที่ไหนกันน้า.. ที่จะพิชิตใจสาวห้าวคนนี้ได้.." มิสุกิพอได้ยินประโยคเมื่อสักครู่ก็พอจะโล่งใจขึ้นมาบ้าง...
  
   "ไม่มีอะไรหรอก..ช่างมันเถอะ.. จริงสิ!  นี่ก็ได้เวลานอนของฉันแล้วล่ะ.. รีบออกไปก่อนที่คุณพยาบาลจะเข้ามาดุดีกว่านะ.." ฮาจิรุรีบเปลี่ยนเรื่อง ทั้งๆที่อยากคุยต่อแทบใจจะขาด..

  

   "ขอบใจมากเลยนะ.. ที่ช่วยฉันเอาไว้น่ะ.. ถ้ามีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้.."

   "กลับไปซะเถอะ.. ไม่ต้องมาตอบทงตอบแทนอะไรฉันหรอก..."

   "งั้นฉันไปก่อนนะ.. เพื่อนรัก.." มิสุกิเอ่ยคำลา ก่อนเดินออกจากห้องไป..

    ตึง!

    สิ้นเสียงปิดประตู ฮาจิรุก็เริ่มทำหน้าซึม..

   "ทำไมเราถึงได้ปากดีไปแบบนั้นนะ.." ฮาจิรุบ่นพึมพำ
  
   "ทำไมเราถึงไม่กล้าบอกยัยนั่นนะ! ว่าความจริงแล้วน่ะ!" ฮาจิรุเริ่มน้ำตาคลอ...
  
    ว่าความจริงแล้ว.. คนที่ฉันรักก็คือเธอน่ะสิ...

   "แต่ก็นะ.. แค่เธอยังเห็นฉันในสายตาก็ยังดี.. แม้จะเป็นแค่เพื่อนสนิทก็ตาม..."

       ฮาจิรุเอนตัวลงนอน ก่อนหยิบหูฟังขึ้นมาเสียบที่หู  แล้วเริ่มเข้าสู่ห้วงนิทรา..


To be continued...