กลอนลูกกวาด

ลำดับตอนที่ #3 : นิราศ "งานของเรา"

นิราศ  งานของเรา

*ตอนตีห้า ตื่นขึ้นมา ปลุกทหาร

เฮ้ยล้างจาน  หุงข้าว กวาดขยะ

ขึ้นไปทำ บอกอให้ สะอาดซะ

อีกคนน่ะ ถือปืนใหญ่ ไปลอวอ...

*น้องทหาร สามคน ไปโรงเลี้ยง

เร่งเสบียง เรียงอาหาร  ให้ทันหนอ

ก่อนเจ็ดโมง ทำให้เสร็จ จัดให้พอ

อย่ารีรอ หากไม่เสร็จ เข็ดแน่มึง...

*งานสำคัญ รอปอภอ ฉันขอบอก

คนที่ออก ก็ทานข้าว กันทั่วถึง

กินอิ่มมั่ง ไม่อิ่มมั่ง อย่าอื้ออึง

เรื่องตะลึง งบมันน้อย ไม่ค่อยพอ...

*เริ่มทำงาน เวลาไหน เราไม่บอก

เรื่องลับหรอก ต้องปกปิด มิดชิดขอ

ความปลอดภัย ต้องสำคัญ อย่าหน้างอ

รอปอภอ รอคุณครู ดูเวลา...

*เจ็ดโมงกว่า  งานของเรา เจ้าเสมียร

นั่งวนเวียน เขียนอักษร หัวคลอนหลา

บางครั้งเร่ง งานจนฝืน ลืมเวลา

จนข้าวปลา ก็เผลอเลอ เออไม่กิน...

*ส่วนบางวัน ก็นั่งฝัน กันถึงบ่าย

งานง่ายๆ ประจำวัน ประจำถิ่น

เขียนข่าวส่ง  ออกหนังสือ มือชาชิน

หรือออกบิน ไปส่งงาน นานนานที...

*หลายหลายวัน งานมันเยอะ เฮอะขอบอก

ไม่มากหลอก งานหนังสือ นับมือซี่

ประจำวัน ประจำเดือน ประจำปี

ด่านก็มี  รอปอภอ ขอรายงาน...

*การทำผิด รายงานรถ จดเป็นข่าว

เขียนเรื่องราว ส่งรายงาน  วานสื่อสาร

ส่งรายชื่ิอ ลูกจ้างงาน อีกตั้งบาน

ประสานงาน มัสยิด คิดวุ่นวาย...

*รวมงานภาพ ส่งรับทราบ เพื่อกราบเรียน

งานวนเวียน  เยาวชน อีกหลายสาย

งานกอรอ สี่พันห้า จะบ้าตาย

เร่งขวนขวาย หาแผนที่ พี่จะเอา...

*นอพอสอ โครงการหมู่ บ้านสีเขียว

เขียนข่าวเขี้ยว ยุทธการ งานขึ้นเขา

ทะเบียนส่ง เรื่องหนังสือ อย่าดูเบา

เอ้างานเข้า  หมวดหนึ่งเขา เอาน้ำมัน...

*วาดแผนที่ ต่อแผนที่ ตัดแผนที่

งานวัดมี ต้องรายงาน สานสุขสันต์

อิสลาม มัสยิส สนิทกัน

ขอกันมัน งานหนับหนุน หมุนกันมา...

*พอดีกว่า  ให้บรรยาย ไม่มีหมด

เหมือนกับมด มันมีมาก หลากสาขา

คลังไม่อยู่ ก็ดูคลัง บางเวลา

ใหนจะมา  นั่งขายของ ลองตรองดู...

*ไม่ได้บ่น แค่อยากเล่า จงเข้าจิตร

อย่าได้คิด อัคติ มาติหนู

ผมแค่แชร์ เรื่องการงาน ให้ท่านรู้

ไม่สวยหรู สุขสบาย พอหายใจ...

*เมื่อก่อนเคย ออกสนาม  งานเสี่ยงเสี่ยง

ตอนนี้เพียง อยู่กับที่ ไม่ไปไหน

ก็มีบ้าง ออกนอกฐาน งานทั่วไป

แต่งานใหญ่ เอกสาร งานประจำ...

*ไครไม่อยู่ ก็ทำแทน แขนขาเขา

ยกให้เรา ได้แบ่งเบา เอาขำขำ

คลังอาวุธ คลังน้ำมัน ฉันก็ทำ

งานขำขำ นั่งจ่ายตัง ก็ยังมี...

*รอปอภอ คนไม่พอ ขอให้บอก

ไม่ยากหรอก ใส่หมวกเกราะ เหาะอย่างผี

รีบขึ้นรถ ออกกับเขา เอาทันที

ขอเพียงมี คำสั่งนาย มอบกายทำ.....

(นี่หละ ชีวิตช่วงเช้าของข้าพเจ้า)