Beautiful summerฤดูร้อนท้าลองหัวใจว่าใครจะรัก

ลำดับตอนที่ #3 : คู่หมั้น!!!

2

                                                                    คู่หมั้น!!!

 

                วันนี้ฉันมีเข้าเรียนช่วงเช้าอย่างเดียว ส่วนช่วงบ่ายแม่ก็ดันสั่งให้ฉันไปซื้อชุดเพื่อที่จะใส่ไปทานอาหารเย็นกับว่าที่คู่หมั้นของฉัน เหอะ จะให้ฉันแต่งสวยไปให้นายพาสดูน่ะเหรอ ไม่เห็นจะอยากเลย- -**

“ซัมเมอร์เป็นอะไร ฉันเห็นแกนั่งทำหน้าเซ็งมาตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะ”น้ำฟ้าถามขึ้น เพราะตอนนี้เราสองคนกำลังนั่งทานอาหารเที่ยวหลังจากเรียนช่วงเช้าเสร็จแล้ว ได้การล่ะตอนนี้ฉันถือโอกาสถามน้ำฟ้าเลยดีกว่าว่าไอ้หมอนั่นมันมีนิสัยยังไง

“น้ำฟ้าฉันขอถามอะไรหน่อยสิ”

“หืม”

 “ถามเรื่องอะไรเหรอ!!”ยังไม่ทันที่ฉันจะอ้าปากพูดอะไร ก็มีเสียงสองเสียงถามขึ้น พอฉันเงยหน้าขึ้นไปมองก็เห็นว่าเฟรมกับแซมมี่กำลังถือจานข้าวมาพอดีเลย

 “อ้าว!แซมมี่ เฟรมเรียนเสร็จแล้วเหรอ”น้ำฟ้าถาม

“จ้ะ พอดีฉันกับเฟรมมีเรียนช่วงเช้าอย่างเดียวน่ะ”แซมมี่ตอบแล้วก็นั่งลงข้างๆกับฉัน ส่วนเฟรมเดินไปนั่งลงข้างๆน้ำฟ้า

“ว้าว!เหมือนของฉันกับซัมเลย”น้ำฟ้าพูดอย่างตื่นเต้น

“เอ้อ!ว่าแต่เมื่อกี้ซัมจะถามอะไรเหรอ ฉันขอฟังด้วยสิ”แซมมี่ถามอย่างตื่นเต้น ยัยนี่อยากรู้เรื่องคนอื่นตลอด- -**

“คือ ฉันจะถามน้ำฟ้าว่าพาสมือกลองวงAprilเนี่ยมีนิสัยยังไง”

“หาOoO!!!”น้ำฟ้า เฟรม แซมมี่

“ตกใจอะไรกัน ตอบมาสิน้ำฟ้า”

“เอ่อเดียวนะซัม ทำไมเธอถึงอยากรู้เรื่องของพาสวงAprilนักล่ะ ที่ผ่านมาฉันยังไม่เคยเห็นเธอสนใจเรื่องแบบนี้เลยนี่”เฟรมถามขึ้น

“ใช่ฉันเองก็อยากรู้นะซัม”น้ำฟ้าถามบ้าง

“เธอมีเรื่องอะไรรึเปล่า”แซมมี่ถาม นี่สามสาวเพื่อนฉันเกิดมาเพื่อถามรึเปล่าเนี่ย- -**

“เอ่อ เอ่อ”ฉันอ้ำอึ้ง เพราะฉันเองก็ไม่อยากให้พวกนี้รู้เหมือนกัน

“อย่าโกหกฉันน่ะซัม ที่ฉันยังไม่โกหกแกเลย”น้ำฟ้าเริ่มพูดอย่างคาดคั้น

“ก็ได้เล่าก็ได้!”

“O-O??”สามคนนั่นถึงกับมองฉันอยากกับว่าทั้งสามคนอยากรู้เรื่องของฉันกันเต็มที่เลย

“คือว่า แม่ของฉันน่ะ จับฉัน เอ่อ หมั้น”ฉันพูดอย่างตะกุกตะกักเล็กน้อย

“หมั้นOoO!!!”น้ำฟ้า เฟรม แซมมี่

“อืม”ฉันพยักหน้า

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร หล่อป่ะO_o”แซมมี่รีบถามอย่างเร่งรีบ ถ้าเป็นเรื่องผู้ชายล่ะไม่พลาด- -**

“เดี๋ยวแซมอย่าเพิ่งถามสิ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการที่เธอมาถามเรื่องของพาสล่ะ”น้ำฟ้าถาม

“ก็ตานั่นดันมาเป็นคู่หมั้นของฉันน่ะสิ”ฉันพูดอย่างเซ็งๆ

“หาOoO!!!!!”คราวนี้สามสาวนั่นร้องดังกว่าเดิมอีกอ่ะ

“เฮ้อ!”ฉันเอง

“อิจฉาอ่ะ มีคู่หมั้นเป็นถึงมือกลองวงนักร้องดัง>////<”แซมมี่หน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด

“เอาป่ะล่ะยกให้- -**”ฉันพูด

“จริงเหรอO////O”แซมมี่ทำหน้าเหมือนจะมีหวัง

“หยุดไปเลยแซม เห็นผู้ชายหล่อเป็นไม่ได้”เฟรมเอ็ด

“แหม”แซมมี่

“อ้อ!ซัมแล้วที่เธอถามเรื่องพาสน่ะ วางใจได้เลยพาสน่ะถึงจะดูเจ้าชู้อย่างนั้นนะแต่ก็เป็นคนดีมากๆเลยล่ะ^^”น้ำฟ้ายิ้มเป็นกำลังใจให้ฉัน

“สาธุขอให้เป็นอย่างที่เธอพูดที่เหอะ วันนี้ฉันจะได้รู้สักทีว่าพาสนั่นจะดีจริงอย่างที่เธอพูดรึเปล่า”

“วันนี้!เธอจะไปเจอพาสเหรอ”แซมมี่ถามอย่างตกใจ

“ไม่ได้อยากเจอหรอกแต่แม่ฉันน่ะสิ ดันจะนัดให้เจอกับพาส-__-**”

กริ๊งงงง

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น น้ำฟ้าจึงเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบโทรศัพท์ออกมา

“สวัสดีค่ะ”

“…”

“อ๋อค่ะ ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะบอกแซมกับเฟรมให้นะค่ะ”

“…”

“โอเคค่ะสวัสดีค่ะ”น้ำฟ้าพูดจบเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองฉันทันที

“มีอะไรเหรอน้ำฟ้า”เฟรมถาม

“แม่ของซัมเมอร์โทรมาบอกฉันว่าวันนี้เธอมีนัดกับพาส จึงขอให้ฉันกับแซมและเฟรมช่วยพาเธอไปดูชุดที่จะใส่ไปเจอพาส”น้ำฟ้าพูดพลางจ้องมองฉันอย่างไม่วางตา

“ได้เลย งานถนัดของฉันเลยล่ะ^O^”แซมมี่ร้อง

“ฉันว่าไหนๆวันนี้เราก็เรียนเสร็จแล้วรีบไปดูดีกว่า^^”น้ำฟ้ายิ้ม

“ไม่อาวววว”ฉันร้อง แต่สามสาวเพื่อนฉัน ยังจับแขนฉันลากออกไปจนได้T^T

 

ณ ห้างสรรพสินค้า

ในที่สุดยัยสามสาวก็จับฉันลากมาจนถึงห้างสรรพสินค้าแล้วพาขึ้นไปยังชั้นขายเสื้อผ้าจนได้- -** นี่ตกลงวันนี้ฉันต้องมากลายเป็นตุ๊กตาให้ยัยพวกนี้แต่งเล่นเหรอเนี่ย- -**

“เอาชุดนี้ดีมั้ย^^”น้ำฟ้ายื่นชุดเดรสสีครีมยาวเหนือเข่าเล็กน้อยส่งมาให้ฉัน

“ชุดนี้ดีกว่า^^”แซมมี่ส่งชุดเดรสเกาะอกสีขาวยาวสั้นคลุมแค่ต้นขาเท่านั้นมาให้ฉัน

“เดี๋ยวแซม จะให้ฉันใส่ชุดนี้เนี่ยนะ”ฉันชี้ไปที่ชุดของแซมมี่

“อื้ม เซ็กซี่จะตายไป^O^”เฮ้อ!ถ้าให้ฉันใส่ชุดนี้ฉันยอมใส่ชุดที่น้ำฟ้าเลือกให้ซะดีกว่า

“แค่ไปเจอกันอย่าเรื่องมากน่า เอ้านี่ซัมเมอร์”ว่าแล้วยัยเฟรมก็ยื่นชุดเสื้อยืดสีเหลืองลายหมามองเครื่องบินกับกางเกงยีนส์สีซีดๆมาให้ฉัน- -**

“เอ่อ ชุดนี้เนี่ยนะ”น้ำฟ้าถาม สายตาของฉัน น้ำฟ้า และแซมมี่ก็ยังคงจ้องไปยังชุดที่เฟรมเลือกมาให้

“ก็เออสิ ถ้าเธอเลือกของยัยสองคนนี้ไม่ได้ก็ใส่ที่ฉันเลือกให้ก็ได้นะ แนวจะตาย-..-”

“ยัยเฟรม!!!”แซมมี่ร้องลั่นแล้วรีบลากยัยเฟรมไปด้านหลังของร้านทันที ตอนนี้ก็เหลือเพียงฉันกับน้ำฟ้าเท่านั้นเอง และสุดท้ายฉันก็เลือกชุดของน้ำฟ้าจนได้ เฮ้อ!ถึงแม้ว่าจะไม่อยากใส่สักชุดก็เหอะ แต่ถ้าดูในบรรดาที่สามสาวนี้เลือกแล้วฉันว่าน้ำฟ้าเลือกได้ดีสุด ส่วนของแซมมี่ก็ดูเซ็กซี่เกินไป ส่วนของเฟรมเนี่ยไปต้องพูดถึงใส่ไปสวนสาธารณะยังอายเลย- -**

“เอาล่ะไหนๆเราก็เลือกชุดกันเสร็จแล้ว ฉันว่าเราไปเตรียมแต่งหน้ากันดีกว่านะ^^”น้ำฟ้าพูดขึ้น หลังจากที่จ่ายเงินเสร็จแล้ว ส่วนแซมมี่กับเฟรมก็ออกมาจากหลังร้านพอดี

“อ้าว!ซัมเมอร์ไม่เอาชุดฉันเหรอ”เฟรมถาม

“แกเก็บไว้ใส่คนเดียวเหอะ”แซมมี่หันไปพูดกับเฟรม

แล้วฉัน น้ำฟ้า เฟรมและแซมมี่ก็เดินทางไปยังบ้านของฉัน เพื่อไปแต่งหน้าทำผม

 

ที่บ้านของฉันเอง

ผ่านไปประมาณชั่วโมงกว่าๆ

ฉันออกมาในชุดเดรสสีครีมเหนือเข่าเล็กน้อย แก้มถูกปัดด้วยบลัชออนอ่อนๆ กรีดด้วยอายไลน์เนอร์ทำให้สายตาของฉันดูคม และทาปากด้วยลิปกลอชสีพีชอ่อนๆ ผมของฉันถูกปล่อยให้ยาวเคลียร์บ่าอีก

“สวยสุดๆ”แซมมี่พูดขึ้นพลางมองดูฝีมือการแต่งหน้าของตัวเอง

“ใช่เธอนี่แต่งหน้าได้สวยสุดๆเลยอ่ะแซม”น้ำฟ้าปรบมือให้กับแซมมี่ ส่วนเฟรมน่ะเหรอ ไม่ต้องพูดถึงนั่งหลับอยู่บนเตียงของฉันตั้งแต่มาถึงแล้ว- -**

แกร๊ก

“ว้าว!ลูกสาวแม่สวยสุดๆ^O^”คุณแม่ของฉันที่เพิ่งเดินเข้ามาถึงกับพูดว่าสวย

“เห็นมั้ยล่ะค่ะ ฝีมือแซมมี่ซะอย่าง^O^”น้ำฟ้าพูดชม

“ป้าต้องขอบคุณน้ำฟ้า แซมมี่ และเฟรม หือO_o”แม่ของฉันถึงกับต้องร้องหือเลยล่ะ เมื่อเห็นเฟรมหลับอยู่ ถ้าหลับดีๆก็ไม่น่าแปลกเลยล่ะ แต่ยัยนี่ดันหลับแถมอ้าปากหวอเลยล่ะ

“เอ่อ ขอโทษนะค่ะเดี๋ยวพวกหนูจะรีบกลับเดี๋ยวนี้เลยค่ะ>O<”แซมมี่พูดแล้วก็รีบเก็บของ

“อ่อจ้ะ”แม่ฉันพูด จากนั้นแซมมี่กับน้ำฟ้าก็รีบมาลากแขนของยัยเฟรมออกไป

“เอาล่ะซัมเมอร์ ลงไปได้แล้วอีกเดี๋ยวน้าเพชรกะรัตก็จะมาแล้วล่ะลูก^^”คุณแม่พูดแล้วก็จูงมือฉันเดินลงไปข้างล่าง

 

ฉันนั่งรอน้าเพชรกะรัตกับลูกชายของน้าเกือบชั่วโมง ถ้าเป็นน้าเพชรกะรัตน่ะฉันรอได้แต่ให้ฉันมารอไอ้หนุ่มเพลย์บอยเจ้าชู้นั่นด้วยน่ะเหรอ เหอะ บอกได้คำเดียวว่าเซ็งสุดๆ แล้วสักพักก็ได้ยินเสียงรถยนต์ขับเข้ามา สงสัยน้าเพชรกะรัตจะมาแล้วแน่ๆเลย

“คุณผู้หญิงค่ะคุณเพชรกะรัตมาแล้วค่ะ”คุณป้าแม่บ้านเดินมารายงานคุณแม่ของฉัน

“จ้ะ ไปพาเข้ามาได้เลย”คุณแม่พูดจบ น้าเพชรกะรัตก็เดินเข้ามาพร้อมกับชายหนุ่มคนหนึ่งผมสีบลอนซ์ทอง หน้าตาดูออกจะขี้เล่น จมูกโด่งได้รูปกับใบหน้า นัยน์ตาคมเข้มใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงยีนสีเดียวกัน ก่อนมาบ้านฉันหมอนี่ไปงานศพใครมาก่อนรึเปล่าเนี่ย ฉันคาดว่าน่าจะเป็นพาสวงAprilแน่ๆเลย รัศมีถึงได้เปล่งปลั่งเป็นพิเศษ

“สวัสดีจ้ะมณีรัตน์^^”น้าเพชรกะรัตเดินเข้ามาทักทายคุณแม่ของฉัน

“สวัสดีจ้ะเพชรกะรัต”คุณแม่พูดพลางเดินไปกอดน้าเพชรกะรัตไว้

“อ้าว!แล้วนี่หนูซัมเมอร์ใช่มั้ยจ้ะ ดูโตขึ้นเยอะเลยนี่”น้าเพชรกะรัตผละจากแม่แล้วเดินเข้ามาทักทายฉัน

“ค่ะ”

“แล้วพาสล่ะไม่ได้เจอกันนานเป็นยังไงบ้าง”ส่วนคุณแม่ของฉันก็เดินไปทักทายพาส

“ผมสบายดีครับ”พาสพูดพลางยิ้ม

“อ้อ!พาสมานี่ๆ”น้าเพชรกะรัตดึงตัวพาสเข้ามาหาฉัน

“มีอะไรครับแม่”พาสถาม

“นี่หนูซัมเมอร์คู่หมั้นของลูกไงจ้ะ อายุห่างกับลูกแค่สามปีเอง”น้าเพชรกะรัตแนะนำ

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ^^”พาสยื่นมือมาเช็คแฮนด์ฉัน

“ค่ะ”ฉันจึงยื่นมือไปจับมือของเขาตามมารยาท เน้นนะค่ะ ตามมารยาทเพราะฉันไม่ได้พิศวาสอะไรเขาเลย

“เพชรกะรัต ฉันว่าเราไปดูเครื่องเพชรกันดีกว่า ส่วนซัมเมอร์ลูกพาพาสเค้าไปชมสวนนะ”คุณแม่พูดพลางพาน้าเพชรกะรัตเดินเข้าไปในห้องทำงาน ส่วนฉันน่ะเหรอ เหอะ ก็คงต้องพานายนี่ไปชมสวนตามที่คุณแม่บอกน่ะสิ

“ตามมา”ฉันพูดสั้นๆแล้วเดินนำพาสออกไป

ฉันเดินพาพาสชมสวนก็เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว เราสองคนต่างไม่มีใครเปิดปากกันเลย จนฉันพาเขาชมสวนเกือบจะรอบบ้านอยู่แล้ว ฉันจึงตัดสินใจพูดขึ้นว่า

“จะเข้าบ้านเลยมั้ยค่ะ”

“สวนสวยจังเลยนะครับ”พาสตอบพลางมองดูสวนของบ้านฉัน

“กรุณาตอบคำถามฉันด้วย”

“ถามว่าอะไรนะ”

“จะเข้าบ้านเลยมั้ย”

“ยังก่อน”

“ก็แค่นี้แหละ”ว่าแล้วฉันก็เดินไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นดอกแก้วที่ส่งกลิ่นหอมมา

“จ้างบริษัทไหนมาตกแต่งสวนล่ะ ทำไมถึงสวยจัง”พาสถาม แต่พอเขาพูดไอ้คำว่าสวยเนี่ยเขาไม่ได้มองสวนนะ แต่เขากลับจ้องฉันเต็มๆเลยล่ะ

“ก็บริษัททั่วไป”ฉันตอบพลางมองไปทางอื่น

“จัดสวยเหมือนคนจ้างเลย^^”พาสยิ้ม

“ขอบใจนะที่ชม แต่พอดีว่าแม่ฉันเป็นคนจ้าง”หน้าแตกเลยล่ะสิ อย่านึกว่าฉันไม่รู้นิสัยนายนะ

“นั่นสิ ว่าทำไมลูกถึงสวยเหมือนแม่”

“ขอบใจ แต่ไม่ต้องชมบ่อยก็ได้ เลี่ยน!”ฉันเน้นคำว่าเลี่ยนด้วยนะ

“แล้วรู้ได้ยังไงว่าเลี่ยน เคยลองชิมแล้วเหรอ ถ้ายังจะลองก็ได้นะ^^”พาสยิ้มอย่างกวนประสาท

“อย่ามาพูดจาทุเรศๆกับฉันนะ”ฉันลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับเขา

“ทุเรศตรงไหน เธอรู้เหรอว่าชิมอะไร”

“ไม่รู้ แต่ฉันไม่ชอบให้ใครมาพูดแบบนี้ฟังแล้วไม่ชอบ”

“ไม่ชอบที่พูดแบบเมื่อกี้นี้นะเหรอ”พาสยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน

“เออ”ฉันตอบอย่างเซ็งสุดขีด

“ไม่ชอบที่พูดน่ะได้นะ แต่ขออย่าไม่ชอบคนพูดได้มั้ย”แหวะ!ดับเบิ้ลเลี่ยน

“ไม่ได้เพราะฉันไม่ชอบทั้งที่พูดและคนพูด”ฉันเชิดหน้าไปทางอื่น คนมันสวยเชิดได้อ่ะ(ชมตัวเอง)

“ใจร้ายจัง”

“ไง รู้นิสัยของฉันแล้วใช่มั้ย อยากยกเลิกการหมั้นล่ะสิ เอาเลยฉันสนับสนุนแถมถ้านายยกเลิกนะฉันพานายไปทัวร์สิบประเทศเลยก็ได้”ฉันพยายามพูดให้หมอนี่ยกเลิกการหมั้น พอหมอนี่ยกเลิกการหมั้น ฉันก็จะเป็นอิสระ โฮะๆฉลาดชะมัดเลยอ่ะ^O^

“ไม่!”

“หา!?!”ทั้งตกใจทั้งงงเลยอ่ะ

“ไม่ยกเลิก”พาสพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“นี่นายจะเอายังไงกันแน่”

“ไม่ได้เอายังไง ฉันก็แค่บอกว่าฉันไม่ยกเลิกการหมั้น”พาสบอกพลางส่งรอยยิ้มอันกวนประสาทมาให้ พอฉันเห็นแล้วอยากต่อยปากจริง - -**

“ฉันว่าเพื่อตัวนายเอง นายยกเลิกการหมั้นเหอะ”

“ไม่”

“เพราะอะไร”ฉันถาม

“เธอสวย”มันเกี่ยวอะไรกันว่ะเนี่ย ผู้หญิงสวยก็หาได้ถมเถไป

“ขอบใจ”

“ฉันสนใจเธอ”

“เสียใจนะแต่ฉันไม่สนใจนาย จะไม่มีวันไม่สนสักนิดด้วย!”ฉันตะคอกใส่เขา

“พนันกันมั้ย^^”

“เอ๋!?!”