สายสัมพันธ์ มิตรภาพ ( Hunter x hunteR )

ลำดับตอนที่ #3 : คิล.... หากนายมีเพื่อนที่ดีอย่างนี้ พี่ก็เลิกเป็นห่วง

เรื่องโดย  

แก๊ง  hunter : cilluo ( ตอน 3 )

---------------------------------------------------------------------------------------------



ชะตา…. คือสิ่งที่ทำให้ฉันได้เจอกับนายงั้นหรือ



ชะตา…. คือสิ่งที่กำหนดทุกสิ่งเลยงั้นหรือ



ชะตา…. คือสิ่งที่นำความสูญเสียมาให้ใช่ไหม



ถ้าหากฉันได้เจอกับนายเพราะชะตา…. ชะตาก็เป็นสิ่งที่ฉันกำหนดเองล่ะสิ….



ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะเชื่อในชะตา…. หากว่าชะตาเป็นของฉันเอง….



ใช่…. ชะตาทำให้ฉันรู้จักมิตรภาพ กอร์นหากฉันต้องตายเพราะนาย ฉันจะไม่โทษชะตาเลย….





ณ ทวีปยอลเปี้ยน ที่ที่สงวนพันธุ์สัตว์ และ พืชหายากที่อาจไม่เคยบันทึกไว้ในโลก



“ กอร์น นายว่านายตามหาพ่อที่นี่จะเจอหรอ ? “ ผมเงินกล่าวด้วยความสงสัย



“ อืมก็ แอคคอมปานี พามาลงที่นี่ ” ร่างเล็กกล่าว



“ ไง ” ฮันเตอร์หนุ่ม ? ผู้หนึ่งกล่าวทักทายสหายที่ไม่ได้พบกันมานาน



“ ( คุณ ) เลโอลีโอ ” เด็กหนุ่มทั้งสองกล่าวพร้อมกัน



ในที่สุด ฮันเตอร์หัวงูขี้หลีสุดในกลุ่มก็ได้กลับมาร่วมทีมด้วยอีกครั้ง



“ คุณเลโอลีโอไปไหนมาตั้งนานฮะ ” ร่างเล็กกล่าว



“ หึ…. ไปฝึกเน็นมาน่ะ ตอนนี้ฉันน่ะร้ายพอๆกับพวกนายเลยนะ ” ร่างสูงกล่าว



“ ไม่ใช่แค่โดนหมาไล่ฟัดก็วิ่งแล้วนาลุง ” คิลัวร์พูดแหย่



“ อ้าวคิลัวร์พูดงี้เดี๋ยวฟันหายนะว้อย…. ” เลโอลีโอกล่าวกับผู้ที่แหย่ด้วยความโมโห



“ ทำไมตาลุงขี้งก ”



“ ไอ้ลูกลิงไฟช็อต ”



“ ไอ้เลโอขี้หลี ”



“ ไอ้หัวฟูปัญญาอ่อน ”



“ ไอ้หัวดำงูโผล่ ”



“ ไอ้…. ”



“ หยุ๊ดน้า…... ” กอร์นตะโกนหยุดศึกน้ำลายที่บ้าเลือดนี้อย่างเฉือดเฉือน



“ สรุปว่าบ้าพอๆกันล่ะนะ ” บุรุษนามหนึ่งเดินเข้ามาสรุปความคิดเห็น ผมทองยาวสวยถึงไหล่ใบหน้ารูปไข่ที่ถูกล้อมด้วยผมสีทองนั้น ดวงตาสีฟ้าใสที่ปกคลุมด้วยแพขนตาหนา ริมฝีปากชมพูเรียวสวย กับผิวขาวเนียนละเอียด แยกแก่การบ่งบอกเพศของเจ้าของ…. ( และทีของตูอธิบายแค่นั้นนะ หา! ว่าไง : เลโอจาง ) ( ฉันคนเขียนนะ…. ขืนโวยวายเดี๋ยวก็ตัดบทหรอก : ผู้เขียน ) ( ยอมแล้วคร้าบ >< : เลโอจาง )



“ คุราปิก้า ” สามสหายตะโกนด้วยความคิดถึง



แต่ที่น่าตกใจคือคนที่มากับคุราปิก้า คนที่ไม่น่าเป็นไปได้ว่าจะอยู่ที่นี่ คนที่ทำให้คิลัวร์ผู้เป็นน้องต้องยืนหน้าซีดเหงื่อตก จนแทบอยากร้องไห้ ผู้ที่มีนัยตาสีเดียวกับซาตาน



นัยตาสีรัตติกาล



“ พ…. พี่อิรูมิ ” คิลัวร์กล่าวด้วยความตกใจ



“ แก…. กีตาราเคิ้ล ” กอร์นตะโกนอย่างโมโห ซึ่งอีกสองคนที่เหลือยังยืนนิ่ง



“ ไฮส์ ทำไมล่ะเจอหน้าฉันมันน่าตกใจมากเลยงั้นหรือ…. ”



“ ใช่มั๊ย…. ”



“ ใช่มั๊ย…. ”



“ คิลัวร์ ”



บุรุษรัตติกาลกล่าวอย่างใจเย็น ดวงตาสีมืดดำสนิทไม่มีสีอื่นปน ยิ่งมองก็ยิ่งลึกลึกลงไป…. ไม่มีก้นบึ้ง ผมสีดำยาวเงางามเหมือนคลื่นที่ซัดในยามราตรี ร่างกายที่เต็มไปด้วยตะปูและเข็มหมุดมากมาย ในชุดสีดำแบบจีน และรังสีการฆ่าฟันที่แฝงไว้ในความนิ่งสงบบ่งบอกถึงสิ่งที่เขาเคยทำมาก่อนหน้านี้….



“ นายมาอยู่ที่นี่น่ะ รู้มั๊ย หม่ามี้เป็นห่วงแค่ไหนคัลโต้ก็หายไปด้วย เห็นว่าจะไปเข้ากลุ่มเงามายานี่แหละ…. ไม่รักดีจริงๆ เนอะ ”



“ คิล…. ” ผู้พูดเดินเข้ามาใกล้คิลัวร์อย่างๆไม่สนใจใคร ค่อยๆยื่นมือเข้ามาใกล้หน้าผากคิลัวร์ มากขึ้น……



มากขึ้น……..….



มากขึ้น….…



มากขึ้น….



จนกระทั่ง…. !

มีอีกมือเข้ามาห้ามซะก่อน



“ หยุดนะ…. นายจะเป็นพี่ของคิลัวร์ก็ช่าง นายบังคับให้คิลัวร์ฆ่าคน…. ห้ามมายุ่งกับคิลัวร์อีก! ” เด็กหนุ่มจอมพลังจับแขนของผู้ที่ไม่หวังดีเอาไว้



“ กอร์น…. หึๆๆ…ฮะๆๆๆ นายนี่เอง…. ” อิรูมิหัวเราะด้วยความดีใจ และหลังจากนั้น!!



บรรยากาศเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ผมที่ยาวของบุรุษรัตติกาลบดบังหน้าของเขาไว้…. ท่ามกลางป่ารกที่ด้านหลังคือความมืดมิด ร่างที่แฝงด้วยจิตสังหารที่เอ่อล้นออกมา…. ดวงตาของเขาในตอนนี้ทำให้ผู้มองต้องหยุดนิ่ง และเห็นภาพแฝงของ



“ ซาตาน ”



“ นายรู้จักไหนล่ะกอร์น…. ไอ้ตัวที่พรากชีวิตของคนไป คนแล้วคนเล่า…. พวกเราก็ได้แต่เฝ้ามองพวกเขาจากไปโดยที่ช่วยอะไรไม่ได้ ”



“ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่มีใครฝืนชะตาได้….. ”



บรรยากาศอันน่ากลัวกับคำพูดอันเยือกเย็นของอิรูมิที่น่าจะทำให้หลายๆ คนยอมแพ้แล้วหวาดหวั่นจนถอยไป แต่…..



มือที่ต้องการจะปกป้องเพื่อนนั้นไม่ยอมปล่อยออก…. แม้แต่คลายแรงซักนิดยังไม่มี…. ถึงแม้ว่าสีหน้าของกอร์นจะกำลังกลัวถึงขีดสุดและอ่อนแรงเต็มที่….



“ …. ” ร่างสูงยืนดูร่างเล็กกัดฟันสู้ต่อต้านเขา



อิรูมิรามือพร้อมกับรอยยิ้มอันประหลาด เหมือนกับถูกขัดขวางในสิ่งดีดีที่ตนกำลังจะทำ แต่ปราบปรื้มและยินดีในตัวใครบางคน….



“ คิลหากนายมีเพื่อนที่ดีอย่างนี้ พี่ก็เลิกเป็นห่วง ”



ดวงตาที่น่ากลัวนั้นกลับเป็นดวงตาสีดำธรรมดา จิตสังหารที่อ่อนลง…. แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มีความรู้สึกเหมือนว่าต่างกันเป็นคนละคน



“ อิรูมิ “



ผู้ชายคนนี้ น่ากลัว….



++++++++++++++++++++++



จบตอน 3





โดนเซนเซอร์ 1 คำ



อ่านว่า ทวีปยอล เ-ปี(เติมไม้โท)-ย-น นะ yorpine