FiC SuJu : เวรกรรมหัวใจ WonHyuk & HanChul (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 ที่รัก

"ซองมิน ! นายเป็นเพื่อนฉันนะโว้ย"


"ฉันก็เป็นเพื่อนฮยอกแจเหมือนกันนะโว้ย"


"โห นายช่วยฉันหน่อยดิ นะนะ" เสียงร้อง อ้อนวอนของซีวอนร้องเพื่อขอความช่วยเหลือจากซอง
มิน


"เหอะๆ ทียังงี้มาขอร้อง ตอนนายทำ ทำไมไม่รู้จักคิด"


"จะให้ฉันบอกนายเป็นกี่พันรอบเนี้ยว่านั้นอ่ะ ฮีชอล น้องชายฉัน"


"ไม่ต้องเอาพี่น้องมาอ้างหรอกย่ะ  หาข้อแก้ตัวที่มันดีกว่าเหอะ"


"เอ้าท์ นั้นน่ะน้องชายฉันจริงๆ มันพึ่งกลับมาจากอเมริกา แล้ววันนั้นอ่ะฉันก็พามันมาทานข้าว แต่ก็ไม่คิดว่าจะเจอนายกับฮยอกแจที่นั้น"


"แถมยังมีศึกสงครามสาดหน้าอีก - -a "


"นั้นอ่ะนะ น้องชายนาย ไม่เห็นจะเหมือนกันสักกะนิด ไปหลอกเด็ก 3 ขวบ นู้นไป๊" -3-


"ก็เป็นพ่อเดียวกันแต่คนละแม่จะไปให้มันเหมือนแฝดได้ไงฟร่ะ"


" ..........................." ไม่มีเสียงเอ่ยจากซองมินเค้าครุ่นคิดสักพักว่าควรจะเชื่อในสิ่งที่ซีวอนพูดดีหรือไม่


"ที่ฉันพูดออกมามันเป็นความจริงทั้งนั้น ขอแค่นายเชื่อฉันแล้วไปอธิบายให้ฮยอกแจฟังแค่นั้นหละ" ซีวอนเอ่ย


"อีกอย่างมันก็เป้นความผิดของ เจ้า ฮีชอล ด้วยเผอินดันมาแบบเดียวกับฮยอกแจ ไม่ชอบยอมคน ที่ไปสาดน้ำใส่กลับฮยอกแจ"


"อะเอ่อ ก็ได้ เดี๋ยวจะช่วยพูดให้แต่จะได้ผลหรือไม่ได้ผลขึ้นอยู่ที่นายแล้วนะ"


"โอ้ว แท้งกิ้ว เด้อ!"




..............................................





"ซองมิน ถ้านายจะมาแก้ตัวแทนซีวอนออกไปเลยนะ" เสียงที่เย็นชาของฮยอกแจ ไล่ซองมินออกไปจากห้องทำงาน


"ฉันไม่ได้มาแก้ตัวแทน แต่ฉันจะมาอธิบายต่างหาก" ซองมินเริ่มเข้าเรื่อง


"ฉันไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น"


"ไม่ได้หรอกนะ นายจำเป็นต้องฟังสิ่งที่นายเห็นเมื่อวันนั้นมันเป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งฉันและนาย"


"..........."


"มะหมายความว่าไง" ฮยอกแจเริ่มสับสน


"ก็คนที่นายเดินดุ่มๆไปสาดน้ำใส่เค้าคนนั้นอ่ะ เป็นน้องชายซีวอน"


"ห๊ะ น้องชาย!!"


"ตอนแรกฉันก็ไม่อยากเชื่อหรอกนะว่านั้นอ่ะน้องชาย หน้าตาก็อย่างกะผู้หญิง แต่พอเจ้าตัวมายืนยันนอนยันแบบนี้ฉันเลยจำเป้นต้องมาอธิบายให้นายเข้าใจไง"



"แล้วทำไม ซีวอนไม่มาอธิบายกับฉัน ไปซุกหางจุกตูดที่ไหน" ฮยอกแจเอ่ยอย่างไมสบอารมณ์


"อืมมมมมม นายก็ลองเดินออกไปข้างนอกห้องนับจากเท้าก้าวแรก 20 เก้า เลี้ยวขวา 5 เก้า ดูสิ" ซองมินทายปริศนาใส่ฮยอกแจ


"อะไรของนาย !?" - -a


"แล้วแต่นะ ฉันไปล่ะ" พูดจบซองมินก็เดินออกจากห้องทำงานของอยอกแจไปปล่อยให้อยอกแจ งง กับปริศนา !?


10 นาทีผ่านไปที่ฮยอกแจยอมเดินออกจากห้องตามที่ซองมินบอก 20 เก้า เลี้ยวขวา 5 เก้า ฮยอกแจก็ต้องตกใจเมื่อเห็นซีวอนนั่งคุกเข่า ถือช่อกุหลาบสีแดง ช่อใหญ่ ยืนมาที่เค้า


"ผมขอโทษนะที่ผมเฉยชา ใส่คุณเมื่อวันก่อน ผมพยายามจะอธิบายให้ฮยอกแจฟังแต่ฮยอกแจก็ไม่ยอมรับสายผม ไปที่บ้านก็ไม่ยอมออกมาเจอผม ผมเลยต้องทวิธีนี้" ซีวอนใช้ลูกไม้อ้อน



"ขอโทษแล้วมันหายเจ็บไหม ที่นายปล่อยให้ฉันต้องยืนร้องไห้ในร้านอาหารอ่ะ" ฮยอกแจยังใช้ไม้แข็งไม่ยอมคืนดีง่ายๆ



"ผมขอโทษจริงๆ ตอนนั้นผม งง มาก และก็ยังเป็นห่วงกลัวเจ้าน้องชายมันอาละวาท เลยรีบพาฮีชอลออกจากที่นั้น"



"แล้วก็ปล่อยให้ฉัน ยืน อยู่ตรงนั้นเหมือนเป็นคนผิด งั้นหรอ"



"ผมป่าวนะ ผมไม่ได้คิดว่าฮยอกแจผิด ผมเข้าใจว่าฮยอกแจหึงผม " ^__^ ซีวอนเริ่มใช้ไม้เด็ด ทำเอาถึงกะฮยอกแจหน้าแดง


"อะอะไร ไม่ได้หึงซะหน่อย" ฮยอกแจพูดแก้ต่าง


"ยกโทษให้ผมเถอะนะ ที่รัก" ซีวอนยิ้มทำหน้าเศร้าเล็กน้อยพร้อมกับยื่นช่อกุหลาบให้ฮยอกแจ 
   ฮยอกแจที่มองหน้าซีวอนก็เริ่มจะใจอ่อนกับลูกไม้ตื้นๆ และหยิบช่อกุหลาบสีแดงขึ้นมาพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย


"ผมรักฮยอกแจ คนเดียวนะ" พูดจบซีวอนก็โน้มตัวก้มลงจูบฮยอกแจเบาๆแต่ก็ไม่วายที่ ซองมินจะมาเป็น ตัว กขคง (ไก่ไข่ควายงู) - -a




ตอนต่อไปขอบอกว่า ความรักของทั้งสองเริ่ม

จะจะจะจะ......................!? เม้น


จะมาอัฟอีกทีวันเสาร์ที่ 9 วันเด็กเน๊าะ ^..^

ช่วงประมาน 9-10 โมงเช้า น่ะจ๊ะ

พอดีจะ ปาย เที่ยว วาน เด็ก -.,-v (ไรเตอร์เป็นเด็กต้องเข้าใจ)

ยังไง ไปเที่ยววันเด็กอย่าลืม อ่าน FiC เวรกรรมหัวใจเน๊าะ....