HUNTER_X_HUNTER VS RAGNAROK

ลำดับตอนที่ #3 : อาเชมิสกับสัตว์อสูร

\"เบื่อเจงไมต้องมาอยู่ตี้เดียวกับไปพวกนี้ด้วยน่ะ\"กอร์นบ่นพร้อมเหล่หางตาไปทางวิซาดและเลโอลีโอ \"ไมล่ะกอร์น ดีเสียอีกจาได้มีคนช่วยเยอะๆ\" คุราปิก้าพูด \"ช่ายๆๆๆ ฉันเห็นด้วยกับท่านพรีสคุราปิก้า ถึงฉันจะไม่ชอบพวกนายสักเท่าไหร่แต่ถ้ามีคนให้ดูดเปอเซนละก็...OK\" เลโอลีโอพูดพร้อมวางรถเข็นและเตรียมของเพื่อตั้งร้าน \"เฮ้ยนั่นแกจะทำอะไรน่ะ\" กอร์นถามด้วยเสียงขุ่นเครือ \"อ้าว ก็ตั้งร้านไง ได้เปอเซนด้วยแถมได้เงินอีก หุหุ\" เลโอลีโอทำท่าเพ้อฝัน \"นี่แก๊...\" กอร์นกัดฟันด้วยความโกรธ \"เฮ้ เลโอลีโอไปด้วยกันเถอะ ที่นี่มันอันตราย \"วิซาดเพื่อนซี้พูดด้วยความเป็นห่วง \"ไปต้องไปสนมันหรอกวิซาด คนอน่างนั้นปล่อยไว้เถอะ .. ป่ะพวกเราไปกันก่อนปล่อบให้คนเห็นแก่ตัวนั่นอยู่ที่นี่คนเดียว.\" คิรัวร์พร้อมพาพ้องเพื่อเดินห่างออกไปจนลับตา ทางเลโอลีโอ \"\"ไปเลย ไอหัวทุเรียนกะอีหัวหงอก ฉันจะอยู่ที่นี่คนเดียวให้ดู\" เลโอลีโอพูดท้าทาย และแอบชำเลืองมองข้างๆ เหลียวหน้าและหลัง และก็รู้สึกกลัวขึ้นมา \'ตามไปดีป่าวหว่า.....ไม่ได้ไม่ได้เสียฟอร์มเราหมด\' เลโอลีโอคิดและนั่งห่อตัว อยู่คนเดียวภายใต้ความมืดมิด

\"นี่ กอร์นคิรัวร์ปล่อยเลโอลีโอไว้อย่างนั้นจะดีเหรอ\" คุราปิก้าถามขณะพยาบาลให้กับน้องสาวตัวเองหลังจากที่เพิ่งบู๊มาหมาดๆ \"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เดี๋ยวถ้ามันกลัวก็ตามมาเองแหละ \" กอร์นพูด\"ใช่ๆไม่ต้องกังวลไปหรอก\" คิรัวร์เสริม \"ไม่แน่น่ะ พวกนาย\"  วิซาดพูด \"เอ๋\" ทั้งสองเอ่ยพร้อมกัน \"คนอย่างมันน่ะกลัวเสียฟอร์มมากที่สุดคงไม่ตามมาหรอก คงจะไม่ยอมจนกว่าจะตายไปข้างหนึ่ง\" เมื่อวิซาดพูดจบก็มีเสียง [ิb]อ้าก มาแต่ไกล \"เฮ้ยนั่นมันเสียงเลโอลีโอนี่หว่า\" คุราปิก้าพูด เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นจึงรีบรุดหน้ากลับไปที่เก่าโดยเฉพาะวิซาดเพราะเป็นห่วงเพื่อนมากที่สุด เมื่อมาถึงที่เกิดเหตุ ทุกคนก็ได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนเผชิญหน้าอยู่กับEvil Duid และมีเลโอลีโอที่กำลังบาดเจ็บแอบอยู่ข้างหลัง \"เฮ้ย อีนั่นน่าเกลียดชิบหายเลย แอบอยู่หลังผู้หญิง\" กอร์นบ่น คุราปิก้าจึงทุบหลังกอร์นหนึ่งที \"เงียบซะทีบ่นอยู่ได้ รำคาญ\" กอร์นจึงเงียบไป ทำให้คิรัวร์และซากุระแอบขำ \"จงออกมาสัตว์อสูรของข้า\" หญิงสาวคนที่เผชิญหน้าอยู่กับปิศาจไม้กางเขนพูดออกมา แล้วก็มีคนแต่มีหูเหมือนสุนัขออกมาและกระโจนใส่เจ้าอีวิวดูอิดทันที \"กรงเล็บล่าวิญญาณ\" ปิศาจของหญิงคนนั้นพูกเสียงดังและไม่นานนักเจ้าไม้กางเขนยักษ์ก็สิ้นใจอยู่ตรงหน้า กอร์น คิรัวร์ คุราปิก้าอ้าปากค้างด้วยความอึ้ง วิซาดรีบวิ่งเข้าไปพยุงเพื่อนขึ้นมา \"เฮ้ย ขอบใจว่ะ\" เลโอลีโอพูดพร้อมกุมท้องที่บาดเจ็บไว้ คุราปิก้าจึงรับเข้าไปรักษาด้วยท่า \"HEAL\"  \"ขอบใจๆ ขอบใจน่ะพรีส\" เลโอลีโอพูด ส่วนกอร์นและคิรัวร์รับกุลีกุจรเข้าไปหาหญิงสาวคนนั้นทันที \"ขอโทดคับคือพวกผมอยากคุยด้วย\"  กอร์นพูด หญิงสาวผมดำคนนั้นหันมาและยิ้ม \"ได้สิ\"

     \"สรุปคือคุณชื่อ คาโกเมะ และสัตว์อสูรของคุณชื่ออินุยาฉะ\" คิรัวร์พูด \"ใช่ค่ะ\" คาโกเมะยิ้มน้อยพองาม \"แล้วคุณสร้างอศุรได้ยังไงอ่ะคับ\"

คุราปิก้าถามมั่ง \"มันเป็นวิชาของสายอาชีพของฉันน่ะ\" คาโกเมะพูด \"ว่าแต่ คุณพรีสค่ะคิดยังไงถึงเอาชุดผู้ชายมาใส่คุณเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอคะ\"คาโกเมะถามต่อ \"เวง ถูกนึกว่าเปงผู้หญิงอีกแล้ว\" คุราปิก้าน้ำตาไหลพรากท่ามกลางเสียงหัวเราะของทุกคน \"อ้าวไม่ใช่ผู้หญิงเหรอ โทดที\" คาโกเมะงง \"ซื่อบื้อจิงน่ะเธอ\"อินุยาฉะว่ามั่ง \"ว่าไงน่ะ\" คาโกเมะฉุน และทั้งคู่ก็ทะเลาะกันตามฟอร์ม \"พอเถอะครับ ว่าแต่ทั้งคู่มีตี้อยู่กันรึยังคับ\" คาโกเมะและอินุยาฉะหยุดทันที และทั้งคู่ก็ส่ายหัวพร้อมกัน \"งั้นมาอยู่กับเรามั้ย\"  คุราปิก้าชวน คาโกเมะและอินุยาฉะมองหน้ากัน \"ก็ได้\" คาโกเมะและอินุยาฉะพูดพร้อมกัน คุราปิก้า กอร์น คิรัวร์รวมทั้งหลายๆคนในตี้ดีใจจนร้องเฮออกมา เพราะอย่างน้อยก็ได้คนเก่งมาร่วมทีม ถึงแม้คิรัวร์กับกอร์น อยากจะไล่เจ้าเลโอลีโอออกจากตี้ก็เถอะ แต่ว่าตอนนี้ก็มีคนร่วมเดินทางด้วยกันถึง 7คนแล้วคืด คุราปิก้า คิรัวร์ กอร์น เลโอลีโอ วิซาด(ยังไม่ทราบชื่อ) ซากุระ คาโกเมะ และอินุยาฉะ ...........................................................ติดตามตอนต่อไปด้วยน่ะค่ะ