ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เสด็จมาเยี่ยมเยียน
นาำนัลหลัวหส์ไ้พาพระสนมเฟยีบรรทมที่แท่นพระบรรทมและไม่นาน ฮ่อเู้เหลียีไ้เส็มาเยี่ยมเยียนพระอาารอพระสนมเฟยีทันทีที่ห้อบรรทม
"เ้าเป็นยัไบ้าเฟยี หายแล้วหรือยั"
เฟยีมอไปยั้นเสียเห็นเาทัเธอ ึแอบลอบมอสัเุู ารแ่ายแบบนี้เป็นฮ่อเ้อย่าไม่น่าสสัยเลยสันิเียว
"หม่อมันสบายีึ้นมาแล้วเพะ ฝ่าบาทแ่หม่อมันำอะไรไม่ไ้เลยเพะ เป็นเพราะสำลัน้ำมาไปหน่อย อบพระทัยที่ทรห่วใยหม่อมันเส็เินทามาเยี่ยมหม่อมันถึที่นี้ นับว่าเป็นเียริเป็นอย่ามาแล้วเพะ"
"ทำไมวันนี้เ้าูพูาเพราะัเลย ปิไม่เป็นแบบนี้นี้หน่า หรือว่าน้ำนเพี้ยนไปแล้ว"
"ือ.....เมื่อ่อนหม่อมันพูยัไเพะพระอ์"
"เ้าอบอาละวาลไม้ลมือับนาำนัลทุน เวลาใรัใเ้า ็ะโนลโทษอย่าหนั เ้าเปลี่ยนไปมาริๆ"
"หม่อมันวามำเสื่อมนะเพะ ำอะไรไม่ไ้เลย เรื่อเมื่อ่อนนี้หม่อมันว่าพระอ์อย่าทรนำมาใส่ใเลยเพะ เมื่อ่อนับอนนี้นั้นมัน่าันแล้วนะเพะ"
"ใ่ถ้าเ้าทำัวน่ารัสันิ้า็มาหาเ้าทุวันนะแหละ ในเมื่อเ้าไม่เป็นอะไรมาแล้ว ้า็อัว่อน ้ายัมีีาให้พิาราอีมามาย่ายอทีเียว"
"ั้นให้หม่อมัน่วยไ้ไหมเพะ"
"เ้าแปลไปริๆ เ้าไม่เยิะ่วย้าเลยนะเมื่อ่อนนี้็ปิเสธทุรั้ ทำไมราวนี้ถึอยา่วยละ"
"เมื่อ่อน็เป็นเมื่อ่อนนะเพะ แ่อนนี้หม่อมันอยา่วยนิหน่า หรือะทรไม่อยาให้หม่อมัน่วยพระอ์แล้ว หม่อมันะไ้ไม่ยุ่ับพระอ์อีเลย"
"ถ้าเ้าอยา่วย็มา่วยไ้เลย แ่้อรอให้เ้าหายีะ่อนนะ แล้ว่อยมา่วย"
"เพะ ไม่นานเินรอเพะ"
"แๆ แๆ"
"พระอ์ทรเป็นอะไรไปนะเพะ ทรไม่สบายอยู่เหรอเพะ" ทุนมอหน้านาันนิ่ เฟยีนั้นอออาารทันที
"นี้พระสนมทรลืมแล้วเหรอเพะว่าฝ่าบาททรมีโรประำัวนะเพะ" นาำนัลหลัวหส์ล่าว
"เออ.....้าลืมไปนะ หม่อมันรู้สึเพลียๆ อยาพัผ่อน ั้นหม่อมันอัวไปนอนพัผ่อน่อนนะเพะ พระอ์็ทรไปทราน่อเถอะเพะ"
เฟยีนั้นไ้น้อมส่เส็ทันที ฮ่อเ้เอ็ทรเ้าใและเส็าไปทำาน่อไปที่ห้อทรอัษร
เมื่อพระอ์ทรพ้นาำหนัอนาสนมแล้ว เฟยีไ้โอาสอยู่ับนาำนัลหลัวหส์สอ่อสอ ึถามประวัิอพระสนมเฟยีทันทีและถามประวัิทุพระอ์ หลัวหส์เล่าให้ฟัทุอย่านาึำไ้ทันที และำเอาไว้
พอีับที่พระสนมหยาูไ้เ้ามาเยี่ยมเยียนอาารอพระสนมเฟยีที่ำหนัห้อบรรทมอนาเอ
"ใรันนะหลัวหส์" เฟยีถามอย่าสสัย
"็พระสนมหยาูที่หม่อมันพูถึนะเพะะมีใรอื่นใไ้ พระสนมหยาูมาเยาะเย้ยพระสนมเป็นแน่"
"เอาไว้้าัารเอ" ทั้สอุบิบันทำให้พระสนมหยาูิสสัย
"ไ้่าวมาว่าพระสนมเฟยวามำเสื่อมหรืออย่าไรัน ้าอแสวามเสียใ้วยนะพระสนมเฟย ะให้้า่วยอะไรเ้า็บอมาไ้นะ ้ายินีเสมอ"
"ไม่้อหรอพระสนมหยาู ้าไม่อยารบวนท่านเปล่าเิท่านไปบริหารวามามให้ี พระอ์ะไ้ทรไปหาบ่อยๆ ีว่าไหมพระสนม"
"เ้านี้ปาอเลาะร้ายเหมือนเมื่อ่อนไม่มีผินะ ไหนวามำเสื่อมไม่ใ่เหรอไัน ทำไมยันิสัยเหมือนเิมไม่มีผิ อยูนะถึา้าบ้าเ้าะรู้สึ ลับันไ้แล้ว ในเมื่อไม่เป็นไรแล้วอพวนี้็ทิ้มันไปไ้เลย"
พระสนมหยาูไ้ปัอาหารทิ้ให้หมแล้วเินาไปทันทีอย่าเ็บใไม่หาย ทำเอาทั้เฟยีับหลัวหส์นั้นหัวเราะเสียัลั้นไปหม
"นึว่าะแน่ ่อยูเถอะนะ้าะแล้ะให้เ็เลย" เฟยีล่าว
"พระสนมทรพัผ่อนเถอะเพะ เี๋ยวหม่อมันไปนำอาหารมาให้เสวยเพะ"
"อืม.....้า็ัหิวเ้าแล้วสิ ั้น้าไปรอที่ห้อ่อนนะ เร็วๆ ้วยละ ้าหิวแล้ว" เฟยีทำท่าลูบท้ออย่าหิวโหย ทำเอาหลัวหส์ยิ้มำออมาไ้ พระสนมทรเปลี่ยนไปมาริๆ เป็นอย่านี้นะีแล้วละ
หลัาที่ลับาหลัวหส์ไปแล้ว พระสนมเฟยีึไ้ิหาทาลับไปยัอนาให้ไ้ แ่็หาทาไม่เอ สสัยเรา้ออยู่ที่นี้ไปนวันายแน่นอนทีเียว
อี้านในโลอนามีนพบศพอเฟยีที่แม่น้ำและบิามาราอเฟยีนั้นไ้แ่ร้อไห้เสียใที่สูเสียบุรสาวนเียวอัวเอไป มีนัแสและแฟนลับมามายมาร่วมานอเธอเ็มไปหมนระทั่ถึพิธีฝัศพอย่าสมเียริเสร็เรียบร้อย ร่าอเธอถูฝัไปเรียบร้อยแล้วไม่สามารถลับมายัโลอนาไ้อี่อไป
"เ้าเป็นยัไบ้าเฟยี หายแล้วหรือยั"
เฟยีมอไปยั้นเสียเห็นเาทัเธอ ึแอบลอบมอสัเุู ารแ่ายแบบนี้เป็นฮ่อเ้อย่าไม่น่าสสัยเลยสันิเียว
"หม่อมันสบายีึ้นมาแล้วเพะ ฝ่าบาทแ่หม่อมันำอะไรไม่ไ้เลยเพะ เป็นเพราะสำลัน้ำมาไปหน่อย อบพระทัยที่ทรห่วใยหม่อมันเส็เินทามาเยี่ยมหม่อมันถึที่นี้ นับว่าเป็นเียริเป็นอย่ามาแล้วเพะ"
"ทำไมวันนี้เ้าูพูาเพราะัเลย ปิไม่เป็นแบบนี้นี้หน่า หรือว่าน้ำนเพี้ยนไปแล้ว"
"ือ.....เมื่อ่อนหม่อมันพูยัไเพะพระอ์"
"เ้าอบอาละวาลไม้ลมือับนาำนัลทุน เวลาใรัใเ้า ็ะโนลโทษอย่าหนั เ้าเปลี่ยนไปมาริๆ"
"หม่อมันวามำเสื่อมนะเพะ ำอะไรไม่ไ้เลย เรื่อเมื่อ่อนนี้หม่อมันว่าพระอ์อย่าทรนำมาใส่ใเลยเพะ เมื่อ่อนับอนนี้นั้นมัน่าันแล้วนะเพะ"
"ใ่ถ้าเ้าทำัวน่ารัสันิ้า็มาหาเ้าทุวันนะแหละ ในเมื่อเ้าไม่เป็นอะไรมาแล้ว ้า็อัว่อน ้ายัมีีาให้พิาราอีมามาย่ายอทีเียว"
"ั้นให้หม่อมัน่วยไ้ไหมเพะ"
"เ้าแปลไปริๆ เ้าไม่เยิะ่วย้าเลยนะเมื่อ่อนนี้็ปิเสธทุรั้ ทำไมราวนี้ถึอยา่วยละ"
"เมื่อ่อน็เป็นเมื่อ่อนนะเพะ แ่อนนี้หม่อมันอยา่วยนิหน่า หรือะทรไม่อยาให้หม่อมัน่วยพระอ์แล้ว หม่อมันะไ้ไม่ยุ่ับพระอ์อีเลย"
"ถ้าเ้าอยา่วย็มา่วยไ้เลย แ่้อรอให้เ้าหายีะ่อนนะ แล้ว่อยมา่วย"
"เพะ ไม่นานเินรอเพะ"
"แๆ แๆ"
"พระอ์ทรเป็นอะไรไปนะเพะ ทรไม่สบายอยู่เหรอเพะ" ทุนมอหน้านาันนิ่ เฟยีนั้นอออาารทันที
"นี้พระสนมทรลืมแล้วเหรอเพะว่าฝ่าบาททรมีโรประำัวนะเพะ" นาำนัลหลัวหส์ล่าว
"เออ.....้าลืมไปนะ หม่อมันรู้สึเพลียๆ อยาพัผ่อน ั้นหม่อมันอัวไปนอนพัผ่อน่อนนะเพะ พระอ์็ทรไปทราน่อเถอะเพะ"
เฟยีนั้นไ้น้อมส่เส็ทันที ฮ่อเ้เอ็ทรเ้าใและเส็าไปทำาน่อไปที่ห้อทรอัษร
เมื่อพระอ์ทรพ้นาำหนัอนาสนมแล้ว เฟยีไ้โอาสอยู่ับนาำนัลหลัวหส์สอ่อสอ ึถามประวัิอพระสนมเฟยีทันทีและถามประวัิทุพระอ์ หลัวหส์เล่าให้ฟัทุอย่านาึำไ้ทันที และำเอาไว้
พอีับที่พระสนมหยาูไ้เ้ามาเยี่ยมเยียนอาารอพระสนมเฟยีที่ำหนัห้อบรรทมอนาเอ
"ใรันนะหลัวหส์" เฟยีถามอย่าสสัย
"็พระสนมหยาูที่หม่อมันพูถึนะเพะะมีใรอื่นใไ้ พระสนมหยาูมาเยาะเย้ยพระสนมเป็นแน่"
"เอาไว้้าัารเอ" ทั้สอุบิบันทำให้พระสนมหยาูิสสัย
"ไ้่าวมาว่าพระสนมเฟยวามำเสื่อมหรืออย่าไรัน ้าอแสวามเสียใ้วยนะพระสนมเฟย ะให้้า่วยอะไรเ้า็บอมาไ้นะ ้ายินีเสมอ"
"ไม่้อหรอพระสนมหยาู ้าไม่อยารบวนท่านเปล่าเิท่านไปบริหารวามามให้ี พระอ์ะไ้ทรไปหาบ่อยๆ ีว่าไหมพระสนม"
"เ้านี้ปาอเลาะร้ายเหมือนเมื่อ่อนไม่มีผินะ ไหนวามำเสื่อมไม่ใ่เหรอไัน ทำไมยันิสัยเหมือนเิมไม่มีผิ อยูนะถึา้าบ้าเ้าะรู้สึ ลับันไ้แล้ว ในเมื่อไม่เป็นไรแล้วอพวนี้็ทิ้มันไปไ้เลย"
พระสนมหยาูไ้ปัอาหารทิ้ให้หมแล้วเินาไปทันทีอย่าเ็บใไม่หาย ทำเอาทั้เฟยีับหลัวหส์นั้นหัวเราะเสียัลั้นไปหม
"นึว่าะแน่ ่อยูเถอะนะ้าะแล้ะให้เ็เลย" เฟยีล่าว
"พระสนมทรพัผ่อนเถอะเพะ เี๋ยวหม่อมันไปนำอาหารมาให้เสวยเพะ"
"อืม.....้า็ัหิวเ้าแล้วสิ ั้น้าไปรอที่ห้อ่อนนะ เร็วๆ ้วยละ ้าหิวแล้ว" เฟยีทำท่าลูบท้ออย่าหิวโหย ทำเอาหลัวหส์ยิ้มำออมาไ้ พระสนมทรเปลี่ยนไปมาริๆ เป็นอย่านี้นะีแล้วละ
หลัาที่ลับาหลัวหส์ไปแล้ว พระสนมเฟยีึไ้ิหาทาลับไปยัอนาให้ไ้ แ่็หาทาไม่เอ สสัยเรา้ออยู่ที่นี้ไปนวันายแน่นอนทีเียว
อี้านในโลอนามีนพบศพอเฟยีที่แม่น้ำและบิามาราอเฟยีนั้นไ้แ่ร้อไห้เสียใที่สูเสียบุรสาวนเียวอัวเอไป มีนัแสและแฟนลับมามายมาร่วมานอเธอเ็มไปหมนระทั่ถึพิธีฝัศพอย่าสมเียริเสร็เรียบร้อย ร่าอเธอถูฝัไปเรียบร้อยแล้วไม่สามารถลับมายัโลอนาไ้อี่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น