ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แรกเจอ 1.2
ผมเินทามาถึมหาวิทยาลัยPSเรียบร้อยแล้ว ำลัเินไปยัหอประุม ผมะรีบเินมาไปหน่อย
ปลั๊!
โอ๊ย! /โอ๊ย
ผมเินนับนัศึษาสาวนหนึ่ที่หน้าประูหอประุม เพราะบัเอิเราเินเลี้ยวเ้าไปพร้อมัน ผมเอื้อมมือไปว้าเอวบาไว้่อนที่เธอะล้ม ในะที่เธอหันหน้าลับมานั้น
'หืม! สวย สวยมา หุ่น็น่าฟั' ผมไ้แ่อุทานในใ เพราะมืออผมที่รวบเอวเธออยู่ทำให้รู้ว่าหุ่นเธออวบอั๋น หน้าับฟัลบนเียนุ่มริๆ และหน้าออเธอที่บเบียอยู่ที่แผออผม หืม!ให่ ่อนรูปริๆ แม่สาวน้อย บวับใบหน้าหวานที่แสนะเ็ี่ยามเธอใ มันทำให้ผมอยาไ้เธอึ้นมาทันที และ…ผม้อไ้!
"ะ...อโทษะ" เธอหันมาเอ่ยอโทษผม และ รีบพาัวเอออาวแนแร่ที่โอบรัเธออยู่ แ่...ผมเห็นหน้าเธอแล้วหน้าเธอ่าุ้นริๆ เลย เหมือนะเยเอหน้าาแบบนี้ที่ไหนนะ
"ไม่เป็นไร ผม็้ออโทษุ้วยนะรับ" ผมเอ็้อเอ่ยอโทษเธอเ่นัน เพราะผมเอ็เลี้ยวเ้าประูหอประุมโยไม่ทันไ้มอเธอเ่นัน
"ิิ นาย่วยหา้อมูลนัศึษาสาวนเมื้อี้ให้ัน้วยนะ ันว่าหน้าาุ้นๆ อยู่นะ" ผมบอผู้ายอผมทันที ที่เธอเินเ้าไปยัหอประุม แ่สายาผมยัับ้อทุารเลื่อนไหวอเธอ
'ผู้หิอะไรว่ะ ยิ่เห็น ยิ่มอ็ยิ่น่าเอา เธอ้อเป็นอันแม่วาน้อย' ผมไ้แ่สบถิในใ และหมายมาไว้ว่ายัไ็้อเอาแม่วาน้อยนานี้ มาอยู่ใ้ร่าอผมให้ไ้’
"ไ้รับุภีม ภายในพรุ่นี้ผมะเอา้อมูลอเธอ มารายานุภีมอย่าละเอียเลยรับ" ุิิเอ่ยรับำสั่อผมทันที ุิิเป็นผู้่วยที่ีมา ไม่ว่าผม้อารอะไร ุิิไม่เยหาหรือัารให้ผมไม่ไ้
"วามรู้ทั้หมที่ผมบรรยายในวันนี้ ยัเทียบไม่ไ้ับพวุ้อออไปเรียนรู้าประสบาร์รินะรับ มีใรสสัยหรือมีำถามที่ไม่เ้าใเพิ่มเิมไหมรับ" ผมบอเหล่านัศึษาในห้อประุมหลัาผมบรรยายวามรู้ทั้หมไปแล้ว และ เอ่ยถามเผื่อว่ามีใรไม่เ้าใรไหน
"ถ้าไม่มีั้นผมอปิารบรรยายเพียเท่านี้นะรับ อ่ออีอย่า หานัศึษาท่านใสนใะฝึานในเรือ GP Group และ มั่นใว่าวามสามารถมาพอ ็อย่าลืมยื่นเอสารอสมัรฝึานไปที่บริษัทอผมไ้นะรับ สวัสีรับ ผมหวัเป็นอย่ายิ่ว่าะไ้เอพวุนในหนึ่ไปฝึานที่บริษัทอผมรับ" ผมล่าวปิารบรรยาย และไม่ลืมที่ะเปิโอาสให้นัศึษาที่ิว่าัวเอมีวามสามารถมาพอ ไ้ลอยื่นเอสารฝึานไปในเรือบริษัทอผม โยเพาะแม่วาน้อยอผม ที่ผมอยาะให้เธอเินเ้ามาิับัล่าสัว์อนายพรานอย่าผม เพราะลอารบรรยายผมไ้ทราบมาาอาารย์ประำะว่า เธอนี่แหละว่าที่เียรินิยมอันับหนึ่
ผู้หิอะไร สวย เ่ ยิ่หุ่นนี้น่าฟัะมั รบเรื่อริๆ แ่มันน่าโมโหริๆ ลอ3ั่วโมอารบรรยายและทำิรรมในวันนี้ แม่วาน้อยอผมมีแ่หนุ่มๆ นั่มอ บาน็แอบมอแอบยิ้ม แ่ไอ้นัศึษาบานนี่สิ มอเธอโ้ๆ รๆ เลยรับ ยิ้มให้เธอไม่เรใวิทยารอย่าผมเลย แ่ยัไะนอย่าผมหมายมาอะไรไว้แล้วไม่เยปล่อยให้หลุมือหรอรับ
ปลั๊!
โอ๊ย! /โอ๊ย
ผมเินนับนัศึษาสาวนหนึ่ที่หน้าประูหอประุม เพราะบัเอิเราเินเลี้ยวเ้าไปพร้อมัน ผมเอื้อมมือไปว้าเอวบาไว้่อนที่เธอะล้ม ในะที่เธอหันหน้าลับมานั้น
'หืม! สวย สวยมา หุ่น็น่าฟั' ผมไ้แ่อุทานในใ เพราะมืออผมที่รวบเอวเธออยู่ทำให้รู้ว่าหุ่นเธออวบอั๋น หน้าับฟัลบนเียนุ่มริๆ และหน้าออเธอที่บเบียอยู่ที่แผออผม หืม!ให่ ่อนรูปริๆ แม่สาวน้อย บวับใบหน้าหวานที่แสนะเ็ี่ยามเธอใ มันทำให้ผมอยาไ้เธอึ้นมาทันที และ…ผม้อไ้!
"ะ...อโทษะ" เธอหันมาเอ่ยอโทษผม และ รีบพาัวเอออาวแนแร่ที่โอบรัเธออยู่ แ่...ผมเห็นหน้าเธอแล้วหน้าเธอ่าุ้นริๆ เลย เหมือนะเยเอหน้าาแบบนี้ที่ไหนนะ
"ไม่เป็นไร ผม็้ออโทษุ้วยนะรับ" ผมเอ็้อเอ่ยอโทษเธอเ่นัน เพราะผมเอ็เลี้ยวเ้าประูหอประุมโยไม่ทันไ้มอเธอเ่นัน
"ิิ นาย่วยหา้อมูลนัศึษาสาวนเมื้อี้ให้ัน้วยนะ ันว่าหน้าาุ้นๆ อยู่นะ" ผมบอผู้ายอผมทันที ที่เธอเินเ้าไปยัหอประุม แ่สายาผมยัับ้อทุารเลื่อนไหวอเธอ
'ผู้หิอะไรว่ะ ยิ่เห็น ยิ่มอ็ยิ่น่าเอา เธอ้อเป็นอันแม่วาน้อย' ผมไ้แ่สบถิในใ และหมายมาไว้ว่ายัไ็้อเอาแม่วาน้อยนานี้ มาอยู่ใ้ร่าอผมให้ไ้’
"ไ้รับุภีม ภายในพรุ่นี้ผมะเอา้อมูลอเธอ มารายานุภีมอย่าละเอียเลยรับ" ุิิเอ่ยรับำสั่อผมทันที ุิิเป็นผู้่วยที่ีมา ไม่ว่าผม้อารอะไร ุิิไม่เยหาหรือัารให้ผมไม่ไ้
"วามรู้ทั้หมที่ผมบรรยายในวันนี้ ยัเทียบไม่ไ้ับพวุ้อออไปเรียนรู้าประสบาร์รินะรับ มีใรสสัยหรือมีำถามที่ไม่เ้าใเพิ่มเิมไหมรับ" ผมบอเหล่านัศึษาในห้อประุมหลัาผมบรรยายวามรู้ทั้หมไปแล้ว และ เอ่ยถามเผื่อว่ามีใรไม่เ้าใรไหน
"ถ้าไม่มีั้นผมอปิารบรรยายเพียเท่านี้นะรับ อ่ออีอย่า หานัศึษาท่านใสนใะฝึานในเรือ GP Group และ มั่นใว่าวามสามารถมาพอ ็อย่าลืมยื่นเอสารอสมัรฝึานไปที่บริษัทอผมไ้นะรับ สวัสีรับ ผมหวัเป็นอย่ายิ่ว่าะไ้เอพวุนในหนึ่ไปฝึานที่บริษัทอผมรับ" ผมล่าวปิารบรรยาย และไม่ลืมที่ะเปิโอาสให้นัศึษาที่ิว่าัวเอมีวามสามารถมาพอ ไ้ลอยื่นเอสารฝึานไปในเรือบริษัทอผม โยเพาะแม่วาน้อยอผม ที่ผมอยาะให้เธอเินเ้ามาิับัล่าสัว์อนายพรานอย่าผม เพราะลอารบรรยายผมไ้ทราบมาาอาารย์ประำะว่า เธอนี่แหละว่าที่เียรินิยมอันับหนึ่
ผู้หิอะไร สวย เ่ ยิ่หุ่นนี้น่าฟัะมั รบเรื่อริๆ แ่มันน่าโมโหริๆ ลอ3ั่วโมอารบรรยายและทำิรรมในวันนี้ แม่วาน้อยอผมมีแ่หนุ่มๆ นั่มอ บาน็แอบมอแอบยิ้ม แ่ไอ้นัศึษาบานนี่สิ มอเธอโ้ๆ รๆ เลยรับ ยิ้มให้เธอไม่เรใวิทยารอย่าผมเลย แ่ยัไะนอย่าผมหมายมาอะไรไว้แล้วไม่เยปล่อยให้หลุมือหรอรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น