คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความสับสนที่อยู่ในใจ
ลานอรถ
รถอไทอลที่ลานอรถอร้านอาหารหรู
เมื่อเอวาับไทเินเ้าร้านอาหาร ็่ามีสายาับ้อมาที่ทั้สอ
เพราะไท็หน้าาี ส่วนเอวา็สวยสะุเ่นัน ถึแม้ว่าทั้สอะแ่ัวสบายๆไม่ไ้เยอะอะไรมา แ่็ทำให้ทั้สอูีมาเหมือนัน
"เอวาอยาทานอะไรเป็นพิเศษไหม"
เป็นไทอีเ่นเยที่ถามเอวา
"เอวาเอาเหมือนเิม หรือไทอยาให้เอวาลอทานอะไร ไทสั่มาไ้เลย"
เธอยอมรับว่าไทพยายามีับเธอ แ่นถึอนนี้เธอยัไม่ไ้รู้สึหัวใเ้นแรหรือื่นเ้นอะไร
"ั้นไทสั่ให้เลยนะ"
ไทูเมนูอาหารานั้น็ัารสั่อาหารมาให้เธอรวมถึัวเา้วย
"เอวาอยาไปไหนเป็นพิเศษไหมวันนี้ วันนี้เป็นอะไรอีหรือเปล่าเห็นเียบๆ"
ไทวนเอวาุย เพราะเอวาูเียบๆ หลัาที่ทั้สอเรียนบ ็มีนัเอันบ้า เหมือนอย่าวันนี้ แ่ทุรั้ที่เอวานัเอับไท เอวาะเอาแ่เียบทุรั้
"เอวาไม่ไ้ิไว้เลยว่าะไปไหน ็มีเรื่อให้ินิหน่อย แ่ไม่มีอะไรมาหรอ"
"มีเรื่ออะไรบอไทไ้นะ"
"ไม่มีอะไรมาหรอ แ่่วนี้อาลัเลระหว่าทำานับเรียน่อเยๆ"
"แน่ในะ"
"อืมแน่ใ"
เธออบปัๆ เธอยอมรับว่าทุรั้ที่ออาบ้าน เพราะเธอไม่อยาเห็นพี่ายเธอับผู้หินอื่น
หรือารที่เธอบับไท ็เพื่อให้ไท มาเป็นนที่อยไปไหนมาไหนับเธอแ่นั้น เพราะเมื่อ่อนเวลาเธอมีปัหาหรือเริ่มทะเลาะับพี่าย เธอมัะออไปับเพื่อน แ่หลัๆเพื่อนเธอ็มีแฟนันหม บารั้พวเพื่อนๆ็ออไปับเธอไม่ไ้ หลัานั้นเธอเลยเปิใบับไท เมื่อเวลาเธอมีปัหาับพี่ายเธอ็เลือที่ะให้ไทพาไปเที่ยวทุรั้
"ั้นหลัาทานอาหาร เราไปเินเล่นัน านั้นไปูหนัันไหม แ่อาะลับึหน่อยนะ เธอะเป็นอะไรไหม"
ไทเสนอ เอวารุ่นิ ถ้าเธอลับ้าเธอ้อมีปัหาแน่ๆ แ่ถึเธอลับไว็มีปัหาอยู่ี
"็ไ้ เอาามที่ไทิไว้เลย"
เธอยิ้มบาๆอบรับสิ่ที่ไทเสนอ
เอวาและไททานอาหารันเสร็ ไท็พาเอวาเินเล่น ื้ออ่าๆ ไทพยายามะื้ออให้เอวา แ่เอวา็ปิเสธ
เมื่อเินเล่นื้ออเสร็ทั้สอ็ไปูหนั่อ
ฟุบ
ระหว่าที่เอวาำลัูหนั ไท็เอามือมาับมือเอวา เอวาพยายามึมือออแ่ไม่เป็นผล เธอเลยปล่อยเลยามเลยเพราะั้แ่บับไทมา อย่ามา็แ่ับมือ เวลาไทเหมือนะูบเธอ เธอ็บอับไทรๆว่าเธอไม่เหมือนผู้หินอื่น ไท็ไม่ทำอะไรเธอ ทุๆรั้ที่เิเหุาร์แบบนี้ เวลาไทะูบเธอหรืออยามอบวามรู้สึีๆผ่านสัมผัส เธอ็มัะนึถึหน้าพี่ายเธอทุรั้...
เมื่อหนับไท็พาเอวาไปส่ที่หน้าบ้าน
"อบุนะไทที่พาเอวาไปเที่ยว แล้ว็อบุที่มาส่นะ"
"ไทยินีวันนี้สนุไหมเอวา"
"สนุสิ ไว้เรา่อยไปเที่ยวันใหม่นะ เอวาเ้าบ้าน่อน"
หมับ
"เี๋ยว่อนเอวา"
เอวาที่ำลัะลารถ ไทว้ามือเอวาไว้่อน
"มีอะไรเหรอไท"
"เราบันมาั้เือนว่าแล้วนะ เอวายัไม่ให้ไทหอมแ้มเลยหรือเอวาหอมแ้มไทเลยนะ"
"ไทเราเยพูันแล้วนะ ถ้าเิไทอึอัที่ะบับเอวา เราบวามสัมพันธ์ันไ้นะ ยัไเรา็เป็นเพื่อนันไ้"
"็ไ้ ไทยอมทำามสิ่ที่เอวาบอ็ไ้"
ไทยอมปล่อยเอวา พร้อมพ่นลมหายใ
"อบุนะไท" เอวาไม่พูอะไรอีนอาอบุ
ริๆเอวาเธอ็เห็นว่าไทพยายามมาเหมือนัน แ่เป็นัวเธอเอนี่แหละ ที่สับสนับัวเอ ริๆเรื่อพวนี้ยุสมัยนี้มันเป็นเรื่อปิ แ่เพราะเธอรู้สึว่าเธอยัใ้ำว่ารัับไทไม่ไ้ เธอแ่เปิใให้แ่นั้น เธอเลยไม่อยาให้อะไรๆมันเินเลยมาว่านั้น
านั้นเอวา็ลารถ เินเ้าไปในบ้านหลัให่อเธอ
อน่อไปพี่ายะเริ่มลโทษน้อสาวแล้วนะะ
*ฝาเ้าั้น หัวใ อมเมน์ให้ำลัใเพื่อเป็นแนวในารแ่่อไป่ะ*
ความคิดเห็น