ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เธอทำเพราะความเมา แต่เราทำเพราะความรัก
..ถนนในมหาวิทยาลัย
"แนนนั่รถไปับไอ้ิมหัน์ว่ะ" ฝันเฟื่อเอ่ยมอไปในรถที่ับผ่าน เห็นเพื่อนยืนทำหน้าเศร้าอยู่้าๆ
"ูว่าูะัใแล้ววะ เป็นไ้แ่เพื่อนสนิทที่ิไม่ื่อฝ่ายเียวเท่านั้น" พระรสเอ่ย้มหน้า
"เฮ้ย! อย่าทำหน้าแบบนั้นิวะ เพื่อนสนิท็อามีสิทธิเป็นสามีไ้นะเว้ย"ฝันเฟื่อเอ่ยปลอบใเพื่อน
"เป็นสามีเลยเหรอวะ" พระรสเอ่ยมอหน้าเพื่อนมวิ้ว
"แฮะๆ ูล้อเล่น ูพูให้วามหวัมึไ อย่าพึ่สิ้นหวัิวะ ราบใที่แนนยัไม่แ่าน มึย่อมมีสิทธิเสมอเพื่อน" ฝันเฟื่อเอ่ยโอบไหล่เพื่อน ยิ้มๆ
"เย็นนีู้ะแวะที่บริษัทหน่อยว่ะ มึไปเป็นเพื่อนูหน่อยิ"
"ไปิ!" ฝันเฟื่อเอ่ยโอบไหล่เพื่อนเินรไปที่รถทันที
..บริษัท ไโย..
"ูแวะื้อาแฟแป๊บนะ เี๋ยวามึ้นไป" ฝันเฟื่อเอ่ยบอพระรสแวะเินเ้าร้านาแฟ้าๆ บริษัททันที
พระรสเินเ้าบริษัท"เิรับนายน้อย" เลาฮั่นยืน้อนรับหน้าประูทาเ้า
"รับ" เอ่ยนอบน้อมเินามเลาฮั่นึ้นลิฟ์ไปห้อทำานัวเอทันที
..ร้านาแฟ..
"น้อรับ เอสเปรสโ่สอแ้วรับ"ฝันเฟื่อยืนสั่าแฟหน้าเาน์เอร์
พนัานเสิร์ฟสาวเยหน้ามอลู้า"พี่ฝันเฟื่อ!" เอ่ยอมยิ้ม
"ใบหม่อน" ฝันเฟื่อเอ่ยเบาๆ ทำหน้าใ"ใบหม่อนทำานที่นี่เหรอรับ"
"่ะ ทำ่วเลิเรียน่ะ" เอ่ยอบยิ้มหวาน
ฝันเฟื่อยืนมอหิสาวรหน้า้วยแววาที่นิ่เย แ่หัวใโรเ้นแร "หรือนี่ะเป็นพรหมลิิริๆ วะ" ยืนิในใ "ใบหม่อนเลิานี่โมรับ"
"ะ!" หิสาวเอ่ยน้ำเสียใ
"พี่ะไปส่รับ" ฝันเฟื่อยืนเอ่ยอมยิ้ม "ทำไมูพูำนี้ออมาวะ สสัยน้อทำอใสู่แน่เลยว่ะ" ิในใ
ใบหม่อนยืนมอหน้าายที่เธอแอบหลรัอมยิ้ม
...
..ห้อทำานพระรส..
"ไมึ! ไปื้อาแฟะนานเลยนะ" พระรสเอ่ยถามเพื่อนเมื่อเห็นเพื่อนถือแ้วาแฟเินเ้ามาในห้อ
"อืม..อะ าแฟมึ" ยื่นให้เพื่อน
"อบใ"
"เวลามึนั่ทำาน ็ูเป็นานเป็นารีเหมือนันนะ" ฝันเฟื่อเอ่ยแวนั่ลเ้าอี้้าหน้าโ๊ะเพื่อน
"มึ็แวูั"
"วันนี้มึะลับี่โม"
"ถามทำไมวะ"
"ถ้ามึเลิึูะไ้ลับ่อน"
"มึะรีบไปไหนวะ มาับู็้อลับพร้อมูิวะ มึลับ่อนะลับยัไ" พระรสเอ่ยทำมวิ้ว
"มึ็ให้เลาฮั่นไปส่ิวะ เี๋ยวูับรถมึลับ่อน"
"มึมีพิรุธนะเนี่ย เมื่อี๊ไปเอสาวๆ มาแหๆ ะไปส่สาวอะิ"เพื่อนที่รู้ใเอ่ยทัท้วึ้น
"มึนี่ รู้ใูัเลยว่ะ"
"ใรวะ" พระรสเอ่ยถามทำหน้าอยารู้
"ใบหม่อน!"
"นั่นไ..น้อที่แอบอบมึใ่มะ"
"อืม" ฝันเฟื่อพยัหน้ายิ้มๆ
"เริ่มสนใน้อเาแล้วอะิ"
"น้อเาน่ารัี" เอ่ยยิ้มเ้าเล่ห์
"ูลับพร้อมมึนี่แหละ เป็นห่วน้อใบหม่อนว่ะ ปล่อยให้ไปสอ่อสอับเสือแบบมึไม่ไ้หรอ"
"ไอ้พระรส.. ไอ้พระเอ" ฝันเฟื่อเอ่ยเบือนหน้าหนี "รู้ใูไปหมนะมึ" เอ่ยบ่นเบาๆ
"พระเอน่ะหลานู" พระรสเอ่ยยิ้มๆ
"ูประ! หลานู้วยเหมือนัน" เอ่ยถึหลายายนโเพราะทั้สอเป็นทั้อาทั้น้าพระเอ
"เออๆ รอูแป๊บ ูอเลียร์านแป๊บ"
"เออ ทำๆ ไปเหอะ ูไม่รีบ นั่รอมึอยู่รนี้แหละ"
...
..หน้าร้านาแฟยาม่ำืน..
ใบหม่อนนั่โทรศัพท์ส่ไลน์
ใบหม่อน : วันนี้เอพี่ฝันเฟื่อริๆ ้วยแ
นุ่น : เห็นไหมันบอแล้ว ว่าแ้อเอพี่เาเ้าสัวัน พี่เาไปบริษัทนั้นบ่อยๆ
ใบหม่อน : อบใมาแ ที่ให้ันมาสมัรานที่ร้านาแฟนี้
นุ่น : ไม่เป็นไรแ สมัยนี้รอพรหมลิิไม่ไ้หรอแ ้อลุยเอแบบนี้แหละ
ใบหม่อน : ึ้ใเพื่อนวะ เี๋ยวพี่เาะไปส่ันที่บ้าน้วยนะแ
นุ่น : ริิแ อุ๊ยอิาวะ เริ่มแผนสอไ้เลยเพื่อน
ใบหม่อน : โอเ ึ้
ื๊....โทรศัพท์ั
"่ะๆ ใบหม่อนำลัออไป่ะ" ใบหม่อนเอ่ยรับโทรศัพท์ยิ้มๆ มอรถยน์ที่อหน้าร้านผ่านระใสในร้านมีสายฝนโปรยปราย รีบหยิบระเป๋าเินาร้านาแฟทันที เปิประูเบาะหลัเ้าไปนั่ยิ้มๆ"ฝนพอีเลย่ะ"
"เ็ผม่อนนะรับ เี๋ยวไม่สบาย" พระรสเอ่ยยื่นผ้าผืนน้อยให้
"อบุ่ะ"
"ใบหม่อนิะเ้าร้านเสริมสวยไหมรับ พี่ะพาไปยืผม" พระรสเอ่ยมอทรผมที่หยัศอหิสาว้านหลั
"ะ!" เอ่ยน้ำเสียใ
"เพื่อนพี่มันอบูแลเทแร์นอื่นมาแ่ไหนแ่ไรแล้วรับ" ฝันเฟื่อนับเอ่ยยิ้ม
"ถ้าใบหม่อนูแลเส้นผมให้สุภาพีว่านี้ เปลี่ยนทรผมสัหน่อย ะ่วยับผิวให้ใบหน้าใบหม่อนาวน่ามอยิ่ึ้นนะรับ"
"เหรอะ"
"รับ"
"แ่นี้็น่ารัีอยู่แล้วป่าววะ" ฝันเฟื่อเอ่ยเบาๆ ามอท้อถนน
ใบหม่อนนั่ฟันับเอ่ยม ยิ้มเินอาย
"หวแล้วเหรอมึ" พระรสเอ่ยมอหน้านับ้าาย
ื๊ๆ...เสียโทรศัพท์พระรสั
"มิว" พระรสเอ่ยเบาๆ
"มิวโทรมา มีเรื่ออะไรวะ" ฝันเฟื่อเอ่ยถามเบาๆ
พระรสรับโทรศัพท์
"ว่าไมิว"
"พระรส! นายมารับแนนหน่อยิ เราเห็นนั่ื่มอยู่นเียว ท่าทาะเมามาแล้วว่ะ" มิวเอ่ยท่ามลาเสียเพลที่ัแทรออมา
"มิวอยู่ร้านไหน..โอเ เี๋ยวเรารีบไป"
"มีเรื่ออะไรวะ"ฝันเฟื่อายามอเอ่ยถาม
"มึไปสู่ที่ผับ........หน่อยิ" พระรสเอ่ยบอนับ้าาย
ฝันเฟื่อายามอเพื่อนมวิ้ว
"ใบหม่อนรับ! พี่มีเรื่อ่วน นั่รถไปเป็นเพื่อนพี่่อนนะ ที่บ้านะว่าไหมรับ" พระรสเอ่ยถามหิสาวเบาะหลั
"ไม่ว่าหรอ่ะ ใบหม่อนพัอยู่หอพั่ะ"
....................................................
..ผับแห่หนึ่..
"ใหู้ลไปเป็นเพื่อนไหม" ฝันเฟื่อเอ่ยมอหน้าพระรส
"ไม่้อหรอ มึรีบไปส่ใบหม่อนเถอะ เี๋ยวูับรถแนนลับ"
"เออ..รีบไปเถอะ"
พระรสรีบเปิประูรถ เินเ้าผับไปทันที
"มึนี่นะ ีวิไม่พ้นเพื่อนสนิทสาวนนี้ริๆ าม่วยลอ" ฝันเฟื่อเอ่ยบ่นส่ายหัวมอเพื่อนเินเ้าผับไปอย่าเร่รีบ "ใบหม่อนรับลมานั่หน้าับพี่ิรับ พี่ไม่ใ่นับรถนะรับ" เอ่ยมอสาวน้อยน่ารัระหลัยิ้มๆ
"อ๋อ..่ะ" เอ่ยรีบลรถ เินมาเปิประู้านับลนั่ยิ้มๆ
ฝันเฟื่อายามอหิสาว้านับอมยิ้ม
..ในผับ..
"พระรส!" มิวและเพื่อนๆ อเธอเอ่ยเรีย
"แนนล่ะ" พระรสเอ่ยถามทันที
"โน่น นั่ื่มเมาหัวทิ้มอยู่โน่น เราห้ามแล้วนะ ห้ามยัไ็ไม่ฟั ื่มเหล้าไป ร้อไห้ไป สสัยทะเลาะับพี่ิมหัน์มาอีแล้วมั้" มิวเอ่ยบ่นส่ายหัว
"อืม อบใมิวมานะ เี๋ยวเราูแลแนนเอ มิวสนุับเพื่อนๆ ่อเถอะ"
"อืม พาันลับบ้านีๆ ล่ะ"
พระรสเินรไปโ๊ะแนนทันที
"เห็นพระรสแล้วสสารน๊อแ ีนานี้ยัยแนนยัไม่เห็น่าสัที" เพื่อนมิวเอ่ยมอพระรสทำหน้าสสาร
"มันรัอมัน ทำไไ้วะแ มัน็้อทนเ็บ่อไป" มิวเอ่ยบ่นส่ายหัว
"แนน! ทำไมเธอเมานานี้" พระรสเอ่ยยืนมอหน้า
หิสาวปรือามอามเสียเรีย"พระรส!"เอ่ยลุึ้นเ้าสวมอายที่ยืนอยู่รหน้าทันที"หื่อๆ พระรส! พี่ิมหัน์เาำลัะแ่านับผู้หิที่เี่ยับม๊าเาเลือให้ที่ไม่ใ่แนน" เอ่ยร้อไห้อร่าหนาแนบแน่นเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์
พระรสยืนโอบอหิสาวร่าบาแนบแน่นไม่เอ่ยำใ ่อยๆ ประอเธอเินออาผับ ับรถพาเธอลับบ้านทันที
..บ้านแนน ยาม่ำืน..
"บ้านแนนปิไฟหมแล้ว ุน้าหลับแล้ว" พระรสเอ่ยประอร่าบาเินเ้าบ้านมอผ่านวามมื
"หลับันหมแล้วมั้" หิสาวเอ่ยยิ้มๆ าหวานเยิ้ม
"เราส่แ่นี้นะ เินึ้นห้อเอไ้ไหม" เอ่ยมอบันไบ้านนเมา
"ไ้ๆ อบในะ" เอ่ยยิ้ม่อยๆ เินึ้นบันไ เหมือนะเเินถอยหลัลบันไ
"แนน!.."พระรสเอ่ยวิ่เ้าประอ ร่าบาในอ้อมอยืนมอยิ้มหวาน
พระรส่อยๆ ประอร่าบาเินึ้นบันไรไปยัห้อนอน ่อยๆ วาร่าบาลนอนบนเียนุ่มอย่าอ่อนโยน หิสาวใ้ล่านอนมอหน้าายรหน้าอมยิ้ม ึร่าหนาลทับลร่าัวเอทันที"พี่ิมหัน์ะ" เอ่ยยิ้มโอบอรัแน่น
พระรสเบิาว้า"เราพระรส ไม่ใ่พี่ิมหัน์" เอ่ยเสียสั่นเมื่อหิใ้ร่า้มุไร้อออุ่น
"พระรส.." เธอเอ่ยเสียแผ่วเบามอหน้าายบนร่าใล้ๆ
พระรส้มมอหิสาวใ้ร่าไม่ละสายาเพราะแรเสน่หา ถูหิสาวใ้ร่าอลูบทันที ายบนร่าเบิาว้า ใ หัวใเ้นเร็วแรแทบทะลุออาอ
"แนน!" เอ่ยเรียเบาๆ
หิสาวโน้มัวพระรสลนอนแนบพื้นเียนุ่ม เธอสลับึ้นมาอยู่้านบนแทน ้มหน้าุไร้อออุ่นรุเร้าายใ้ร่าทันที
"แนน..เธอเมามาหยุเถอะ"ายใ้ร่าเอ่ยห้ามเสียสั่น
หิสาวบนร่าไม่สนำ้าน ้มหน้าูบปาหนาให้หยุพู ายใ้ร่าเริ่มหัห้ามใไม่อยู่น้อมรับูบ้วยวามเ็มใเพราะหลรัเธอสุหัวใ โน้มัวหิสาวบนร่าลนอนราบบนเียนุ่ม ้มูบปานุ่มอย่าูื่มทำามหัวใที่โหยหามาแสนนาน มอบบทรัรั้แรให้เาและเธอภายใ้แสันทร์ที่สาส่อสะท้อนผ่านระเ้ามาในห้อ โอบอร่าบาแนบแน่น"พระรสรัแนนมานะรับ เธอทำเพราะวามเมา แ่เราทำเพราะวามรั" เสียนุ่มทุ้มเอ่ยล่อมหิสาวร่าบาให้นอนหลับใหลลใน่ำืนนี้
..อรุเบิฟ้า..
หิสาว่อยๆ ลืมาื่น เมื่อแสะวันสาส่อผ่านระใสเ้ามาระทบับา เธอมอรอบๆ ห้อ มอหาายที่เธอนอนอเมื่อืน อนนี้ไม่มีเานอนอยู่้าายเธอแล้ว ่อยๆ ลุึ้นนั่ิถึเรื่อราวที่เิึ้น แม้เธอะเมามาแ่เธอ็มีสิ "เรื่อที่เิึ้นบนเียเมื่อืนเธอทำไปเพราะประพี่ิมหัน์ั้นเหรอ หรือั้ใะนอนับพระรสริๆ" เธอนั่ถามัวเอน้ำาลอ
.................................
ความคิดเห็น