ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฟื้นคืนสติ
อ์รัทายาทไ้ฟื้นึ้นมาท่ามลาวามีใอเหล่าบรรานในวัหลวพร้อมฮ่อเ้ผู้เป็นบิานเอ
"ื่นแล้วหรืออ์รัทายาทเป็นอย่าไรบ้า เ็บปวรไหนหรือเปล่า" ฮ่อเ้ทรรัสถาม
"ไม่พระยะะเส็พ่อ หม่อมันไม่เป็นอะไรมาแล้ว แ่แ่ันอหน่อยๆ พระยะะ แ้ๆ" อ์รัทายาทเิอาารันอึ้นมา พวนาำนัลึถวายน้ำให้เสวยันและเมื่อสัเีๆ ็เห็นัวเอผมสีาว็ใทันทีึถามฮ่อเ้ทันที
"นี้มันเิอะไรึ้นเส็พ่อ ทำไมหม่อมันผมถึเป็นสีาวไ้เหล่าพระยะะ" อ์รัทายาทแปลใทันทีและอาละวาให่เลยทีเียว
"อ์รัทายาทใเย็นๆ ่อน ลูโนพิษหยเย็นเ้าไปนะสิ ถึไ้ผมสีาวแบบนี้นะ" ฮ่อเ้ทรรัสออไป ทำให้อ์รัทายาทเสียใเป็นอย่ามา
"ไม่้อัวลไปหรอลู เี๋ยวพ่อะหาหมอที่ีที่สุมารัษาอาารอลูเอ อย่าัวลไปเลย"
"มันไม่มีทาหายหรอนะพระยะะเส็พ่อ ลูน่าะายๆ ไปะะไ้รู้แล้วรู้รอไปเลย แ้ แ้" แล้วอ์รัทายาทึไ้ไอออมาเป็นเลือทันที
"อ์รัทายาทเป็นยัไบ้า เรียท่านหมอมาสิเร็วเ้า" ฮ่อเ้ทรสั่ให้ามหมอมาทันที
"ือท่านหมอโนลโทษโบ้ยที่หลับาเ็บอยู่ที่บ้านพระยะะ" ทหารนหนึ่ล่าว
"โธ่เอ้ย....ั้นออามหาหมอให้ทั่วเร็วเ้า"
"พระยะะ"
แล้วทหาร็รีบไปามหมอให่้าเหลียนูมาทำารรัษาอ์รัทายาททันทีลาึลาื่น
้านท่านหมอ้าเหลียนูไ้มาพร้อมเรียมัวนำยามา้วยและไ้ให้ยาสมุนไพรบาอย่าทานประทั่ไป่อนแ่ยัไม่หายา เพราะยาหยเย็นนั้นรัษายา นส่วนให่ที่โนพิษนินี้ส่วนมาะายทุน แ่นี้ลับรอมาไ้ราวปิหาริย์แ่็ทรมานเหมือนัน
"เป็นไท่านหมออาารีึ้นไหม" ฮ่อเ้ทรรัสถาม
"ือว่าระหม่อมรัษาอย่าสุวามสามารถแล้วพระยะะฝ่าบาท ทำไ้เพียแ่รัษาระยะเบื้อ้นไ้เท่านั้นเอที่เหลือ้อหาัวยานิพิเศษมารัษาอาารให้หายาึ่ัวยานี้หายายิ่นั"
"แล้วทำยัไถึะรัษาอาารออ์รัทายาทหายละท่านหมอ"
"ระหม่อมะออไปามหาสมุนไพรเอพระยะะ"
"แล้วใระมาูแลอ์รัทายาทละ"
ทัู้่ิัวลใทันที แล้ว้าเหลียนู็ิออ
"ั้นให้ลูสาวระหม่อม้าิเอ๋อมาูแลแทน็แล้วันพระยะะ นารู้เรื่อสมุนไพรีเหมือนระหม่อมพระยะะ สามารถูแลอ์รัทายาทไ้ีไม่แพ้ระหม่อม"
"ั้นี ให้ลูสาวเ้ามาทำารูแลอ์รัทายาทนะีแล้ว ั้นท่าน็ไปามหาัวยามารัษาไ้เลยนะ ้าะเรียมห้อนอนให้นาเอ"
"แล้วอ์รัทายาทไม่ว่าเหรอพระยะะ"
"หม่อมันไม่ว่าเส็พ่อับท่านหมอหรอนะพระยะะเส็พ่อ"
"อ์รัทายาท"
ทัู้่อุทานพร้อมัน
"ีะอีให้นามาอยู่เป็นเพื่อนหม่อมันนะีแล้วเพื่อหม่อมันอาารำเริบแล้วะไ้มีนามาอย่วยเหลือใล้ๆ"
"ถ้าี้ระหม่อม็หายห่วหน่อย ั้นลามนี้นะพระยะะฝ่าบาท อ์รัทายาท เี๋ยวหม่อมันะไปามบุรสาวอระหม่อมมาเลย"
"เิ"
แล้วท่านหมอให่็ออเินทาไปามัวบุรสาวนเอทันที่ที่บ้านนั้นเอ
"มีอะไรเหรอท่านพ่อ ทำไมทาวัหลวถึส่นมาเรียท่านไปนะ"
"เป็นวามลับนะ ็อ์รัทายาทโนพิษหยเย็นนะสิ ทำใหผมลายเป็นสีาวนะแล้วพิษ็ยั้าาอยู่ภายในร่าายอยู่้วย"
"แล้วอย่านี้ะทำยัไีละท่านพ่อ"
"็ี้ไ พ่อะให้เ้าไปอยู่เฝ้าูแลอาารอ์รัทายาทนะสิะไ้หรือไม่ ระหว่ารอพ่อไปหายาสมุนไพรมารัษาอาารบาเ็บให้อ์รัทายาทนะ"
"อะไรนะให้้าเนียะนะ ไปูแลอ์รัทายาทนะ"
"็ใ่นะสิ เ้าทำไ้ไหมละ"
"ทำไ้สิท่านพ่อ ้าทำไ้ แ่อ์รัทายาทะยอมให้้าอยูู่แลเ้าเหรอ"
"ยอมสิลู อ์รัทายาทล่าวมาแล้วว่ายอมให้เ้าอยูู่แลที่วัหลว เ้าเรียมัวไปับพ่อเี๋ยวนี้เลย พ่อะพาเ้าเ้าวัหลวืนนี้เลย"
"ั้น้าอแ่ัวเ็บ้าวอให้เรียบร้อย่อนนะท่านพ่อ"
"ไ้สิ"
แล้ว้าิเอ๋อ็เ็บ้าวอเรียมพร้อมที่ะเินทาไปทันทีที่วัหลว พร้อมับ้าเหลียนูผู้เป็นบิา
..............................................................
"ื่นแล้วหรืออ์รัทายาทเป็นอย่าไรบ้า เ็บปวรไหนหรือเปล่า" ฮ่อเ้ทรรัสถาม
"ไม่พระยะะเส็พ่อ หม่อมันไม่เป็นอะไรมาแล้ว แ่แ่ันอหน่อยๆ พระยะะ แ้ๆ" อ์รัทายาทเิอาารันอึ้นมา พวนาำนัลึถวายน้ำให้เสวยันและเมื่อสัเีๆ ็เห็นัวเอผมสีาว็ใทันทีึถามฮ่อเ้ทันที
"นี้มันเิอะไรึ้นเส็พ่อ ทำไมหม่อมันผมถึเป็นสีาวไ้เหล่าพระยะะ" อ์รัทายาทแปลใทันทีและอาละวาให่เลยทีเียว
"อ์รัทายาทใเย็นๆ ่อน ลูโนพิษหยเย็นเ้าไปนะสิ ถึไ้ผมสีาวแบบนี้นะ" ฮ่อเ้ทรรัสออไป ทำให้อ์รัทายาทเสียใเป็นอย่ามา
"ไม่้อัวลไปหรอลู เี๋ยวพ่อะหาหมอที่ีที่สุมารัษาอาารอลูเอ อย่าัวลไปเลย"
"มันไม่มีทาหายหรอนะพระยะะเส็พ่อ ลูน่าะายๆ ไปะะไ้รู้แล้วรู้รอไปเลย แ้ แ้" แล้วอ์รัทายาทึไ้ไอออมาเป็นเลือทันที
"อ์รัทายาทเป็นยัไบ้า เรียท่านหมอมาสิเร็วเ้า" ฮ่อเ้ทรสั่ให้ามหมอมาทันที
"ือท่านหมอโนลโทษโบ้ยที่หลับาเ็บอยู่ที่บ้านพระยะะ" ทหารนหนึ่ล่าว
"โธ่เอ้ย....ั้นออามหาหมอให้ทั่วเร็วเ้า"
"พระยะะ"
แล้วทหาร็รีบไปามหมอให่้าเหลียนูมาทำารรัษาอ์รัทายาททันทีลาึลาื่น
้านท่านหมอ้าเหลียนูไ้มาพร้อมเรียมัวนำยามา้วยและไ้ให้ยาสมุนไพรบาอย่าทานประทั่ไป่อนแ่ยัไม่หายา เพราะยาหยเย็นนั้นรัษายา นส่วนให่ที่โนพิษนินี้ส่วนมาะายทุน แ่นี้ลับรอมาไ้ราวปิหาริย์แ่็ทรมานเหมือนัน
"เป็นไท่านหมออาารีึ้นไหม" ฮ่อเ้ทรรัสถาม
"ือว่าระหม่อมรัษาอย่าสุวามสามารถแล้วพระยะะฝ่าบาท ทำไ้เพียแ่รัษาระยะเบื้อ้นไ้เท่านั้นเอที่เหลือ้อหาัวยานิพิเศษมารัษาอาารให้หายาึ่ัวยานี้หายายิ่นั"
"แล้วทำยัไถึะรัษาอาารออ์รัทายาทหายละท่านหมอ"
"ระหม่อมะออไปามหาสมุนไพรเอพระยะะ"
"แล้วใระมาูแลอ์รัทายาทละ"
ทัู้่ิัวลใทันที แล้ว้าเหลียนู็ิออ
"ั้นให้ลูสาวระหม่อม้าิเอ๋อมาูแลแทน็แล้วันพระยะะ นารู้เรื่อสมุนไพรีเหมือนระหม่อมพระยะะ สามารถูแลอ์รัทายาทไ้ีไม่แพ้ระหม่อม"
"ั้นี ให้ลูสาวเ้ามาทำารูแลอ์รัทายาทนะีแล้ว ั้นท่าน็ไปามหาัวยามารัษาไ้เลยนะ ้าะเรียมห้อนอนให้นาเอ"
"แล้วอ์รัทายาทไม่ว่าเหรอพระยะะ"
"หม่อมันไม่ว่าเส็พ่อับท่านหมอหรอนะพระยะะเส็พ่อ"
"อ์รัทายาท"
ทัู้่อุทานพร้อมัน
"ีะอีให้นามาอยู่เป็นเพื่อนหม่อมันนะีแล้วเพื่อหม่อมันอาารำเริบแล้วะไ้มีนามาอย่วยเหลือใล้ๆ"
"ถ้าี้ระหม่อม็หายห่วหน่อย ั้นลามนี้นะพระยะะฝ่าบาท อ์รัทายาท เี๋ยวหม่อมันะไปามบุรสาวอระหม่อมมาเลย"
"เิ"
แล้วท่านหมอให่็ออเินทาไปามัวบุรสาวนเอทันที่ที่บ้านนั้นเอ
"มีอะไรเหรอท่านพ่อ ทำไมทาวัหลวถึส่นมาเรียท่านไปนะ"
"เป็นวามลับนะ ็อ์รัทายาทโนพิษหยเย็นนะสิ ทำใหผมลายเป็นสีาวนะแล้วพิษ็ยั้าาอยู่ภายในร่าายอยู่้วย"
"แล้วอย่านี้ะทำยัไีละท่านพ่อ"
"็ี้ไ พ่อะให้เ้าไปอยู่เฝ้าูแลอาารอ์รัทายาทนะสิะไ้หรือไม่ ระหว่ารอพ่อไปหายาสมุนไพรมารัษาอาารบาเ็บให้อ์รัทายาทนะ"
"อะไรนะให้้าเนียะนะ ไปูแลอ์รัทายาทนะ"
"็ใ่นะสิ เ้าทำไ้ไหมละ"
"ทำไ้สิท่านพ่อ ้าทำไ้ แ่อ์รัทายาทะยอมให้้าอยูู่แลเ้าเหรอ"
"ยอมสิลู อ์รัทายาทล่าวมาแล้วว่ายอมให้เ้าอยูู่แลที่วัหลว เ้าเรียมัวไปับพ่อเี๋ยวนี้เลย พ่อะพาเ้าเ้าวัหลวืนนี้เลย"
"ั้น้าอแ่ัวเ็บ้าวอให้เรียบร้อย่อนนะท่านพ่อ"
"ไ้สิ"
แล้ว้าิเอ๋อ็เ็บ้าวอเรียมพร้อมที่ะเินทาไปทันทีที่วัหลว พร้อมับ้าเหลียนูผู้เป็นบิา
..............................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น