ลำดับตอนที่ #3
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 หมออยู่ไหนคนจะคลอดลูกแล้ว
"เ็บท้อ!เ็บมาะไม่ไหวแล้วะลอแล้วแน่ๆ!" ลาึที่เียบะั้นทุน่าพาันหลับใหลไปหมแล้วอยู่ๆนา็รู้สึเ็บท้อมามันทรมานเหมือนอนที่ถูยิ่อนายในาิที่แล้วยัมีน้ำล่ำไหลออมาทา่อลอถึะไม่เยมีประสบาร์ลอลูมา่อนแ่็รู้ไ้ว่าเ้าาลาเปา้อนอวบำลัะออมาแล้วริๆห้ามยัไ็ไม่อยู่แล้ว
"พระสนมุ้ยเฟยะลอแล้ว ให้ันทีนนึไปามหมอหลวมาเร็ว"
"เ้า่ะพี่ิเอ๋อร์"
"อทนหน่อยนะเพะพระสนม เี๋ยวหมอหลว็มาถึแล้ว พระนาับอ์ายน้อย้อปลอภัยเพะ" ิเอ๋อร์ับมือนาเอาไว้แน่นอย่าให้ำลัใ
"้าเ็บปวเหลือเินิเอ๋อร์ะไม่ไหวแล้วายมาแล้วรอบนึัน้อมาายอีแล้วเหรอเนี้ยทำไมีวิ่วนี้หนีไม่พ้นำว่าายสัทีนะ!"
"พระสนมุ้ยเฟยทรรัสว่าายแล้วอีรอบหมายวามว่าไเพะนู๋ปี้ไม่เ้าใ" วามเ็บท้อลอทำให้เธอเผลอพูไปเรื่อยนเือบโนับไ้้อระวัให้มาว่านี้แล้ว ปาหน่อปาเือบพาวยไหมล่ะนั้น
"โอ๊ย!เ็บนะไม่ไหวแล้ว"
"ทรอทนเอาไว้อีหน่อยนะเพะ เี๋ยวหมอหลว็มาแล้ว" วามเ็บปวไม่ลน้อยลแ่เหมือนะเพิ่มทวีูมาว่าเิมเป็นพันเท่ามันทรมานยิ่ว่าารฝึใน่ายหน่วยรบพิเศษสมัยเรียนำรวอีเอสไออีแ่ัน็้ออทนเพื่อรอหมอหลวที่ำลัเินทามา ถ้าเิลอเอโยไม่มีหมอหลวอาทำให้เลือนายไ้
"หมอหลวมาแล้วเพะพระสนมุ้ยเฟย!" เสียนาำนัลร้อึ้น้วยวามีใ หมอหลวรีบเินเ้ามาูันที่นอนัวับท้อัวออยู่ หลัานั้นวามเ็บปวอีระรอ็วิ่เ้าู่โม เหมือนเ้าาลาเปา้อนอวบะรู้ว่าหมอหลวมาถึแล้วเลยเร่ะออมาให้ไ้
"่อลอเปิแล้ว พระสนมุ้ยเฟยทรเบ่อีรั้เพะ"
"เบ่!เบ่ยัไทำไม่เป็น ันไม่เยลอลูมา่อนนะหมอ!"
"ั้นหายใเอาไว้ให้สุ! แล้วเบ่เพะพระสนมูุ้ยเฟย"
"ทำไม่เป็นนนน" แรบิรัอ่อลอับแรอเ็ทารในรรภ์ที่อยาออมา้านแรันทำให้ผู้เป็นเ้าอร่าายรู้สึเ็บปวทรมานเหมือนำลัะมน้ำาอาาศหายใาย
"ั้นลมหายใเอาไว้เพะทำามหม่อมันแล้วอือออออออออออออเฮ้อ! เบ่อีรอบเพะอือออออออออออออใล้แล้วเพะอือออออออออ" หมอหลวถึับปาเหื่อเมื่อันที่ห้ามปาัวเอไม่ให้เถียับหมอหลวอนนี้ไม่ไ้
"ทำไมยัไม่ออมาอี! ยัเ็บอยู่เลยหมอโหันนี่ยัโห้าหรือ!"
"อทนั้นลมหายใเบ่อีรอบนะเพะพระสนมูุ้ยเฟย!" าที่เ็บท้อลอันยั้อมานอนเถียับหมอหลวเพราะทารยัไม่ออมาสัที ันทีและนาำนัล่าวิ่สลับันไปมาวุ่นวายนเวียนหัวไปหม
สิเริ่มที่หลุลอยเพราะวามเ็บปวับมาอีรั้เมื่อหมอหลวบอให้เบ่เ้า้อนออมาให้ไ้ พยายามเบ่อยู่เือบสอั่วโมสุท้าย
"เป็นพระโอรสเพะพระสนมูุ้ยเฟย!!!" เสียร้อยินีัทั่วทั้พระำหนั เมื่อทราบว่านาทรลอพระโอรสออมาไ้แล้วสุท้าย็เป็นายริๆวามโล่ใทำให้ันหมสิไป่อนที่ะไ้เห็นหน้าลูเป็นรั้แร
ทำไมันมายืนอยู่้าเียอพ่อับแม่ไ้ันไม่ไ้ายแล้วเิใหม่ในร่าพระสนมุ้ยเฟยในราวศ์ีนโบราเหรอ แ่ลอปลุพวท่าน็ไม่ื่นึ้นมา นันใเสียร้อไห้ออมาอย่าั้นไม่อยู่
"แ" เสียร้อไห้อเ็ทารัลั่นปลุให้ันื่นาฝันอันแสนเศร้าหรืออาะเป็นเรื่อริที่ววิาอันลับไปอีโลเพราะห่วพ่อับแม่ในาิ่อนแ่เพราะเสียร้อไห้หิวนมอเ้าาลาเปา้อนอวบเรียให้ันลับมาอีรั้
"เอาอ์ายน้อยมาให้้า สสัยเาร้อเพราะหิวนม" ันยันแนเอาไว้ับหมอน้าึ่นั่ึ่นอนอยู่บนเีย ไม่รู้ว่าหลับไปนานแ่ไหนนทำให้เ้าาลาเปา้อนอวบร้อเรียินนมยามนี้
"เพะพระสนมุ้ยเฟย"
"อืมัวอวบว่าที่ิเอาไว้อีนะ เ้าาลาเปาน้อยอแม่ หิวนมมาเลยสินะถึร้อไห้เสียันนื่นทั้ำหนั" พอเอาเ้าเ้ายัไม่ไ้ัท่าให้นอนสบายเ้าาลาเปาัวอวบ็รีบูนมอย่าหิวโหยรอยยิ้มว้าเมื่อมือเล็ๆำายเสื้ออแม่เอาไว้แน่นอย่าับลัวว่าะมีนมาแย้แม่ไปาเาั่รู้วามยิ่นัสสัยะหวนามาแน่ถ้าโึ้น
"ไม่้อำแน่นนานั้น็ไ้เ้าาลาเปาน้อย แม่ไม่ไ้ะาเ้าไปไหนไลเสียหน่อย" นิ้วเรียวเี่ยแ้มยุ้ยที่เลอะไป้วยน้ำนมอย่าเอ็นูใบหน้าเล็แ่เรื่อหน้าัเนมูเรียวแหลมูทรแล้วน่าะโ่ถ้าโึ้นปาหนาแ่สีแระลื่นเหมือนเ็ผู้หิิ้วาแ่เริ่มมีโรว่าะหนา วาลมโใสมีน้ำาเอ่ออยู่บ้าหลัาร้อไห้เมื่อรู่มอนาาแป่วน่าเอ็นูนั สายใยเล็ๆเริ่มทัทอึ้นโยไม่รู้ัวถึิใะไม่ใ่มาราที่แท้ริอเ้าาลาเปา้อนอวบ้อนนี้แ่ทว่าพอมอสบาลมใส่แป่วไร้เรียสาู่นี้ับรู้สึถึวามรัและผูพันอบอุ่นอย่าประหลา
"มาราะปป้อเ้าให้ีที่สุ ให้เ้าเิบโอย่าปลอภัยรอพ้นานปอร้ายทั้หลายนะ'หลี่เีย'มาราะั้ื่อให้เ้าว่าหลี่เียแปลว่าแ็แรและแ็แร่ แ็แร่นไม่มีใรมาทำร้ายไ้"
"พระโอรสน้อยทรมีพระนามที่เพราะมาเพะพระสนมูุ้ยเฟย ถ้าฮ่อเ้ทรเส็ลับมาาารนำทัพรบทาใ้ อีรึ่ปี้าหน้า้อทรโปรื่อที่พระสนมุ้ยเฟยทรั้ให้พระโอรสน้อยแน่ๆเพะ" อะไรนะฮ่อเ้ไปออรบอีรึ่ปีถึะเส็ับมาวัหลว เ้าาลาเปาที่้อันาแป่วอยู่ในอ้อมออนนี้ะรอพ้นมือเสือมือระเ้วัหลัไหมเนี้ยลูเอ้ย...เส็พ่ออเ้า็ั่ไปนานเหลือเิน ถึนาะเป็นุ้ยเฟยมีอำนาอบิาเป็นถึเสนาบีารลัที่ใร็ไม่ล้าทำร้ายึ่ๆหน้า แ่แรริษยาอสรีวัหลั้อนพิษสเอาไว้มามาย เมื่อรู้ว่านาลอพระโอรสออมาไ้ ย่อมไม่อยู่เย่อนที่ฮ่อเ้ะเส็ลับมา
####
พี่เ้ยัไม่ลับารบเ้าาลาเปาน้อยะไ้โอย่าปลอภัยไหม...
ผู้สนับสนุนสูงสุด
ผู้สนับสนุนคนล่าสุด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
1ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
1ความคิดเห็น