[ทำมือ+E-book] Drink On Me | NEED

ลำดับตอนที่ #3 : ไออุ่นของคิว : Chapter 2

2

หลังจากนั้นฉันก็ไปที่ร้านใหม่แทบจะทุกวัน บางวันก็ไปก่อนจะตี้กับเพื่อนๆบางวันก็หลังจากตี้ แต่เวลาเข้าไปในร้านฉันจะเลือกทำเลที่เห็นเคาน์เตอร์ไม่ได้ตรงไปนั่งเหมือนที่ผ่านๆมาแทน ไม่งั้นน้องคิวก็รู้หมดน่ะสิว่าจุดประสงค์ฉันคือการไปหาเขาน่ะ 

“ไงอุ่น” เสียงทุ้มลึกพร้อมกับแขนที่พาดมาบนไหล่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร 

“แขนก็หนักยังจะเอามาวางบนไหล่คนอื่นอีกนะพี่ม่อน” หันไปแขวะพร้อมกับพยายามดันท่อนแขนเขาออกแต่ไม่เป็นผลเลยปล่อยเลยตามเลย 

“ว่าแต่เมื่อวานไปดื่มมาเหรอ? เห็นลงสตอรี่ หรือพวกมึงไปตี้โดยไม่บอกกูวะ?” ซีเลิกคิ้วให้ฉันเล็กน้อยก่อนจะจ้องหน้าเพื่อนที่เหลือในกลุ่ม 

“กูไปคนเดียว” ทำไมฉันต้องมารายงานพวกมันด้วยวะ 

“ร้านใหม่เหรอ? ดูไม่คุ้น” ประโยคนี้เรย์เป็นคนถามออกมา ฉันจึงพยักหน้ากลับไปเพราะไม่รู้จะปิดไว้ทำไม 

“ดีปะ? พาพวกกูไปหน่อยดิ” พี่ม่อนหันมาทำตาแพรวพราว “แต่แม่งต้องดีแน่ๆเลยว่ะไม่งั้นไออุ่นของเราจะไปเหรอ” 

“ก็ดี” บาเทนเดอร์ดี 

“งั้นพาพวกกูไป...” 

“ไม่เอา” ฉันปฏิเสธก่อนที่พี่ม่อนจะพูดจบจนทุกคนเพ่งสายตามายังฉันเพียงคนเดียว 

“ทำไม?” เหมือนคำที่กราฟพูดจะเป็นสิ่งที่อยู่ในใจของทุกๆคนเลยอะ 

“ก็แบบ คือว่า...” ฉิบแล้วไงไออุ่น เอาไงดีวะเนี้ย 

“หรือว่ามึงชอบใครในนั้น?” รู้ว่าเรย์แค่พูดลอยๆแต่กลับทำฉันชะงักอย่างเห็นได้ชัดจนอีกฝ่ายตาโต “เชี่ย จริงเหรอวะอุ่น?” 

“มันก็ไม่เชิงชอบอะไรแบบนั้น” พอไม่รู้จะหาข้ออ้างอะไรสุดท้ายฉันก็ถอนหายใจแล้วตอบออกมาเสียงเบา 

“ไหนบอกว่าจะไม่เอาผู้ชายในร้านเหล้า” เรย์จ้องหน้าฉันอย่างจับผิด ความจริงแม่งก็เหมือนจะจับผิดกูทุกคนอะ ขนาดไอ้ซีที่น่าจะกำลังแชทกับแฟนมันอยู่ยังละสายตาจากจอมามองฉันเลยคิดดู 

“แต่เขาเป็นบาเทนเดอร์นะ” ฉันเถียง เคนตะเอียงคอเล็กน้อยพร้อมกับดันแว่นแล้วพูดกลับมาว่า... 

“บาเทนเดอร์ก็อยู่ในร้านเหล้าปะวะ” 

เออว่ะ  

‘ผู้ชายในร้านเหล้าน่ะไม่จริงจังหรอก’ 

คติประจำใจฉันแว็บเข้ามาในทันที ลืมไปเลยว่ากำลังแหกกฎที่ตัวเองตั้งไว้ 

“แต่แบบน้องเขาก็เป็นบาเทนเดอร์ปะวะ มันคงจะคนละชั้นกับผู้ชายทั่วไปไหมอะ” แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังหาถ้อยคำมาแย้ง 

“กินเด็กซะด้วยว่ะ” พี่ม่อนพึมพำ 

“สิ่งที่มึงพูดคือข้ออ้างทั้งนั้นเลยอุ่น” เรย์กอดอกพร้อมกับพูดแทงใจดำ ชิ...ไอ้เพื่อนคนนี้นี่เป็นคนตรงๆไม่ต่างกับฉันเลย 

“แล้ววันนี้จะไปอีกรึเปล่า?” พอทุกคนเลิกสงสัยเรื่องฉันพี่ม่อนก็หันมากระซิบกระซาบ อะไรของมันวะจะกระซิบเพื่อ? 

“ไป...มั้ง”  

“งั้นไปด้วยดิ” เพื่อนคนเดิมพูดเสียงอ้อน 

“เฮ้ย จะไปทำไม?”  

พี่ม่อนกอดอกยืดตัวตรงพลางชำเลืองสายตามาทางฉัน “อยากไปเห็นหน้าไอ้คนที่ทำให้ผู้หญิงอย่างไออุ่นผิดคำพูดตัวเองอะดิ” 

“ผิดคำพูดที่ไหนกูบอกแล้วไงว่าไม่ได้ชอบน้องเขาขนาดนั้น” หันไปเผชิญหน้ากับเขาก่อนจะเป็นฝ่ายกอดอกแทน “ทำเป็นอยากเห็นหน้า อยากเปลี่ยนที่ดื่มก็บอกมาเถอะ” 

“ก็แหม่...” พอโดนจับไต๋ได้พี่ม่อนก็พูดเสียงอ่อยพร้อมกับอมลมในปาก “ร้านประจำพอไม่ได้ไปด้วยกันมันรู้สึกแปลกๆนี่นา” 

“แหวะ จะอ้วก” นี่เป็นเสียงเรย์นะไม่ใช่ฉันแต่ก็เป็นคำที่จะพูดอยู่พอดีนั่นแหละเพียงแต่เรย์ไวกว่า 

“ผู้หญิงพวกนี้ใจร้ายว่ะ ถึงว่าทำไมไม่มีใครเอา” 

“อ้าวพี่ม่อน กูมีแฟนแล้วนะจ๊า” เรย์ใช้มือพัดเข้าหาตัวเองอย่างพราวๆจนน่าหมั่นไส้ ในกลุ่มมีแค่เรย์กับซีเท่านั้นแหละที่มีแฟนแล้วส่วนคนอื่น...โบ๋เบ๋ 

“กูไม่คุยกับมึงแล้ว” พี่ม่อนสะบัดหนีจากเรย์ก่อนจะหันมามองฉันพร้อมกับดึงมือไปกุมไว้หลวมๆ “ตกลงตามนี้นะ ดีล!” 

เดี๋ยว ใครไปดีลกับแกกันไอ้บ้าม่อน! 

ดีลไม่ดีลสุดท้ายมันก็ตามมาจนได้... 

“ไกลจากบ้านมึงพอสมควรเลยนะเนี้ย” หลังจากพี่ม่อนตามฉันมาสำเร็จเจ้าตัวก็เงยหน้ามองชื่อร้านที่ตั้งตระหง่านตาอยู่ตรงหน้า 

“เรื่องแบบนี้อยู่ไกลแค่ไหนแต่อยากกินต้องได้กินปะ” ฉันหันไปยักคิ้วกวนให้คนตัวสูงแต่ประโยคที่ได้รับกลับมาทำเอาฉันสะอึกในทันที 

“หมายถึงเหล้าหรือผู้ชาย?”

 “ไอ้พี่ม่อน” ฉันทำตาเขียวใส่เขา “พูดแบบนี้กลับไปเลยไป” 

“ล้อเล่นนิดเดียวเองปัดโถ่” พูดเสร็จก็เดินล้วงกระเป๋าเข้าร้านไปหน้าตาเฉยทำเอาฉันรีบวิ่งตามเพราะขายาวๆนั้นก้าวสี่ก้าวก็ถึงประตูแล้ว 

วันแรกมาคับคั่งแค่ไหนวันนี้มาคนก็ยังเยอะเหมือนเดิม ฉันกับพี่ม่อนหาที่นั่งโดยเลือกที่ที่สามารถมองไปยังเคาน์เตอร์ได้ชัดเจน 

“ไหนคนไหน” ผู้ชายข้างๆมองตรงไปยังเคาน์เตอร์บาร์พร้อมกับชี้นิ้ว แสดงท่าทางอยากรู้อยากเห็นโดยไม่คิดจะปิดบัง “คนนั้นเหรอ?” 

“ไม่ใช่” 

“คนนั้น?” 

“ไม่อะ” 

“โอ๊ย แล้วมันคนไหนวะ!?” พอชี้ไม่ถูกคนสักทีพี่ม่อนก็เริ่มโวยวายพร้อมกับฉุดแขนฉันให้ลุกขึ้นยืน 

“เฮ้ย! มึงจะลากกูไปไหน?” ฉันรีบถามเสียงฉงนในขณะสองเท้าก็ก้าวตามคนตรงหน้าไปอย่างช่วยไม่ได้ 

“นั่งตรงนี้มันไม่เห็น ไปนั่งตรงนู้นแม่งเลย” 

ตรงนู้นที่ว่าก็คือเคาน์เตอร์นะ! 

ในที่สุดไอ้พี่ม่อนก็ลากฉันมานั่งที่เคาน์เตอร์จนได้ ฉันถอนหายใจพร้อมกับเสหน้าไปทางอื่นเพราะไม่อยากมองหน้ามันก่อนที่สายตาจะไปปะทะกับคนที่กำลังตามหาพอดี 

“นั่นไงพี่ม่อน” สะกิดแขนมันก่อนจะยกมือขึ้นหวังทักทายแต่ภาพตรงหน้ากลับทำเอาฉันค่อยๆลดมือลง 

ภาพที่น้องคิวกำลังเท้าคางพร้อมกับยิ้มกว้างอย่างน่ารักให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง เพราะอยู่ไม่ห่างกันเท่าไรเลยได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักแล่นเข้ามา 

“แบบนี้พี่ต้องมาบ่อยๆแล้วแหละครับ” นั่นเสียงน้องคิว 

“พี่ชักชอบร้านนี้แล้วสิ” นี่เสียงของผู้หญิงคนนั้น 

“เป็นไรวะอุ่น นิ่งเชียว” หางตาเห็นว่าพี่ม่อนชะโงกหน้าเข้ามาดู 

“มึง” ฉันเรียกเขาในขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปยังน้องคิวอยู่ “รอยยิ้มนั่น” 

“…” 

“เขาไม่ได้ยิ้มให้กูคนเดียวว่ะ” 

พี่ม่อนมองเลยไปตามสายตาฉันก่อนจะเท้าคางลงกับเคาน์เตอร์ข้างๆ “มันก็ต้องแน่อยู่แล้วปะวะ เขาเป็นบาเทนเดอร์นะก็ต้องพยายามเรียกลูกค้าเข้าร้านสิ” 

“ของมันแน่อยู่แล้ว พี่สวยขนาดนี้ผมก็ต้องจำได้สิครับ” 

“ไออุ่นของคิวไงครับ”  

ที่เขาทำไปทั้งหมด...เพียงเพราะเป็นหน้าที่เท่านั้นเองเหรอ? 

“อย่าบอกนะว่ามึง...” พี่ม่อนหันมาทำตาโตใส่ฉัน “ชอบเพราะเขาทำแบบนั้นใส่น่ะ!?” 

“เออดิวะ” ฉันคราง “น้องแม่งยิ้มโคตรน่ารักเลย” 

“โอ๊ยไอ้เชี่ยอุ่น” ทำไม การที่ฉันชอบรอยยิ้มเขามันผิดรึไง? ก็น้องแม่งน่ารักเองนี่หวา โอ๊ย...โลกสีชมพูของฉันพังทลายลงในพริบตา 

สุดท้ายก็ไม่ควรไปยุ่งกับผู้ชายในร้านเหล้าจริงๆสินะ...เฮ้อ 

“อ้าวพี่ไออุ่น” เสียงเรียกอันแสนสดใสส่งผลให้ฉันเงยหน้าไปมอง รอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้าเกือบทำให้ฉันหลงเขาอีกรอบถ้าไม่ติดตรงที่ว่ามีท่อนแขนใครมาพาดลงบนไหล่ก่อนเนี้ยแหละ 

ไอ้พี่ม่อน! 

 “ทำอะไรของมึงเนี้ย?” ฉันหันไปกระซิบลอดไรฟันกับเจ้าของการกระทำ 

“วันนี้พี่มากับเพื่อนเหรอครับ?” น้องคิวเบนหน้าไปมองพี่ม่อนพลางเหลือบสายตาจ้องมือที่วางอยู่บนไหล่ฉันพร้อมกับถามเสียงเรียบ 

“คือ...” 

“เอาตัวเดิมที่ชอบกินปะ?” ยังไม่ทันได้พูดอะไรไอ้พี่ม่อนก็แทรกขึ้นมาเสร็จจึงถามฉันเสียงหวานอย่างที่มันไม่เคยทำมาก่อน 

“น้ำเสียงอะไรของมึง กูขนลุกหมดแล้วเนี้ย” 

“เอาตามนี้นะ” เขาไม่ได้สนใจฉันแต่เงยหน้าไปสั่งเครื่องดื่มกับน้องคิวแทน พอได้รับออเดอร์น้องเขาก็ฉีกยิ้มเล็กน้อยแต่ไม่เหมือนปกติที่เจ้าตัวเคยทำเลย มันดูเยือกเย็นอย่างบอกไม่ถูกแฮะ 

“ตัวนี้ผมทำไม่เป็น เดี๋ยวผมไปเรียกพี่บาเทนเดอร์คนอื่นมาทำให้แทนนะครับ” พูดจบก็เดินออกไปเลย 

“แต่มันเป็นตัวเบสิกเลยนะ” ฉันพึมพำก่อนจะสะบัดศีรษะเลิกสนใจเรื่องนี้แต่กลับไปสนใจไอ้เพื่อนเวรแทน “มึงทำอะไรของมึงเนี้ย? มือบ้านี้ด้วย เอาออกไปเลย” 

“ใจเย็นดิมันเป็นกลยุทธิ์”  

“กลยุทธิ์เชี่ยไรของมึง?” ฉันทำตาขวาง 

“เอาน่า เอาเป็นว่าพรุ่งนี้มึงลองมาอีกดิน้องเขาแม่งถามหากูชัวร์” 

“ถามเชี่ยไรมึงไม่เห็นรึไงว่าน้องเขาแม่งเดินออกไปไม่ยอมคุยกับกูแล้ว!” ฉันหันไปทางที่น้องคิวเดินไปพร้อมกับใช้กำปั้นทุบอกพี่ม่อนไปหนึ่งทีจนเขาร้องโอ๊ย 

“ไม่เชื่อพรุ่งนี้มึงลองทำตามที่กูบอกดู” 

ถ้าพรุ่งนี้น้องเขาไม่คุยด้วยกูจะฆ่ามึงไอ้พี่ม่อน!

วันต่อมา  

ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันมาตามที่พี่ม่อนบอกจริงๆ คือปกติจะมาวันเว้นวันไม่ก็สักสามวันมาครั้งอะไรแบบนี้ไง 

วันนี้ไม่มีที่นั่งเลยจำต้องมาที่เคาน์เตอร์แทน ฉันจ้องมองน้องคิวที่กำลังชงเครื่องดื่มด้วยความตั้งใจ ถึงแม้สิ่งที่เขาพูดหยอดหรือยิ้มให้ฉันจะเป็นเพียงหน้าที่แต่ก็ช่างมันเถอะ หลังจากนี้จะยกน้องเขาให้เป็นอาหารตาเท่านั้นก็พอ แบบนี้ก็ถือว่าตัวเองไม่ผิดคำพูดที่ว่าจะไม่ยุ่งกับคนในร้านเหล้าด้วย 

“ดื่มเก่งขนาดนี้ บ้านพี่ผลิตตับส่งออกเหรอครับ?” ไอ้เด็กนี่...ดูคำแรกที่ทักทายฉันสิ 

“เป็นอะไรทำไมดูอารมณ์ไม่ดี?” ฉันเลิกคิ้วใส่เขา คนอื่นอาจจะมองว่ามันธรรมดาแต่จากการเฝ้าดูเขามาเกือบเดือนทำให้ฉันดูออกว่าบนใบหน้านั้นมีรังสีไม่สบอารมณ์แฝงอยู่ 

“ไม่มีอะไรหรอกครับ” 

“ไม่เชื่...” 

“ว่าแต่ผู้ชายคนเมื่อวานไม่มาด้วยเหรอครับ?” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดจนจบประโยคน้องคิวก็แทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด...อะไรของน้องเขาวะ 

ว่าแต่...เมื่อกี้น้องเขาถามหาใครนะ พี่ม่อน? 

“เอาน่า เอาเป็นว่าพรุ่งนี้มึงลองมาอีกดิน้องเขาแม่งถามหากูชัวร์” 

คำพูดของเขาแล่นเข้ามาให้ทันที... 

เชี่ย แม่งถามหาจริงด้วยว่ะ 

“ถาม...ทำไมเหรอ?” ฉันเอียงหน้าถามอีกฝ่ายด้วยความสงสัย น้องคิวหันหน้าไปทางอื่นแล้วพรูหายใจออกมาก่อนจะยกมือขึ้นกอดอก 

“ถามไปงั้นแหละ เห็นดูสนิทกันหนิครับ” 

“ก็สนิทสิ” 

“สนิทมากเลยเหรอ?” ผู้ชายตรงหน้าเบนสายตากลับมามองฉัน แววตาที่คาดคั้นคำตอบนั้นทำเอาฉันไม่เข้าใจ 

“สุดๆเลยล่ะ” 

“หึ นั่นสิในเมื่อ...” 

“ในเมื่อเขาเป็นเพื่อนสนิทในกลุ่มของพี่นี่นา” ฉันพูดต่อพร้อมรอยยิ้ม น้องคิวพอได้ยินแบบนั้นก็ชะงักกึกพลางเบิกตากว้าง 

“เพื่อน...เหรอครับ?” เขาถามว่างั้นอะ 

“แน่สิ คิดว่าเป็นอะไรเล่า” ฉันเงียบไปประมาณสามวินาทีได้ก่อนที่จะเป็นฝ่ายเบิกตาบ้างพร้อมกับชี้หน้าน้องเขาอย่างตกตะลึง “นี่อย่าบอกนะว่าคิดว่าพี่กับมันเป็นแฟนกันน่ะ” 

น้องคิวบุ้ยปากบ่งบอกว่าสิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง 

“ไหนบอกว่ารู้ว่าพี่ไม่มีแฟนไง?” วันแรกที่เจอกันยังมั่นอกมั่นใจนักหนาว่าฉันยังโสดอยู่เลยนี่นา 

“ก็ดูพี่ทั้งสองคนสนิทกันเกินไปหนิครับ แตะเนื้อต้องตัวกันด้วย” 

“เดี๋ยวนี้ชายหญิงแตะเนื้อต้องตัวกันเป็นเรื่องธรรมดาแล้วปะไอ้น้อง” โดยเฉพาะคนที่เสพติดสกินชิปอย่างไอ้พี่ม่อนด้วยแล้ว... ฉันใช้ข้อศอกวางลงบนเคาน์เตอร์แล้วนำคางลงบนฝ่ามือพลางยิ้มร้ายกาจใส่คนตรงหน้า “หึงพี่เหรอ?” 

“ครับ” 

กึก... ราวกับร่างกายชาขึ้นมาซะอย่างนั้นหลังจากได้ฟังคำตอบที่อีกฝ่ายสวนกลับมาในทันที เมื่อกี้เขาเพิ่งยอมรับว่าตัวเองกำลังหึงฉันอย่างนั้นเหรอ? 

อา...คงเป็นหนึ่งในกลยุทธิ์ดึงลูกค้าเข้าร้านของเขาสินะ 

....เกือบใจเต้นแรงไปแล้วมั้ยล่ะ... 

“อย่าโกหกไปหน่อยเลย” ฉันแค้นหัวเราะออกมา 

“ผมไม่ได้...” 

“ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะอยากเจอนายนะ” ฉันขัดประโยคของเขาโดยการพยักพเยิดหน้าไปทางผู้หญิงคนหนึ่งที่มองมาทางนี้อยู่ 

“เธอคงอยากจะสั่งเครื่องดื่มเดี๋ยวผมเรียกพี่บาเทนเดอร์คนอื่นให้” เขาไม่ได้หันไปมองผู้หญิงคนนั้นด้วยซ้ำ 

“แต่ดูเหมือนเธอจะเจาะจงนายนะ” จากการที่มีบาเทนเดอร์คนหนึ่งที่เมื่อกี้กำลังคุยกับเธอคนนั้นกำลังเดินตรงมาทางนี้แล้วนั้น 

“ช่างเขาสิครับ บาเทนเดอร์คนอื่นก็มี”  

“เดี๋ยวเธอก็ไม่พอใจในการบริการหรอก” 

“แต่ผม...” 

“พี่ก็กะจะกลับแล้วเหมือนกัน” ฉันลุกขึ้นยืนพร้อมกับส่งยิ้มบางเบาไปให้ผู้ชายตรงหน้าก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินออกมา 

“พี่ไออุ่น!” ได้ยินเสียงเรียกตามหลังมาแต่ฉันเลือกที่จะไม่สนใจมัน 

เขาเป็นเพียงอาหารตาเท่านั้นอย่าถลำลึกไปมากกว่านี้เชียวนะไออุ่น สิ่งที่เขาทำหรือคำพูดทุกคำมันก็แค่หน้าที่ของเขาเท่านั้น 

ก็อย่างที่บอกไปว่าผู้ชายในร้านเหล้าน่ะคบไม่ได้หรอก... 

[อัปครบ]

100% : สรุปแล้วมาจากใจจริงหรือแค่ดึงดูดลูกค้ากันน้าาาา

ปล.ไรท์พยายามจะมาอัปทุกวันนะคะ แต่ถ้าผลตอบรับดีจะมาถี่ๆเลยยยยย

"หึงพี่อะครับ..."

78% : เชื่อพี่ม่อนเถอะไออุ่น แต่ว่าน้องคิวจะคุยกับนางเอกของเรามั้ยคะ55555

ไม่สิ นางเอกเราจะมาหาบาเทนเดอร์คนหล่ออีกรึป่าววว

"ไอ้พี่ม่อน ไอ้เพื่อนเวร..."

31% : เพื่อนกันมันดูออกนะไออุ่นว่าเธอน่ะสนใจเขา!

"บอกว่าไม่ได้ชอบขนาดนั้นไงเล่า..."

1 เมนต์ = 1กำลังใจน๊า

พูดคุยกันได้ที่

 Facebook : Black Paradises คลิก

Twitter : @black_paradises #ไออุ่นของคิว

[ Drink on me SET ]