ll FIC NCT ♡ Love Story ♡ MARKMIN ll

ลำดับตอนที่ #3 : [OS] ♡ Happy Birthday Mark Lee ♡ [MarkMin]

O W E N TM.


 

Date - 02/08/2016 –

Welcome To MarkMinMonth ♡

♡ Happy Birthday Mark Lee ♡

 

            เค้กครีมสดที่ตกแต่งอย่างสวยงามถูกยกออกมาด้วยมือของยูตะ หนุ่มเชื้อสายญี่ปุ่นเพียงหนึ่งเดียวของวงโดยมีสมาชิกคนไทยอย่างเตนล์ที่เดินตามมาด้วยรอยยิ้มหวานในแบบฉบับของคนไทยแท้ ก่อนที่สมาชิกทุกคนภายในโปรเจ็คต์ SM ROOKIES จะยืนล้อมรอบอยู่ที่ ‘มาร์ค ลี’ ผู้เป็นเจ้าของวันเกิดในคืนนี้

            ทันใดนั้นเสียงร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดก็ดังออกมาจากปากของเมมเบอร์อีกสิบสี่คนที่เป็นแขกแสนพิเศษของมาร์คในทันที

“~เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดา เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดา ซา-รัง-ฮา-นึน  มาร์คคึ  เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดา~”

เสียงโห่ร้องดังขึ้นอย่างคึกคักหลังจากที่มาร์คประสานมือเพื่ออธิฐานขอพรก่อนจะเป่าเทียนให้ดับลงในวินาทีต่อมาพร้อมกับแสงไฟที่สว่างวาบขึ้น

“ขอบคุณครับๆ ขอบคุณพี่ๆและน้องๆทุกคนมากนะครับ” มาร์คโค้งศีรษะเป็นการแสดงความขอบคุณกับการเซอร์ไพรส์ในครั้งนี้

หลังจากจบการฉลองวันเกิดที่ทางบริษัทจัดงานร่วมกับแฟนคลับจำนวน 127 คนให้แก่สมาชิก NCT อย่าง มุน แทอิล ลี แทยง และ มาร์ค ลี อย่างเป็นทางการแล้วนั้น ทางบริษัทได้มอบรางวัลแสนพิเศษจากการทำงานหนักด้วยการโปรโมทยูนิต NCT U และ NCT127 แก่พวกเขาโดยการจัดอาฟเตอร์ปาร์ตี้เพื่อให้เมมเบอร์ทุกคนได้สังสรรค์กันอย่างสนุกสนานในคืนนี้อย่างไร้ข้อจำกัด

ภายในห้องประชุมที่จัดเตรียมไว้ได้ถูกตกแต่งสถานที่ออกมาอย่างสวยงามพร้อมกับอาหารและเครื่องดื่มจำนวนมาก และถึงแม้จะเป็นการจัดวันเกิดให้สมาชิกถึงสามคนตามที่บริษัทจัดการแต่สมาชิกรุ่นพี่ภายในวงได้ลงความเห็นว่าวันนี้ตรงกับวันเกิดที่แท้จริงของมาร์ค จึงได้นำเค้กออกมาเซอร์ไพรส์ให้กับแร็ปเปอร์รุ่นเล็กของวงที่ความสามารถนั้นมีมากกว่าอายุที่เป็น

“เมื่อกี๊ที่เดินเข้ามามีพี่เมเนเฝ้าอยู่ปะ?” ซอ ยองโฮหรือที่ทุกคนมักจะเรียกเขาว่า จอห์นนี่ จนชินปากเอ่ยถามมาที่ยูตะและเตนล์ที่เพิ่งเดินผ่านประตูเข้ามา

“ไม่นะ เหมือนตอนออกไปจุดเทียนได้ยินแว่วๆว่าพี่เมเนก็ได้รางวัลจากบริษัท คงออกไปสังสรรค์กันละ” ยูตะส่งคำตอบออกมาก่อนจะมองหน้ากับจอห์นนี่และไฮไฟว์มืออย่างรู้กัน

“นี่เตรียมอะไรแผลงๆไว้อีกแล้วใช่ปะเนี่ย?” โดยองเอ่ยออกมาอย่างไม่ไว้ใจ ดวงตากลมใสมองไปที่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของจอห์นนี่

รุ่นน้องในกลุ่มมินิรุกกี้หลายคนมองมาอย่างไม่เข้าใจสถานการณ์ ในขณะที่สมาชิกรุ่นพี่กำลังจัดเตรียมบางอย่างออกมาจากมุมของห้องประชุมก่อนที่ทุกคนจะพบว่ามันคือโซจูจำนวนมากเกินกว่าที่พวกเขาจะนับไหว

“จยา! ถ้าพี่เมเนจับได้นี่เป็นเรื่องเลยนะ” แทยงเอ่ยเสียงเข้มหลังจากพบว่าเครื่องดื่มที่จอห์นนี่เตรียมมานั้นอาจจะทำให้พวกเขาถูกทำโทษจากบริษัทได้แน่นอนหากเรื่องนี้ถึงหูเมเนเจอร์ของวง

“เอาน่า~ นานๆทีจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้ มองข้ามไปบ้างก็ได้แทยง” ฮันซลบอกกับแทยงผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหนุ่มเข้มงวดและมักจะคอยดูแลพฤติกรรมของเหล่าสมาชิกเสมอ

“นี่ใช้วันเกิดผมเป็นเครื่องมือเลยนะครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ” มาร์คหัวเราะออกมาให้กับความเจ้าเล่ห์ของรุ่นพี่ตัวดีก่อนจะเคลื่อนสายตามองหารุ่นน้องคนสนิทที่แยกออกไปนั่งกับสมาชิกในกลุ่มมินิอย่างเจโน่และจีซองในขณะที่ดงฮยอกยังคงยืนรวมกลุ่มกับรุ่นพี่อยู่เช่นเดียวกันกับเขา

“พี่แจฮยอนนนน~ ขอน้องดงลองชิมโซจูด้วยนะคร้าบบบบ” ดงฮยอกเดินมากอดแขนแจฮยอนย่างออดอ้อนจนเรียกเสียงหัวเราะของสมาชิกรุ่นพี่ที่ยืนอยู่ด้วยกันออกมา

“อายุแค่ไหนหะไอแสบ ไปๆไปกินน้ำหวานโน่นไป” แทยงเดินมาลากแขนดงฮยอกให้ถอยออกห่างจากแจฮยอนที่กำลังช่วยจอห์นนี่หยิบขวดโซจูออกมา

“เดี๋ยวผมมาช่วยได้ปะ เห็นขนมปังตรงโน้นน่ากินมากเลย ขอไปกินก่อนนะ” ว่าจบก็ไม่รอคำตอบใดๆ เมื่อแจฮยอนย้ายร่างของตนให้เดินไปที่โต๊ะที่วางขนมไว้เป็นจำนวนมากทันที

“นี่ทุกคน!” แทยงปรบมือเป็นสัญญาณให้สมาชิกทุกคนหันมาสนใจฟังสิ่งที่เขากำลังจะพูด “เราจะไม่เอ่ยถึงเรื่องโซจูในคืนนี้ให้ใครได้ยินนอกเหนือจากพวกเรา 15 คน และ…ใครที่เกิดหลังปี 97 ขึ้นไปหมดสิทธิที่จะร่วมวงโซจูนะ เพราะพี่ไม่อนุญาต” สิ้นเสียงของแทยงก็เรียกเสียงหัวเราะจากรุ่นพี่ที่กำลังมองไปที่ใบหน้าราวกับจะร้องไห้ของดงฮยอกได้ทันที

ตอนนี้ทุกคนจับกลุ่มสังสรรค์และพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ทางด้านเจ้าของวันเกิดอย่างมาร์คเดินเข้าไปหากลุ่มรุ่นน้องที่ตนเองเคยได้ดูแลอย่างใกล้ชิดก่อนจะแยกออกมาอยู่หอร่วมกับพี่ๆสมาชิกที่ออกยูนิต NCT ร่วมกัน

นับว่าวันนี้ทางบริษัทได้มอบของขวัญที่แสนวิเศษให้กับเขาเหลือเกิน เพราะกว่าจะมีเวลาว่างมากพอที่จะพูดคุยกับรุ่นน้องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก

“ว่าไงเด็กๆ ไม่เจอกันนานเลยนะ” มาร์คทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ‘นา แจมิน’ ที่กำลังเล่าเรื่องตลกให้เจโน่และจีซองรวมทั้งดงฮยอกที่ตอนนี้เข้ามาร่วมวงสนทนาแล้วได้ฟัง

“พ…พี่มาร์ค…” แจมินเอ่ยออกมาอย่างตกใจทั้งที่มาร์คเป็นคนคุ้นเคยสำหรับเขา เพียงแต่ช่วงระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมานั้นพวกเขาห่างเหินกันไปเสียจนแจมินรู้สึกไม่คุ้นชินกับการที่มาร์คมาอยู่เคียงข้างเขาอีกครั้งในเวลานี้

“ตกใจอะไรขนาดนั้นแจมิน นี่ลืมหน้าพี่ไปแล้วเหรอ?” มาร์คส่งประโยคคำถามไปที่คนเป็นน้องก่อนจะยื่นมือไปเช็ดคราบช็อคโกแล็ตที่เลอะขอบปากของคนตรงหน้าออก

“ลืมอะไรล่ะครับ พี่แจมินนี่นั่งดูรูปพี่มาร์คทุกวันแหละ” จีซองตอบออกมาเมื่อเห็นแจมินเงียบไปและเมื่อได้ยินดังนั้นสายตาของแจมินก็ปรามไปที่น้องเล็กทันที

“แล้วนี่สบายดีกันใช่ปะ?” ดงฮยอกเอ่ยถามเพื่อนและน้องในกลุ่มมินิออกมาก่อนจะหยิบขนมป้อนไปที่จีซอง

“ก็สบายดี พอเหลือกันแค่นี้ก็เลยกลายเป็นคนดูแลเจ้าดื้อนี่ไปเลย” เจโน่เป็นฝ่ายตอบออกมาก่อนจะพยักหน้าไปทาง ‘เจ้าดื้อ’ ของเขา

“งื้ออออ~ เราไม่ได้ดื้อสักหน่อยนะเจโน่” แจมินปฏิเสธฉายาที่ได้รับจากเพื่อนสนิทก่อนจะเชิดปากขึ้นอย่างคนโดนขัดใจจนเจโน่อดไม่ได้ที่ยื่นมือมายีผมของเขาเล่นอย่างหมันเขี้ยว

มาร์คมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกอัดอัดในหัวใจ หลายเดือนที่ผ่านมาที่เขาต้องทำตามความฝันและห่างจากแจมินไป เจโน่และแจมินคงจะสนิทสนมกันมากขึ้นไม่น้อย มาร์คถอนหายใจออกมาก่อนจะหยิบเปเปโร่ช็อคโกแล็ตตรงหน้าป้อนไปที่แจมิน

“ค…ครับ?” แจมินส่งสายตาเป็นคำถามกลับไปอย่างไม่เข้าใจ เมื่ออยู่ๆมาร์คก็กลับมาดูแลเขาเหมือนที่เคยเป็น

“กินซิ…” แม้จะไม่เข้าใจกับสิ่งที่คนเป็นพี่พยายามทำแต่ปากได้รูปนั้นก็รับเปเปโร่เข้าไปในที่สุด

“น้ำแจมินจะหมดแล้วอ่ะ ไปเอาให้หน่อยซิ” มาร์คเอ่ยออกมาก่อนจะดันแก้วไปที่ดงฮยอกทันที

“พี่มึงครับ… จะดูแลกันทำไมต้องมาใช้ผมด้วยวะครับ” ถึงจะบ่นออกมาแบบนั้นแต่ดงฮยอกก็ยอมถือแก้วน้ำออกไปให้

สมาชิกทุกคนต่างใช้เวลาร่วมกันด้วยความคิดถึง แม้บางคนจะเจอหน้ากันทุกวันจากการร่วมโปรโมทยูนิต NCT แต่กลับไม่มีเวลาที่จะมานั่งพูดคุยถึงเรื่องราวในชีวิตประจำวันมากนัก โดยเฉพาะกลุ่มของสมาชิกรุ่นพี่ที่พูดคุยด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มถึงเรื่องราวในช่วงเป็นเด็กเทรนด์ในบริษัท

“น้ำมาแล้วครับคุณหนูแจมิน” ดงฮยอกที่เดินหายไปเมื่อชั่วครู่กลับมาพร้อมกับแก้วน้ำหวานที่ส่งให้แจมิน

แจมินยกน้ำดื่มไปด้วยความกระหายจากการกินขนมหวานไปจำนวนมาก เขารู้สึกแปลกนิดหน่อยจากรสชาติของน้ำหวานแก้วนี้แต่ก็เลือกที่จะไม่สนใจในเมื่อมันก็หวานไม่ต่างไปจากน้ำหวานที่เขาเคยกิน แม้กลิ่นของมันจะแปลกใหม่สำหรับเขามากก็ตาม

“เอ้อ! เมื่อวานผมเห็นพี่แจมินทำเค้กไว้ที่หอนี่หน่า ใช่ที่จะเอาไว้ให้วันเกิดพี่มาร์คปะ?” จีซองถามขึ้นมาอย่างกะทันหันจนทำให้เจ้าของวันเกิดอย่างมาร์คมองไปที่แจมินอย่างต้องการคำตอบ

“อ่า…เค้กนั่นเหรอ…” แจมินตอบออกมาด้วยน้ำเสียงแปลกๆแทบจะไม่เป็นคำ ในขณะที่รับน้ำหวานแก้วที่สามจากดงฮยอกมาดื่ม “อื้อ…ตั้งใจจะทำให้พี่มาร์คแหละ แต่ก็ช่างมันเถอะ…”

“ทำไมดูอาการแปลกๆแบบนี้ล่ะตัวเล็ก?” มาร์คว่าออกมาก่อนจะประคองร่างของแจมินที่ฟุบลงที่ไหล่ของเขา

“เฮ๊ย! ทำไมหน้าเป็นแบบนั้นอ่ะดื้อ?” เมื่อเจโน่เห็นใบหน้าของแจมินที่แก้มเริ่มแดงและดวงตาที่ปรือราวกับจะควบคุมสติไม่ได้จึงเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“อะไรกันเหรอเด็กๆ?” แจฮยอนที่ตั้งใจเดินมาหยิบขนมปังที่โต๊ะได้ยินเสียงของความวุ่นวายที่ดังขึ้นจึงเอ่ยถามออกไปก่อนจะพบว่าหนึ่งในกลุ่มน้องเล็กกำลังคอพับคออ่อนบนไหล่ของมาร์คไปแล้ว

“เฮ๊ย! เมาเหรอ?! เมาได้ยังไง?!” แจฮยอนโวยวายขึ้นมาก่อนที่สมาชิกรุ่นพี่คนอื่นจะวิ่งเข้ามาดูด้วยความตกใจ

“ใคร! ใครเอาโซจูให้แจมินกินบอกมาเดี๋ยวนี้นะ!?!” ยูตะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจในขณะที่มาร์คใช้มือประคองหน้าแจมินเบาๆเพื่อเรียกสติ

“เร็วๆ! ตอบออกมา! มาร์คเอาโซจูให้น้องกินเหรอ?” ยูตะหันมาคาดคั้นกับรุ่นพี่ที่ทุกคนรู้ดีว่าสนิทกับแจมินมากที่สุด

“เฮ๊ย! จะบ้าเหรอพี่ ก็โซจูอยู่ตรงพวกพี่ไม่ใช่เหรอไง ผมก็นั่งข้างน้องตลอดเนี่ยไม่ได้ลุกไปไหนเลย ที่เห็นลุกไปก็มีแต่…เดี๋ยวนะ…” มาร์คหันไปมองดงฮยอกช้าๆก่อนที่สมองของเขาจะประมวลผลของคำตอบออกมา “ดงฮยอก! เล่นบ้าอะไรเนี่ย?!”

“เก๊าขอโต้ดดดดดด! แค่อยากจะให้แจมินเป็นของขวัญวันเกิดไง T/\T” ดงฮยอกยกมือประกบกันเป็นการแสดงความขอโทษก่อนจะถูกฝ่ามือของเหล่ารุ่นพี่ฟาดลงไปไม่ยั้ง

“เล่นอะไรไม่รู้เรื่องเลย ถ้าเมเนกลับมาตอนนี้จะปฏิเสธยังไงหะ?!” แทยงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตำหนิ

“ผมว่าตอนนี้เราให้ใครไปส่งน้องที่หอก่อนดีไหมครับ?” เตนล์เสนอความเห็นออกมาเมื่อพบว่าแจมินหลับไปบนไหล่ของมาร์คแล้ว

“เดี๋ยวผมไปส่งเองครับ” เจโน่เสนอตัวแต่ก็ถูกบอกปัดด้วยเสียงของมาร์ค

“เดี๋ยวผมไปส่งเอง ยังไงก็เคยดูแลกันมานาน…” มาร์คว่าออกมาก่อนที่ทุกคนจะพยักหน้าเห็นด้วย เพราะรู้ดีว่าอย่างไรแล้วมาร์คและแจมินก็เป็นพี่น้องคนสนิทกันที่หลายคนรู้ดีว่าบนความสนิทนั้นมีความรู้สึกพิเศษบางอย่างร่วมอยู่ด้วย

“โอเค! งั้นคนอื่นก็อยู่นี่แหละ หายกันไปเยอะเดี๋ยวพี่เมเนกลับมาเจอจะสงสัย” แทอิลพูดตัดบทก่อนที่วินวินและคุนจะช่วยยกแจมินขึ้นหลังของมาร์คที่เดินห่างออกไปด้วยสายตาเป็นห่วงของรุ่นพี่ในวง

*****

หอพัก

            มาร์คค่อยๆวางร่างของแจมินลงบนโซฟาภายในห้องนั่งเล่นอย่างเบามือ คนตัวเล็กปรือตาออกมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆยันกายของตนให้ลุกขึ้นนั่ง

            “น…น้ำ…” เอ่ยขอสิ่งที่ต้องการก่อนที่คนเป็นพี่จะต้องกระวีกระวาดไปเตรียมมาให้ มาร์คเปิดตู้เย็นเพื่อเตรียมน้ำดื่มให้กับแจมิน พลันสายตาก็พบกับเค้กขนาดพอดีสำหรับสองคนที่ออกแบบอย่างเรียบง่ายโดยบนหน้าเค้กนั้นถูกตกแต่งด้วยครีมสดสีขาวและมีอักษรที่ถูกเขียนด้วยช็อคโกแล็ตว่า - HBD MY ♡ - ว่าแล้วรอยยิ้มที่ไม่อาจควบคุมได้ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลานั้น

นี่คงเป็นเค้กที่จีซองเอ่ยถามกับแจมินไปในตอนแรก… : )

มาร์คเดินกลับมาส่งแก้วน้ำให้กับแจมินที่ดูมีสติมากกว่าเดิมจากการฟุบหลับตลอดทางที่กลับมาหอ แต่ใบหน้าหวานนั้นก็ยังคงขึ้นสีแดงจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ มาร์คทิ้งตัวลงนั่งข้างแจมินก่อนจะถูกคนเป็นน้องเอนศีรษะมาซบไหล่อีกครั้ง

“คิดถึง…” แจมินเอ่ยออกมาเบาๆก่อนจะหลับตาลง มาร์คยกยิ้มให้กับประโยคนั้นก่อนจะเลื่อนมือไปโอบรอบเอวบางของคนข้างตัวไว้ทันที

“คิดถึงกว่า…” มาร์คเอ่ยออกมาก่อนจะหันไปสบตากับแจมิน “เค้กในตู้เย็นนั่นน่ะ…ของพี่หรือเปล่า?”

“…อื้อ…แต่พี่มาร์คไม่ต้องสนใจก็ได้ วันนี้คงได้ของขวัญจากแฟนคลับเยอะแล้ว”

“ถ้าแจมินตั้งใจทำให้พี่ขนาดนั้นจะไม่ให้พี่สนใจได้ยังไงล่ะ?” มาร์คว่าก่อนจะเดินไปที่ตู้เย็นอีกครั้งและนำเค้กที่ว่าออกมาจุดเทียน

“ร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดให้พี่ซิ”

“งื้อ~ ไม่เอา พี่มาร์คก็อธิฐานแล้วเป่าเทียนเลยซิ”

“แล้วแบบนั้นจะเรียกว่าวันเกิดได้ไงเล่า”

ปากเล็กยื่นออกมาเล็กน้อยแต่ก็ยอมเปล่งเสียงออกมาพร้อมกับเสียงปรบมือเปาะแปะของตนเอง “~เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดา เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดา ซา-รัง-ฮา-นึน  มาร์คฮยอง  เซง-งิล-ชุก-ฮา-ฮัม-นิ-ดา~”

มาร์คเป่าเค้กด้วยลมหายใจเดียวจนเทียนดับก่อนจะใช้นิ้วปาดครีมสดมาป้ายที่ริมฝีปากของแจมินอย่างต้องการหยอกล้อ

“อย่าแกล้งซิ…กำลังจะอวยพรเลย…”

“อ่ะๆ ว่ามา” คนเป็นพี่ยิ้มขำให้กับท่าทีงอแงนั้นก่อนจะตั้งท่ารอฟังคำอวยพรจากอีกคน

“ก็…ขอให้มีความสุขมากๆนะพี่มาร์ค งานเยอะก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย อย่าเจ็บอย่าป่วย แจมดีใจนะที่เห็นพี่ทำความฝันสำเร็จแล้ว รอวันที่แจมจะตามไปยืนเคียงข้างพี่นะครับ”

มาร์คยิ้มออกมาในขณะที่ยังคงยืนสบตาแจมินอยู่เช่นนั้น ความเงียบที่เกิดขึ้นช่างน่าอึดอัดและเต็มไปด้วยความรู้สึกวูบไหวแปลกๆ ร่างสูงเดินเข้าไปใกล้ก่อนจะดึงร่างบางของคนเป็นน้องเข้ามากอดไว้อย่างแนบชิด

“แจมิน… ที่พี่ไม่พูดไม่ใช่ว่าพี่ไม่รู้สึก… และพี่รู้ว่าเราสองคนก็รู้สึกไม่ต่างกัน…”

“……….”

“พี่รอวันที่แจมจะไปยืนเคียงข้างพี่ได้เสมอ แต่วันนี้พี่ไม่อยากรอแล้วที่จะบอกว่า…พี่รักแจม”

“พี่มาร์ค…”

“ช่วงที่พี่ต้องไปโปรโมทแล้วเราต้องห่างกันนานๆ อย่าเหนื่อยที่จะรอพี่เลยนะ ไม่ว่ายังไงความรู้สึกของพี่ก็ไม่มีเปลี่ยน”

“แจมก็…แจมก็…รักพี่มาร์คเหมือนกัน…” แจมินเอ่ยออกมาอย่างเขินอาย ก่อนจะฝังใบหน้าลงบนไหล่ของคนเป็นพี่ในขณะที่ร่างสูงได้แต่กระชับอ้อมกอดให้แนบชิดขึ้น

มาร์คถอนกอดออกจากแจมินก่อนที่แรงดึงดูดประหลาดจะทำให้เขาเคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้แจมินจนปลายจมูกสัมผัสกัน เสียงของลมหายใจดึงขึ้นชัดเจนภายในหอพักที่เงียบสงบและมีเพียงแค่เขาสองคน

♡ Twitter : Kanliew_K ♡

แจมินนั่งนิ่งในอ่างอาบน้ำที่มาร์คเตรียมไว้ให้ก่อนที่เขาจะก้าวเข้ามาเพื่อจัดการอาบน้ำให้คนเป็นน้องที่แทบจะสลบไปหลังจากกิจกรรมเมื่อครู่

“ควรรู้สึกไงดีอ่ะ เค้กที่ทำมาถูกพี่มาร์คเอามาเล่นบ้าอะไรก็ไม่รู้” แจมินเอ่ยออกมาในขณะที่มาร์คค่อยๆใช้ฟองสบู่ถูไปที่ตัวของคนเป็นน้อง

“ก็มัวแต่แต่คุยโทรศัพท์อ่ะ พี่ก็ต้องเรียกร้องความสนใจบ้างซิ”

“มีตั้งหลายวิธี แล้วนั่นอะไร มาละเลงครีมสดแล้วยัง…” ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อก่อนจะยกมือมาปิดใบหน้าน่ารักนั้นไว้ด้วยความเขินอาย

“ต่อไปนี้ห้ามทำเค้กให้ผู้ชายคนไหนนอกจากพี่อีกนะ ถ้าพี่ไม่อยู่ก็ห้ามดื้อ โทรหาพี่ ไลน์หาพี่ได้ตลอดเวลา ถ้าพี่ไม่รับก็คือพี่ติดงานแต่พี่จะติดต่อกลับมาแน่นอน ที่สำคัญ…ห้ามนอกใจพี่ด้วย”

“โอ้โห! สั่งเป็นคุณพ่อเลยมะ”

“นี่ไม่ใช่พ่อนี่ผัว”

“พี่มาร์ค!”

“ก็มันจริงนี่โอ๊ยๆๆๆ!” มาร์คโวยวายออกมาในขณะที่หลบฟองสบู่ที่แจมินสาดใส่มาที่เขา

“ไปทำงานต้องคิดถึงแจมทุกวันนะ โอเคมะ?”

“ทุกวันที่ผ่านมานี่ก็คิดถึงตลอดอยู่ละ”

“บ้า!” ถึงจะว่าแบบนั้นแต่แจมินก็เคลื่อนตัวเองเข้ามาจุ๊บที่ริมฝีปากมาร์คเบาๆ “จุ๊บ ♡”

มาร์คยกยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะกอดแจมินไว้จากทางด้านหลัง “ปีนี้ได้ของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดในโลกเลยแฮะ ♡”

♡♡♡♡♡

-----The End ♡-----

Writer Talk : เฮลโหลววววความเสื่อม 55555 กินเค้กครีมสดอร่อยกันเบยมาร์คมินของแม่ คิดทึ๊งคิดถึงมาร์คมินเนาะ ไม่รู้ตอนนี้เจ้าแจมน้อยจะแอบเซอร์ไพรรรรส์วันเกิดพี่มาร์คด้วยอะไรน๊า >< กรี๊ดดดดด 55555 ขอบคุณทุกยอดวิวและทุกคอมเม้นต์นะคะ :)

#HappyMarkLeeDay สุขสันต์วันเกิดนะมายเมนที่รักของพี่ ขอให้มีชีวิตที่สวยงามบนเส้นทางแห่งความฝัน จะรักและเป็นกำลังใจให้นะมาร์ค ลีสามีแจมิน /เดี๋ยว 555555 ระนะ ♡

#LoveStoryMM0213