คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กำเนิดสงคราม(start war monster screaming)
ตอนที่3 กำเนิดสงคราม (start war monster screaming)
หอคอยดาวตก(Shooting star tower)มิดแลนด์ (midland)
...... ในขณะเดียวกัน......
ในขณะเดียวกัน......“เมื่อใดที่ดวงวิญญานที่ถูกตีตราเป็นเครื่องสังเวย 500 ดวง มารวมกัน”
“เมื่อใดที่ดวงวิญญานที่ถูกตีตราเป็นเครื่องสังเวย 500 ดวง มารวมกัน”“เมื่อนั้นราชาแห่งความมืดจะพลันกำเนิดและเมื่อนั้นการเปลี่ยนแปลงแห่งโลกนั้นพลันกำเนิดความชั่วร้ายจะแทรกแซง ผู้บริสุทธิ์จะสาปสูญและความมืดจะครอบครองทุกหย่อมหญ้า ฮ่าฮ่าฮ่าๆ”เสียงแหบแห้งของชายที่ถูกคลุมผ้าคลุมที่ปิด หน้าด้วยเงาของความมืดทำให้เห็นเพียงดวงตาที่ส่องประกายสีม่วงเพียงเท่านั้น
“เมื่อนั้นราชาแห่งความมืดจะพลันกำเนิดและเมื่อนั้นการเปลี่ยนแปลงแห่งโลกนั้นพลันกำเนิดความชั่วร้ายจะแทรกแซง ผู้บริสุทธิ์จะสาปสูญและความมืดจะครอบครองทุกหย่อมหญ้า ฮ่าฮ่าฮ่าๆ”เสียงแหบแห้งของชายที่ถูกคลุมผ้าคลุมที่ปิด หน้าด้วยเงาของความมืดทำให้เห็นเพียงดวงตาที่ส่องประกายสีม่วงเพียงเท่านั้น“ข้าผู้นี้จะเป็นผู้นั้น คนที่ครองโลกใบนี้”
“ข้าผู้นี้จะเป็นผู้นั้น คนที่ครองโลกใบนี้”“และแก่ก็คือคนที่ 500” ชายผ้าคลุมเอ่ยต่ อชา-ยหนุ่มคนหนึ่งซึ่งถูกปกปิดแค่ช่วงล่างถูกคุมตัวโดยคนใส่ผ้าคุมอีกหลายตนมายอดของหอคอยสูงเทียมฟ้า
“และแก่ก็คือคนที่ 500” ชายผ้าคลุมเอ่ยต่ อชา-ยหนุ่มคนหนึ่งซึ่งถูกปกปิดแค่ช่วงล่างถูกคุมตัวโดยคนใส่ผ้าคุมอีกหลายตนมายอดของหอคอยสูงเทียมฟ้า“จงภูมิใจเถิดลูกเมียแก่ที่คอยอยู่คงจะรอแกอยู่” ชายผ้าคุมยาวพูดขณะแลหางตาไปยังชายหนุ่มผู้ถุกตีตรา พร้อมกับฟุงหมัดตรงไปยังหน้าของ ชายหนุ่มแต่ชายผ้าคลุมก็หยุดมัดห่างจากหน้าจากหน้าของคนนั้นแค่แค่ 2 นิ้ว ทำให้ชายคนนั้นงงอย่างมากเพราะตอนนี้เขาพูดได้เพราะโดดเวทย์ชนิดหนึ่งซึ่งจะทำให้ใช้เสียงไม่ได้
ฉึก...!!! ชายคนนั้นล้มลงหลังจากมีบางสิ่งพุ่งออกมาจากแขนเสื้อของผ้าคุมเสียบกลางหน้าผากของชายผ็นั้นล้มจมกองเลือดตายขนาดแล้วก็มีแสงสีฟ้าปรากฎวูบหนึ่งก่อนจะพุ่งไปยังลูกแก้วลูกใหญ่ที่ชายผ้าคุมถือ และลูกแก้วนั้นก็เปล่งแสงสว่างจ้า และผ้าคุมถูกปลดออกปรากฎร่างของชายหนุ่มชุดคลุมยาวแขนกุดและใสถุงมื อยาวถึงหัวไหลเขียวเข้มทั้งชุดและนัยตามีสีม่วงเรืองแสงและผมก็มีสีขาว ฉึก...โอ้ย...!! เกร่ง เกร้ง มีมีดสั้นด้ามสีม่วงเข้มเสียบที่สีข้างของชายชุดเขียวทำให้ลูกแก้วที่เรืองแสงตกสู่พื้นแต่ก็ยังคงเรืองแสงอยู่ “ไม่คิดว่าจะเร็วอย่างนี้” เสียงเข้มของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับปลดผ้าคลุมยาวออกปรากฎร่างของหญิงสาวแต่งหน้าคมเข้มนัยตาสีม่วงเช่นเดียวกันแต่เธอใส่ชุดกระโปรงสั้นรัดรูปสวมรองเท้าบู๊ทสูงถึงต้นขาและมีผ้าพันคอยาวราบพื้น “ลิลลี่!!!เธอทำแบบนี้ทำไม”ชายหนุ่มหันมาถามหญิงสาวด้วยท่าทีตกใจและโกรธอย่างมาก “ผู้ครองโลกอย่างเก่งคนเดียวก็พอแล้วละ เรย์คอม” ลิลลี่พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นพลางมองดูเรย์คอมที่กำลังใช้เวทมนต์รักษาตัวเองและรีบเข้าไปเก็บลูกแก้วอย่างรวดเร็ว “นี่ เธอริบังอาจจะครองโลกแทนฉันเชียวรึ” เรย์คอมลุกมาตวาดใส่ลิลลี่เป็นการใหญ่ “ไม่ได้คิดหรอกจ๊ะที่รัก ฮิฮิอิ” ลิลลี่พรอ้มหัวเราะอย่างร่าเริงพร้อมกับเผยให้เห็นลูกแก้วอีกลูกหนึ่งที่มีสีม่วงเข้มจนเกือบจะเป็นสีดำออกมาทำให้เรย์คอมตกใจเป็นอย่างมาก “นี่เธอมีลูกแก้วจิตวิณญาณได้ยังไงกัน!” เรย์คอมผละตัวออกห่างเล็กน้อย “จำไม่ได้หรือจ๊ะว่าฉันมีความสามารถอะไร”ลิลลี่พูดขึ้นแล้วมีเงาร่างหนึ่งโผล่ออกมาข้างหลังของเธอทำให้เรย์คอมถึงกับตกใจหน้าถอดสีเพราะนั่นคือบอมเบย์ผู้เดียวของอาณาจักรที่มีความสามารถก๊อปปี้อะไรก็ได้ที่ตัวเองสัมผัส “ฉันฆ่าแกไปแล้วนิ” เรย์คอมพูดสายตามองไปที่บอมเบย์ “ใช่! ฆ่าไปแล้วแต่ฉันไม่ได้บอกเธอเรื่องที่ฉันเป็นหมอผี(Necromancer)” ลิลลี่พูดพร้อมอมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “และตอนนี้ฉันยังขาดอีกสองดวงวิญญาณ” เธอพูดต่อซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากเพราะตอนนี้ร่างของชายใส่ผ้าคลุมทั้งสองที่อยู่ข้างหลังของเรย์คอมล้มลงไปแล้ว ลูกแก้วในมือของลิลลี่ก็เรืองแสงเหมือนกับลูกแก้วของเรย์คอมเพียงแต่ของลิลลี่เป็นแสงสีม่วง “ลิลลี่ เธอเก่งมากที่ทำให้ฉันคนนี้โกรธ” เรย์คอมเริ่มตวาดเสียงใส่ลิลลี่มากขึ้นทำให้ร่างของผ้าคลุมที่ล้มไปเมื่อครู่ลุกขึ้นมา “เป็นไปไม่ได้ มันตายไปแล้วนิ!” ลิลลี่ตะโกนออกมาเสียงดังอย่างไม่รู้ตัว “ในเมื่อเธอเป็นถึงหมอผี แล้วฉันก็คงต้องเป็นนักสะกดจิต (mesmer) และตอนนี้เธอก็ถูกฉันควบคุมไปแล้วครึ่งหนึ่ง ไม่รู้ตัวละสิ ฮ่าฮ่าฮ่า” เรย์คอมพูดและหัวเราะไป “อย่างแรกลูกแก้วนะมีลูกเดียวก็เกินพอแล้ว ธันเดอร์ เรเซอร์ สแนชเชอร์(Thunder leser snatcher)” เรย์คอมโยนลูกแก้วของลิลลี่ขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วก็เกิดวงแหวนเวทย์แล้วก็มีสายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ลูกแก้วกักวิญญานจนแตกสลายกระจายและแสงสีฟ้ามากมายก็พุ่งออกมารอบๆหอคอยดาวตก “หมอผีถ้าถูกวิญญาณสิงสู่มากกว่า 1 ดวงจะเป็นยังไง” เรย์คอมพูดพร้อมกับใช้ร่างของลิลลี่สั่งให้วิญญาณทั้งหมดสิงสู่ในร่างของตนเอง “ไม่.........อ้า.........” ลิลลี่ที่ยังมีสติอยู่เล็กน้อยร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทรมานแล้วผิวของลิลลี่ก็ปริแตกออกมีเลือดซึมออกมาอย่างมากมาย เอือก...... ลิลลี่ในตอนนี้ไม่มีสติแล้ว “จงเอาตัวเองให้รอด” เรย์คอมกระซิบข้างหูของลิลลี่แล้วเธอก็ลอยขึ้นจากพื้นไม่ต่ำกว่า2ฟุตและแสงสีม่วงในตาเธอก็พุ่งออกมาอย่างสว่างจ้าแผลของเธอสมานกันเข้าที่เดิมและเธอก็ยืนบนพื้นตามเดิมด้วยสภาพที่เหมือนเดิมมีแต่ดวงตาและทรงผมที่ยาวขึ้น “ฉันไม่ให้เธอตายหรอกลิลลี่ธอจะมาเป็นมือให้ฉัน ฮ่าฮ่าฮ่า” เรย์คอมพูดพร้อมกับชูลูกแก้วที่สว่างจ้าขึ้น “เอ็กสตาร์โอเชี่ยน(ExstarOcean)ภูตพรายที่จะนำข้าสู่ความยิ่งใหญ่จงออกมา” เรย์คอมร่ายเวทย์วงแหวนเวทย์ขนดใหญ่ก็ปรากฎบนท้องฟ้ามีแสงพุ่งออกมาและเมื่อแสงจางลงก็ปรากฎร่างอสูรขนาดมหึมา “ดีมันนิค(Demonic)อสุรกายที่ขนาดผู้วิเศษรวมกันยังยากจะต่อต้าน” เรย์คอมเอ่ยเบาๆ “จงสังเวยวิญญาณผู้ถูกตีตรา 500 ดวงเพื่อเพื่อให้ดีมันนิคยอมทำพันธสัญญาภูตมายา” เรย์คอมเอ่ย ลูกแก้วลอยขึ้นไปตรงหน้าของดีมันนิค ดีมันนิคกางปีกที่เหมือนค้างคาวโผ่สู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็วแรงลมพัดฝุ่นฝุ้งไปทั่วแล้วทันใดก็มีแสงหนึ่งพุ่งเฉียวหน้าของเรย์คอมไปโดนลูกแก้วทำให้ลิลลี่ที่ถูกควบคุมโดยเรย์คอมกระโดดไปคว้าลูกแก้วมาได้ก่อนที่แสงจะพุ่งไปดดนแต่แสงนั่นฉียดลูกแก้วทำให้เกิดรอยร้าวทำให้วิญญาณรั่วออกมาและก็มีอีกแสงหนึ่งพุ่งเข่าไปที่กลางหน้าอกของเรย์คอมในทันทีที่แสงแรกถูกปล่อยร่างของชายและหญิง10คนปรากฎเบื้องหน้าของเรย์คอมและลิลลี่ เรย์คอมได้ถูกเสกให้เป็นหิน และซากศพที่เดินได้กลายเป็นฝุ่นผงลิลลี่เห็นท่าทางไม่ดีจึงได้คว้าร่างของเรย์คอมและถือลูกแก้วใช้คาถาเคลื่อนย้ายหายไป เหลือเพียงหอคอยว่างเปล่ากับผู้วิเศษอีก10คน “เราทำให้มันเป็นหินได้” ผู้วิเศษคนหนึ่งพูด “ไม่หรอกเซริวมันยังมีลิลลี่มันจะคืนชีพเมื่อไหร่ก็ได้” ผู้วิเศษอีกคนพูด ฟู้....เปลวไฟถูกพ่นออกจากปากของดีมันนิคแต่ ผู้วิเศษคนหนึ่งเสกม้านป้องกันได้ทัน “เปิดมิติมืดผนึกมันไว้” เซริวตะโกน “สเตอิ้ง ไดแอด (staying dyad) เร็ว....ผมทำให้มันหยุดเคลื่อนไหวได้แล้ว”ผู้วิเศษคนหนึ่งใช้เวทย์หยุดควารมเคลื่อนไหวได้สำเร็จแล้วทั้งเก้า ตั้งมนตรามิติมืดทำให้เปิดมิติมืดได้ “เด เอ อา เรน ซิ รัม เซ่” ผู้วิเศษทั้ง9 เปิดประตูสู่โลกมืด ดาร์คแลนด์9บาน และดีมันนิคก็ถูกประตูมิติดูดเข้าไป ก๊าซ.......ดีมันนิคร้องอย่างทรมานก่อนจะหายเข้าไปในโลกมิติมืดและขณะนั้นมีดาวหางดวงหนึ่งสว่างจ้า จนแสบตา พุ่งมายังหอคอยดาวตกและดับวูบในทันทีที่ถึงหอคอยกับสู่ความมืดพอีกครั้งผู้วิเศษทั้ง10ตกใจอย่างมากแล้วพวกเขาก็ได้หายไปจากหอคอย หลังลำแสงขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากหอคอยผ่านร่างพวกเขาทั้งสิบ สลายไปเหลือเพียงลำแสงสว่างสู้ท้องฟ้าและปล่อยรังสีชนิดหนึ่งออกมา ............. ...นครดาร์คเอลฟ์... ผู้คนออกมาดูลำแสงสว่างจ้าทางเหนือของหมู่บ้านมากมาย “นี่มันอะไรกัน” ปู่ของเรเว็นเอ่ยขึ้น “สงครามกำลังจะเกิดข้นอีกครั้ง” ชายชราพูดอีกครั้ง “มันอะไรหรอตา” “มันคือสัญญานแห่งสงคราม” “ดูฟ้านั่นซิ” ขาวบ้านมุงดูแสงส่งเสียงเจี้ยวจ้าว................. ............ ...ทะเลสาบซีเนีย... “ลำแสงนั่นสวยดีนะ ว่าม่ะ?” ซารุถามลูคัง ที่กำลังแกล้งเขาอย่างสนุกสนาน “อืมม!! ไหน โอ้...ก็สวยนะ” ลูคังมองดูแต่ไม่ได้ใส่ใจอะไร ............ ...มิดแลนด์... เสียงแตร่สงครามดังขึ้นทำให้ผู้คนกิดความวุ่นวายตื่นกลัวกันใหญ่แต่หอคอยดาวตกไม่ได้ไกลจากที่นั้นเลย และมิดแลนด์เลยไม่พ้นรัศมีของลำแสงและรังสีที่ปล่อยออกมาทำให้ประชาชนล้มหมดสติแทบจะทั้งหมด ขณะเดียวกัน “เราเกือบทำสำเร็จค่ะนายท่าน” ลิลลี่พูดกับเรย์คอมที่ร่างกลายเป็นหิน “ฉันจะทำให้ร่างกายของคุณเป็นเหมือนเดิมให้ได้นะค่ะ” ลิลลี่ที่ยังคงถูกควบคุมเอ่ยลอยๆ “แต่ตอนนี่ลำแสงแห่งสงครามถูกปล่อยออกมาแล้วฉันคงต้องสังการแทนนะค่ะ” ลิลลี่พูดต่อไป “บอมเบย์ ไปที่มิดแลนด์นำคนที่รอดชีวิตมาที่นี่” ลิลลี่บอกบอมเบก้มหน้ารับและหายตัวไป “ในเมื่อเป็นเช่นนี่ ฉันคงต้องเริ่มสงครามเองล่ะนะ.....” ลิลลี่เอ่ยแล้วไปนั่งข้างๆร่างที่เป็นหินของเรย์คอม............ *********************
ฉึก...!!!
ชายคนนั้นล้มลงหลังจากมีบางสิ่งพุ่งออกมาจากแขนเสื้อของผ้าคุมเสียบกลางหน้าผากของชายผ็นั้นล้มจมกองเลือดตายขนาดแล้วก็มีแสงสีฟ้าปรากฎวูบหนึ่งก่อนจะพุ่งไปยังลูกแก้วลูกใหญ่ที่ชายผ้าคุมถือ และลูกแก้วนั้นก็เปล่งแสงสว่างจ้า และผ้าคุมถูกปลดออกปรากฎร่างของชายหนุ่มชุดคลุมยาวแขนกุดและใสถุงมื อยาวถึงหัวไหลเขียวเข้มทั้งชุดและนัยตามีสีม่วงเรืองแสงและผมก็มีสีขาว
ฉึก...โอ้ย...!!
เกร่ง เกร้ง มีมีดสั้นด้ามสีม่วงเข้มเสียบที่สีข้างของชายชุดเขียวทำให้ลูกแก้วที่เรืองแสงตกสู่พื้นแต่ก็ยังคงเรืองแสงอยู่
“ไม่คิดว่าจะเร็วอย่างนี้” เสียงเข้มของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับปลดผ้าคลุมยาวออกปรากฎร่างของหญิงสาวแต่งหน้าคมเข้มนัยตาสีม่วงเช่นเดียวกันแต่เธอใส่ชุดกระโปรงสั้นรัดรูปสวมรองเท้าบู๊ทสูงถึงต้นขาและมีผ้าพันคอยาวราบพื้น
“ลิลลี่!!!เธอทำแบบนี้ทำไม”ชายหนุ่มหันมาถามหญิงสาวด้วยท่าทีตกใจและโกรธอย่างมาก
“ผู้ครองโลกอย่างเก่งคนเดียวก็พอแล้วละ เรย์คอม” ลิลลี่พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นพลางมองดูเรย์คอมที่กำลังใช้เวทมนต์รักษาตัวเองและรีบเข้าไปเก็บลูกแก้วอย่างรวดเร็ว
“นี่ เธอริบังอาจจะครองโลกแทนฉันเชียวรึ” เรย์คอมลุกมาตวาดใส่ลิลลี่เป็นการใหญ่ “ไม่ได้คิดหรอกจ๊ะที่รัก ฮิฮิอิ” ลิลลี่พรอ้มหัวเราะอย่างร่าเริงพร้อมกับเผยให้เห็นลูกแก้วอีกลูกหนึ่งที่มีสีม่วงเข้มจนเกือบจะเป็นสีดำออกมาทำให้เรย์คอมตกใจเป็นอย่างมาก
“นี่เธอมีลูกแก้วจิตวิณญาณได้ยังไงกัน!” เรย์คอมผละตัวออกห่างเล็กน้อย
“จำไม่ได้หรือจ๊ะว่าฉันมีความสามารถอะไร”ลิลลี่พูดขึ้นแล้วมีเงาร่างหนึ่งโผล่ออกมาข้างหลังของเธอทำให้เรย์คอมถึงกับตกใจหน้าถอดสีเพราะนั่นคือบอมเบย์ผู้เดียวของอาณาจักรที่มีความสามารถก๊อปปี้อะไรก็ได้ที่ตัวเองสัมผัส
“ฉันฆ่าแกไปแล้วนิ” เรย์คอมพูดสายตามองไปที่บอมเบย์
“ใช่! ฆ่าไปแล้วแต่ฉันไม่ได้บอกเธอเรื่องที่ฉันเป็นหมอผี(Necromancer)” ลิลลี่พูดพร้อมอมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“และตอนนี้ฉันยังขาดอีกสองดวงวิญญาณ” เธอพูดต่อซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากเพราะตอนนี้ร่างของชายใส่ผ้าคลุมทั้งสองที่อยู่ข้างหลังของเรย์คอมล้มลงไปแล้ว ลูกแก้วในมือของลิลลี่ก็เรืองแสงเหมือนกับลูกแก้วของเรย์คอมเพียงแต่ของลิลลี่เป็นแสงสีม่วง
“ลิลลี่ เธอเก่งมากที่ทำให้ฉันคนนี้โกรธ” เรย์คอมเริ่มตวาดเสียงใส่ลิลลี่มากขึ้นทำให้ร่างของผ้าคลุมที่ล้มไปเมื่อครู่ลุกขึ้นมา
“เป็นไปไม่ได้ มันตายไปแล้วนิ!” ลิลลี่ตะโกนออกมาเสียงดังอย่างไม่รู้ตัว
“ในเมื่อเธอเป็นถึงหมอผี แล้วฉันก็คงต้องเป็นนักสะกดจิต (mesmer) และตอนนี้เธอก็ถูกฉันควบคุมไปแล้วครึ่งหนึ่ง ไม่รู้ตัวละสิ ฮ่าฮ่าฮ่า” เรย์คอมพูดและหัวเราะไป
“อย่างแรกลูกแก้วนะมีลูกเดียวก็เกินพอแล้ว ธันเดอร์ เรเซอร์ สแนชเชอร์(Thunder leser snatcher)” เรย์คอมโยนลูกแก้วของลิลลี่ขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วก็เกิดวงแหวนเวทย์แล้วก็มีสายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ลูกแก้วกักวิญญานจนแตกสลายกระจายและแสงสีฟ้ามากมายก็พุ่งออกมารอบๆหอคอยดาวตก
“หมอผีถ้าถูกวิญญาณสิงสู่มากกว่า 1 ดวงจะเป็นยังไง” เรย์คอมพูดพร้อมกับใช้ร่างของลิลลี่สั่งให้วิญญาณทั้งหมดสิงสู่ในร่างของตนเอง
“ไม่.........อ้า.........” ลิลลี่ที่ยังมีสติอยู่เล็กน้อยร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทรมานแล้วผิวของลิลลี่ก็ปริแตกออกมีเลือดซึมออกมาอย่างมากมาย เอือก...... ลิลลี่ในตอนนี้ไม่มีสติแล้ว
“จงเอาตัวเองให้รอด” เรย์คอมกระซิบข้างหูของลิลลี่แล้วเธอก็ลอยขึ้นจากพื้นไม่ต่ำกว่า2ฟุตและแสงสีม่วงในตาเธอก็พุ่งออกมาอย่างสว่างจ้าแผลของเธอสมานกันเข้าที่เดิมและเธอก็ยืนบนพื้นตามเดิมด้วยสภาพที่เหมือนเดิมมีแต่ดวงตาและทรงผมที่ยาวขึ้น
“ฉันไม่ให้เธอตายหรอกลิลลี่ธอจะมาเป็นมือให้ฉัน ฮ่าฮ่าฮ่า” เรย์คอมพูดพร้อมกับชูลูกแก้วที่สว่างจ้าขึ้น
“เอ็กสตาร์โอเชี่ยน(ExstarOcean)ภูตพรายที่จะนำข้าสู่ความยิ่งใหญ่จงออกมา” เรย์คอมร่ายเวทย์วงแหวนเวทย์ขนดใหญ่ก็ปรากฎบนท้องฟ้ามีแสงพุ่งออกมาและเมื่อแสงจางลงก็ปรากฎร่างอสูรขนาดมหึมา
“ดีมันนิค(Demonic)อสุรกายที่ขนาดผู้วิเศษรวมกันยังยากจะต่อต้าน” เรย์คอมเอ่ยเบาๆ
“จงสังเวยวิญญาณผู้ถูกตีตรา 500 ดวงเพื่อเพื่อให้ดีมันนิคยอมทำพันธสัญญาภูตมายา” เรย์คอมเอ่ย
ลูกแก้วลอยขึ้นไปตรงหน้าของดีมันนิค ดีมันนิคกางปีกที่เหมือนค้างคาวโผ่สู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็วแรงลมพัดฝุ่นฝุ้งไปทั่วแล้วทันใดก็มีแสงหนึ่งพุ่งเฉียวหน้าของเรย์คอมไปโดนลูกแก้วทำให้ลิลลี่ที่ถูกควบคุมโดยเรย์คอมกระโดดไปคว้าลูกแก้วมาได้ก่อนที่แสงจะพุ่งไปดดนแต่แสงนั่นฉียดลูกแก้วทำให้เกิดรอยร้าวทำให้วิญญาณรั่วออกมาและก็มีอีกแสงหนึ่งพุ่งเข่าไปที่กลางหน้าอกของเรย์คอมในทันทีที่แสงแรกถูกปล่อยร่างของชายและหญิง10คนปรากฎเบื้องหน้าของเรย์คอมและลิลลี่ เรย์คอมได้ถูกเสกให้เป็นหิน และซากศพที่เดินได้กลายเป็นฝุ่นผงลิลลี่เห็นท่าทางไม่ดีจึงได้คว้าร่างของเรย์คอมและถือลูกแก้วใช้คาถาเคลื่อนย้ายหายไป เหลือเพียงหอคอยว่างเปล่ากับผู้วิเศษอีก10คน
“เราทำให้มันเป็นหินได้” ผู้วิเศษคนหนึ่งพูด
“ไม่หรอกเซริวมันยังมีลิลลี่มันจะคืนชีพเมื่อไหร่ก็ได้” ผู้วิเศษอีกคนพูด
ฟู้....เปลวไฟถูกพ่นออกจากปากของดีมันนิคแต่ ผู้วิเศษคนหนึ่งเสกม้านป้องกันได้ทัน “เปิดมิติมืดผนึกมันไว้” เซริวตะโกน “สเตอิ้ง ไดแอด (staying dyad) เร็ว....ผมทำให้มันหยุดเคลื่อนไหวได้แล้ว”ผู้วิเศษคนหนึ่งใช้เวทย์หยุดควารมเคลื่อนไหวได้สำเร็จแล้วทั้งเก้า ตั้งมนตรามิติมืดทำให้เปิดมิติมืดได้
“เด เอ อา เรน ซิ รัม เซ่” ผู้วิเศษทั้ง9 เปิดประตูสู่โลกมืด ดาร์คแลนด์9บาน และดีมันนิคก็ถูกประตูมิติดูดเข้าไป
ก๊าซ.......ดีมันนิคร้องอย่างทรมานก่อนจะหายเข้าไปในโลกมิติมืดและขณะนั้นมีดาวหางดวงหนึ่งสว่างจ้า จนแสบตา พุ่งมายังหอคอยดาวตกและดับวูบในทันทีที่ถึงหอคอยกับสู่ความมืดพอีกครั้งผู้วิเศษทั้ง10ตกใจอย่างมากแล้วพวกเขาก็ได้หายไปจากหอคอย หลังลำแสงขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากหอคอยผ่านร่างพวกเขาทั้งสิบ สลายไปเหลือเพียงลำแสงสว่างสู้ท้องฟ้าและปล่อยรังสีชนิดหนึ่งออกมา
.............
...นครดาร์คเอลฟ์...
ผู้คนออกมาดูลำแสงสว่างจ้าทางเหนือของหมู่บ้านมากมาย
“นี่มันอะไรกัน” ปู่ของเรเว็นเอ่ยขึ้น
“สงครามกำลังจะเกิดข้นอีกครั้ง” ชายชราพูดอีกครั้ง
“มันอะไรหรอตา”
“มันคือสัญญานแห่งสงคราม”
“ดูฟ้านั่นซิ” ขาวบ้านมุงดูแสงส่งเสียงเจี้ยวจ้าว.................
............
...ทะเลสาบซีเนีย...
“ลำแสงนั่นสวยดีนะ ว่าม่ะ?” ซารุถามลูคัง ที่กำลังแกล้งเขาอย่างสนุกสนาน
“อืมม!! ไหน โอ้...ก็สวยนะ” ลูคังมองดูแต่ไม่ได้ใส่ใจอะไร
............
...มิดแลนด์...
เสียงแตร่สงครามดังขึ้นทำให้ผู้คนกิดความวุ่นวายตื่นกลัวกันใหญ่แต่หอคอยดาวตกไม่ได้ไกลจากที่นั้นเลย และมิดแลนด์เลยไม่พ้นรัศมีของลำแสงและรังสีที่ปล่อยออกมาทำให้ประชาชนล้มหมดสติแทบจะทั้งหมด
ขณะเดียวกัน
“เราเกือบทำสำเร็จค่ะนายท่าน” ลิลลี่พูดกับเรย์คอมที่ร่างกลายเป็นหิน
“ฉันจะทำให้ร่างกายของคุณเป็นเหมือนเดิมให้ได้นะค่ะ” ลิลลี่ที่ยังคงถูกควบคุมเอ่ยลอยๆ “แต่ตอนนี่ลำแสงแห่งสงครามถูกปล่อยออกมาแล้วฉันคงต้องสังการแทนนะค่ะ” ลิลลี่พูดต่อไป
“บอมเบย์ ไปที่มิดแลนด์นำคนที่รอดชีวิตมาที่นี่” ลิลลี่บอกบอมเบก้มหน้ารับและหายตัวไป
“ในเมื่อเป็นเช่นนี่ ฉันคงต้องเริ่มสงครามเองล่ะนะ.....” ลิลลี่เอ่ยแล้วไปนั่งข้างๆร่างที่เป็นหินของเรย์คอม............
*********************
ความคิดเห็น