ลำดับตอนที่ #3
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : HOPE : 3
SG.
" ยินีที่ไ้รู้ัรับ ผมมินยุนิ ประธานบริษัท DK "
ผมยืนมือไปให้ยันรหน้าอผม สายาอเามอผมราวับุ้นเย
" เ่นันรับ ผม อโฮอ "
เาแนะนำับผมามมารยาทเหมือนับทุน
่อนที่ผมะเอื้อมมือไปับับมืออเา แล้วล่ะออมา
เินามา เหมือนับที่ผมทำให้ทุนที่ผมรู้ั ือ เย็นาใส่
พวเาเป็นเพียแ่ปลิที่เ้ามา เพื่อหวัผลประโยน์าผมเท่านั้นแหละ
วันเวลาผ่านไป โฮอ็เ้ามาทำานในบริษัทอผมนะเือบปี
ในสถานะ นัแ่เพลมือหนึ่อบริษัท ผมแอบมอูารทำานอผู้ายนนี้อยู่ลอ .
นระทั่วันหนึ่...
ึแล้ว
ผมำลันั่รวแฟ้มเอสารอยู่ในห้อนเียว สายาเหลือบไปมอูนาฬิาที่แวนอยู่้าผนัห้อ
" เที่ยืนแล้วหรอนี่ " ผมสบถำนั้นออมา
รู้สึ่ว อยาื่มาแฟ หันไปมอหน้าห้อเลาอผม็ลับไปแล้ว
ผมถอนหายใออมา ่อนะันัวเอลุึ้นาเ้าอี้ แล้วเินออไปที่ห้อรัวอออฟฟิ
่อนที่ผมะพบับ เา อโฮอ
" ยัไม่ลับหรอ "
ผมถาม้วยน้ำเสียที่เรียบๆ พลาเินเบี่ยัวเ้ามาาแฟสำเร็รูปื่ม
" ยัรับ ว่าแ่ท่านประธาน..."
" เรียันว่ายุนิเถอะ หมเวลาทำานแล้ว
ันอยาไ้ยินเสียใรันเรียื่อริๆอันบ้า ไม่ใ่แ่ท่านประธานมิน เพียอย่าเียวเท่านั้น "
ผมบอพร้อมับมอหน้าอเา ในะำลัะเินสวนออมา
" เียวยุนิ "
"..."
ผมหันไปมอหน้าอเาโยที่ไม่ไ้พูอะไร ่อนที่โฮอะเินเ้ามาใล้ๆผม
ึแ้วาแฟที่ผมถืออยู่ออไป ่อนที่ะเอาาแฟที่เาพึ่เสร็มาให้ับผมแทน
" เอาอผมไปื่มเถอะ ส่วนอันนี้เียวผมื่มเอ "
เาพูับผม ยิ้มให้ับผม ่อนะเินสวนผมออไปารนั้น
ผมนิ่รับ ไม่เยมีใรทำอะไรให้ผมแบบนี้มา่อนเลย
เาทำให้หัวใอผมสั่น นี่หัวใอผมมันเริ่มมีวามรู้สึแล้วหรอ
ผมไม่ใ่้อนน้ำแ็ที่มีีวิอี่อไปแล้วใ่ไหม ในที่สุผม็รู้สึ ... อบ
อบบ้าอะไร รู้สึบ้าอะไรล่ะ มินยุนิ
แมันบ้าไปแล้ว !
เาเป็นลูน้อเรา เา็้อให้วามเารพเราิ
ไปรู้สึอะไรบ้าๆ ับนแบบนั้นทำไม อยาเ็บหรอ
วามรัมันไม่มีอยู่ริบนโลใบนี้หรอ .
ผม้มหน้ามอแ้วาแฟที่ผมถืออยู่
่อนที่ะเทมันลในถัยะ วาแ้วใบนั้นเอาไว้ในรัว แล้วเินออมาอย่าเยือเย็น
ใ่ ! เวลาะผ่านไปนานเยนั้น ผม็เป็นเพีย้อนน้ำแ็ที่มีีวิเท่านั้น
มีแ่ีวิ แ่ไร้วามรู้สึ เย็นา่อนรอบ้า .
ผมเินลับมาทิ้ัวหย่อน้นลบนเ้าอี้ มือุมมับเอาไว้ทั้สอ้า
่อนะเอามือเสยผมที่ลมาึ้น
สายา้อมอไปยัแฟ้มานที่รอให้รวอีรั้ ัพั..!!
" โอ้ย.... "
ผมร้อออมา พร้อมับมือที่วาปาาลบนแฟ้มาน พร้อมับมือทีุ่มมับเอาไว้
ไม่ไหว ทำไมหัวอผมมันปวแบบนี้ าลายมอัวหนัสือ แล้วมันพล่ามัวไปหม นี่มันเิอะไรึ้นับผม
ลิ้นัถูปิออ ่อนที่ผมะรีบเอื้อมมือไปหยิบระปุยาแ้ปวออมา ับยาเม็สีาวเ้าปา แล้วลืนมันลออผมไป
ผมเอนหลัพิไปที่ผนัพิเพื่อผ่อนลายัวเอ
ไม่เป็นอะไรหรอ ผมเรียับานมาเินไป
หลัาวันนั้น ทุืนผม้อพึ่ยาในระปุนั้นทุืน นผมรู้สึว่าผมเอไ้ ิมันไปแล้ว ามันไม่ไ้ริๆ
มันเป็นเพราะผมเรียาาน และ ีวิอผม นมันส่ผลระทบให้ผม้อมาปวหัวหนัๆแบบนี้
ทุืน ผม้อหยิบเม็ยานั่นเ้าปา แล้วเผลอหลับไปทุรั้
นระทั่..
วันนี้ มัน็เป็นเหมือนทุวัน ผมหลับไปเพราะฤิทธิ์ยา
่อนที่เลาอผมะเินเ้ามาปลุ..
๊อ ๊อ ...
" ท่านประธานมิน่ะ ท่านประธาน "
ผม่อยๆลืมาื่น ่อนที่ะหันหน้าไปมอเธอ
" ุมีอะไรับผมหรอ "
" ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ท่านประธานลับไปนอนพัผ่อนที่บ้านีๆเถอะนะ่ะ "
" อื้ม "
ผมอบ ่อนะเอามือไปว้าเสื้อสูทที่แวนอยู่ พร้อมับระเป๋าแล้วเินออมา
ภายในรถผมพยายามั้สิ และประอัวเอให้อยู่ ่อนที่ทุอย่าในหัวอผมมันะับวูบไป
ารมอเห็นาม่านาอผมมันลล. มันเบลอไปหม
ุบ..ุบ
ผมเอามือทุบที่้นออัวเอ เพื่อเรียสิ
่อนที่ทุอย่ามันะับวูบไป
ปั้ ...
รถเ๋สีำันหรูหันเสาไฟที่อยู่้าทา ผมพยายามระเสือระสนันัวเอออมาารถ
" ่วย้วย...อะแฮ ...อะแฮ ใร็ไ้ "
ผมร้อเรียนให้มา่วย้วยน้ำเสียที่แผ่วเบา วันที่พุ้ออมาาห้อเรื่อที่ให้ผมแทบะมออะไรไม่เห็น
และในะที่ผมำลัะสลบไป...
" ท่านประธาน ท่าประธาน " ผมไ้ยินเสียนั้น ่อนที่ทุอย่ามันะับ
.........................................................
JH
ิ้ ิ้
หลัาเิอุบัิเหุืนนั้น ยุนิสลบไปไ้ 3 วันเ็มๆ
ผมไ้แ่นั่รอ รอ นว่าเาะฟื้น
ผมไม่เ้าใเหมือนันว่าทำไม ยุนิเ็บน้อเ้าโรพยาบาลแบบนี้ แ่นที่บ้านเาไม่มาเยี่ยมหรือมาูแลอะไรเลย
ไ้แ่ให้นส่ระเ้าอไม้มาให้
" เฮ้อ.. หิวน้ำ .. อน้ำหน่อย " ยุนิพูออมา
" รอแปบนะ " ผมบอ ่อนะหันไปรินน้ำที่อยู่ในเหยือ้าโ๊ะมาให้เาื่ม
ยุนิรับแ้วน้ำาผมไป ่อนที่เาะพยายามวานหาหลอที่อยู่ในแ้วนั้นัพั นผม้อเอื้อมมือไปับหลอนั้นใส่มืออเาเอ
ยุนิพยายามมอหาอะไรัอย่า มืออเาพยายามที่วานัวอผม ทั้ที่ผม็นั่อยู่้าๆเา
" อยู่ไหน นายอยู่ไหนอโฮอ ทำไมทุอย่ามันมืไปหม
ทำไมันถึมออะไรไม่เห็นอะไรเลย ันาบอหรอ ไม่ ไม่ ไม่ริ ม่ายยยยยยยยยยยยยยย "
ยุนิถามผม ่อนที่เาะโวยวายออมา พร้อมับอาละวาปา้าวอน้าวอระายรห้อไปหม
ผมรีบวิ่เ้าไปอัวอยุนิเอาไว้ ่อนที่เาะหันหน้ามาร้อไห้บนออผม
" ทำไม ."
ยุนิเอามืออเามาทุบที่ออผม้วยวามเ็บปว ผม็เ็บปวไม่แพ้ับเาหรอ
ทุรั้ที่ผมเห็นยุนิ มัน็เหมือนับว่าผมเห็นโฮวอน
" ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร "
ผมบอ พร้อมับเอามือัวเอลูบไปที่หัวอนที่อยู่ในอ้อมออผม
พยายามลั้นน้ำาเอาไว้
ันสัา ว่าันะเป็นนูแลนายเอ มินยุนิ ...
Talk.
โอ้ย ! ึ้อ่ะ มินยุนิเิอุบัิเหุนาบอแล้ว
ส่วนโฮอ ทั้ๆที่โนเย็นาใส่ะนานั้น ยัอยาะูแลยุนิอี
ั่น่ารัันริๆู่นี้ สู้ๆ โฮอ ไฟ์ิ้
[ อมเม้นนะ ^^ ]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น