The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2 : ปาร์ตี้

CHAPTER 2 : ปาร์ตี้

ทวีปอาเมเรีย 

ณ เมืองทาเรียร่า (เมืองเริ่มต้น)

เขตป่าไครอส

"แฮ่ก...แฮ่ก"

เสียงหายใจที่หอบแฮ่กของหญิงสาวผู้หนึ่ง   ซึ่งภายในจิตใจถึงตัวตนในร่างนั้นกลับเป็นผู้ชาย  นั่นก็คือชุนในร่างตัวละครหญิงเบลล์นั่นเอง    เขาตอนนี้กำลังหลบอยู่ในพุ่มไม้ในเขตป่าไครอสในตอนลึกพอสมควร

ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นั้นเพราะว่า....

เขาหนีพวกอัศวินโฉดพวกนั้นมาน่ะสิ   พอเขาได้ลองสู้จริงๆทำให้รู้ถึงความต่างชั้นของระดับเลเวลจริงๆ   ด้วยความที่ระดับ 0 อย่างเขาไปท้าทายผู้เล่นที่มีเลเวลถึง 40  โดยไม่ได้รู้เลยว่าต่อให้ฝีมือเก่งแค่ไหนในทักษะการเคลื่อนไหวนั้น  ความคลองแคล่วจากเกมส์ The Blond Bullet นั้นไม่สามารถช่วยให้เขาชนะพวกนี้ได้เลย

เพราะระดับเลือดที่ต่างกัน  แถมพลังโจมตีที่แสนเปราะบางของเขาด้วย.....

โชคดีที่ทักษะการเคลื่อนไหวของเขาจากเกมส์เก่า   ทำให้เขาหลบหนีพวกมันออกมาอย่างง่ายดาย  

"....ยิงหัวโดนแล้วแท้ๆให้ตายสิ   เกมส์นี้มันต่างตรงค่าสเตตัส  ไม่เหมือนกับเกมส์The Blond Bullet   ที่ถ้าโดนยิงหัวยังไงก็ต้องตาย  สงสัยเรื่องระดับเลเวลนี่คงสำคัญสำหรับเกมส์นี้เป็นพื้นฐานสินะ"

   ชุนกล่าวขึ้นอย่างอดไม่ได้  ตอนนั้นเขานำปืนคู่ของเขายิงไปที่หัวไอ้เหม่งอัศวินหัวหน้าแก๊งค์อย่างจัง   แต่มันแค่ชะงักถอยไปด้านหลังและเลือดไหลออกมาเล็กน้อยเท่านั้นเอง   มันทำให้ชุนอดคิดไม่ได้ว่านี่ปืนหรือหนังสติ๊ก-_-

"เฮ้ย!หายัยนั่นให้เจอ  บ้าอะไรวะเนี่ยไวยังกะลิง"

เสียงโวยวายของมันกลับมาอีกครั้ง   เขารู้ว่าพวกมันตามมาทันก็หลบซุกตัวเข้ากับพุ่มไม้ทันที   พวกมันตามหาจนกระทั่งถอดใจไป  พวกมันกำลังคิดว่าเขาวิ่งออกข้ามป่านี้ไปแล้วกระมั้ง  เพื่อไปยังเมืองอื่น

ชุนเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นยืนออกมาจากพุ่มไม้  ก่อนจะมองรอบๆว่าไม่มีอะไรแล้ว

"เฮ้อ....ทำไมคนอย่างเราต้องมาหนีหัวซุกหัวซุนแบบนี้ด้วยนะ"   ชุนกล่าวออกมาอย่างเซงๆ  ด้วยน้ำเสียงที่เล็กใสในร่างของตัวละครสาว

"รีบไปทำภารกิจอาชีพของเราต่อดีกว่า"

ว่าเสร็จเขาก็ออกเดินทางไปตามถนนหลักของป่าไครอส   ที่เป็นพื้นดินลาดยาวไปข้างหน้าที่มีเต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าขนาดใหญ่   พืชพรรณต่างๆเขาไม่เคยเห็นมาก่อน  ราวกับว่าเป็นพืชพรรณที่ไม่มีในโลกนี้   แถมยังมีผีเสื้อส่องแสงบินไปตามดมตามเกสรดอกไม้  

เมื่อเขามองดีๆผีเสื้อแต่ละตัวมีรูปร่างเป็นมนุษย์  มีทั้งเพศชายและเพศหญิง

เขาลองใช้ตาพื้นฐานที่ระบบมีให้แต่แรกมองตรวจสอบดูก็พบว่าไม่มีอะไรเป็นพิเศษ  เป็นแค่สัตว์ประดับฉากให้ดูสวยงามเท่านั้น  ไม่ใช่มอนเตอร์หรือตัวอะไรที่สามารถทำร้ายได้

"เดินตามทางล่ามอนเตอร์ไปด้วยดีกว่า  ระดับจะได้กระเตื้องขึ้น" 

 ว่าจบเขาก็มองหามอนเตอร์ตามทาง  และเห็นว่ามันมีอยู่ในแค่พื้นที่ในตัวป่า  ไม่ได้อยู่ที่ถนนหลักของป่า   เขาเลยเดินเข้าไปในป่าพร้อมมองออกมาให้เห็นถนนด้วย   เผื่อกันหลงไปในป่า   และพอเข้าป่าไปไม่นานก็มีเสียงระบบดังขึ้นทันที

<กระต่ายป่าริปบิท  ระดับ 1   มอนเตอร์ระดับต่ำ  โจมตีค่ะ>

พอเสียงระบบดังขึ้นมาในหัวของเขา  เขาก็หันไปมองทันที  แล้วก็เห็นว่ามีกระต่ายสีขาวขนหยิกนัยร์ตาสีเทากระโดดพุ่งเข้ามาใส่เขา   เขาก็เอามือบางๆของร่างสาวชักปืนขึ้นทันทีอย่างชำนาญ   ลงไปที่ใบหน้าของมัน

เพี๊ยวว!!

"เห  ชอบเสียงปืนแบบนี้จัง" 

  กระสุนที่ออกมาก็เข้าไปเจาะสมองของกระต่ายน้อยระดับ 1  จนแตกเละทันที   แล้วระดับของชุนก็ขึ้นมาเป็นระดับ 1 ทันที    

เบลล์ ระดับ 0>1 (ชุน ระดับ 0>1)

ค่าพลังชีวิต   100>300

ค่ามานา       50>100

ค่าพลังกาย    0>100

ค่าพลังเวทย์   0>50

ค่าพลังพิเศษ  0

เสียงระบบการเลื่อนระดับเขาก็ขึ้นมาทันที...เขาเห็นว่าระดับขึ้นมาก็ยิ้มกริ่ม   จากนั้นก็ไล่ฆ่ากระต่ายน้อยทุกตัวที่เจอทันทีอย่างไม่รีรอ

เพี๊ยว เพี๊ยว!!

และในที่สุดเขาก็ระดับขึ้นมาจนถึง 5   เขาทั้งฆ่ากระต่ายน้อยนั่น  และกระต่ายดำระดับ 3 ด้วยทำให้ระดับเขาขึ้นมาอย่างเร็วพอสมควรในการใช้เวลาไม่กี่นาที   ขณะที่เขากำลังจะนั่งพักเพื่อฟื้นมานากับพลังชีวิตตัวเอง....

(***การนั่งพักสามารถทำให้พลังชีวิต  และมานาเพิ่มขึ้นได้ใน 10หน่วยต่อวินาที)   

ตึง!!!!!

"รีน่าใช้เวทมนตร์เสริมค่าป้องกันฉันที  เร็วก่อนเกราะฉันแตก!"   เสียงของผู้ชายคนนึงดังขึ้นเหมือนบอกใครซักคน  พร้อมกับเสียงเหมือนอะไรบางอย่างกระแทกกับโลหะขนาดหนาอย่างแรง  

"รู้แล้วน่า  บอกยัยลัลคอยเสริมยิงธนูช่วยด้วยสิ!" 

       เสียงของหญิงสาวคนนึงตอบกลับไป  ด้วยเสียงที่ดูร้อนรนแฝงอารมณ์ฉุนเฉียวเล็กน้อย    เสียงการปะทะกันนั่นทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะสนใจ  ทำให้เดินเข้าไปดูเดินเป็นระยะพอสมควร   มันเลยถิ่นของเจ้ากระต่ายดำระดับ 3 ไปไม่มากนัก   แล้วเขาก็เห็นลานโล่งมีผู้เล่นถึง 4 คนกำลังต่อสู้กับกระต่ายสีแดงยักษ์   

ตัวใหญ่พอๆกับหมีและพอมองดูก็พบว่ามันคือ....

หัวหน้ากระต่ายป่าเรดชิลก์  ระดับ  20  มอนเตอร์ระดับกลาง

       ชุนยังคงไม่ไปไหน  เขายังคงจดจ่อการต่อสู้นั่น  มีผู้เล่นถึง 4 คนที่กำลังร่วมกันต่อสู้กับกระต่ายป่าร้ายสีแดงยักษ์นั่น   ผู้เล่นที่กำลังปะทะกับมันระยะประชิดอยู่ตอนนี้  เป็นผู้ชายตัวใหญ่ผมสีน้ำตาล  หน้าตาดูท่าจะอยู่โซนยุโรป  

 แต่งตัวใส่ชุดเกราะอัศวินเหมือนพวกที่มาหาเรื่องเขาแต่สีฟ้าอ่อน   พร้อมกับถือดาบขนาดกลาง  กับโล่ห์ขนาดกลางตั้งรับพร้อมฟันปะทะกับกระต่ายนั่นอย่างดุเดือด    

 ส่วนผู้ชายอีกคนดูหน้าตาน่าจะประมาณ 15-16  ผมสีดำหน้าตาโซนเดียวกับชายคนนั้น   เขาถือหอกยาว  และใส่ชุดหนังสีน้ำตาลกำลังแทงใส่รัวๆใส่กระต่ายตัวนั้น

ส่วนอีก 2 คนเป็นหญิงสาว  คนนึงน่าจะเป็นอาชีพเกี่ยวกับธนู  ผมของเธอสีดำใบหน้าสวยใสดูอ่อนโยน  ใส่ชุดหนังสีขาวมีขลิบสีชมพู  กับกางเกงขาสั้นหนังสีดำ   อีกคนเป็นผุ้หญิงผมบลอนทอง  ยาวเป็นลอนๆ  ใส่ชุดนักบวชสีเหลืองอ่อน

ตึง!

สู้กันได้ไม่นาน  ในที่สุดเจ้ากระต่ายป่ายักษ์ก็ล้มลงในที่สุด  แล้วก็สลายหายไปเป็นแสง...พอพวกเขาสู้เสร็จหญิงสาวนักบวชผมทองก็หันมามองที่เขา

"มีอะไรรึเปล่าคะ?"  

    หญิงสาวคนนั้นถามอย่างสงสัย  เมื่อเห็นชุนมองมาที่พวกเขาตลอด   เสียงคำถามของหญิงสาวก็ทำให้คนอื่นรู้ตัวว่ามีคนอื่นอยู่นอกจากพวกเขาด้วย  ก็หันตามองกันมา  พวกเขาก็เห็นหญิงสาวหน้าสวยหยาดเยิ้มผมน้ำตาล  ดวงตาดำกลมโตหลบอยู่ข้างต้นไม้นั่น   นั่นก็คือชุนในร่างของตัวละครสาวเบลล์นั่นเอง

ชายหนุ่มผมดำใช้อาวุธเป็นหอก  พอเห็นเขาก็สะดุ้งตะลึงกับความสวยของชุนในร่างตัวละครสาวทันที   เขายิ้มร่าแล้วเดินไปหาชุนทันที

"ไม่ทราบมีอะไรให้พวกเราช่วยรึเปล่าครับ  คุณ...คงเป็นผู้เล่นใหม่สินะ  สนใจให้พวกเราช่วยอะไรมั๊ยครับ^^"  ชายหนุ่มผมดำถือหอกกล่าวด้วยน้ำเสียงกะลิ่มกะเหลี่ย   พลางมองดูชุดที่ชุนใส่ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นผู้เล่นใหม่

โป๊ก!

"โอ๊ย!ทำอะไรเนี่ยพี่รีน่า!"

" หนอยเห็นสาวสวยหน่อยไม่ได้เลยนะแก ไอ้เรย์"  

 หญิงสาวนักบวชผมบลอนที่ดูท่าจะเป็นพี่สาวของชายหนุ่มคนนี้  ก็เข้าไปเขกกบาลชายหนุ่มจนร้องโอดโอย

" แล้วตกลงมีอะไรรึเปล่าคะ  ถึงได้ดูพวกเราแบบนี้   หรือว่าสนใจอยากจะเข้าปาร์ตี้กับพวกเราหรือค่ะ?" 

 หญิงสาวหน้าสวยผมดำที่เป็นนักธนู   เดินเข้ามาถามด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม  และดูท่าจะพร้อมเสมอถ้าจะมีอะไรให้พวกเธอช่วย

"คะ....ค่ะ  ฉันอยากร่วมปาร์ตี้กับพวกคุณน่ะค่ะ   ตอนนี้ฉันไม่มีเพื่อนมาด้วยเลยแถมเพิ่งเข้ามาเล่นวันนี้เลยยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเกมส์นี้เท่าไร   เลยจะมาหาปาร์ตี้อยู่เพื่อให้ช่วยสอนหน่อยน่ะค่ะ"

     ชุนเห็นคำถามที่หญิงสาวหน้าสวยถามมา  เขาก็ชักสนใจขึ้นมาทันที  ดูจากฝีมือความสามัคคีที่พวกเขาสามารถล้มกระต่ายยักษ์นี่ได้  แสดงว่าพวกเขาก็มีฝีมือพอสมควร  

 แถมเขาก็ไม่อยากเล่นคนเดียวเท่าไรด้วยเพราะตอนนี้ไม่มีทักษะอะไรใดๆเลย  จนกว่าจะเปลี่ยนอาชีพสำเร็จ   แต่เขากลัวว่าจะตายก่อนไปถึงสถานที่ทำเควสอาชีพที่อยู่ในเมืองถัดไป   ซึ่งก็คือเมืองกันสแลซ.....

"ก็ได้หรอกนะว่าแต่เธอระดับเท่าไรแล้ว  แล้วอาชีพอะไร?"   ชายหนุ่มร่างใหญ่ในชุดอัศวินถามขึ้น

"คือ....เพิ่งระดับ 5 ตะกี้ค่ะ  ส่วนอาชีพยังไม่ได้มาค่ะเพราะยังไม่ได้ไปทำเควสอาชีพเลย"   ชุนตอบตามตรงพลางกระแดะเสียงให้ดูน่าสงสาร

"งั้นเหรอ....."

      ชายหนุ่มร่างใหญ่ทำท่าคิดหนัก   พวกเขาซึ่งมีระดับตอนนี้ถึงประมาณ 15 แล้ว  กำลัวคิดหนักว่าการเอาชุนเข้ามาอยู่ในปาร์ตี้ด้วยจะเป็นภาระสำหรับพวกเขารึเปล่า  ถึงการปาร์ตี้จะหารแบ่งค่าประสบการณ์ตามระดับก็เถอะ  แต่ก็โดนหารออกไปอยู่ดี  

  แต่ว่าในขณะที่ชายหนุ่มร่างใหญ่กำลังคิดหนักอยู่นั้น  2 สาวที่เหลือของกลุ่มพวกเขา  ก็ตอบรับชุนเข้ามาอย่างไม่ลังเล

"ได้ฉันรับให้เธอเข้าปาร์ตี้ของเรา   ฉันไม่ปล่อยให้ผู้หญิงด้วยกันเดินท่องโลกด้วยตัวคนเดียวในระดับที่มีเพียงแค่ 5หรอก^^" 

 หญิงสาวนักบวชผมบอลนทองพูดขึ้น  พลางวิ่งไปเกาะแขนของชุนใบหน้าของสาวนักบวชพอเข้าใกล้กับใบหน้าของเขา  ทำให้เขาได้กลิ่นหอมของหญิงสาวข้างกายนี้จนเขารู้สึกดีจริงๆที่มีร่างกายนี้  ทำให้ชิดเชื้อกับสาวๆได้ง่ายแบบนี้

"พวกเธอเนี่ยนะ......" 

 ชายหนุ่มร่างใหญ่ส่ายหัวอย่างหน่ายใจกับเพื่อนสาวของตัวเอง  จากนั้นชายหนุ่มร่างใหญ่ก็ชวนชุนเข้ากลุ่มปาร์ตี้ทันที   หลังจากนั้นพวกเขาก็แนะนำตัวเองกัน 

ชายร่างใหญ่ชื่อ 'ดอม' 

 ชายหนุ่มถือหอกชื่อ'เรย์'

 หญิงสาวนักบวชชื่อ'รีน่า' 

ส่วนสาวธนูหน้าสวยชื่อ'ลัล'

แล้วจากนั้นชุนก็แนะนำตัวเอง  ภายใต้ชื่อของ'เบลล์'

" หืม...เธอเลือกทำเควสอาชีพเดธเปอร์ราโด้นี่เอง  มิน่าถึงมีปืนคู่พกแบบนั้น" 

  ดอมพูดขึ้นขณะกำลังพาเดินตามถนนหลักของป่า  พวกเขากำลังพาไปชั้นทุลึกกว่าเดิม  เพื่อให้ระดับของชุน หรือเบลล์ในตอนนี้สูงขึ้นไวๆ

" แหม..ไม่เข้ากับเธอเลยนะเบลล์ปืนเนี่ย  หน้าตาสวยๆอย่างเธอเหมาะกับนักบวชแบบฉันมากกว่า^^"

  รีน่าพูดขึ้นพลางมองปืนของชุนผลัดกับใบหน้าของชุนในร่างของตัวละครสาว   แล้วก็คิดว่าคนที่หน้าตาสวยๆดูน่าทะนุถนอมแบบเขากลับมาเล่นสายปืนที่ดูเถื่อนดิบแบบนี้  ช่างไม่เข้ากันซะเลย

"เธอจะบอกว่าเธอสวยรึไง-_-"   ลัลเอ่ยแซวพลางทำหน้าตายใส่รีน่าเพื่อนสาว

"ใช่ผมว่าพี่รีน่ากับพี่เบลล์ควรแลกอาชีพกันนะ  พี่รีน่าเหมาะกับอาชีพเถื่อนๆมากกว่า  พี่เบลล์เหมาะกับนักบวชที่แสนอ่อนโยนมากกว่าพี่สาวแสนเถื่อนของผมตั้งเยอะ^^"

 เรย์ที่ตอนนี้พอดูออกว่าเบลล์ หรือ ชุนหน้าจะอายุพอๆกับพี่สาวเขาก็เรียกพี่ทันทีด้วยความเคารพคนที่อายุมากกว่า  พร้อมกับเอ่ยแซวพี่สาวนิสัยเถื่อนของตัวเอง....

"ไอ้เรย์!!!"  

รีน่ายกไม้เท้าขึ้นมาพร้อมไล่ฟาดน้องชายตัวดี  ที่วิ่งหนีพลางหัวเราะร่า  ชุนเห็นดังนั้นก็หัวเราะเล็กๆกับความเป็นกันเองของพี่น้องคู่นี้ที่มีต่อเขา

"จะว่าไปใกล้จะสงครามชิงแดนแล้วนี่นา"   ลัลพูดขึ้นพลางหันไปสบตากับดอม  ดอมก็พยักหน้าพลางเหลือบตามาทางชุน

"เบลล์คุณรู้เกี่ยวกับสงครามรึเปล่า?"

 ดอมถามขึ้น  ในขณะที่พวกเรย์กับรีน่าวิ่งไล่ฟาดกันจนอยู่ข้างหน้าห่างกับพวกเขาประมาณ หลายสิบเมตร

"ก็...พอรู้ค่ะ   การทำสงครามชิงแดนที่จะสุ่มมาให้ทำสงครามถึง 5 แดน  โดยพวกที่จะทำสงครามได้ต้องเข้าร่วมกับฝ่ายรัฐบาล ฝ่ายกบฏหรือพวกปฏิวัติ  และฝ่ายมารเท่านั้น" 

 เขาเล่าสิ่งที่รู้มา  และพอนึกถึงฝ่ายรัฐบาลเขาก็นึกถึงหญิงสาวคนนั้นขึ้นมาทันที  สาวซามูไรสุดสวยที่ชื่อ'เดียรินี่'คนนั้น  ยังคงตราตรึงใจของเขาจนถึงตอนนี้

"ฝ่ายมาร??" 

 ดอมกับลัลหันมามองที่ชุนอย่างสงสัย   จนเขาแปลกใจจนต้องถามกลับ

"ทำไมคะ?"   ชุนถามกลับไป

"เอ่อ เบลล์คงฟังอะไรมาผิดแล้วครับ  การแบ่งฝ่ายใหญ่ในการทำสงครามมีแค่ฝ่ายรัฐบาล กับฝ่ายปฏิวัติหรือกบฏเท่านั้นครับ   ฝ่ายมารอะไรที่คุณพูดมันไม่มีนะครับ"   ดอมตามสิ่งที่เขารู้มา

"เอ้ะ?ก็ในระบบตอนนั้นมัน....." 

ชุนพูดพลางนึกถึงตอนล๊อคอินเข้ามา  ก็เขาได้ยินและดูข้อมูลก็เห็นมาแบบนั้นจริงๆนี่นา  ถ้าเขาจำไม่ผิด   แต่ในขณะที่เขากำลังคิดอย่างสงสัยนั้น  พวกดอมก็พาเขามาถึงสถานีที่จะพาพวกเขาเก็บค่าประสบการณ์ได้เยอะที่สุดในป่าไครอสแห่งนี้

"ที่นี่แหละครับ  ถ้ำซีลาร์"

ภายนอกที่ถูกต้นไม้ขนาดใหญ่และเถาวัลย์ไม่เลื้อยต่างๆ    ที่ดูแปลกตาปกคลุมจนดูแทบไม่ออกว่ามีถ้ำขนาดใหญ่ตั้งอยู่   บรรยากาศรอบๆของบริเวณปากทางเข้าถ้ำเงียบสะงัดไร้สิ่งมีชีวิตใดๆรอบๆบริเวณนี้

" ที่นี่มีมอนเตอร์ตั้งแต่  ระดับ 12 ขึ้นไป  ที่จริงในป่าเองก็มีเหมือนกัน  แต่เท่าที่ฉันเคยลองมาเทียบกันแล้วค่าประสบการณ์ที่ได้ในถ้ำนี้มีค่ามากกว่ามอนเตอร์ระดับเดียวกันตามป่าซะอีก  "

  รีน่าที่ยืนรอพวกชุนที่เดินตามมาอยู่หน้าถ้ำ  พร้อมกับกำลังจิกผมเรย์อยู่ในมือ   เรย์ร้องโอดครวญพร้อมส่งสายตาเรียกความสงสารมาที่ชุนในร่างตัวละครสาว  ชุนทำได้แค่ยิ้มส่งกลับไป   หลังจากนั้นดอมก็กวักมือเรียกพวกเราเดินเข้าไปในถ้ำทันที  

"ว้าว"   

     ชุนถึงกับหลุดปากออกมา  เมื่อเข้าถ้ำมาเขาก็เห็นคริสตัลหลากสีประดับฝังอยู่ตามผนังถ้ำ   และเมื่อลองมองดูข้างบนก็มีหินย้อยจำนวนมาก  พร้อมกับฝูงค้างคาวตัวจิ๋วห้อยหัวอยู่

ทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในถ้ำ  ฝูงค้างคาวจิ๋วพวกนั้นก็บินออกมาจากหินย้อยแล้วพุ่งตรงหาพวกเขาทันที

     เสียงระบบบอก  ระดับของค้างคาวที่เข้ามาโจมตีว่าระดับ 12  จำนวนหลายสิบตัว   ถึงจะระดับ 12  แต่การโจมตีของมันเบายิ่งกว่ากระต่ายดำเวล 3 ซะอีก  คงมีดีแค่พลังชีวิตที่เยอะกว่ากระต่ายนั่นพอสมควร

"โจมตีได้  เบลล์อยู่หลังกับรีน่านะ"

"ค่ะ"

    ดอมสั่งพวกเขาทั้งหมดโจมตีทันที   ดอมกับเรย์ที่โดนการปล่อยตัวจากรีน่า  ก็พุ่งตรงไปยังฝูงค้างคาวพวกนั้น   ลัลก็ใช้ทักษะการยิงรัวยิงใส่พวกมัน  สนับสนุนพวกดอมกับเรย์   รีน่าก็ใช้เวทย์เสริมพลังการโจมตีให้กับพวกเขา   ชุนเห็นดังนั้นก็คอยเอาปืนคู่ของตัวเองมายิงค้างคาวที่บินเข้ามาใกล้รีน่า

และในที่สุดพวกฝูงค้างคาวนั่นก็ตายหมดหายไปกลายเป็นแสง    พร้อมกับค่าประสบการณ์และจำนวนเงินที่ขึ้นมาอื้อให้กับชุน

"ระดับ 8 แล้วไม่น่าเชื่อเลย  เงินอีก 3000 zen  !" 

 ชุนอุทานขึ้นด้วยความประหลาดใจ  แต่ก็ยินดีไปด้วย  เท่านี้บวกกับเงินที่ได้จากกระต่าย  เขาก็มีเงินถึง 4200 zen แล้ว

" ยินดีด้วยเบลล์รีบตามระดับพวกเราให้ทันละ>,<"  รีน่าเข้ามากระโดดกอดคออย่างแสดงความดีใจให้เพื่อนสาวคนใหม่  

"ค่ะจะพยายาม^^"

   ชุนยิ้มตอบกลับไป  พลางอดคิดหน้าอกของรีน่าที่เข้ามากระแทกกับหน้าอกของตัวเองไม่ได้ก็เถอะ  

"เอาละเข้าไปข้างในต่อเถอะ  ต่อไปน่าจะเป็นพวกแมงมุมระดับ 15 นะระวังตัวกันด้วยละ"

 ดอมหันไปบอกพลางให้เรย์เดินนำไป  รีน่า ลัล ชุนได้ยินดังนั้นก็รีบเดินตามทันที  ชุนเดินตามไปพลางมองสภาพรอบๆ   จนพบกับสภาพผิดปกติของถ้ำเมื่อไม่เห็นมอนเตอร์ตัวไหนโผล่มาซักที 

"พี่ดอมผมว่าแปลกๆแล้วนะ  ตามหลักพวกแมงมุมมันอยู่แถวนี้นี่  เกิดอะไรขึ้นพวกมันหายไปไหน?"   เรย์หันมาถามดอมอย่างสงสัย   ซึ่งดอมตอนนี้ก็กำลังทำหน้าครุ่นคิด

"อือแปลกๆจริงด้วย" 

 ดอมตอบกลับมาแล้วมองไปรอบๆก็ไม่เห็นมอนเตอร์ซักตัว  ตามหลักเดินมาขนาดนี้พวกมอนเตอร์ต้องโผล่มาแล้วละ   

"หรือว่ามีพวกผู้เล่นคนอื่นมากำจัดมัน  เพราะถ้ำนี่รู้สึกว่าเป็นถ้ำพิเศษสำหรับเก็บระดับ   จึงมีกฎว่าถ้าฆ่ามอนเตอร์ในถ้ำนี้แล้ว  พวกมอนเตอร์จะคืนชีพกลับมาอีกทีต้องใช้เวลา 24 ชั่วโมง 

 ผิดกับการกำจัดมอนเตอร์ในสถานที่ปกติที่พอตายปุ้บ  จะคืนชีพกลับมาในเวลา 1 ชั่วโมง"   รีน่ากล่าวขึ้นจากที่เธอศึกษามาเกี่ยวกับสถานที่นี้

" ก็อาจจะจริง  แต่ทำไมพวกค้างคาวนั่นยังอยู่ละ"

 ดอมตอบกลับ  พลางถามย้อนไปถึงพวกค้างคาวที่เพิ่งฆ่าไป   ขณะที่พวกเขากำลังปรึกษากันอยู่นั้น  ชุนก็รู้สึกมีไอบรรยากาศแปลกๆ  ทุกคนก็รู้สึกตัวได้เช่นกัน  และพอมองไปรอบๆ

"นั่นมัน!" 

 ลัลชี้ไปให้ทุกคนดู  ควันสีม่วงอ่อนๆที่โผล่ออกมาจากด้านหลังของดอมกับเรย์   ทำให้พวกดอมหันไปมองแล้วก็พบว่ามันคือ 

"ควันพิษ!? ทุกคนรีบออกจากถ้ำนี่เร็ว...!" 

 ขณะที่ดอมตัดสินใจให้ทุกคนวิ่งกลับทางเดิมไป  พวกเขาที่กำลังวิ่งไปก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าทางที่เขามาก็มีควันพิษเช่นเดียวกัน

"แย่แล้ว...แบบนี้"

ดอมเอ่ยมาอย่างยอมแพ้  ทุกคนเองก็มีสีหน้ายอมรับการตายเบื้องหน้าและเบื้อหลังของตัวเอง   ควันสีม่วงล้อมพวกเขาทั้งหมดโดยมีเบลล์ที่ยืนอยู่ตรงกลางพวกเขาที่ยืนพิงหลังให้กัน   ชุนก็ร้อนรนไม่คิดว่าตัวเองต้องมาตายตรงนี้   จึงรีบคิดหาทางออกเมื่อเห็นว่าควันพิษเข้ามาใกล้พวกเขาเรื่อยๆ

" รีน่าคุณไม่มีเวทพวกป้องหันพิษเลยหรือค่ะ"

"ไม่มีค่ะ  เวทนั่นจะมีได้เมื่อระดับฉันเลื่อนไปถึงขั้น 1 "   รีน่าตอบกลับมาทันที   ชุนในที่สุดก็จนใจและยอมรับความตายตรงหน้า

"มิน่าพวกมอนเตอร์ถึงหายหมด  เพราะพิษนี่ นี่เอง...แต่ฝีมือใครกันนะ   "   ลัลพูดขึ้นพลางเป็นเชิงเอ่ยถามทุกคน

"ไม่รู้สิพวกเธอรีบเก็บของลงในช่องกระเป๋าก่อน  ไม่งั้นพอตายของที่ถืออยู่จะดรอปลงพื้นที่นี่นะ....และพวกเราต้องขอโทษคุณด้วยนะ  คุณเบลล์ที่ลากคุณมาตายด้วยแบบนี้"   ดอมหันหน้าไปพูดกับชุนในร่างหญิงสาวด้วยความรู้สึกผิด

"ไม่เป็นไรค่ะ  ถ้าพวกเรากลับไปจุดเกิดแล้ว  อยากให้ทุกคนชวนฉันเข้าปาร์ตี้ใหม่อีกทีนะคะ   ฉันอยากไปกับทุกคนอีก"

   ชุนพูดออกมาจากใจจริง  เขารู้สึกดีที่ได้อยู่กับคนที่มีความเป็นกันเองแบบพวกดอม  แถมอีกอย่างมีลัลที่เป็นสาวสวยอยู่ด้วย  

"ไม่มีปัญหาครับ/ค่ะ" 

 ทุกคนตอบออกมาแทบพร้อมกัน  ก่อนจะหันไปมองหน้ากันแล้วหัวเราะให้กัน   และพอควันนั่นคลุมบริเวณพวกเราจนสิ้น  ทุกคนก็ไอกระอักออกมาเป็นเลือด  ชุนได้แต่หลับตาปี๋ยอมรับความตาย

และในที่สุดทุกคนก็ล้มลง........แล้วหายไปเป็นแสง

ฟิ๊ง

สิ้นสุดเสียงนั่น  ชุนก็รู้สึกแปลกใจที่ก่อนหน้าที่จะได้ยินเสียงพวกเขาหายไปเป็นแสง  ก็ได้ยินเสียงกระอักเลือดของพวกเขา   ก็ต้องแปลกใจว่าทำไมเขาถึงไม่เห็นไอแบบพวกเขาเลย   ก่อนจะตัดสินใจลืมตาขึ้นมา

"เฮ้ย!ฉันยังไม่ตาย  ทำไมกัน!"

     ชุนจ้องมองไปรอบๆก็เห็นว่า  เพื่อนๆของเขานั้นกลายเป็นแสงหายไปแล้ว   รายชื่อเพื่อนในช่องปาร์ตี้ทั้ง 4 กลายเป็นสีเทา   แต่ทำไมเขากลับยืนอยู่ท่ามกลางควันพิษเหล่านี้ได้โดยไม่เป็นอะไร   ก่อนเขาจะหาคำตอบให้กับตัวเอง

ก็เห็นเงินที่พวกดอมตกอยู่ตามพื้น  ให้เห็นว่าพอตายแล้วเงินก็จะดรอปตกลงมา...

ชุนเดินเข้าไปเก็บโดยไม่เกรงกลัวพิษพวกนี้แล้ว  เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีปฆิกริยาอะไรต่อพิษพวกนี้

"เก็บไว้ก่อน  ถ้าเจอพวกเขาค่อยเอาไปคืนละกัน"

จากนั้นเงินของชุนก็ขึ้นเป็น 7523 zen

"ทำไมเราถึงไม่เป็นอะไรน้า  อืม...."   ชุนยืนคิดท่ามกลางควันพิษพวกนั้นอย่างสงสัย  ก่อนจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง

"พวกดอมบอกว่ามีคนทำพิษขึ้นมาสินะ  จากที่ฟังพวกดอมคุยกันแสดงว่าควันพิษนี่ไม่ใช่ของพวกมอนเตอร์หรือเหตุการณ์ปกติของถ้ำนี้แน่ๆ  แสดงว่าอาจมีผู้เล่นเป็นคนทำขึ้นมา....ลองไปหาสาเหตุมันหน่อยดีกว่า  ถ้าเป็นผู้เล่นจริงจะได้จำหน้ามันไว้  พอเราเก่งแล้วค่อยไปล่ามัน หึ หึ"

  ชุนพูดถึงสิ่งที่เขาสงสัยและสิ่งที่จะทำออกมา  และอย่างไม่รอช้า  เขาก็วิ่งไปตามที่ควันสีม่วงนี่ออกมา   ถ้าเขาไปถูกควันพวกนี้จะสีเข้มขึ้นเรื่อยๆ

     เขาเดินไปตามทางจนลึกมาก  เขาเดินตามไปอย่างไม่รู้ตัวว่าตัวเองเดินเข้าไปข้างในลึกขึ้นเรื่อยๆ   จนเป็นเวลาถึง 2 ชั่วโมงแล้ว   และถ้าอยู่ในสถานการณ์ปกติ  ถ้าไม่มีเหตุการณ์ที่ทำให้มอนเตอร์พวกนี้หลบหนีหรือหายไป   จุดที่ชุนยืนอยู่  คือจุดที่มีมอนเตอร์ระดับ 50 แล้ว

    เขาเดินไปเรื่อยๆ   ในที่สุดก็เห็นจุดที่ควันนี่ออกมา   เป็นซอกเล็กๆที่เข้าได้แค่ผู้หญิงตัวเล็กร่างบางเท่านั้นถึงเข้าได้  กับเด็ก   ผู้ชายปกติถ้าไม่ตัวเล็กพอก็เข้าไปไม่ได้  ชุนถอนหายใจเล็กน้อย  

และคิดว่าดีจริงๆที่เขามีร่างของเบลล์ทำให้เข้าไปข้างในได้  ถ้าเป็นร่างปกติหรือร่างของชุนที่อาชีพโซโลนั้นไม่สามารถเข้ามาได้แน่

"เฮ้อ เอาละ....เอ้ะ!เฮ้ย!!!"  

ชุนในร่างของเบลล์ตะโกนขึ้นด้วยเสียงผู้หญิง  ถ้าเป็นผู้หญิงปกติคงต้องกรี๊ด  แต่เขาซึ่งเป็นชายแท้ก็ต้องอุทานอย่างสมชายชาตรี  เมื่อจู่ๆพอเขาเข้าซอกนั่นไปก็ปรากฎว่าพื้นที่เหยียบนั้นว่างเปล่า   แล้วร่างของเขาก็ตกลงไปทันที

คลุก คลุก!

"อั๊ก อั๊ก!"

ร่างของชุนร่วงหล่นลงไป  แล้วกระแทกกับเนินพื้นหินลาดชั้น   แล้วกลิ้งไปหลายตลบและในที่สุดร่างที่กลิ้งตลบนั่นก็ต้องหยุดลง  ก่อนสัญญาณจะดังขึ้นมาว่า

<ปืนคู่พื้นฐานได้รับความเสียหาย  จึงไม่สามารถใช้ได้ค่ะรอการซ่อมบำรุงถึงจะใช้ได้ค่ะ ( แถมกระสุนหมดด้วย)>  เสียงระบบดังขึ้นในหัวของเขา  และพอลองมองดูตัวเองดู ก็พบว่าพลังชีวิตเหลือแค่ 30% เท่านั้น

เขาส่ายหัวอย่างเซงๆก่อนจะยืนขึ้นดื่มน้ำยาเพิ่มเลือดจนเต็ม  แล้วก็เปลี่ยนร่างเป็นชุนร่างของเขาทันที    เมื่อเห็นว่าปืนของเบลล์นั้นได้พังไปแล้ว  จึงสมควรที่จะกลับเป็นร่างชายดังเดิมเพื่อใช้ดาบแทนอาวุธไว้ก่อน  เผื่อเจอมอนเตอร์เข้า

"หือ ที่นี่มีควันพิษเต็ม....หวา!!"

  ชุนพูดขึ้นพลางมองรอบๆ  แล้วก้มมองดุข้างล่างปรากฎว่าเขายืนอยู่ริมหน้าผาในถ้ำนี้  เขาไม่ได้ตกใจที่เห็นตัวเองอยู่ริมผา   แต่เขาตกใจกับสิ่งที่อยู่เบื้องล่างผานี่อีกที

ฝูงงูจำนวนมากนับไม่ถ้วน  เลื้อยไปมาอย่างน่าขยะแขยง  ถ้าตกลงไปนั่นคงจบชีวิตแน่นอน

"งูทำไมเยอะอย่างงี้วะ"

 ชุนในร่างใบหน้าอันหล่อเหลาของตัวเองกล่าวขึ้นอย่างเสียวๆ   ก่อนจะรีบหาทางออก  แต่ก็พบว่ามีตวันพิษที่เข้มยิ่งกว่ามาจากขอบหน้าผาฝั่งนู้น   เขาจึงถอนหายใจก่อนจะตัดสินใจตามแผนดังเดิมคือหาที่มาของควันพิษนี่

เขาเดินเลียบหน้าผานี่ไปอย่างหวดเสียว   เมื่อพื้นที่เขาเหยียบนั้นมีแค่ครึ่งเท้าของเขาเท่านั้น....

เขาขยับกระเถิบตามขอบหน้าผานี่   จนในที่สุดก็หลุดออกมาได้  เขามองไปยังจุดที่ควันออกมาก็เห็นเป็นโพลงถ้ำ  ซึ่งน่าแปลกที่ขอบถ้ำเป็นสีทองมีลายอักขระเล็กน้อย  เขาเดินทำท่าจะไปดูถ้ำนั่นก็ต้องตกใจเมื่อเห็นบางอย่างเดินออกมา

เสียงในระบบของเขาก็ดังขึ้น...

<พญาอสูรพยัคฆ์ขาว ซีลาร์  ขั้น  2  ระดับ 85   อสูรระดับกลาง  ผู้เล่นที่ถูกโจมตีจะลดระดับ 20 ระดับ รอเวลาเกิดใหม่ 24 ชั่วดมงค่ะ>

"ขั้น 2...ระดับ 85  ถ้านับเป็นระดับ ก็ระดับเกือบ 300 เรอะ!!!!"    ชุนตะโกนลั่น