คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Devil Guy :: Devil freshman (HunTae) EP 2 100% [Rewrite]
Devil Guy :: EP 1
Devil freshman
'กริ๊งงงงง~' เสียงกริ่งดังเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเวลานรกของฉันกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว สาเหตุก็มาจาก ในอีก10นาทีหลังจากนี้ฉันจะต้องไปเป็นรุ่นพี่ที่แสนดีคอยต้อน รับน้องๆเฟรชชี่-เฟรชแมนทั้งหลายน่ะสิ
แล้วเรื่องพวกนี้มันใช่เรื่องถนัดฉันที่ไหนล่ะ ในชีวิตฉันคำว่าความดีไม่เคยจะมีปรากฏ ไอ้เรื่องที่ถนัดก็เห็นว่าจะมีแต่เรื่องเลวๆทั้งนั้น แล้วฉันจะไปทำตัวแสนดีให้รุ่นน้องดูเป็นตัวอย่างได้ไงล่ะ ฉันคงต้องใช่นิสัยสร้างภาพอีกแล้วสินะ ทั้งๆที่ไม่ค่อยชอบเลยแท้ๆ
อ่อ ฉันลืมบอกไปฉันน่ะเรียนคณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา สาเหตุที่เรียนสาขานี้ก็เพราะฉันอยาก ศึกษาพฤติกรรมมนุษย์จะว่าไปนี่มันก็ใกล้เวลาการเตรียมตัวปฐมนิเทศน์และสุ่มเลือกน้องรหัสแล้วสิ ต้องรีบแล้วไม่งั้นฉันไปไม่ทันแน่ๆ
ฉันวิ่งจากอาคารเรียนไปยังจุดนัดหมายทันที และทันทีที่ฉันไปถึงก็พบว่ายัยเพื่อนตัวดีทั้ง4ของฉันไปถึงที่นั่นกันหมด แล้วมีแต่ฉันที่มาสายหรอเนี่ยขนาดยัยทิฟฟานี่ที่สายทุกครั้งยังมาเร็วกว่า ฉันอีก โอ้ย! กรรมอายชิบไอ้รุ่นน้องเวรนี่ก็มองฉันจริง จะมองไรนักหนาไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง เดี๋ยวฟาดด้วยรองเท้าส้นสูง 3 นิ้วซะหรอก
"เอาล่ะ พี่ๆสาวสวยแก๊งค์นางฟ้าก็มากันครบแล้วนะครับ ดังนั้นก็ได้เวลาสุ่มเลือกพี่รหัสแล้วนะครับ"
เสียงของคยูฮยอนเพื่อนชายสุดหล่อพูดขึ้นทำให้รุ่นน้องเลิกสนใจฉันแล้วหันไป ฟังคยูฮยอน ดีนะที่คยูมันพูดขึ้นมาก่อนไม่งั้นฉันได้อายตายห่าเลย
"เดี๋ยวสิครับฮยอง นูน่าที่เพิ่งมาใหม่ยังไม่ได้แนะนำตัวเลยนี่ครับ" เสียงทุ้มๆของรุ่นน้องผู้ชายคนหนึ่ง
พูดขึ้นพร้อมยกมือ นั่นทำให้ฉันต้องหันไปมองหน้าไอเด็กเวรนี่ และทันทีที่ฉันมองหน้าไอเด็กนี่ ฉันรับรู้ได้เลยว่ามันบรรลัยแล้ว ก็เด็กนี่น่ะมันไอเด็กเปรตที่เจอกันในคืนวันเกิดฉันไง ถึงวันนี้ไอ้เด็กนี่จะเปลี่ยนสีผมใหม่เป็นสีห่าเหวอะไรไม่รู้ผสมๆกันมั่วไป หมด และวันนั้นฉันเมาๆมึนๆเบลอๆแต่ฉันก็จำหน้าหล่อๆของเด็กที่'ขยำ'โฟร์โมสต์ของ ฉันได้ดีนะ
"ว่าไงล่ะครับ นูน่าคนสวย ไม่คิดจะแนะนำตัวเลยหรอครับ พวกผมอยากรู้จักนูน่าจะแย่แล้ว" ไอเด็กนั่นพูดพลางฉีกยิ้มอย่างมีเลสนัยให้ฉัน อีเด็กเปรต แกนี่มันแสบจริงๆ ถ้าฉันรู้ว่าจะถูกแกล้งแบบนี้ วันนั้นฉันจะถีบให้มันแรงกว่านี้ เอาแบบให้มันเป็นหมัน ใช้งานไม่ได้ไปเลย ทันทีที่เด็กบ้านี่พูดจบเสียงโฮ่เชียร์ให้ฉันแนะนำตัวก็ดังขึ้น นี่สรุปว่าฉันต้องแนะนำตัวจริงๆใช่มั้ย แต่ในเมื่อมันมาถึงขั้นนี้แล้วจะทำไงได้
"เออ ค่ะ สวัสดีค่ะ น้องๆทุกคน พี่ชื่อคิม แทยอนนะคะ ยินดีที่ได้เจอน้องๆทุกคนเลยค่ะ หวังว่าพวกเราจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่ดีต่อกันนะคะ" ฉันพูดแล้วค่อยๆส่งยิ้ม(จอมปลอม)ไปให้รุ่นน้อง หวังว่าไอ้เด็กนั่นมันจะไม่มาทำอะไรแปลกให้ฉันหน้าแตกหรอกนะ
"แล้วถ้าผมไม่อยากเป็นรุ่นน้องของรุ่นพี่ล่ะครับ?" เสียงไอ้เด็กหัวสายรุ้งเวรคนเดิมถามฉัน
แล้วคิดว่าฉันควรจะทำยังไง คือเกิดมาถึงจะเคยโดนคนกวนตีนมามากแต่ไม่เคยมีคนไหนที่มันน่าเอาตีนประกบปาก มากขนาดนี้มาก่อนเลยสงสัย เด็กนี่อยากลองกินตีนดูสินะ ถึงฉันจะโคตรๆไม่พอใจแต่ก็คงจะทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบเด็กเวรนี่ไปอย่างสุภาพ
"ทำไมน้องถึงไม่อยากเป็นรุ่นน้องของพี่ล่ะคะ?" ฉันเสแสร้งตอบอย่างสุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้
"ก็เพราะผมอยากเป็นแฟนของรุ่นพี่มากกว่าไงครับ" ไอ้เด็กเปรตนี่พูดออกมาหน้าตาเฉย เสียงโห่เชียร์ดังขึ้นอีกครั้ง ซึ่งฉันคงทำอะไรไม่ได้นอกจากยิ้มแห้งๆแล้วใช้มือลูบคอตนเองเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะฉันเขินอะไรหรอกนะ แต่คือฉันพยายามสงบสติอารมณ์ตนเองอยู่ต่างหาก
"น้องครับพี่ว่าน้องพอเหอะครับ พี่แทเขาเขินหมดแล้ว" คยูฮยอนพูดขึ้นหลังจากเห็นฉันมีอาการ
เหมือนเขิลอาย เขินห่าอะไรล่ะ กูโมโหครัส
"เออค่ะ นี่มันก็เสียเวลามานานแล้วพี่ว่าเรามาเริ่มสุ่มเลือกพี่รหัสกันเลยดีกว่านะคะ" ยุนอาซึ่งเป็นพิธีกรพูดขึ้นพลางฉีกยิ้มหวาน
"ค่ะ พวกพี่จะเริ่มสุ่มกันเลยนะคะ กติกามีดังนี้นะคะ น้องๆผู้ชายจะได้พี่รหัสผู้หญิงนะคะ ส่วนน้องๆ
ผู้หญิงจะได้พี่รหัสผู้ชายนะคะ อย่างที่รู้ๆกันนะคะ เราจะมีการเข้าค่ายรับน้องใหม่ทุกปีอยู่แล้วและเพื่อเป็นการเพิ่มความสนิท ระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้องพวกพี่จึงได้ตัดสินใจว่าจะให้พี่รหัสกับน้องรหัส นอนด้วยกัน
นะคะ เอาละค่ะเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า" เสียงประกาศกติกาของยัยยุนอาดังขึ้น ตามด้วยเสียงเฮฮากันมากมายคงเพราะกติกาบ้าๆนี่นั่นแหละ คือกติกาเวรนี่ใครเป็นคนคิดคะ อยากจะตบไอ้คนคิดมากเอาผู้หญิงไปนอนกับผู้ชายไอ้ควายเผือก
นี่มันจะรณรงค์ให้เด็กไทยได้กันตอนรับน้องรึไงวะ แล้วนี่ฉันต้องไปคู่กับใครก็ไม่รู้ ถ้าเจอเด็กหน้า
ปลวกขึ้นมาทำไง แต่อย่างน้อยก็น่าจะดีกว่าได้น้องรหัสเป็นเด็กหัวสายไหมนั่นละกัน
"หมายเลขหนึ่งน้องอึนจีคู่กับพี่ลีทึกนะคะ"
"หมายเลขสองน้องนาอึนคู่กับพี่แทมินนะคะ"
"หมายเลขสามน้องจงกุกคู่กับพี่โบรานะคะ"
"หมายเลข....." เสียงประกาศของยัยยุนอาดังขึ้นเรื่อยๆเป็นรอบที่ร้อยได้แล้วมั้ง ประกาศเสร็จหนึ่งคนเสียงเฮฮาก็ดังขึ้นมา โอ้ยจะดีใจอะไรนักหนาก็แค่พี่รหัส-น้องรหัส ดีใจซะเหมือนถูกล็อตเตอร์รี่รางวัลที่หนึ่ง ฉันล่ะขี้เกียจฟัง ตอนนี้ฉันล่ะอยากรู้จริงๆว่ายุนอามันไม่เจ็บคอมั่งหรอประกาศเป็นร้อยๆรอบ แล้วนี่ แต่ยุนอาคงไม่เจ็บคอหรอกยัยนี่เป็นโทรโข่งเคลื่อนที่นี่นา
"หมายเลขแปดสิบเก้าน้องเซฮุนคู่กับพี่แทยอนนะคะ" เสียงประกาศดังขึ้นเป็นรอบที่แปดสิบเก้า นี่มันยังไม่ครบร้อยอีกหรอ แต่เดี๋ยวนะชื่อที่ประกาศนั่นมันชื่อฉันนี่หว่า แล้วนี่ฉันจะได้คู่กับใครเนี่ย น้องฮุนๆนี่มันใครวะ
"ฮยอนอา ฮุนๆนี่มันใครอะ?" ฉันสะกิดฮยอนอาก่อนจะถามอย่างเบาๆ ยัยฮยอนอารู้ทุกเรื่องแหละ
ใครเป็นใครยัยนี่รู้หมด ไม่ใช่เพราะยัยนี่สอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านหรอกนะ แต่เพราะยัยนี่เป็นแผนกประชา
สัมพันธ์ของคณะเลยจำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องน่ะสิ
"ฮุนๆ อ๋อเซฮุนใช่มั้ยคะ เซฮุนก็เด็กผู้ชายคนที่หัวหลายๆสีไง หล่อๆด้วยไงคะ" เดี๋ยวนะหัวหลายๆสี
อย่าบอกนะไอ้เด็กเปรตหัวสายไหมนั่นอ่าา อาเมน พระเจ้าโคตรจะรักฉันเลย ให้ตายสิ ToT ฉันอยากจะ
ร้องไห้ออกมาเป็นสายเลือด
"ออนนี่ ออนนี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?" ฮยอนอาถามฉันพลางเขย่าตัวฉันเบาๆ เพราะฉันอยู่นิ่งๆตัว
แข็งทื่อทันทีที่รู้ว่าน้องรหัสฉันคือไอ้เด็กหัวสายไหม นี่ ฉันก็ช็อคแทบตาย มันเป็นอาการที่เรียกว่า ซ็อคแดก
เอ๋อแดก เงิบแดกครับกู
"เปล่า พี่แค่ดีใจน่ะที่ได้คู่กับน้องเซฮุน^0^" ฉันโกหกหน้าตายพร้อมฉีกยิ้มอย่างโคตรจะมีความสุข
(กูประชด)ออกไป
"จริงหรอคะ แหมฉันล่ะอิจฉาออนนี่จริงๆเลย ได้อยู่กับน้องเซฮุนด้วย ฉันได้ข่าวมาว่าเซฮุนน่ะเป็นถึงหลานผู้บริหารมหาลัยเลยนะคะ^^" ฮยอนอาพูดพลางยิ้มดีใจกับฉันด้วย นี่ฉันควรจะดีใจที่ได้อยู่กับไอ้เด็กหัวสายไหมใช่มั้ย ความจริงไม่ต้องมาอิจฉาฉันหรอก ถ้าอยากอยู่กับไอเด็กหัวสายไหมนั่นมากก็บอกฉันมาฉันจะแลกเลยแบบไม่ลังเล
ว่าแต่ไอเด็กนี่เป็นถึงหลานผู้บริหารเลยหรอน่าสนใจอยู่นะ ความคิดชั่วๆเริ่มเข้ามาในสมองฉัน แต่ติดอยู่ตรงที่ฉันรับไม่ได้ที่เหยื่อคนใหม่ของฉันคือไอเด็ก ที่'ขยำ'โฟรโมสต์ของช้านน ความคิดชั่วๆของฉันเลยตะ เหลิดเปิดโปงไปหมด
ฉันไล่ความคิดที่ไม่มีวันเป็นไปได้ออกจากหัวแล้วก้าวขาเดินออกไปหาไอ้เด็กหัวสายไหม
อย่าให้ไอ้เด็กนี่จำฉันได้เลย ถ้าพระผู้เป็นเจ้ามีจริงโปรดให้เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ไม่ใช่เพราะไอ้เด็กนี่จะตามมาล้างแค้นฉันTT
"เออ น้องเซฮุนคะ คือนูน่าเป็นพี่รหัสของน้องนะคะ น้องทราบใช่มั้ยคะ?" ฉันถามออกไปอย่างสุภาพ
"ครับ ผมจำได้รู้ครับว่านูน่าเป็นพี่รหัส อืมนูน่าว่าเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่าครับ" ไอ้เด็กหัวสายไหมถามฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ นี่สิ่งที่ฉันขอพระผู้เป็นเจ้าคงไม่เป็นผลสินะ ไอ้เด็กนี่จำฉันได้
"เออ นูน่าจำไม่ได้หรอกค่ะ อืมนูน่าก็ไม่คุ้นหน้าน้องเลยนะคะ" ฉันโกหกออกไปพร้อมทำหน้างงๆเหมือนคนสงสัย หึ! หน้าของนายทำไมฉันจะจำไม่ได้ ฉันจำได้ดีเลยล่ะ
"งั้นหรอครับ สงสัยผมคงจะใช้วิธีการในการทำความรู้จักได้ไม่เด็ดพอ" เซฮุนพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ ฉัน
ล่ะเกลียดจริงๆเลยรอยยิ้มแบบนี้น่ะ
"คงงั้นมั้งคะ เพราะคนที่ไม่สำคัญนูน่าก็ไม่ค่อยจะจำซะเท่าไร เสียเวลา จำไปมันก็รกสมองเปล่าๆนูน่าเอาเวลาไปจำคนที่ดูดี น่าสนใจดีกว่าค่ะ" ฉันพูดออกไปพร้อมฉีกยิ้ม
"อืม งั้นผมคงไม่สำคัญมั้งครับ" ไอ้เด็กหัวสายไหมนี่ พูดพลางทำสีหน้าน้อยใจ หึ สะใจเป็นบ้า งานนี้ฉันวินเห็นๆ และอย่าคิดนะว่าคนอย่างฉันจะเห็นใจนายเพียงเพราะคำพูดที่ดูน้อยใจนั่น ไอ้เด็กเปรต ฉันจะหักหน้านายให้ดู
"รู้ตัวก็ดีแล้วค่ะ ถ้างั้นนูน่าของตัวก่อนนะคะ" ฉันพูดออกไปพลางยิ้มอย่างสะใจ ก่อนจะเดินออกมาจากน้องรหัสสุดที่รัก (ประชดดด!!)
"งั้นสินะครับ ผมคงเป็นคนไม่สำคัญพอจริงๆ ถ้าอย่างงั้นคราวหน้าผมจะใช้วิธีทำความสนิทสนมกับนูน่าชนิดที่ว่านูน่าจะจำคนสำคัญอย่างผมได้แน่นอนเลยล่ะj" หนุ่มน้อยพูดกับตนเองเพียงลำพังเบาๆ ก่อนที่
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จะผุดขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง
"ใครไม่เม้นจะกัดหูเลยนะ แง่มๆ"
คุยกันหน่อยนะคะ วันนี้ไรท์มาอัพให้แล้วนะคะ
ถ้าไรท์ปั่นนิยายทันพรุ่งนี้ไม่ก็มะรืนนี้ไรท์จะมาอัพให้เนอะ
แต่ถ้าไม่ทันไรท์จะมาอัพให้ประมาณวันที่ 29 เนอะ
พอดีที่โรงเรียนไรท์มีเข้าค่าย แต่ถ้าไรท์ปั่นตอนหน้าไม่จบ ไรท์อาจจะลงให้ก่อนสัก 40 % นะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ทุกคอมเมนต์นะคะ ไรท์อ่านทุกตัวอักษรเลย ขอบคุณมากๆ
ไรท์มีกำลังใจในการแต่งนิยายมากขึ้นเลยค่ะ
ปล . สุดท้ายนี้ก็เหมือนเดิมเนอะ คืออ่านแบบไม่คอมเมนต์ก็ได้นะคะ ไรท์ไม่ว่าอะไร แค่รีดเด้อมาอ่านไรท์ก็ดีใจแล้วค่ะ
ความคิดเห็น